Exploitant: HARRY BEK INK
Levering van alle <£orè producten, <£ord vracht
wagens, Tractors, Trucks, Chassis, Personenauto's,
Origiueele ©Tord onclerdeelen.
PRIJZEN vastgesteld door de Ford-motor Co. of Holland.
c$oró de goedhoopste wagen zoowel in
aanschaffing als in onderhoud.
j en ©asage in aanfè@mw
cle lii@nwsl$,aa®s ©en 3n.r;
HET GOUD DER 3EE
FEUILLETON.
HOOGWATER ter reede van Texel, vóórmiddags(nam. ongeveer uur later.)
Datum 4 5 6 7 8 9 10 Dec.
Hoogwater
2,26 3,39 4,54 5,57 6,49 7,32
8,09
Treinenloop Helder—Amsterdam v.v.
van Helder naar Amsterdam. Van Amsterdam naar Helder.
Vertrek Helder. Aankomst Amsterdam I Vertrek Amsterdam. Aankomst Heidei
6,29 Zond. niet
6.49 Zondags I 9,04
7,27 sneltrein 1
10,05 Zondags niet 12,13
12,31 2,52
2.06 alleen Zaterdags 4.39
3,51Zaterdags en Zond. niet 5,54
4,14 Zondags niet 6,39
7,24 9,32
Donderdag naar Schagen een markttrein, ver
trek 7 45 aankomst 8,32.
5,16 Zondags niet 8,32
7,57 sneltrein Zondags niet 9,40
9 11 11 22
12,28 Zondags niet 2,46
3,05 6,13
5,40 alleen Zondags 8.07
5,49 Zondags niet 8,07
9,16 sneltrein 11,08
Zondags aankomst 11,31
11,25 sneltrein alleen Zondags 1,04
Stoombootdienst Texel Helder v.v.
Op Werkdagen
van Texel 8,11.2,30 uur
van Helder 9,30 12,4,15 uur
Op Zon- en Feestdagen
van Texel 8,11,— 3,15 uur
van Helder 9,30 12,4,15 uur
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Haven na aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. half 10 en n.m. 1 uur.
Van Burg v.m. 10.50 en n.m. 5,15.
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend:
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1—2.
Werkdagen
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam. 8
Postdienstvm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties
Rijksverzekeringsbank vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro I
Rijkspostspaarbank: vm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten.
Licht op van 6 12 Dec." 1924.
Rijwielen 4,17 uur, rijtuigen 4,47 uur.
Dros- Auto-Centrale
Official Dealer en Ford-Importeur Den Burg.
Door ERNST KLEIN.
Nadruk verboden.
37
Als geen aDder wist hij bij iedereen
onmiddellijk de wonde plekken te treffen.
Hy liet zich niet van zijn stuk brengen,
niet afwijzen.
Zij vreesden hem, maar zij gehoorzaam
den hem eveneens blindelingswant hij
hal de kunst verstaan, ook in de borst van
den meest onverschillige, van den meest
wanhopige een vuur te doen oplaaien, dat
nooit meer uicbiuschte, Hij wist echter ook
te beloonen en aan te moedigen
Bij den leider, den meester, bij Vollmar
dien de oude vereerde als een godheid, was
alles licht, was alles stralende zon de
vreugde in 'tleven en zijn vormen. Qrristiaan
Vollmar wilde vernietigen om' weer op te
bouwen. Hij haatte niet, hij beminde. Lewin
wilde de vernietiging ter wille van die
vernietiging zelf. Hij haatte slechts. Hij
beminde niet. Hij geloofde slechts aan de
toekomst, omdat Vollmar haar predikte Hij
was de demon der duisternis, die het licht
diende.
En aan de zijde van deze beide mannen
schaarde zich Michael, de man van de
practijk, de man van r e daad.
En de vierde in dezen bond
Arnold Sanger reisde met zijn jonge vrouw
naar Berlijn Alles iü hem laaide op, hevige
opwinding voor de naaste toekomst, die
haar deuren ver voor hem openrukte. Hij
was niet trotsch op de hem toevertrouwde
opdracht. Hij vond het vanzelfsprekend, dat
ze hem, alléén hem en niemaud aüders was
toevertrouwd Hij wist wel, dat zijn meester
zich bezorgd over hem maakte en hij
wist ook waarom Hij sprak met Renate
over de angst en de bezwaren van
Vollmar.
„Ik weet," zeide hij „dat je vader een
zeker wantrouwen jegens mij koestert. Niet
jegens mijn overtuiging ik zou denken, dat
ik die voldoende getoond heb. Hij kent ook
mijn vereering voor zijn persoon. Hij heeft
geen trouwer dienaar dan mij. En ookgeen
beteren. Wat is Lewin eigenlijk Een arm
dien men voortdurend leiden moet en zelfs
dan nog verkeerde handelingen verricht.
Of die Oostenrijkschen avonturier, die
heldhaftige majoor, die jij, beste Renate.
evenzeer schijnt te verafgoden als vader
Neen, neen, ik weet, wat ik waard ben. En
ik weet ook, dat vader zulks weet. Niet
zonder reden diaagt hij mij dezen belang
rijken post op en geeft mij zijn eenigkind
mee op den verderen levensweg. Maar hij
kan die angst niet van zich afzetten, dat
ik het hoofd za! verliezen, wanneer ik zoo
plotseling in het bezit van zooveel rijkdom
en macht word gesteld. Schud je hoofd
maar niet, Renate, want het is zoo! En jij
koestert dieDzelfden angst
Maar hoe weinig ken je me toch nog
Jij hebt de jeugd van het ryke kind
genoten, je hebt een vader, die je met zijn
liefde en goedheid omhulde als in c-en zyden
mantel Ik ben steeds van het geluk versto
ken gebleven. Renate, je hebt nooit dat
gevoel gekend, wat het beteekent een ander
te benijden. Maar ik ik
„En je hebt je er toch prachtig doorheen
geslagen," antwoorde zij, terwijl zij haar
arm om zijn schouder legde cn het toeliet
dat hij haar hartstochtelijk tegen zich
aandrukte. Zij was grooter dan deze fijn,
bijna teer gebouwde man en in haar liefde
drong tevens het gevoel door, dat zij hem
steunen en beschermen moestin de eerste
plaats tegen zijn eigen hartstochten.
Zij zaten in den Kopenhager sneltrein,
die hen in snellen vaart naar Berlijn bracht.
Hij had haar aan zijn borst gedrukt en
Jruste haar, alsof hij haar voor de eerste
maal in zijn armen hield
„Ik wil niet, dat je aan mij twijfelt,"
fluisterde hij onder deze kussen. „Ik wil,
dat je me leert begrijpen.
Wat weet je nu feitelijk nog omtrent
mij .Je beschouwt me evenals vader als
een man met meer dan middelmatige
capaciieiten, maar toch met een karakter,
dat evenzeer zijn licht- als zijn schaduw
zijden bezit. Je houdt me voor een zooge
naamd twijfelachtige natuur. Maar ik ben
in 't geheel niet zoo twijfelachtig, absoluut
niet zoo ingewikkeld. Ik wcet heel precies
wat ik wilen ik, Renate, kan ook dat
gene, wat ik wil."
„En wat wil je dan?" vroeg zij, half
meegesleept door zijn woordenstroom, half
bezorgd als een voor de wildheid van haar
kind toegeeflijke moeder.
„Jou tot de gelukkigste vrouw der wereld
maken luidde zijn antwoord.
Zij kwamen in Berlijn aan.
Aan het slat.on werden ze opgewacht
door van der Heyl, een jonge man, die de
leider was van het Berlijnsche instituut. Hij
had volgens opdracht van Arnold Sanger
een villa in de Tiergartenstraat, die voor
woning en tevens bureau van Sanger be
stemd was, gekocht en geheel gemeubeld.
Verwonderd keek Renate om zich heen, toen
zij haar nieuwe woning betrad. Met zeer
veel smaak was de villa ingericht, maar
met een luxe, een verfijning, waartegen
haar geheele natuur zich verzette. Overal
dikke Perzische tapijten, waardevolle schil
derijen, zijden kleeden en gobelins in over
vloed, overal beelden, oud porceleiD, brons.
Haar slaapkamer een sprookjesachtig
mooie Louis XVI. Haar boudoir was vorste
lijk ingericht. Arnold Sangers bureau
vertoonde Venetiaansch beeldhouwwerk en
wondermooie ramen. Zijn rookkamer was
gemeubeld naar het voorbeeld van een
rijken koopman in Cairo. Eetzaal, muziek
zaal, salon, damessalon alles getuigde
van een pracht, die haar bedrukte, be
schaamd maakte.
Wel bewonderde zij de schilderijen, de
andere kunstvoorwerpen, de tapijten Maar
zij wist onmiddellijk, dat zij temidden van
deze kostbare bezittingen zich nooit prettig
te moede zou gevoelen. Het paste niet bij
haar, niet bij haar d-jch ook niet bij zijn
opdracht, Dat was de woning van een
schatrijk man, die op zijD lauweren rustte
niet echter voor twee menschen, die een
grootsche en moeilijke taak hadden te
vervullen.
Wordt vervolgd.
