BOUWPLANNEN.
f
f 1,20.
Werpverzekeri ng.
W. J. BOONEVANK
iVf* LffligmeM de RooIJ..
Publieke Verhuring.
"H^iuiLLETG N
GEEN GEWETEN.
ijzeren landhekken en
Greppelploegen
JZ
Dit geëmailleerde naambordje, in nette uitvoeringv
met elke gewensckte naam erop, kost U bij ons sleclit
Zwarte of blauwe letter op wit bordje, of witte lette#
op blauw bordje. rr
Wij leveren U alle soorten geëmailleerde naamplaten
en reklameborden in elke gewensclite grootte tegei»;
billijke prijzen. F;
Voor de Verzekering van Paarden en Rundvee is
„GRONINGEN" het aangewezen adres.
Voordeelige tarieven voor
WW Schadevergoeding 100 procent.
VertegenwoordigerNEG. DROS, Eieriand, Texel.
Adverteeron doet verkoopen
lc
„GRONINGEN"
Alg. Ond. Maatschappij tot
Verzekering v. PAARDEN en RUNDVEE.
Directie: LEOPOLD. (40)
Land, dijken en wegen, benevens
palingvisschen en het recht van het
ophalen van Zeegras aan de steen-
glooiïng.
Be
i
HOOGWATER ter reede van»Texel, vóórmiddags(nam. ongeveer Va uur later.)
Datum 4 5 6 7 8 9 10 Febr.
Hoogwater
12,20 12,58 1,42 2,35
3,46
5.10
6,25
Treinenloop Helder
van Helder naar Amsterdam.
Vertrek Helder. Aankomst Amsterdam
6,27 8,53
7,29 sneltrein 9,01
10,07 Zond. niet 12,18
12,47 Zaterdags niet 2,52
1.13 alleen Zaterdags 2.52
3,55Zaterd. en Zond. niet 5,50
4.19 Zondags niet 6,32
7.20 9,28
Donderdag naar Sebagen een markttrein, ver
trek 7.42. Zate/d. n. Alkmaar vertrek 12,30.
—Amsterdam v.v.
Van Amsterdam naar Helder.
Vertrek Amsterdam. Aankomst Helder
5,21 Zondags niet 8,21
8,03 sneltrein Zondags niet 9,33
9,14 11,21
12,05 Zondags niet 2,39
3,11 alleen Zondags 6,13
3,44 Zondags niet 6.13
5,52 Zondags niet 8,02
9,06 10,58
Zondags aankomst 11,24
11,31 alleen Zondags 1,04
Stoombootdienst Texel - Helder v.v.
ingaande 5 November 1925.
Op Werkdagen
van Texel 8,— 11.— 2,40 uur
van Helder 9,30 12,4,15 uur
Op Zon- en Feestdagen:
van Texel 8,11,3,15 uur
van Helder 9,— 12,— 4,15 uur
Auto-diensten.
Burg—Haven Oudeschild v.v.
Van Burg20 minuten vóór het vertrek v. d. boot
Van Havenna aankomst van de boot.
Cocksdorp—Burg v.v.
Van Cocksdorp v.m. half 10, en n.m. 1,—
Van Burg v.m. 10,50 en n.m. 5,30 uur
Zondags van den Burg 10.30 v.m.
van de Cocksdorp 11.30 v.m.
5
Het Post- en telegraafkantoor den tfur.i
Is geopend:
Zon- en feestdagen vm. 8—9; nam. 1-Zmr-.
Werkdagen
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam. 8
Postdienst: vm. 8 tot nam. 7,30 i
Postwissels, kwitanties I
Rijksverzekeringsbank vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro 1
Rijkspostspaarbankvm. 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst geslote
Licht op
Rijwielen 5,15 uur, rijtuigen 5,45 uur.
(Opgericht In 1903)
RESERVE
f 191.941.807,.
Catharynesingel 75 UTRECHT.
Dijkgraaf en Heemraden van het Water
schap „de Dertig Gemeenschappelijke Pol
ders" op Texel zullen op Zaterdag 13 Febr.
a. s., 's morgens 10,30 uur in Hotel Texel
publiek verburen
Namens het College v. Dagel. Bestuur vnd
J. S. DIJT, Voorzitter.
Jac. KIKKERT Nz. secretaris.
roman van
28 REINHOLD ORTMANN.
Ingeborg meende, dat vandaag niets anders
dan haar eigen jot haar zou kunnen interes
seeren, volgde een onweerstaanbaren aan
drang, terwijl zij antwoordde:
„Ik ken uw moeder niet; maar zij moet
wel een zeer' beminnelijke vrouw zijn, daar
u met zooveel liefde over haar kunt spre
ken. Als u haar weer schrijft en u bent
ons gesprek dan nog niet vergeten, zend
u baar dan ook een groet van een onbe
kende en zeg haar, hoezeer ik haar zoon
om zijn geluk benijd, dat ik zelf slechts
al te smartelijk ontbeer."
Z(j reikte den jongen chemiker de hand
eu Valentin DüringhofFen, die nog nooic
in zijn leven een vrouwelijke band gekust
had, bracht, gevolg geverd aan een plotse,
linge ingeving, de fijne viLgers aan zijn
lippen om daarop blozend en in de grootste
verwarring eenige onsamenhangende woor
den te stamelen, die zeker een verontschul
diging voor zijn ongehoorde koenheid
moesten beteekeneD.
Glimlachend knikte Ingeborg hem toe en
een oogenblik later had hij het vertrek
verlaten. Als in een roes van gelukzalig
heid daalde hij de steenen trap af, halver
wege haast in botsing komend met een
elegant gekleeden heer, die hem van bene
den tegemoet kwam.
„Drommels, Dünnghofifm, ben je met je
gedachten bij de sterren, dat je heelemaal
geen oog meer hebt voer onze aime ster
velingen hier op aarde? Een groet, dacht
ik, heb ik toch wel verdiend?"
Het was doctor Siegmund Artois, die
deze woorden tot hem richtte en During.
boffen bemerkte, dat zijn edelmoedige vriend
er thans nog wat bleeker en vermoeider
uitzag dan gewoonlijk. Glimlachend bood
hjj wegens zjjn onachtzaamheid excuses
aan en drukte hem de hand.
Laat uw bouwplannen maken door een
daarvoor opgeleid deskundige, met tevens
practische ervaring.
Aanbevelend,
J. J. SCHOEFFELENBERGER,
Gediplomeerd Architect,
Kanaal weg 122 te Helder.
In vooraad
H. J. SMIT, Smederij, Waalderstraat.
„Je was bij den professor?" vroeg Artois
terwijl hij hem scherp aankeek. „Maar je
hebt hem niet gesproken, want hij heeft
op het oogenblik college, niet waar?"
„Zeer zeker. Maar ik heb een gevoel
alsof ik een kwartier in den hemel ben
geweest, Artois. Ik heb tenminste thans
een idee gekregen, hoe de engelen er kun
nen uitzien."
In de oogen van den ander flikkerde het
boosaardig.
„Men kan tenminste duidelijk aan je zien,
dat je nog steeds in hooger sferen ver
toeft," merkte hij spottend op. „Kijk maar
gted uit, dat je heelhuids weer beneden,
komt, waarde vriend! Er moet zich daar
boven al menigeen de vleugels verzeDgd
hebben en daarna tamelijk onzacht op deze
aarde teiukgevallen zjjn Goeden morgen
Zonder een antwoord af te wachten, ging
hij verder, maar de hand, die hij boven
naar de bel uitstrekte, beefde merkbaar.
„Is de professor te spreken?" vroeg hij
aan het meisje, dat hem opendeed, teneinde
den schijn te bewaren en pas toen zij
ontkennend antwoordde, verzocht hij om
tot juffrouw Wallroth te mogen worden
toegelaten. De uitdrukking op zijn gezicht
veranderde op merkwaardige wijze, toen
het meisje reeds na verloop van een
minuut terugkwam om hem in de salon
binnen te laten. Bijna eerbiedig maakte hij
een buiging voor Ingeborg, die bij het raam
stond en hem geen enkele schrede tege
moet trad.
„Ik hoop, dat u mijn brief hebt ontvan
gen," begon hij halfluid, „en ik dank u
van ganscher harte, dat u zoo edelmoedig
mijn verzoek hebt toegestaan. Mag ik dat
als een goed teeken beschouwen?"
„Hoe kan ik u daarop antwoorden, aan
gezien ik nog niet weet wat u mij wenscht
te zeggen?" kloDk het gedwongen uit de
richting van het raam. „Het was toch
vanzelfsprekend, dat ik u niet een onder
houd weigerde, waaraan u zooveel waarde
schijnt te hechten?"
„En u zoudt werkelijk niet vermoeden,
juffrouw Ingeborg, waarom ik u dit onder-
vo
on
Ware grootte 1
I v
houd verzocht? Bent u dan heelemaal
vergeten wat ik u zeide, destijds op de
gang, toen wij voor de eerste en laatste
maal gelegenheid hadden, enkele vluchtige
oogenblikken onder vier oogen met elkander
te spreken?"
„Neen, dat ben ik niet vergeten, doctor I"
„Welnu, dan weet u ook, waarom ik
thans gekomen ben. Ik ben gekomen, om
het antwoord te halen, dat u mij destijds
schuldig moest blijven, om u te zeggen,
dat ik niet alleen uw redder en bevrijder,
maar ook uw slaaf wil z(jn tot aan mij a
dood. Ingeborg, mijn dierbare, geliefde
Ingeborg, wijs de hand niet af, die ik u
bied, om u als mijn meesteres en koningin
door een zonnig, gelukkig leven te leiden
Hoewel hij bij zijn laatste woorden haar
dichter was genaderd, lag er toch nog al
tijd de ruimte van de halve kamer tus-
schen hen beiden en het klonk nu niet
bepaald als een aanmoediging tot koenere
daden, toen Ingeborg antwoordde
„Ik geloof doctor, dat u het goed met
mij meent en ik zal u daarvoor steeds tot
den hartelijksten dank verplicht blijven.
Maar u wenscht toch een geheel openhartig
oprecht antwoord van mij te ontvangen,
niet waar?"
Met saamgeknepen lippen knikte hij
zwijgend. Hij kreeg een gevoel, alsof een
ijzige windvlaag plotseling al zijn hemel-
hooge luchtkasteelen aan het wankelen
bracht
„Ik wil niet vragen, waardoor u tot de
overtuiging gekomen bent, dat mijn tegen
woordige toestand een pijnlijke en bijna
overdraaglijke is," ging iDgeborg voort,
„en aangezien ik u voor mijn vriend houdt,
wil ik u daarom openlijk bekennen, dat
uw vermoeden u niet bedrogen heeft. Ja,
ik verlang van ganscher harte weg te
komen uit dit huis, waarin binnen korten
tijd een vreemdelinge de plaats van mijn
onvergetelijke moeder zal innemeD. Dit
sterke verlangtn evenwel ik moet u dat
eerlijk bekennen, doctor zou ook de
eenige reden zyn, dio er tny toe zou kun
nen doen besluiten, uw aanbod aan
nemen. Nog ben ik niet in staat de liefd
die u verzekert voor mij te gevoelen, o
dezelfde wijze te beantwoorden en ik vree
bijna, dat achting en dankbaarheid
ontoereikende ersatzmiddelen zullen tot
schijnen voor datgene, wat u in werkelijk
heid van mij hoopt."
Haar woorden waren ten laatste nauweiet
lijks verstaanbaar geweest. Haar zelfbe
heersching, waartoe z(j zich met moei
gedwongen had, was zichtbaar bijna te
einde. Artois wist echter onmiddellijk de
juisten, vriendschappel(jken, warmen too
te treffen, die de situatie redde.
„Uw antwoord, dierbare Ingeborg, verras
mij minder, dan u vermoedt. Onze kenni
making dateert pas van eenige weken a
u hebt in den laatsten tijd onder den dru
van zulke eigenaardige omstandighede
geleefd, dat het zoete wonder der liefc
zich wel nauwelijks in zijn volle heerlp n
heid aan u heeft kunnen openbaren. -
Indien de omstandigheden het mij verooi
loofd haddeD, dan zou ik er ook stellig d
voorkeur aan gegeven hebben nog te zwi
gen en zoolaDg in stil verlangen naar u
gunsten gedongen hebben, totdat datgen
geschied was dat volgens mijn vast
overtuiging op zekeren dag ongetwijfel
geschieden zal.
Maar terwille van uzelf heb ik gemeen
niet langer te mogen aarzelen, terwijl il
thans bovendien de gelukkige zekerheil
bezit, dat achting en dankbaarheid hi
niets anders z(jn dan de voorboden ei
verkondigers der liefde; daarom is datgen
wat u mij thans wilt toestaan, afbetaiin
genoeg op het toekomstige, kostbare g
schenk. Ook wanneer de wereld mij
uw echtgenoot beschouwt, zal ik slecht
uw trouwe, onbaatzuchtige vriend zij
totdat de aandrang van uw eigen hart
zal aansporen mij hoogere rechten te vei:
leenen Bent u met deze verklaring tevn
den, iDgeborg? En u wilt mij nu toestaa:
deze lieve, aangebeden hand als de mijn
te beschouwen?"
Wordt vervolgd
[at
r:
3e
Int
|es
•a
