No 4075
Zaterdag 4 December 1926
408te Jaargang
^feuilleton'
EERSTE BLAD.
8TB00 i&vëm
Asthma
DE WENTELTHAP
i Abdijsiroop
Texelsche Berichten
ABONNEMENTEN:
UITGAVE: N.V.v/h LANGEVELD&DE ROOIJ DEN BURG OP TEXEL
ADVERTENTIËN:
TELEFOON: N°.11 POSTGIRO: N°. 652 POSTBUS: N°. 11
TEXELSCHE COURANT
DEN BURG: 50 ct. por drie Maanden.
Franco p. post door geheel Noderland 75 ct p. 3 maanden.
Losse nummers: 3 ct
DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT
WOENSDAG- EN ZATERDAGMORGEN
Van 1-5 rogels: 50 ct. lodoro rogol moor: 10 ct
Dozelfdo advortontlo 4 maal goplaatst wordt 3 maal borokond.
BIJ abonnement lagere rogolprljs.
ADVERTENTIËN
MOETEN DAAGS VOOR T VERSCHIJNEN
4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN
Buiten joeg de wind. Gierde door de telefoon
draden. Zweepte hij de wolken langs het zwerk.
Koud was het en guur.
Maar binnen rondom onze oude trouwe pot
kachel was het lekker van een behaaglijke warmte.
Vader zat er in een groote stoel. Moeder,
moe van het dagelijksche getob voor haar lastig
viertal, leunde een beetje landerig in de groote
ouderwetsche canapee. En wij met ons vieren
zaten er om heen, de een op een bankje, de
ander op een stoof, een derde schrijlings op de
ouwe kolenkit. Ook de allerkleinste, zusje van
nog maar even vier, was nog op,kroop neurieënd
over de grond: klein mollig ding,de speelpop
van ons allen.
Het was strooiavor.d, de avond voorden 5en
December.
„Zing jullie eens wat," moedigde Moeder aan.
„Kom, je kent toch wel verschillende liedjes,
en je moet niet vergeten, dat als Sinterklaas
in de buurt komt en hij hoort niets, dan gaat-ie
misschien voorbij
En wij zongen.
Wij zongen het oude Sinterklaasliedje, dat
overal gezongen wordt:
Zie de maan schijnt door de boomen,
Jongens hoort toch wat geraas
't Heerlijk avondj'is gekomen,
't Avondje van Sinterklaas.
't Ging eerst wat beverig en bang.
Maar toen er niets gebeurde, werden we
dapperder en weldra klonk het helderop, zoo
dat de poes Daisy was haar naam er van
schrok en ijlings beenen maakte in de meening
dat zeker een gezamenlijke aanval op haar zou
worden gedaan:
Toen, middenin dat schoone lied, ineens...
een bons op de deur, een smak daarna, alsof
er een zwaar ding hard werd neergezet
En een vreemde zware stem klonk van achter
de deur„Zijn jullie allemaal wel zoet geweest I"
Doodsche stilte.
Geen van ons had het hart het eerst antwoord
te geven.
Uit angst, omdat een bevestiging van die
benauwende vraag niet van harte gegeven kon
worden.
Brrr I
'k Weet nog best, hoe bang ik was op dat
oogenblik.
Tot mijn zusje, de oudste, ineens heel resoluut
ze was altijd een haantje de voorste en is
dat ook nu nog maar toch wel met een
beetje benauwd stemmetje, antwoordde uit aller
naam „Jawel, Sinterklaas I"
Want wie anders kon het zijn. die op zoo'n
geheimzinnige manier in ons goed gesloten huis
binnengekomen was?
En zóó was het antwoord er uit,of daar ging
de deur op een kiertje open en een lange witte
hand kwam er omheen kijken. Daarin een zak.
Een echte gewone papieren zak. En daaruit
stroomde toen ineens over de vloer een ware
vloed van lekkernijen, kaakjes, opzettertjes,
pepernoten, ulevellen en nog veel meer van al
dat heerlijks, waarop wij zoo verzot waren.
Toen was ineens de geheele bleuheid ver
dwenen. Toen was de bangste ineens zijn
verschrikkelijke angst kwijt en met een waar
Naar het Amerikaansch van
MARY ROBERTS RINEHART.
42) -)o(—
„Net wat ik u al zei, juffrouw Innes. Hy
had beneden de krant zitten lezen ik had
den auto opgeborgen en omdat ik slaap had
kwam ik meteen hierheen met het plan om
naar bed te gaan. Toen ik naar boven liep
legde Thomas de krant neer, greep zijn
pijp en ging naar de veranda. Toen hoorde
ik hem iets roepen."
„Wat zei hij?" vroeg Jamieson.
„Dat kon ik niet verstaan maar zijn stem
klonk vreemd en verschrikt. Ik wachtte
even of hij soms nog eens zou roepen, maar
ik hoorde niets, en ben toen maar naar
beneden gegaan. Hij zat op het stoepje van
de veranda en keek recht voor zich uit,
alsof hij iets zag tusschen de boomen aan
den overkant van den v7eg. En hij mompel
de maar steeds, dat hij een spook had ge
zien Hij zag er zoo raar uit en ik probeerde
hem naar binnen te krijgen, maar hij wilde
niet. Toen leek het mij beter om u te gaan
waarschuwer."
„Heeft hij niels anders gezegd dat je ver- j
stian kon?" vroeg ik.
„Hy zei iets over doodcn, die u t hun
Het middel dat de benauwd
heden verlicht is AKKER's
krijgsgehuil wierpen wij ons op de heerlijkheden
op de grond.
„Grabbelen, jongens!"
Nu, grabbelen, dat deden wij om het hardst.
En wij behoefden niet eens met elkaar om de
buit te vechten, zooals anders altijd het geval
was. Er was genoeg voor allen. Meer dan genoeg.
Want nog eens en nog eens kwam die wel
doende hand om de deur en telkens weer stortte
nieuwe voorraad op het kleed van onze woon
kamer.
Het moet zeker heel erg lachwekkend zijn
geweest, warrt vader en moeder zaten te'schud
den van het lachen. Moeder was haar moeheid
heelemaal vergeten. En vader? Die lag opeen
oogenblik ineens tusschen ons in en die grab
belde mee alsof zijn leven er van afhing.
En toen de weldoende Sinterklaas alweer langs
de trappen omhoog gestommeld was later
heb ik wel begrepen, dat onze goeie ouwe buur
man voor de heilige gespeeld had kropen
we allen onder de dekens met beide handen
vol lekkers, dat we niet meer wilden afstaan.
Die strooiavonden in het ouderlijk huis be-
hooren nu al weer heel veel jaren tot het ver
leden. Maar tegen Sinterklaas moet ik er toch
altijd weer eventjes aan terugdenken.
Want het is toch maar een heel mooie her
innering. „A. H. BI."
IJsclub—den Burg.
Opgericht met 80 leden. Getracht
wordt bij wijze van proef de Elemert
als ijsbaan in te richten.
Met het doel definitief tot de oprichting eener
ijsclub te komen werd door de lieeren J. v. d.
Aakster, Jb. Roeper en A. Lap op Woensdag
avond 1.1. in de Oranjeboom een vergadering
belegd. Een 20-tal personen deed van zijn be
langstelling blijken.
De vergadering werd geleid door de heer |b.
Roeper, die o.a. de plannen uiteenzette het
initiatief ging uit van de heer v. d. Aakster
en meedeelde, dat reeds een 70-tal personen
zich als lid lieten inschrijven. Staande de ver
gadering traden er nog 10 toe.
Waarin de plannen bestaan en wier mede
werking verkregen werd, schreven we reeds.
De Elemert zal een baan geven van plm. een
half bunder en bij vorst steeds goed ijs, daar
er zoet water is. Een voordeel is voorts, dat de
baan met weinig kosten onder water gezet kan
worden. Bij regenweer staat spoedig alles blank
vooral wanneer door dammen in een paarslooten
het water wordt opgestuwd. Een onderzoek
heeft duidelijk gemaakt, dat de grond er niet
doorlaathet water in de slooten staat reeds
eenige tijd 3 palm (S-'dM.) beneden het water
op het land.
graf opstaan."
Jamieson doorzocht de zakken van den
ouden man en Gertrude vouwde zyn armen
over zijn borst.
Jamieson keek mij op eens aan.
„Wat zei u ook weer tegen my, juffrouw
Innes, dat de moord op Arnold Armstrong
nog maar [een begin was en geen einde?
Ik geloof werkelijk dat u gelijk had!"
By zijn onderzoek was de detective aan
den binnenzak van Thomas' zwarte jas
gekomen. Hier vond hij een paar dingen
die hem interesseerden. Het eene was een
kleine platte sleutel met een rood koord er
aan en het andere een stukje wit papier,
waarop in Thomas' eigenaardige hand iets
geschreven stond. Jamieson las het, en gaf
het toen aan mij over. Het was een adres
Lucien Wallace, Olmstraat 14, Richfield
Terwijl het papiertje, werd rondgegeven,
keken de detective en ik aandachiig of het
ook eenige uitwerking zou hebben, maar
niediand scheen er iets meer van te weten
„Richfield!" riep Gertrude uit. „DeOlm
strAat is de hoofdstraat, weet je niet meer
Halsey?'
„Lucien Wallace!" zei Halsey. „Dat is
het kind waarover dokter Stewart sprak
bij de rechtszitting."
Warner greep onmiddellijk naar den sleu-
te.. Wat hij zeide verbaasde ons niet erg.
„Yale-slot," zei hij. „Waarscbijnlyk eeu
sleutel van de deur aan den oostkant,
Er was geen enkele reden waaiom'lho-
Een snelschletend geweer.
Naar aanleiding van de herhaalde overvallen
van verscheidene postmannen in de Ver. St.
van Amerika heeft men daar aan de beambten
een nieuw geweer verstrekt, dat 400 schoten in
de minuut kan lossen. Een „doeltreffend" wapen.
De lieeren G. Spigt en P. Zijm verklaarden
zich bereid dammen te slaan, kaden en zoo noo-
dig afrastering aan te brengen. Als vergoeding
zal hun toestemming worden verleend ijstentjes
te plaatsen. Een deel der te heffen entreegelden
zal voor hen bestemd zijn als loon vorr diverse
werkzaamheden.
De heer Jn. Rab stemt toe zijn perceel
nabij het boschje voor ijsbaan in te richten. Dat
gedeelte zou voor de jeugd kunnen worden ge
reserveerd.
Na eenige bespreking wordt tot bestuursver
kiezing overgegaan. Benoemd worden de liee
ren G. Joh. Duinker, voorz., H. Reij, secr., J. v.
d. Aakster, penningm., A. Lap en Jb. v. Heer
waarden, commissarissen.
De contributie is voorloopig vastgesteld als
volgtgezinshoofden f 1 per jaar, kinderen
tot en met 15 jaar f 0,25, overige personen f 0,50.
De entreegelden voor niit-leden zullen nader
worden vastgesteld.
Ten slotte wordt besloten B en W te ver
zoeken de gemeentelijke motorspuit voor een
enkele maal disponibel te willen stellen om
daarmee voldoende water op 't land te brengen.
In den vervolge zullen tijdig maatregelen kun
nen worden genomen en zal kunstmatige
bevlociïng overbodig blijken.
Te ruim 10 uur worden de besprekingen door
de heer Jb. Roeper met een woord van dank
beëindigd.
De briefporto in 1927.
Verschenen is de Memorie van Antwoord
behoorende tot de Postbegrooting 1927. We
lezen daarin o.m.
„Indien, in de loop van 1927 blijkt, dat de
bedrijfsuitkomsten der posterijen geen beletsel
vormen, zal een verlaging van het enkelvoudig
briefport waarschijnlijk tot stand kunnen worden
gebracht."
Mogelijk zal de porto voor brieven tot 20 G.
dan op 7'/» c. komen?
OUDESCHILD
Petroleumaanvoer.
Dezer dagen is wederom een lading petro
leum per motortankschip van de A.P.C. gearri
veerd. In een paar uur tijds werden de 150 ton
(150,000 K.G.) petroleum in de"achter de dijk
staande tank gepompt.
Dolfijn.
Eenige dagen geleden is op het Noordzee
strand een dolfijn aangespoeld. De visch is
opgezonden naar het genootschap Natura Artis
Magistra te Amsterdam.
Veevervoer.
Gedurende deze weck zijn van'.Texcl ver
zonden 57 varkens, 10 kalveren, 11 schapen, 4
koeien en 2 paarden.
Visscherlj.
Gedurende deze weck zijn in de haven aan
gevoerd ruim 16400 KG. garnalen, ruim 3350
KG. wulken en 10 baal kreukels. Vangsten en
prijzen zijn behoorlijk goed.
Ongeval.
Woensdagmorgen had bij liet lossen van kei-
slag uit een schip in de haven een ongeval
plaats. De bok, waaraan de takel hangt, moest
verzet worden, doch daar liet tuitouw les raakte,
kwam de bak naar beneden en raakte een losser
gedeeltelijk bulten boord. Hij liep een hoofd
wond op doordat hij met zijn hoofd tegen het
schip kwam. De getroffene klaagde over pijn
in het hoofd, doch scheen uiterlijk weinig letsel
te hebben bekomen. Wij willen maar hopen,
dat het 'ongeval geen nadceligc gevolgen voor
hem zal hebben.
::'S.
Een knap natuurkundige.
Prof. Pcrrin van de Parijsche Hoogeschool
die de Nobelprijs kreeg voor Natuurkunde 1926.
mas. een oude, vertrouwde bediende, geen
sleutel van die speciale deur zou hebben,
hoewel de bediendeningang aan den west
kant was. Maar ik wist niet, dat deze sleu
tel bestond en er ontstonden weer allerlei
mogelijkheden door. Maar op dat oogenblik
waren er nog zooveel andere dingen te
doen; we lieten Warner in de portierswo
ning achter en gingen allemaal weer naar
huis terug. Jamieson liep naast mij en Ger
trude en Halsey achter ons,
„Ik zal de Armstrongs wel bericht
moeten stureD." zei ik. Zij zullen wel we
ten of Thomas nog familie had en hoe we ze
kunnen bereiken. Natuurlyk wi) ik de on
kosten van de begrafenis wel betalen maar
we moeten toch probeeren om zyn familie
te vinden Waarvan denkt u dat hij zoo
geschrokken is. meneer Jamieson?"
„Dat is moeilyk te zeggen," antwoordde
hij langzaam. „Maar ik geloof dat we er
wel van overtuigd kunnen zyn dat hy erg i kwam den volgenden morgen aanzetten toen
geschrokken is en dat hy zich ergens voor we net klaar waren met ontbijten, in een
verstopt heeft. Het spijt my in meer, dan i auto met een zwarte kap. Toen ik by hem
voor.
„U zoudt er niets vinden," zei hy. „Ie
mand, die in staat is om in het huis te
komen en een eat in den muur te maken
terwyl ik I eneden de wacht houdt, zullen
we'heusch niet vinden door met een lan
taarntje tusschen de struiken te kyken."
Ik voelde dat de dood van Thomas een
climax geweest was in deze heele geschie
denis. De nacht, die nu kwam, was heel
rustig. Halsey waakte onderaan de trap en
een ingewikkeld systeem van grendels op
de andere deuren scheen succes te hebben
Eenmaal werd ik midden in den nacht
wakker en dacht dat ik weer hoorde klop
pen. Maar hot was heel stil en ik was al
zoover dat ik mjj niet meer door zulke
kleinigheden van de wijs liet brengen.
De Armstrongs kregen bericht van Tho-
was' dood en als gevolg daarvan had ik myn
eerste onderhoud met dokter Walker. Hy
een opzicht. Ik ben er altyd van overtuigd
geweest, dat Thomas iets wist, of iets ver
moedde, dat hij niet Vertellen wilde. Weet
u hoeveel geld er in die vejsleten porte
feuille van hem zat? Byna honderd dollar
Byna 2 maanden loon en toch hebben
die negers haast nooit een cent Nu wat
Thomas wist zal met hem begraven worden
Hal»ey stelde voor om den tuin te onder
zoeken, maar daar voelde Jamtesoo niets
kwam liep hy heen en weer in de huiska
mer en in weerwil van myn vooroordeel
tegen hem moet ik toegeven dat de man er
heel presentabel uitzag. Hy was net als
Gertrude gezegd had, laDg en donker, glad
geschoren en rechtop, met scherpe trekken
en een vierkante kin Hy zag er uit om
door een ringetje te halen en zyn manieren
waren benauwend belPefd.
Wordt vervolgd
