Alle verandering is
geen verbetering!
I
m
i
Notaris Mulder
no. 1 Een nienw gebouwd woon
huis met twee perceelen weiland
Notaris MULDER
publiek verkoopen
een net meisje
FEUILLETON.
HET SLOT DYMECK
zal op Donderdag 17 April 1924 voormid
dags 11 uur in het café „den Burg" te den
Burg
publiek verkoopen
Voor de heeren H. en K. Beumkes
gelegen in den Prins-Hendrikpolder te Texel
aan den Hoofdweg, kadastraal bekend
Gemeente Texel Sectie F. no. 1466 en 1467
samen groot 1.53.70 H.A.
No. 2. Twee aaneen gelegen perceelen
bouw- en weiland gelegenalsvoren, kadas
traal bekend Gemeente Texel Sectie F. no.
1462 en 1463 samen groot 2.15.40 H.A.
Combinatie no. 1 en 2.
No. 3. Een perceel weiland in den Prins-
Hendrikpolder, kadastraal bekend Gemeente
Texel Sectie F. no. 1141 groot 6.11.80 H.A.
Te veilen in 2 perceelen a. noordweste-
lijkste helft en b. zuidoostelijkste helft en
gecombineerd.
Combinatie no. 1, 2 en 3.
No. 4. Eenige perceelen bouw- en weiland
met daarop staande gebouwen, in het pol-
dertje ,,'t Horntje" kadastraal bekend Ge
meente Texel Sectie F. no. 1392,1379,1380,
1577, 1578, 1581, 1582, 1583 en 1584 te
zamen groot 8 34.22 H.A. benevens Va 'n
Sectie F. no. 950 en 956 te zamen groot
2.06.50 H.A.
Te veilen a. Zuidwestelijkste gedeelte,
groot 3,63,82) H.A. en b. noordoostelijkst
gedeelte, groot 5,73,65 H.A. en gecombineerd.
zal op ZATERDAG 19 April 1924 (en
dus NIET op Vrijdag 18 April 1924, zooals
oorspronkelijk opgegeven) des voormiddags
10 uur ten verzoeke van de heeren H. en
K. Beumkes ten huize van den heer H.
Beumkes in den Prins-Hendrikpolder
5 koeien, 2 schetters, paard, 5 schapen, kar,
boerenwagen, bakwagen, tentwagen, klamp
mest, 2 ploegen en 2 eggen, landbouwge
reedschappen en werktuigen, en verderen
landbouwinventaris, 100 kippen en hetgeen
verder te voorschijn zal worden gebracht.
GEVRAAGD
tot hulp in de huishouding.
Brieven letter K bureau van dit blad.
door
ILZE - DORE TANNER.
Nadruk verboden.
26)
Niet alleen dat wij geheel verschillende
karakters bezitten, dat onze neigingen zoo
zeer uiteenloopen, daar zou nog wel over
heen te komen zijn, maar ik kan niet naast
een vrouw leven die innerlijk zóó koud is,
zóó egoïstisch en zóó hoogmoedig als Kla-
rissa. Zij kan geen warmte in mijn huis
brengen, omdat zij geen ware, zich zelf
verloochende liefde kent, ik kan mij zulk
een vrouw niet als moeder mijner kinderen
indenken. Ik wil duizendmaal liever arm
zijn en mijn brood met handenarbeid ver
dienen, dan een leven in rijkdom aan zulk
een vrouw te danken te hebben.
Wanneer u werkelijk, waarde Oom, de
erflating uwer goederen van de tot stand
koming van dit huwelijk afhankelijk wilt
stellen, dan moet ik mij daar natuurlijk bij
neerleggen. Ik blijf echter steeds, wat er
ook gebeuren raag. uw gehoorzame, en u
vereerende neef
Jürgen von Wackerath.
Henny legde den brief weer in 't kistje
zij kende haar tante voldoende om te be
grijpen, hoe diep de woorden uit dezen
brief haar gegriefd moesten hebben het
vernietigende oordeel van den man, dien
zij zoo vurig had liefgehad. Zeker was
deze brief eerst na den dood van oom Kas-
par in handen van haar tante gevallen,
gelijktijdig met het geschrift behoorende
bij het testament, en haar haat, door den
brief tot het uiterste aangewakkerd, had
haar in dit geschrift een goede gelegenheid
doen zien, om wraak te nemen op Jürgen
von Wackerath.
Maar hoe was het mogelijk geweest, dat
tante Klarissa de erfenis, die na het eerste
den neef ontervende testament aan haar
ten deel viel, kon aanvaarden, zonder dat
notaris Bachmüller zulks verhinderde? Daar
over kon Henny het niet eens worden, zij
Vraagt ons
aantrekkelijk
geschenkenalbum I
Menige Huisvrouw heeft zich wel eens af
gevraagd waarom haar moeder en haar
grootmoeder toch steeds Sunlight Zeep
gebruikten, terwijl er zooveel andere zeepen
bestaan, die er haast net eender uitzien.
Zij heeft daarom dan ook een proef ge
nomen en het gevolg was dat zij haar
moeder gelijk gaf.
Zij gevoelde thans waarop die wereldver
maardheid van Sunlight Zeep gegrond
was en ook waarom
Vele Zeepen komen en gaan
Doch SUNLIGHT steeds blijft bestaan.
voelde zich ook niet in staat, daarover nog
verder te tobben, alleen stond bij haar vast,
dat de Wackerath's deze geschriften moes
ten lezen. Zij nam ook de andere papieren
uit het kistjeer lag nog een oud couvert
in, waarin een verbleekte photo stakeen
jonge, slanke man in uniform met ener
gieke gelaatstrekken en trouwe, verstandige
oogen, sprekend gelijkend op Eckart von
Wackerath. Dat was de vroegere verloofde
van haar tante. Verder was er nog een
oude verlovingskaart in steendruk, van de
eersten luitenant A. D. von Wackerath met
mejuffrouw Lize Ulmann en de geboorte
aangifte van een zoon, den tegenwoordigen
eigenaar van den Olmenhof.
Henny deponeerde deze papieren weer
in het kistje, de beide andere stak ze bij
zich en haastte zich daarna haar koffers
zoo snel mogelijk te pakken.
Het kistje, beroofd van zijn beide gewich
tigste stukken, bracht Henny, nadat zij zich
overtuigd had, dat er niemand in de buurt
was, moedig naar de torenkamer op het
oude schuilplaatsje terug.
Toen liep zij, reeds in reiscostuum ge
kleed, naar den tuin, en vroeg den tuin
man, haar boffers naar het station te bren
gen en daar in bewariDg te geven. Daarna
liep zij, met een klein reistaschje in de
hand, het park uit en vervolgens langs
het smalle pal door de wei naar het den-
nenboschje. Alles in haar verzette er zich
tegeD, om na alles wat zij nu te weten
gekomen was, tante Klarissa nog eens te
ontmoeten
Henny was zoo in gedachten verdiept,
dat zij bijna werktuigelijk den haar wel
bekenden weg ging. Zij had de grenzen
tusschen Dymeck en den Olmenhof reeds
overschreden, toen een groote bruine jacht
hond plotseling naast haar opdook, op den
voet gevolgd door een heerinjagerscostuum,
het geweer over den schouder. Henny's
hart stond bijna stil van verrassing en
zij kon zelf niet nagaan of die verrassing
veroorzaakt werd door blijdschap of door
schrik. Eckart von Wackerath werd don
kerrood, toen hij haar groette.
„Ik heb U iets heel, heel gewichtigs te
vertellen, mijnheer von Wackerath," zeide
Henny met bevende stem en legdö in de
opwinding van het oogenblik haar hand op
zijn arm.
Hij keek met verbaasden blik naar haar
reiscostuum en reistaschje, en Henny, dien
blik begrijpend, zeide haastig„Tante Kla
rissa heeft mij weggezonden, omdat ik mijn
verloving met graaf Roleneck verbroken
heb."
„Is dat waar, is dat werkelijk waar,
Henny riep Wackerath verrast uit, en
een blyde glans gleed over zijn sympathiek,
mannelijk gelaat
Henny was bleek geworden, toen zij,
hem met haar mooie, groote oogen ernstig
aankijkend, zeide„Geloofde U werkelijk,
mijnheer von Wackerath, dat ik, na het
geen gij mij van graaf Roleneck verteld
hebt, nog zijn vrouw zou kuDuen worden
„Ik weet niet, wat ik geloofd heb, ib weet
alleen, dat ik het niet verdragen zou heb
ben, jou als zijn vrouw te z>en," riep Wac
kerath uit, met zóó'n nadruk, dat Htnny
diep blozend baar oogen neersloeg.
„Ik moet U nog van ganscher harte dan
ken, dat U my den afgrond hebt getooi
dien ik tegemoet ging, gij hebt mij
oprechten vriendendienst bewezen," ze|
zij met licht bevende stem.
Een vriendendienst? Henny, je moetij
toch wel begrepen hebben, dat het
alleen vriendschap was, die m(j zoo dej
spreken, besef je dan niet, dat mjjn
niets anders voelt, en ik zelf over nit|
anders denk dan over jou, dat ik je liefl
warm en innig—."
Hij greep haar hand en ging diep bewogj
voort„Ik weet, het is vermetel van
je nu reeds van liefde te spreken, want
ben je weet het arm en hebjege{
huis aan te bieden, dat je waardig is
maar wij zyn beiden jong, gezond en mc
dig, zou er niet een weg zijn, die ons l
zamen brengt, wanneer ik maar we
Henny, dat jy ook iets voor my voelt|
Henny had haartasch op den grond late
vallen. Zij leunde tegen een boomsti
sloeg haar handen voor haar oogen en bn
in een heftig snikken uit. De spannin!
de opwinding der laatste dagen en dit ovej
weldigende geluk het was te veel.
Wackerath werd er verlegen onder,
trachtte met zacht geweld haar handej
voor haar betraande gelaat weg te nemef
„Heb ik je zoo doen schrikken, Henn|
ben je boos op me
Onder tranen schudde zij haar hoofd.
ben zóó gelukkig, stamelde zij.
Toen verdwenen al zijn bedenkingen,
er bestond op dit oogenblik voor hem nie!
anders, dan zijn groote, jonge liefde.
tWordt vervolge
i
UNLIGHT ZEEP