Tandheelkundige Inrichting
BEZOEKT
Beleefd aanbev., JOH. C. SNIJDERS
Adverteeren doet Verkoopen.
Zuidstraat
82-83
Kanaalweg
148-49
êoÏSfa
CASINO - Bar-Restaurant
Fa. A. KLOPPER Zn.
fltrvbk
EIBBBBBQBEfB,
1
C. ACKEMA.
Spreekuur Woensdags van 10—4 uur.
AdresMej. Wed. BUIJKES, Stationstr. 11, Helder
le kwaliteit Knnsttanden. Pijnlooze behandeling.
Deze zaak heeit GEEN FILIALEN.
U vindt het daar gezellig intiem.
Specialiteit in het schenken van BIEREN.
Complete meubileering.
Loodsgracht 69—71 - Helder.
HET PHOTO-MYSTERIE
*1
M
H
H
KANAALWEG 155 - HELDER
FEUILLETON
_jèüïiSèA3SW50i.
JTjtiCL ^e letters met"de be:
focvcrende klank voor elk,
jH N0r die van pepermunt houdt.
Fabr.van Slooten. Harlingen
vs
M
23
1
H
M
vs
M
vs
vs;
M
H
H
H
H
1
Wanneer ge uw huis wilt inrichten en prijs stelt op solide goederen, wend U
2 dan tot onsdan zullen we u deze tegen de laagste prijzen verschaffen.
De Avonturen van Mr. HERBERT PORTER.
6) )-(
Ik legde voorzichtig mijn hand op de
arm van de patient. .Mijnheer Weingarten"
zei ik heel zacht
Hjj sloeg verschrikt de oog >n op en zag
ons verward aan. Toen kwa u er een uit
drukking van herkenning op zijn gezicht
er was iets als een zachte glimlach om
zyn mond en met zwakke stem fluisterde
hj): .Dat is goed dat u gekomen bent."
De huisjuffrouw maakte de deur open
en bracht ons twee stoelen. Zij wierp een
blik op de zieke, wiens oogen verlangend
naar het kleine rafeltje keken, zij knikte
begrijpend en schonk een glas sherry in,
dat ze hem toereikte. Hij dronk det in
drie teugen uit ener kwam heel gauw wat
meer kleur in zijn gezicht. Zijn stem was
veel vaster, toen hij weer begon te spreken.
„Wat zegt u me van die historie? Een
aanval op een arme fotograaf. Als zooiets
nog een rijk man overkomt, dat is te be
grijpen, maar een arm man."
Becker greep Weingarten'3 hand en
drukte die stevig. „We hebben er allemaal
veel verdriet van, waarde collega," zei hij
hartelijk. „IemaDd als u, die geen vlieg
kwaad doet. Van een wraakneming kan
goeu sprake zijn nietwaar, want wie zou
op u boos zijn? Men kan bijna aannemen,
dat het de daad van een waanzinnige is.
Want er is immers ook niets gestolen."
De zieke schudde van neen. „Neen, ik
ben Diets kwijtgeraakt. Tenminste niets
dat eenige waarde had."
„Dus ibch?' vroeg ik met een angstig
voorgevoel. „Iets ontbreekt er dus toch
wel
„Ja," antwoordde hij en er gleed weer
iets als een glimlach over zijn bleek ge
zicht.
„De politie was vanochtend vroeg hier
om een soort inventaris op te makeD. Er
ontbreekt niets Diet", behalve
behalve - vroegen wij
beiden tegelijk, in de uiterste spanniDg.
Behalve een negatief dat ik in
*mijn zak had."
Becker wendde zijn gezicht naar mij
toe. Ik voelde dac er een ijskoude rilling
over mijn rug liep. Het suisde in mijn
ooreo en ik voelde een verlammende druk
op mijn hoofd.
„Een negatief?' herhaalde ik mechanisch,
„een negatief en een afdruk Stond dan
daar zoo iets gewichtigs op, dat dat zulk
een misdrijf verklaarbaar maakt?" Ik
trommelde zenuwachtig met mijn vingers
tegeD de spijlen van het bed, terwijl ik
hem angstig aanstaarde.
Becker legde zijn arm op de mgne en
{tlxraJLLXj-it,
De Haas en de Schildpad.
Hebben jullie wel eens meer een Haas gezien, die zijn land omploegt en als een paard
een schildpad gebruikt? Neen? Nu, om jullie de waarheid te zeggen, ik ook niet. Maar
dit schijnt gebeurd te zijn in den tijd, dat de dieren nog'spreken konden en ik moet zeggen,
dat die Haas wel een dommer dier had kunnen uitzoeken om te ploegen, want een schildpad
kan, zooals je weet stokoud worden, dus hoefde die haas niet bang te zijn, dat zijn trekdier
spoedig zou sterven.
Probeert het plaatje op een dag, dat je thuis moet zitten, eens mooi te kleuren.
Tusschen twee haakjes hebben jullie misschien ook ergens de vrouw van de Haas
gezien? Hij moet er bij zijn.
OPLOSSINGEN der raadsels van 9 Juli1. Mijn woord. 2. Een gat. 3. Om hun kin.
4. Ook 330 M., want de wei is vierkant.
NIEUWE RAADSELS.
1. In welk huis wonen geen menschen?
2. Wat kan men maken zonder geld
3. Hoe kun je aantoonen, dat 2 maal 8 dertien is En hoe, dat de helft van twaalf 7 is
keek mij in de oogen. „Blijf kalm," las ik
in zijn ernstigen blik.
De zieke draaide zich onrustig om en
plotseling kwam er kleur op zijn wangen
„Niets bijzonders. Integendeel. Dat is juist
het gekke van de heele geschiedenis. Niers
dan twee appelen venters, die elkaar afran
selen en een derde die tusschenbeide komt."
Ik had op dit oogenblik het gevoel of de
zoldering van de kamer op mij zou neer
vallen. De laatste woorden van den patiënt
klonken mij sidderend, als een echo ver
tienvoudigd hoonend en dreunend in de
ooren. Ik wilde opspringen. Becker dwong
mij door de druk van zijn hand, die het
mij haast deed uitschreeuwen, om te blijven
zitten.
De zieke mompelde iets, dat ik niet ver
stond. Daarop wendde hij zich met een
lustelooze beweging naar de muur en sloot
de oogen. „Koorts," fluisterde Becker. „Kom,
we zullen maar gaaD."
Een tijd lang liepen we zwijgend naast
elkaar; ieder met ziju eigen gedachten
bezig. Duizend mogelijkheden flitsten door
mijn breineven snel verwierp ik dezen
Neen, ik zag geen uitweg uit dit labyrinth
geen verkaring voor al dit raadselachtige
Wat op het eerste gezicht een krankzinnige
mop van een onschadelijke dwaas leek,
groeide hier voor mijn geest uit tot een
geraffineerd plan, toteeD misdadig systeem.
Sr was methode in deze waanzin. En wat
mjj, eerlijk gezegd, op dat oogenblik het
sterkst voor de geest stond ik zelf was
in gevaar. Ikzelf, want ik had immers ook
zoo'n opname gemaakt; ja, ik had het
negatief nog bij mij. Ik keek in verwarring
achter mij Kwam misschien het onheil al
achter me? Beloerde het mij? Was ik
misschien reeds onherroepelijk gevonnist?
Zou ik mijzelf met open oogen en ge
kruiste armen aan dit noodlot uitleveren?
Ik dacht aan mijn kleine woning in de
Lindenallee die afgelegeD, stille woning
op de bovenste verdieping. En plotseling
huiverde ik ervoor. Ik dacht aan de avond
uren als de zware schaduwen over de
daken van de groofe stad gaan als ik
alleen zat, over mijn boeken !gebogen.
Ik kan niet," zei ik plotseling. „Ik kan
niet naar mijn woDing teruggaan. Om ne
gen uur komt hij. Tot dan ben ik alleen."
Becker was zwijgend met mjj meegeloo-
pen, zonder met een enkel woord mijn
inwendige strijd te onderbreken.Plotseling
zei hij, terwijl hij bleef staan
„Herbert Porter is hier. Ik zag het gis
teren in de courant."
De detective, d e met langzame passen,
het vertrek op en neer geloopeu had, bleef
staan en wendde zich naar het venster.
Het licht van de scheidende winterzon viel
schuin in de reeds schemerige kamer en
speelde om de fijne trekken van het jonge
meisje, dat met angstige spanning naar den
Engelschman opzag.
Wordt vervolgd.
11-7--V »V
V - &S&.M, -.7.^^.: >^>Co'V'
VRAAGT UWEN WINKELIER
VS,
9
VS
Ej
VS,
VS
H
M
VS
VS
fl
YS
n
VSj
VS
VS
VS
VS
VS
VS
VS
1
Kannewasser
altijd
goedkooper.
Helder
OUUU^)
