HET GOUD DEE ZEE-
ZE ZULLELL ERJUJ UEE Z'J/l
WJT-
FEUILLETON.
DE HOLLANDSCHE
S^^^^^p^^HDISMOEDERS VERHEUGEN ft
ZICH OMDAT DE BUITENGEWONE jJ J
GESCHIKTHEID VAN LOTUS VOOR 01 tUlA
/VOT STOVEN, BAKKEN EN BRADEN EN OP
yr het BROOD HAAR IN STAAT STELT HET
ETEN SMAKELIJKER TE BEREIDEN DAN ANDÉRS.
SCHENKT UW KINDEREN NA HET ETEN DE REEP
HEERLIJKE CHOCOLADE GRATIS TOEGIFT BIJ
ELK HALF POND LOTUS-MARGARINE EN
FRAAIE TIJDSCHRIFT LOTUS VOOR DEJEUGD^
HOOOWATER ter reede van Texel, vóórmiddags; (nam. ongeveer Vjlater.)
Datum 30 31 1 2 3 4 5 Oct./Nov.
Hoogwater
9,44 10,27 11,14 12,— 12,32 1,34
2,49
Treinenloop Helder—Amsterdam v.v.
Helder naar Amsterdam. Van Amsterdam naar Helder.
van
Aankomst Amsterdam
Vertrek Helder.
6,29 Zond. niet
- 6.49 Zondags I 9,04
7,27 sneltrein 1
10,05 Zondags niet 12,13
12,31 2,52
2.06 alleen Zaterdags 4.39
3,51 Zaterdags en Zond. niet 5,54
4,14 Zondags niet 6,39
7,24 9,32
Donderdag naar Schagen een markttrein, ver-
trek 7 45 aankomst 8,32.
Vertrek Amsterdam.
5,16 Zondags niet
7,57 sneltreinZondags niet
9,11
12,28 Zondags niet
3,05
5,40 alleen Zondags
5,49 Zondags niet
9,16 sneltrein
Zondags aankomst
11,25 sneltrein alleen Zondags
Aankomst Helder
8,32
9,40
11,22
2,46
6,13
8.07
8,07
11,08
11,31
1,04
Stoombootdienst Texel—Helder v.v.
Op Werkdagen
van Texel 8,— 11.— 2,30
van Helder 9,30 12,4,15
Op Zon- en Feestdagen:
van Texel 8,— 11,— 3,15
van Helder 9,30 12,— 4,15
uur
uur
uur
uur
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Havenna aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. half 10 en n.m. 1 uur.
Van Burg v.m. 10.50 en n.m. 5,15.
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend:
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1—2.
Werkdagen:
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam. 8
Postdienstvm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties l
Rijksverzekeringsbank I vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro 1
Rijkspostspaarbank: vm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten.
Licht op van 1—7 Nov. 1924.
Rijwielen 4,55 uur, rijtuigen 5,25 uur.
VERPASSING BIJ
(OTUS
marg«r|W f
Door ERNST KLEIN.
Nadruk verboden.
28
Hoe lang had hy hier bewusteloos gele
gen? Had hy misschien gedurende dezen
tyd gesproken Zich verraden Een dood
schrik voer hem door zijn pijnlijke lede
maten. Hy wilde opstaan, naar bene
den gaan, de menschen openlijk in het
gezicht zien, om daaruit de waarheid te
kunnen lezen. Met op elkaar geklemde tanden
met deze stalen energie, waartoe hy in staat
was, trachtte hij zich in bed op te rich
ten doch wederom viel hij achterover.
Toen hoorde hij een zachte en toch vaste
tred, die uit de richting van de trap zyn
kamerdeur naderde. Direct daarop trad de
dochter van den professor binnen.
Michael sloot de oogen en hield zich weer
bewusteloos.
Heel zachtjes, op de teenen loopend, kwam
zy naar zyn bed. Een zachte, weldadige hand
werd op het voorhoofd van den zieke gelegd,
streek onderzoekend over slapen en wangen.
Wat deed deze aanraking hem goed
Michael lag daar onbeweeglijk en hield den
adem in.
Zy sloeg de dekens wat terug en onder
zocht het verband om zijn schouder- Die
deed nog zooveel pyn, dat de patiënt zelfs
onder dezo zachte vrouwenhand ineen
kromp.
De professor kwam haastig naar boven
gesneld.
„Nu", vroeg hij fluisterend, terwijl hij op
het bed toetrad.
„Ik geloof," antwoordde het jonge meisje
„dat de koorts vermindert. De schouder doet
echter nog verbazend veel pijn."
Met vakkundige hand, die wat voorzichtig
heid betreft bijna niet voor die van Renate
onderdeed, onderzocht de professor de
pynlijke plaatsen aan schouder en heupen.
„Hy schijnt wel van gietijzer gemaakt te
zyn," zei hy daarop, „iemand anders zou
nooit meer zyn opgestaan. Geen beenbreu
ken, alleen maar kneuzingen. De koorts is
inderdaad iets teruggeloopen. Maar, Renate
ik zou het toch niet graag riskeeren als
hy in den loop van dezen dag niet tot
bewustzyn komt, moeten wij naar Christia-
nia telegrafeeren en een goeden dokter laten
komen. Neem .desnoods ieder uur de tem
peratuur op en als er wat bijzonders aan
de hand is, waarschuw me dan oogen-
blikkelyk."
Wederom voelde Michael de zachte meis
jeshand. Zij dekte hem beter toe en schudde
4et hoofdkussen wat op. Daarop volgde zij
haar vader, die reeds naar beneden was
gegaan. Nauwelijks hoorbaar deed zij de
kamerdeur achter zich dicht.
Michael wist dus nog even veel als eerst.
Te oordeelen naar de geheele houding van
zyn gastheer en gastvrouw, gevoelden zij
niets dan oprechte bezorgdheid voor hem.
Maar die zouden zij toch ook wel voor hem
getoond hebben, indien neen, hij kon er
niet aan denken
Hij moest spreken. Wat daarvan ook de
gevolgen mochten zijn. En wel onmiddellijk.
Zoodra Renate weer boven kwam.
Ongeduldig, bijna koortsachtig wachtte
by.
Na verloop van een uur hoorde hij haar
schreden op de trap - zijn hart begon luider
te kloppen,
Zy trad binnen en Michael zag met groote
vreugde, dat haar oogen zich plotseling
verhelderden, toen zy hem eindelijk uit
zijn bewusteloosheid ontwaakt zag.
„Goddank ontsnapte onwillekeurig aan
haar lippen en het volgend oogenblik stond
zy reeds aan zijd bed.
Hij vergat al zijn pijnen en wilde zich
half oprichten om haar de hand te reiken
Maar het gelukte hem niet.
„Dar ziet er mooi met me uit," bromde hij.
Zij hoog zich halverwege over hem heen
hij wachtte met angstig kloppend hart, dat
zij weer haar hand, die wonderdadige
vrouwenhand, op zyn voorhoofd en slapen
zou leggen. Zij deed het echter niet, nu
hij wakker was maar haar nabijheid al
leen deed hem reeds zoo weldadig aan.
„Als u probeert te spreken," zeide ze,
„dan zal ik u dadelijk het spreken geheel
en al verbieden. Zieke menschen zooals u,
hebben alleen maar wat te zeggen, wanneer
hun iets gevraagd wordt. En ik vraag u nu
in de allereerste plaats Wilt u wat eten?"
„Dat weet ik zelf niet. Ik zou veel liever
eeist wat willen vertellen," toen hij zag
dat zy verbiedend het hoofd schudde, greep
hij mei groote inspanning haar hand, die
op den rand van zijn bed lag en trachtte
met overredende stem zijn wil door te zetten.
„Ik moet spreken. juffrouwRenate.ikmoet."
Zij keek hem aan ten zeerste verrast door
zijn ongewone heftigheid en hij bemerkt
dooi haar verbaziDg, dat zij nog Diets wist:
hy had zich door ijlen gedurende de hooge
koortsen dus niet verradeD. Des te beter!
Zou het u mogelijk zijn, juffrouw Renate,"
verzocht hij, „om mij eenigszins op te
richten Ik kan dan gemakkelijker spreken
en wat ik al zoo te vertellen heb, is niet
van korten duur."
„Dat klinkt allemaaal nog al plechtig,"
glimlachte zij, „alsof het de biecht van een
stervende gaat worden. Zulke sombere voor
nemens hebt u toch nog niet, mijnheer
Worensky
Bij den naam Worensky trok hij onwil
lekeurig een pijnlijk gezicht.
Renate schreef dit toe aan een uiting van
pijn en verdubbelde haar behoedzaamheid
bij haar pogingen om hem meer een zit
tende houding te geven.
„U hebt nog heel vee) pijn, maar vader
was van oordeel, dat wanneer u spoedig uit
uw bewusteloosheid ontwaakte, het grootste
gevaar geweken zou zijn.'1
Michael leunde thans, door de kussens
ondersteund, tegen den achterkant van het
bed en gevoelde zich in deze houding be
haaglijker en vrijer. Zekerder van alles.
„Och, plan om te sterven heb ik niet,
juffrouw," hernam hij met zyn gewonen
spotrenden glimlach om de lippen. "Ik weet
al laDg, dat ik een heel fatsoenlijken stoot
kan verdragen. Ik wil daarom niet de biecht
van een stervende afleggen, maar die van
een slechten kerel, die in de verste verte
niet de goedheid en het vertrouwen ver
dient, waarmee uw vader en uzelf hem
overladen Indien ik mijn bekentenis niet
heb afgelegd, heb ik geen rust, geen honger.
Niets, niets, juffrouw Renate."
Hij werd steeds opgewondener, des te
langer hij sprak Zijn bleeke wangen
vertoonden zelfs roode vlekken Zijn handen
beefden.
„Als u niet kalm blyft," waarschuwde
zij hem en drukte daarbij met zacht geweld
zijn opgeheven rechter arm omlaag, „verlaat
ik direct deze kamer en luister in't geheel
niet meer naar u. Het is bovendien al
onverantwoordelijk van mij, dat ik u zoo
lang laat spreken. Weet u wel, hoelang u
hier bewusteloos hebt gelegen? Drie volle
dagen. En dan daarbij nog hooge koorts
Wilt u dan beslist een hersenaandoening
oploopen w.v v.
