Nieuwjaars-Prijsvraag
HET GOUD DEE ZEE
FEUILLETON
f 1000.AAN GELDPRIJZEN verdeeld als volgt
KWATTA, AFD. CADEAUX, TE BREDA.
HOOGWATER ter reede van Texel, vóórmiddags; (nam. ongeveer Vau"rlater.)
Datum 1 2 3 4 5 6 7 jan.
Hoogwater
1,01
1,53 2,50 3,57 5,09 6,13
7,07
Treinenloop Helder—Amsterdam v.v.
Van Amsterdam naar Helder.
Vertrek Amsterdam. Aankomst Heidei
van Helder naar Amsterdam.
Vertrek Helder. Aankomst Amsterdam
6,29 Zond. niet 1
6.49 Zondags
9,04
7,27 sneltrein l
10,05 Zondags niet
12,13
12,31
2,52
2.06 alleen Zaterdags
4.39
3,51 Zaterdags en Zond. niet
5,54
4,14 Zondags niet
6,39
7,24
9,32
Donderdag naar Schagen een markttrein, ver
trek 7 45 aankomst 8,32.
5,16 Zondags niet 8,32
7,57 sneltrein Zondags niet 9,40
9,11 11,22
12,28 Zondags niet 2,46
3,05 6,13
5,40 alleen Zondags 8.07
5,49 Zondags niet 8,07
9,16 sneltrein 11,08
Zondags aankomst 11,31
11,25 sneltrein alleen Zondags .1,04
Stoombootdienst Texel - Helder v.v.
Op Werkdagen:
van Texel 8,— 11.— 2,30 uur
van Helder 9,30 12,— 4,15 uur
Op Zon- en Feestdagen
van Texel 8,— 11,— 3,15 uur
van Helder 9,20 12,4,15 uur
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg 20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Havenna aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. half 10 en n.m. 1 uur.
Van Burg v.m. 10.50 en n.m. 5,15.
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend:
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1—2.
Werkdagen:
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam. 8
Postdienst: vm. 8 tot nam. 7,30]
Postwissels, kwitanties
Rijksverzekeringsbank vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro I
Rijkspostspaarbankvm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten.
Licht op van 27 Dec. 2 Jan. 1925.
Rijwielen 4,24 uur, rijtuigen 4,54 uur.
F.an prijs van f 250.
örie prijzen 100.
ATTENTIE. Kwatto-soidaatjes moeten vanaf 1 Januari 1925
afzonderlijk worden ingezonden (dus niet meer gezamenlijk met
Sickesz-etiketten) aan
fft Tot 31 Januari worden gecombineerde
Ij 5? inzendingen nog aangenomen. «rtm
Door ERNST KLEIN.
44 Nadruk verboden
Michael kon haar stellig niet heipen. Doch
zij bemerkte, dat haar kracht in dezen
stillen strijd langzamerhand begon te
verlammen. Hij was misschien ook al te
SDel gekomen Na twee, drie maanden van
haar huwelijk reeds voelde zij zich steeds
eenzamer worden in haar luxueuse villa,
voelde, hoewel zjj het nog niet kon zien,
hoe Arnold Sanger zich steeds verder van
haar verwijderde en naar Lea overhelde.
Haar trots werd gekwetst, haar waardigheid
als vrouw begon te lijden.
Hoe zou Michael haar feitelijk kunnen
helpen Daarbij was hij bovendien een man
die stellig gewoon was zielkundige proble
men met den vuist op te lossen Maar hij
was een man, die alle moeilijkheden ten
spijt recht op zijn doel afging. En al zou
hij misschien geen hulp kunnen geven, dan
was het toch in ieder geval een gevoel van
troost voor haar, dat zij bem tot deelgenoot
van haar zorgen had gemaakt, Zij, de
sterke vrouw, zocht den sterken man.
Eerst aarzelend, bij horten en stooten,
daarop steeds vrijer en ongedwongen, ver
telde zij him uitvoerig de gebturtenisen der
laatste weken.
Alleen omtrent haar verdedigingsstrijd
tegen Lea was z(j niet in staat vrijuit te
spreken. Dat betrof een aangelegenheid
tusschen vrouwen onderling schaamte en
trots beletten haar in dit geval openhar
tig te zijn,
Michael luisterde naar haar, zonder haar
ook maar met de minste beweging te
onderbreken. Maar verbergen kon zij niets
voor hem.
„En juffrouw Lea?" vroeg hij, toen
Renate's woorden langzaam wegstierven
„Waarom spreekt u juist niet over baar
Een vlammend rood steeg haar naai het
gelaat
„Hoe weet ustamelde zij
„Ik weet in 't geheel niets, mevrouw
Renate. Dat u evenwel daarginds op Holter-
hus gelukkiger was, heb ik al lang gemerkt
Berlyn heeft zoo'n soort lijdenstrek om uw
mond veroorzaakt, weet u
Dat had hij dus gezien? Zij zelf had tot
nu toe daarop nog geen acht geslagen.
Sprakeloos van verbazing staarde zij hem
aan. Hun blikken ontmoeten elkander en
schenen samenspraak te houden.
„U moet mij niet verkeerd begrijpen,
mijnheer Michael," zeide zij Da een korte
pauze. „Als ik u mijn vertrouwen heb
geschonken, dan heb ik dat meer gedaan
terwille van mijn vader dan van mij zelve.
Hij toch heeft mij een bepaalde taak op
de schoudeis gelegd en ik verslap reeds
zoo spoedig. Hij heelt al van heel vroeger
de zwakheid van Arnold gekend, maar hij
heeft gedacht, dat ik hem daarvan terug
zou kunnen houden. Hij bemint mij
immers—of heeft mij bemind! Maar ik
kan hem niet van zijn zwakheden terug
houden. Dagelijks vervreemdt hij meer en
meer van mij. Als ik tenminste de stellige
zekerheid kon krijgen, dat Lea Lewin den
juisten invloed op hem zou weten uit te
oefenen
Toen viel Michael haar voor de eerte maal
in de rede. Heftig bijna, scherp en ruw.
„Waarom spreekt u zoo, mevrouw Rena
teWat moet dat beteekenen Waarom
deze onderwerpen Wie heeft het recht om
van u te eischen, dat u uw geheele leveD
opoffertZelfs uw vader nietEn die zou
zelfs de laatste zijn die zulks zou verlaDgen
Zulke menschen als gij, zijn niet daarvoor
bestemd, om zich voor anderen op te
offeren, maar om het leven te genieten
zooals zij dat verdienen, in den mooisten
zin des woords.
„Omdat ik een vrouw ben, wilt u nog
maar steeds niet inzien
Maar hij liet haar niet eens uitspreken.
Hij werd nog heftiger.
„Wij zullen de dingen eens nauwkeurig
nagaan, zooals ze werkelijk zijD. Het betreft
hier twee geheel verschillende aangelegen
heden Wij zullen de kwestie, die onze
grootsche zaak aangaat, als de eerste en
uw persoonlijke aangelegenheid als tweede
punt van behandeling beschouwen. Beide
z;jn echter volkomen van elkander geschei
den. De verlossing der menschheid van de
ketenen van het goud heeft absoluut niets
met het geluk van mevrouw ReDate Voll
o, pardon Siinger te maken."
Onwillekeurig keek zij hem aan. Hij was
ernstig, toen hij van de „verlossing der
menschheid" sprak. Zelfs zjjn oogen ver
toonden geen spottende uitdrukking En
toch was zij er niet geheel zekei van, of
zich achter zijn ernstige wooorden en achter
die ernstige blikken niet de twijfelende
spot verschool.
„Volgens hetgeen u mij verteld heeft,"
ging hij voort, „bestaat het gevaar, dat
Arnold Sanger niet opgewassen bljjkt te
zijn tegen de grootsche taak, die hem is
opgedragen. Dat de door uw vader geuite
vrees bewaarheid wordt en de slag verloren
is, nog voor hij is begonnen. Ik ken doctor
SiiDger te weinig, om mij een zelfstandig
oordeel over hem te kunnen veroorloven.
Dat hij de geestelijk hoedanigheden voor
zijn functie bezit, daaraan twijfel ik geen
oogenblik na hetgeen ik van hem zelf heb
gezien. Maar - en mevrouw Renate, ik
spreek nu niet meer van uw echtgenoot,
doch van den man, aan wien professor
Vollmar de uitvoering van zijn idee heeft
toevertrouwd of' hij de moreele geschikt
heid daarvoor bezit, is een andere vraag
die bovendien nog door de persoonlijkheid
van juffrouw Lewin ten zeerste ingewikkeld
wordt. Ik hoop, dat ik mij diplomatiek
genoeg heb uitgedrukt. Maar daar is dunkt
mij, wel een stokje voor te steken. Ik zal
met den ouden Lewin open kaart spelen.
Wordt vervolgd.
