vraagt solide PERSONEN,
FOTO-ALBUM
voor amateurs en verzamelaars,
Poësie-Albums,
DAGBOEKEN
Van der Graaf Co.'s
bureaux voor den handel
Paardenkenringen.
AGENTEN GEVRAAGD.
DE ONDERGANE DER BOKRUITERS.
s, s. Texelstroom
naar Purmerend.
Adverteeren doet verkoopen.
De N.V. De Kennemer-Vee-Verzekering Maatschappij
gevestigd te Alkmaar, Oudegracht 297,
met veekennis, in alle vee-rijke streken des lands.
Boekhandel Fa. Langeveld de Rooij.
FEUILLETON.
AMSTERDAM (hoofdkantoor)
ROTTERDAM BRUSSEL.
Incasso's van achterstallige
en betwiste vorderingen,
Handelsinformatiën.
Hij, die met veel sncces,
Zijn zaken wil vermeeren.
Die moet van tijd tot tijd
Ook eens flink adverteeren.
Landbouwtnigpaard
vaart Maandag 1 3 -A."ug.
Vertrekt 2 uur.
C. METS Zoon.
in prijzen van f 0,60, f 0,75, f 0,90 en f 1,30 en in luxueuse uitvoering
voor f 1,05, f 2—, f 2,70 en f 3,60.
voor 50 en 90 cents.
voor hen die dagboek willen houden, f 2,
EEN ZONDERLINGE HISTORIE,
door
A. MüTZELBURG.
9) Nadruk verboden.
Geholpen door de vrouw des huizes,
waschte Bokelmann de wond uiten trachtte
het bloeden te doen ophouden, wat hem lang
zamerband gelukte.
Festenrath had zijn oogen gesloten en
scheen geheel uitgeput.
Mevrouw Riedenburg beschouwde den
jongen man, die niet veel ouder dan 30 jaar
kon zijn en wiens gelaat een echt manne
lijke schoonheid en kernachtige gezondheid
vertoonde, blijkbaar met grbote belangstel
ling, stelde ook eenige vragen omtrent de
oorzaak der verwonding, die Bokelmann
echter voorloopig ontwijkend beantwoordde.
Er verstreek geruimen tijd, alvorens de chi
rurg kwam. Toen hij binnentrad, vertoonde
zjjn gezicht iets geslotens, de lippen waren
samengeperst, zooals bij iemand, die zich
beheerschen wilmaar zjjn blik richtte zich
scherp en snel op Bokelmann en op me
vrouw Riedenburg.
„Goddank, dat u gekomen bent!" riep
de rechter hem al tegemoet. Hier ligt onze
patiënt."
„Maar wat is er toch gebeurd toch
weer niet een overval door roovers vroeg
de chirurg.
Hoewel hjj tamelijk zachtjes sprak, opende
Festenrath toch bij de eerste woorden de
oogen en richtte zijn blik onvervaard op
den spreker, die tusschen hem en het licht
in stond. Toen echter de chirurg zich naar
hem toekeerde, sloot hij de oogen weer.
„Ik zal u later a'.les precies verteller.,
beste mijnheer Kirchhoff," zei Bokelmann.
„Onderzoekt u thans in de allereerste plaats
wat mijn vriend is overkomen en of er ge
vaar bij de wond is."
„Wilt u de kaars voor me vasthouden
vroeg Kirchhoff.
Bokelmann nam de kaars aan, doch gaf
haar toen over aan zijn „schildknaap". De
chirurg onderzocht de wond, Festenrath
sloeg daarbij de oogen weer op en steunde
pijnlijk. Zoodra hij de oogen weer sloot,
beschouwde ook Kirchhoff zijn gelaat met
groote opmerkzaamheid.
„Het instrument, waarmee de wond is,
toegebracht, is een beitel, een steekbeitel
of iets van dien aard geweest," zeide hjj.
Het sleutelbeen is geraakt, het beenvlies
beschadigd, vandaar die pijn." Overigens
is de wond niet gevaarlijk, door de schok
zal de linkerarm een tijd lang stijf blijven
eenige dagen dan is alles voorbij.
Er behoeft niets anders gedaan te worden,
dan de wond zuiver te houden. Ik zal daar
voor wel een recept voorschrijven."
„Goddank riep Bokelmann verlicht uit.
„U neemt me een pak vau het hart. Ont
vang mijn oprechten dank voor uw snelle
behandelingMorgen zal ik u alles wel
vertellen."
„Nu opeens zoo haastig vroeg Kirch
hoff. „Ik heb op 't oogenblik tijd genoeg.
Ik was toevallig nog op, dus had ik nog
het voordeel ook, dat ik niet uit mjjn bed
werd gehaald."
„U bent altijd even vriendelijk en voor
komend riep de rechter, hem hartelijk de
hand schuddend. „Maar de verdere ge
schiedenis zal ik u pas morgen vertellen.
Ik denk, dat wij onze goede gastvrouw on-
noodige onrust veroorzaken. Kan onze
patiënt naar zijn woning vervoerd wor
den
„Dat hangt er geheel en al vanaf, hoe
hij zich voelt," antwoordde de chirurg.
„Waar woont onze patiënt? Ik vraag dat
maar, omdat ik hem dezer dagen toch nog
wel eens een vï.site zal brengen
„Bij de weduwe Mertens," hernam de
rechter. „Hij is een fabrikant uithetZui
den, uit de buurt van Dortmund en is mjj
warm aanbevolen. Hij wil hier eenige
weken doorbrengen om relaties aan te knoo-
pen een groote linnenweverijIk denk
nog een half uurtje bjj hem te blijven."
„Nu, dan zal ik maar afscheid nemen 1"
zei Kirchhoff, terwijl hij een beleefde bui
ging voor mevrouw Riedenburg maakte en
den rechter de hand reikte. „Wij zien el
kander dus morgen wel een oogenblikje
Hij wierp nog eens een snellen blik op
den gewonde, die zjjn oogen open en op
hem gericht had, ze toen echter langzaam
dicht deed, zonder dat een enkele trek op
zijn gelaat een spoor van ontroering had
vertoond. Toen verwijderde hjj zich, eenigs-
zins aarzelend, naar het scheen. Vermoe
delijk was hij nieuwsgierig geweest, iets
naders over den samenhang van deze nach
telijke gebeurtenissen te weten te komen, en
ging klaarblijkelijk met tegenzin en onbe
vredigd weg.
„Waarde mevrouw Riedenburg, ik heb
u iets mede te deelen," zeide de rechter,
toen Kirchhoff vertrokken was. „Wilt u
enkele minuten met mij in de voorkamer
gaan Hier zouden we den patiënt misschien
kunnen storen."
„Een enkel woordje, mijnheer Bokel
mann 1" klonk het zwakjes uit Festenrath's
mond.
„Ah, hij is bij bewustzijn, nu, dat kon
niet beter!" riep de rechter, dadelijk naar
hem toesnellend.
„Ik verzoek u dringend, spreekt u met
niemand over mij," fluisterde Festenrath
toen Bokelmann zjjn hoofd naar hem toe
boog. „Ook niet met mijnheer Kirchhoff.
Niemand behoeft de waarheid te weten."
„Wat bedoelt u eigenlijk vroeg de rech
ter. „Uw incognito bewaar ik immers van
zelfsprekend
„Verzwijgt u alstublieft ook de reden,
De gewone jaarlijksche premiekeuringen
voor paarden van het type
zal worden gehouden te DenJBurg'op
Donderdag 9 Augustus e. k., 'sïnorgens
9Vs uur.
Aan deze keuring kunnen deelnemen veu
lens en 1 en 2-jarige merriën van het type
Landbouwtuigpaard, mits afstammende van
stamboekouders. zoomede 3-jarige merriën
die tevoren in het stamboek zijn opgenomen'
Tegelijkertijd zal de verplichte-lenjpremie
keuring van hengsten voor het zelfde type
worden gehouden. sü»
Aangifte voor deze keuring gvoo£[dien
datum bij JAC. KIKKERT Nz.
waarom ik gewond ben," fluisterde Festen
rath. „Zegt u maar, dat wjj dien man
toevallig uit dit huis zagen komen, hoort
u mjj goed, toevallig I"
„Nu, dat zouden we anders aan Kirchhoff
gerust overeenkomstig de waarheid kunnen
meedeelen," zeide de rechter.
„Doet u het liever niet, opdat er niet
over gesproken wordt, ik verzoek hetu
nogmaals dringend, fluisterde de kapitein
„Goed, goed, ik zal zeggen, dat wij hier
toevallig voorbjj kwamen," antwoordde
Bokelmann. „Kirchhoff zou er weliswaar
niet verder over spieken. Maar tenslotte
is het toch beter zoo, wjj moeten het ge
heim zorgvuldig bewaren
„Ik dank u zeer ik hecht daaraan
heel veel waarde!" zeide Festenrath. „Hebt
u den dief niet herkend?"
„Neen, hij droeg een baard, ongetwijfeld
een valsche," antwoordde de rechter. „Maar
nu moet u niet meer praten, het zou mis
schien kwaad kunnen doen."
„Maar wat de vergoeding van het ge
stolen geld betreft, kunt u de familie Rie
denburg gerust verzekeren, dat ik daar
borg voor sta," fluisterde de kapitein.
„Ja, ja, dat komt wel in orde," hernam
Bokelmann. „Daar moet ik voorzorgen I"
Toen verzocht hjj de vrouw des huizes
hem naar de voorkamer te volgen, waarop
beiden het vertrek verlieten.
Festenrath scheen wat onrustig te zijn.
Of zjjn wond hem pijn veroorzaakte, dan
wel of iets anders zijn gemoed verontrustte,
hoe het ook zij, hjj haalde onregelmatig
adem en maakte enkele bewegingen, die
hem des te meer pjjn veroorzaakten. Daar
hoorde hjj stemmen aan de deur.
„Is alles goed, Muller vroeg een zachte
meisjesstem. „Wat heeft de dokter ge
zegd
„In het geheel geen gevaar, juffrouw
Riedenburg," antwoordde de gerechtdienaar
die in de logeerkamer was achtergebleven
en nu bij de half geopende deur stond.
(Wordt vervolgd
:.1' vv;.
Y
