m
MMXrJtEEV
WOUDA's
No 4027
Zaterdag 19 Juni 1926
398te Jaargang
Rechtsvragen.
Uit Texel's Verlêsn.
GEEN GEWETEN.
-SI
FEUILLETON
Beter dan Goed: DE BESTE
Texelsche Berichten
ABONNEMENTEN:
UITGAVE:N.V.v/h LANGEVELD DE ROOIJ DEN BURG OP TEXEL
ADVERTENTIËN:
TELEFOON: N°.11 POSTGIRO: N°.652 POSTBUS: N°. 11
78
Bisschoppelijk Bezoek.
MIJNHARDT's
Sfaal-Tabletten .90"
Maag-Tabletten. .75
Zenuw-Tabletten .75»
Laxeer-Tabletten .60"
Hoofdpijn-Tabletten 60
Zelfrijzend Bakmeel
TEXELSCHE COURAN
DEN BURG: 50 ct per drie Maanden.
Franco p. post door geheel Nederland 75 ct p. 3 maanden.
Losse nummers: 3 ct
DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT
WOENSDAG- EN ZATERDAGMORGEN
Van 1-5 regels: 50 ct. ledoro regel meor: 10 ct.
Dezolfde advertentie 4 maal geplaatst wordt 3 maal berekend.
Bij abonnement lagore regelprljs.
ADVERTENTIËN
MOETEN DAAGS VOOR 'T VERSCHIJNEN
4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN
Rechtskundige vragen, door een abonné
onderteekend en onder 't motto „Recht"
aan ons bureau (Parkstraat) ingezonden,
worden door onze rechtskundige mede
werkers kosteloos beantwoord.
Benoeming lid van den Raad.
De Voorzitter van het centraal stembureau
in de gemeente Texel brengt ter openbare kennis,
dat voor een ieder ter secretarie der gemeente
ter inzage is nedergelegd zijn besluit van heden
waarbij tot lid van den raad der gemeente
Texel is benoemd verklaard de heer J. C. Visser
en zulks ter voorziening in de vacature ont
staan tengevolge van het door den heer D. C.
Dros als zoodanig ingezonden ontslag.
Texel, 15 Juni 1926.
De Voorzitter voornoemd,
W. B. OORT.
De Weezenputten.
Er zijn weer een dag of wat verstreken, le
zer, sinds ik u iets mocht verhalen uit Texel's
annalen uit het laatst der 18e eeuw. U weet
nog waar het over liep Over die meneer Mr.
Buijskens, niet waar, Schout van Texel o.a., die
in weerwil van zijn prijzenswaardige ijver bij
het gros der Texelaars om zijn patriottische
denkwijze niet in de flank viel. Buijskens werd
uit zijn ambt ontslagen en de verontruste eilan
ders was dat een pak van het Oranjelievend-
hart.
Voor ditmaal wil ik uw aandacht vragen
voor een geheel ander chapiter uit Texel's
verleên. Ik wil de „weezenputten" tot het onder
werp mijner bespreking kiezen ennoodig u uit
een stap terug te doen in de geschiedenis zoo
dat we in „het roemrijk tijdperk" der Engelsche
oorlogen belanden, tweede helft 17e eeuw. Nog
staat uit mijn schooltijd het rijtje kibbeljaren
met onze overzeesche buur me duidelijk voor
de geest: 1652—1654; Eerste Engelsche oorlog;
1665—1667: Tweede Engelsche Oorlog, enz.
tot diep in de 18e eeuw; waarin u asjeblieft
geen bewijs gelieve te zien van mijn oorlogs
zuchtige geest, doch een bevestiging van de regel
dat de jeugd gemakkelijk memoreert en jaren
lang vasthoudt, wat haar op de schoolbanken
werd ingeprent.
Welnu, lezer, in die „glorie-dagen", waarin
onze Zeeuwsche helden de tegenpartij meer
malen leelijk in 't nauw dreven denk 'reis
aan de hooggeprezen „Vierdaagsche Zeeslag",
aan de glorieuze „Tocht naar Chattam" hun
vloten voor Oudeschild het anker uitwierpen
en proviand inlaadden in dat tijdperk valt
de bloei der Weezenputten.
Ieder Texelaar kent ze, de oude bronnen te
genover Brakenstein, die sinds menschenheu-
genis het weeshuis te den Burg in eigendom
toebehooren. Door een houten pomp werd het
water opgebracht en door een goot in vaten
geleid. Met platboomschuiten werden deze
vaten destijds „varkens" genaamd door
de breede vaarsloot naar Oudeschild getranspor
teerd. Met een windas zag men de „varkens"
daar op de dijk geheschen en vervolgens met
loodsschuiten naar de schepen gebracht. Een
ton water, tot aan de dijk gebracht, kostte in
roman van
REINHOLD ORTMANN.
Overigens is er ook iets voor mevrouw
gekomen, een klein pakje met de hartelijke
groeten van professor Wallroth. De profes
sor is uit Weenen teruggekeerd en in Htt
pakje zit een verrassing voor mevrouw."
„Het is goed," zeide Ingeborg. „Ik dank
je! Je kunt nu wel weer naar de keuken
gaan en zet voor mijn man het avondeten
klaar, als het daarvoor tijd is. Ik zal
waarschijnlijk eerst laat terugkomen."
Zij wilde het meisje weg hebben, want
zij had de overjas van haar man in de
gang zien haDgen en bliksemsnel was haar
een gedachte door het hoofd geschoten,
voor welker uitvoering zij geen seconde
wilde verliezen. Zoodra zy zich onbespied
wist, snelde zij op het kleedingstuk toe
en greep haastig in de buitenste zijzak.
Haar hoop werd niet teleurgesteldwant
behalve een verfrommeld, samengeknepen
vodje papier, voelde zij een hard, rond
voorwerp tusschen haar vingers, dat zij
reeds bij vluchtige beschouwing als het
tot op de helfc geleegde glas met het witte
p >eder herkende.
Zij verborg baar vondst in haar mantel-
die dagen acht stuivers
Tegen het eind van de 18e eeuw nam de
klandizie dermate toe, dat de Weesvaderen be
sloten tot het boren van een nieuwe put, meer
oostwaarts gelegen.
Zooals gezegdde Weezenputten behooren
aan het Weeshuis, dat destijds een groot deel
van zijn inkomsten aan deze eigendommen ont
leende. Lezen we niet in Pieter \an Cuijck's
„Brieven over Texel" hoe de eerste put gemeen
lijk voor twaalf- a veertienhonderd gulden
's jaars werd verpacht Dat de put zoo'n af
trek vond verklaart de schrijver uit het feit, dat
„naar men zegt" „het water uit deze put zeer
lang goed kan blijven".
Voorloopig wil ik met deze bijzonderheden
maar volstaan, lezer. Mocht ik op mijn snuffel-
tocht door oude folianten meerdere bijzonder
heden aantreffen, gaarne wil ik er u van melden
Zoo er onder mijn lezers zijn, die reeds meer
dere gegevens tot hun beschikking hebben, wilt
ze mij doen toekomen bureau Parkstraat
en ik zal er de noodige aandacht aan wijden.
Tot een volgende maal dus.
R1CUS HISTO.
Arbeiders-Jeugdcentrale.
In de eerste helft der volgende maand brengt
een gezelschap jongens- en meisjesleden van
de A.J.C. (Arbeiders-Jeugdcentrale)te Heidereen
bezoek aan Texel.
Het ligt in haar bedoeling na verkregen
toestemming van B en W te Oudeschild en
te den Burg eenige demonstraties te geven
spel en dans.
Het bezoek heeft goeddeels een propagan
distisch karakter en bedoelt duidelijk te maken
wat jeugdorganisatie vermag. Voor velen onzer
is de A.J.C., die in tientallen plaatsen van ons
land haar afdeelingen telt, een onbekende in
stelling. De Heldersche afdeeling wenscht
daarom buiten haar rayon aan doel en streven
van dit instituut meer bekendheid te geven.
Feestelijke ontvangst
Groote belangstelling.
Donderdag 1.1. bracht Z.D.H. Monseigneur
Callier, Bisschop van Haarlem, een bezoek aan
ons eiland.
Dagenlang werd in katholieke kringen gede
libereerd om de kerkvorst een feestelijke ont
vangst te bereiden. Een ruiterstoet werd ge
vormd, waarvoor al spoedig groote belangstel
ling aan de dag werd gelegd. Door de jeugd
van de St. Josef-school werd een lied ingestu
deerd, dat de hooge bezoeker zou worden toe
gezongen.
zak. Het vodje papier had zij eerst achte
loos ter zijde willen werpende eigen
aardige, sterke geur die er uit opsteeg,
maakte er haar half tegen haar wil op
attent en zij streek het papier op de hand
glad.
„Ah, de ellendige!" mompelde zij, toen
zij de weinige regels doorgevlogen had,
die er op geschreven stonden. „Nu zal ik
haar waarschijnlijk niet langer ontzien
Zij stak den brief dien Artois in deze
dagen van groote opwinding stellig ver
zuimd had te vernietigen, eveneens bij zich
en verliet haar woning, zonder een poging
in het werk te hebben gesteld haar inan
te spieken.
Professor Wallroth" liep juist ongeduldig
in zijn kamer op en neer, schijnbaar zeer
slechtgehumeurd, toen zijn dochter binnen
trad.
„Gelukkig, eindelijk tenminste iets aan
genaams!" riep hij verheugd uit, terwijl
zyn somber gelaat zichtbaar verhelderde.
„Weet je wel, dat ik op het punt stond
naar jou toe te komen, mijn kind? Want
de verrassing, waarop ik mij hier bij mijn
eerdere thuiskomst dan aanvankelijk het
plan was, had verheugd, is op een groote
teleurstelling uitgeloopen Edith lijdt aan
zulk een afschuwelijken aanval van hoofd
pijn, dat ik haar nog niet eens te zien heb
kunneu krijgen. Maar wat zie jij er uit,
Ingeborg? Eu wat heb ie daar voor mij
DIJ Apoth. en Drogisten
Tegen hef uur, dat de „Marsdiep" te Oude
schild zou binnenloopen, had zich een talrijk
publiek om de haven verzameld, waaronder
de eere-wacht te paard al spoedig veler aan
dacht trok: plm. 75 ruiters, meest in witte rijbroek
gestoken, het hoofd door een witte pet gedekt,
had zich nabij de aanlegplaats der boot opge
steld. Paarse sjerpen om de schouders, vlaggen
wit en geel de pauselijke kleuren en ver
scheiden vaandels gaven aan het geheel een
feestelijk cachet. Ook de paardqn toch traden
goed voor de dag. Met rosetten inde bisschop
pelijke kleuren getooid en zadelkleeden in wit
en geel maakten zij 'n bijzonder fleurige indruk.
Tegen half elf legde de Marsdiep te Oudeschild
aan, waarop Z.D.H.vergezeld van eenige gees
telijken, zich aan wal begaf en door de Zeereerw.
Heeren Pastoors van Oudeschild en den Burg
werd verwelkomd.
In een open, met twee fiere paarden bespan
nen landauer ging het daarop langs Oudeschild
en Oudeweg over de Hoogeberg naar den Burg.
Onder het klokluiden van de R.K. kerk te
Oudeschild, waar vlaggen en wimpels waren
uitgestoken, werd dit bedehuis voorbijgereden,
de landauer gevolgd door eenige rijtuigen
waarin o.a. de Z.E. Heeren Deken van Schagen
en vlootaalmoezenier Aalink hadden plaatsge
nomen, en geëscorteerd door de ruiterstoet,
welks vlaggen wapperden in een briesje en
glansden in wat zonneschijn.
Bij de ingang van den Burg blies „Texelsch
Fanfare", daartoe aangezocht, de bisschop het
welkom toe en daarop werd de tocht, met het
muziekcorps aan het hoofd, voortgezet door
Weverstraat en Hoogerstraat naar de R.K. kerk
aan de Molenstraat. Nadat Z.D.H, in de pastorie
werd ontvangen en daar boven in ambtskleed
voor het geopende raam verscheen, zongen de
jeugd der R.K. school en vele ouderen „Haar
lem's goede Bisschop" een welkomstlied toe,
waarin Roomsch Texel zijn blijdschap uitte over
de komst van „de wijze Prins der Kerk."
Toen de zang was beëindigd gaf Z.D.H.
zijn zegen.
's Middags werd in de kerk een groot aantal
parochianen het H. Vormsel toegediend.
Met de boot, die te half zes van Texel ver
trekt, verliet de Kerkvorst het eiland, weer uit
geleide gedaan door ruiterstoet en Fanfare.
Er was steeds veel volk op de been. Zeker
zal deez' dag bij velen onzer lezers In blijde
herinnering blijven.
-
Kort nieuws.
Onze vroegere plaatsgenoote m e j. P. C.
Bonne, thans te Winsum (Fr.), slaagde dezer
dagen voor het examen-onderwijzeres.
We herinneren onze lezers op Texel aan
het door Texelsch Fanfare te geven con
cert op Zondagmiddag a.s. aanvangende te
vier uur.
meegebracht?"
Zij liet hem het glas met het poeder zien
en vroeg: „Wat is dat, vader? Ik smeek
u, zeg mij eerlijk wat het is 1"
„Ja, lieve kind, dat zal vermoedelijk heel
lastig te zeggen zijn," meende hij, ten
hoogste verwonderd over den opgewonden
toon, waar op zij sprak. „Een analyse op
het eerste gezicht zou zelfs den knapsten
chemiker niet gemakkelijk vallen. Maar ik
kan het toch eens probeeren."
Hij schudde een weinig van het witt6
zout in de hoite van zijn hand, onder
zocht het met oogen en neus en bracht
toen met den top van zijn vinger voor
zichtig een paar korreltjes naar zijn tong
„Ah," riep by toen uit, „dit geheimzin
nige poeder moest eigenlijk niemaod beter
kennen dan jy zelf, lieve Ingeborg! Het is
namelijk niets anders dan het wonder
baarlijke nieuwe geneesmiddel, de kunst
matige kinine, waarvan de bereidingswijze
aan je benijdenswaardigen man is gelukt."
Ingeborg had oogenschijnlijk een ander
antwoord verwacht; maar zij was met haar
vragen toch nog niet ten einde.
„Kan dit middel onder zekere omstandig
heden ook schadelijke gevolgen voor een
zieke hebben, vader?"
„Wanneer het hem in een te groote
hoeveelheid wordt toegediend, zeker!"
„Laten wij eens aannemen, dat de in
houd van dit glas werd geschud in een
flescbje, dat ongeveer d:ie ettlepels water
V.'
Mohammed VI.
Dc laatste sultan van Turkije („de zieke
man"), die nu bij de afgezette vorsten behoort,
heeft de grootste moeite zichzelf te onder
houden. Hij woont met zijn kleine huishouding
in San Remo (Frankrijk) en zooals de geruch
ten liepen, moest hij eenige tijd geleden zijn
huis ontruimen, omdat hij de huur niet kon
betalen. Gelukkig schijnt zijn zuster hem ge
holpen te hebben door een van haar parel
snoeren en een diamanten ring te verkoopen,
waardoor de situatie tijdelijk gered werd.
Ex-sultan Mohammed VI is reeds bejaard zijn
toestand wekt dan ook wel medelijden op.
Om een weddenschap te win
nen sprong een 19 jarig varensgezel van
de Kopingiunebrug te Rotterdam om ver
volgens naar een meerpaal tozweminen
en daarop plaats te nemen. Na eeoig
tegensthbb len daalde bij op sommatie
van de havenpolitie van zijn hooge zetel
om in een bootje over te stappeli eu
•yojdig tiiogo kleereu aan te trekken.
Voorde vacature-ouderwijzereaan
de oschool te Tm brogue (gem Hillt-
geisberg) meldden zich 54 sollicitan
ten aan.
bevat en men gaf een zwaarzieke een
eetlepel vol van deze oplossing, wat zouden
dan de gevolgen voor bem zyn?"
„Een zachte en kalme bevrijding uit zyn
lijden, mijn kind! Want zulk een dosis zou
zelfs volkomen voldoende zyn om een
gezond mensch aan hartverlamming te
doen bezwijken."
„Welnu als de zaken zoo staan, vader,
dan hebt u mij aan een moordenaar tot
vrouw gegeven en ik kan geen seconde
langer aan de zijde van dezen ellendeling
leven."
Ten prooi aan de grootste ontzetting,
greep de professor haar hand. „Ingeborg
myn kind mijn lieveling! Kom tot
jezelf je weet niet wat je zegt!'
„O, ik weet het integendeel heel goed
want nog heb Ik gelukkigerwijze ODdanks
alles mijn verstand niet verloren. Uw
schoonzoon is een bedrieger, een dief en
een moordenaar - en ik zal er hoege
naamd geen bezwaar tegen hebben, als u
het noodig oordeelt hem aan het gerecht
over te leveren."
Professor Wallroth trok zijn bevende
dochter naast zich op de sofa en trachtte
haar eerst door vriendelijke en ernstige
woorden tg kalmeeren.
„Nog kan ik onmogelijk gelooven, dat in
de verschrikkelijke beschuldigingen, die je
tegen je echtgenoot hebt geuit, ook maar
een korreltje waarheid schuilt," zdd» hij
Wordt vervolgd
