J
Kloosterbalsem
Veevoeder en Kunstmeststoffen.
Tandheelkundige Inrichting
AKKER's
QIS
Het Nationaal Boerenveefonds
A. BROUWER, Warmoesstraat, den Burg.
C. ACKEMA.
Brandwonden
en Blaren
geeft hierdoor aan haar leden te kennen, dat vanaf
heden voor geheel Texel optreedt de heer
Dagelijks verkrijgbaar alle soorten
Veevoeder en Kunstmeststoffen
tegen concnrreerende prijzen.
N V. Handelm. DROS Co.
Spreekuur Woensdags van 10—4 nur.
AdresMej. Wed. BUIJKES, Stationstr. 11, Helder
le kwaliteit Kunsttanden Pploozo behandeling.
Deze zaak heelt GEEN FILIALEN.
FEUILLETON
Waer wert oprechter trou
Met kinderen altijd wat!
,,Geen Goud zoo goed."
Voor inlichtingen en veranderingen gelieve U zich tot bovenge-
noemden heer te wenden.
Onder aanbeveling,
HET NATIONAAL BOERENVEEFONDS.
Vandaag is het een stuk gevallen
knie, morgen is het een buil, een
snede in de vinger, of heeft een duim
het bi) het timmeren moeten ontgelden.
Het is in al deze gevallen, dat Moeder's
pot Akker's Kloosterbalsem goede dien
sten kan bewijzen. Kloosterbalsem werkt
bij alle beschadigingen van de huid
pijn verzachtend en antiseptisch en is dus
vooral voor kinderen een ideaal middel.
Groote pot 60 ct. Zeer groote pot f 1.—
i»n >*iMu
DE DIRECTIE.
OPLOSSINGEN der raadsels van 17 Dec. 1 Een stoel. 2 Hagelsteenen. 3 Paddestoel.
NIEUWE RAADSELS.
Ingezonden door Krljntje Beekenkamp
Mijn moesje zit aan 't wieltje,
Het snort de heele dag
En door een heel klein gaatje
Komt er een heel mooi draadje.
Later maakt ze er kleeren van
Probeer eens, of je het raden kan.
2 Ingezonden door B. A. te R., „Boschviooltje" en Kerstmannetje te de W,a Welke jongens
en meisjes houden niet van 1-2-3-4-5-6-7-8-9? Allen gaan dan naar de 3-1-3-4-5. Wie "'lijft
er dan in de 9-8-6-4-5 N emand kent er immers 3-5-4-4-2. b Schrijf onder elkaar de naam
van le een klein huisje, 2e van de vlug dier, 3e een ding zonder waarde, 4e een heerlijke
vrucht en 5e een hoofddeksel, leder woord moet drie letters tellen. De laatste letters van
de vijf woorden vormen de naam van een heerlijk feest. Welk feest c Je ziet mij in zee
maar ook op het kerkhof. Plaats je een letter acjjter mijn naam, dan wordt ik een visch.
Wie raadt mijn naam 3 Ingezonden door „Janhie" te H. Vorm met deze letters plaats
namen: Lawade, Budenrg, Sasen, Rolosch, Nenewe. Skoomu. 4 Ik lei een vogel met mooie
veren en kan mooi zingen. Verander je de beginletter van mijn naam, dan ben ik een
manspersoon. Wie ben ik?
CORRESPONDENTIE.
Aan de inzenders van bovenstaande raadsels zijn winteravondspelen en raadselboeken
toegezonden.
Hebben mijn neefjes en nichtjes er wel alle op gelet dat ik „raadsels" vroeg en niet
„oplossingen" van raadsels?
Mijn bedorling was voor het Kerstfeest wat meer raadsels te plaatsen en vooral die,
welke jullie mij toezonden. Ieder kan dat in het vorig hoekje lezen. Quurtje H. J. de C.
Flink hoor dat je mee doet met de andere vriendinnetjes en vriendjes van Oom Ko. De
raadsels waren goed opgelost maar dat vroeg ik niet, Guurtje. Ik heb gelezen, wanneer je
jarig bent en zal een mooie kaart sturen als het zoover is.
Dienke J. te Bergen. Natuurlijk mag je meedoen, al zit je pas in de tweede klas. Ik
vind je al heel groot, wanneer je van die mooie brieven schrijven kunt,
Jac. P. te Oosterend. Je briefje ontving ik, de oplossingen waren alle gced Laten we
horen dat je een volgende maal, wanneer het prijsraadsels zijn, voor een prijsje in aan
merking komt. OOM KO.
Een Kerstvertelling door
2) J. DENANDER.
Nu moet U niet denken, dat alle meisje
hier zoo'n heerlijk programma voor hun
Kerstdagen hebben als je familie of
goede kenissen hier in de stad bobt. is het
nog wel uit te houden, al heb je niet
veel geld, maar voor mij is het nu een
maal niet anders."
Er waren andere klanten bij de toon
bank'gekomen en de verkoopster wendde
zich tot hen.
Werktuigelijk nam Maud haar pakjes bij
elkaar over haar opgewekte, feesteigke
Kerstmisstemming was een schaduw ge
vallen.
Toen ze bjj haar broer en haar oom
gezellig aan de theetafel zat en de rosse
gloed uit de haard op haar gezicht viel,
zei haar oom .Je ziet er uit, kind, of je
het winkelen niet bepaald amusant gevon
den hebt."
„Ja, oompje, ik heb 'n avontuur gehad,
dat me 'n beetje uit m'n gewone doen
heeft gebracht," zei Maud en ze vertelde
wat haar wedervaren was.
„Wel, wel," zei haar broer, toen ze klaar
was," dat schepseltje zal haar temperament
ook moeten leeren in bedwang te houden
als ze haar beentje op de duur wil houden."
„Ik geloof," zei Maud nadenkend, „dat
ze alles beter zou verdragen, als iemand
eens wat zon in haar leven bracht."
Toen Betty Burgoyne de eerste Kerst
morgen om tien minuten over eiven uit
een looden slaap ontwaakte, keek ze luste
loos de armoedige kamer rond en zag de
beide feestdagen als een grauwe muur
voor zich.
Met 'n harde tik op de deur trad de
slordige pension-dienstbode binnen en ver
telde, dat er een dame was om Betty te
spreken. Ze bracht een kaartje mee, dat
Betty aandachtig bekeek
„Miss MAUD WAYLAND."
Betty gaf order om de dame in de zit
kamer te laten wachten, was in'n wip het
bed uit en maakte, met een voor 'n vrije
dag ongewone snelheid, toilet.
Toen ze de zitkamer binnenkwam, bleek
haar voorgevoel haar niet bedrogen te heb
ben: het was de belangstellende dame uit
het warenhuis.
Maud kwam als 'n goede fee haar vra
gen om de Kerstdagen in haar huis door
te brengen met haar broer en haar pa3 uit
Indië teruggekeerde oom Mr. Macleod. Ze
wilde niet, dat Betty's Kerstdagen zoo
donker en eenzaam zouden zgn, als het
meisje zich ze in haar bitterheid had
voorgesteld.
Tegen zooveel vriendelijkheid was Betty
niet bestand en aarzelend gaf ze toe-
En het was wel de zonnigste en geluk
kigste eerste Kerstdag, die Betty sedert
haar kinderjaren had doorgebracht, deze
dag in het comfortabele huis van Maud's
broer, met de vroolijke, jonge gastheer en
de aardige gastvrouw eu hun vriendelijke
aristocratische oom.
's Avonds laat zaten de beide meisjes
op Maud's slaapkamer nog m te praten.
Betty had het zich gemakkelijk gemaakt;
haar zwarte haarpracht hiDg los om haar
hoofd.
„Je hebt hier gauw veroveringen gemaakt"
zei Maud lachend, „m'n broer Jack liep je
als 'n hondje achterna, m'D eigen jongen,
die goeie Tom, was vol attenties voor je
en oom Mac kon geen oog van je afhouden."
„Ja, ze waren alle [drie erg aardig,
maar oom Mac vind ik gewoon een sch ,t."
„Ja, dat is hij," antwoordde Maud en
thousiast," hij is pas 'n jaar bg ons
twintig jaar is bij in Indië geweest."
„Wat jammer," meende Betty, „datzoo'n
lieve man nooit getrouwd is,"
Maud lachte„Ik geloof dat hij een
romantische geschiedenis heeft gehad.
Jaren geleden had hij een meisje gehad,
maar dat is hij op een of andere manier
kwijt geraakt. En hg heeft me eens gezegd,
dat als hg haar terug zou vinden en ze
was nog vrij, hij direct met haar trouwen
zou. Ik geloof heuscb, dat hij nog altijd
naar haar uitkijkt! Maar in elk geval -
jij hebt zijn hart gestulen vandaag, Betty
dat weet ik heel zeker."
„Och," zei het meisje, „daar zal ik me
maar niet in verdiepen Alles wat ik
in de wereld heb, is een afgewerkt moe-
derije, die ik 'n onnoozele veertien dagen
in het jaar zien mag." Plotseling hield ze
op en sproDg overeind. „Wat 'n harteloos
zelfzuchtig schepsel ben ik toch. Nou heb
ik Moeders Kerst-brief nog in mijn tasch
en ik heb hem niet eens gelezen
„Doe het dan nu," raadde Maud.
Betty deed het en 'n paar minuten was
het stil in de kamer. Toen keek ze plotse
ling op, met 'n gezicht zoo bleek als een
doek.
„Maud,* hijgde ze.
„Wat is er, kind Is je moeder niet goed
„Neen maar ik denk dat ze gek ge
worden is, of ik ben het. Zeg Maud, je
oom heet toch Andrew van z n voornaam
niet
„Ja."
„Lees dan in godsnaam deze brief en
vertel me, of m'n oogen me soms bedriegen,
Zoo iets heb ik nog nooit gehoord."
Maud nam de brief en las. Het begin was
een gewone Kerstwensch van een liefheb
bende moeder aan haar dochter, die van
huis was. Maar dan kwam het buitengewone
Mrs Burgoyoe vertelde niet meer of niet
minder, dat ze een paar dagen geleden een
huwelijksaanzoek had gehad var iemand,
die in haar jeugd een heel intieme vriend
van haar was geweest en over wien ze
nooit met haar dochter gesproken had..
Mr. Andrew Macleod, met wie ze getrouwd
zou zijn, als de onnaspeurlijke haDd van
het noodlot het niet had verhinderd...
Een jaar geleden was Andrew uit Indië
waar hij twintig jaar geweest was, terug
gekomen en had direct pogingen gedaan
om haar terug te vinden, waarin hij nu
eindelijk geslaagd scheen. Hg had haar ge
schreven onder haar meisjesnaam wist
•niet eens dat ze getrouwd was. Mrs. Bur
goyne was wel geneigd het aanzoek aan te
nemen, want hoewel ze ook van Betty's
vader had gehouden, ze was een eenzame
vrouw geworden en in haar hart leefde nog
altijd diepe genegenheid voor de vriend
harer jeugd. Maar ze wilde nog niets be
slissen voor ze het oordeel van haar dochter
wist en voor ze Mr. Macleod gezien en ge
sproken had.
Maud vouwde de brief dicht en bleef
onbeweeglijk staan, met trillende lippen en
vochtige oogen." Er is geen twijfel aan",
zei ze eindelijk, „het is oom Mac. Ik heb
nog nooit zooiets romantisch gehoord, en
tegelijk zooiets leuks. Dat is het werk van
de voorzienigheid geweest, dat ik die dag
in het Warenhuis
„Maud", viel Betty haar in de rede, wan
hopig, „wat moet ik in Godsnaam doen
„Doen?" echode Maad. Ze vloog naar de
kleerenkast, hing de stomverbaasde Betty
een prachtige zgden kimono om en begon
haar loshangende haren in tweeën te vlech
ten. „Doen?" herhaalde ze, „je kunt maar
een verstandig ding doen op he' oogenblik
J6 gaat rechtstreeks naar beneden, naar
oom Mac en laat hem de brief lezen. Ja
het is over twaalven, maar dat geeft niets.
Vooruit maar!"
„Ik kan zoo toch niet haar beneden gaan
Maud."
„Je kunt en je wilt. Weet je wel, datje
er zoo onbeschrijflijk leuk uitziet? Ik ben
'n boon als oom Mac zijn aanstaande stief
dochter niet direct aan zgn hart drukt. Dus
kom maar mee."
De twee heeren, die in hun avondtoilet
nog in de gezellige rookkamer bg gouden
kaarslicht voor het knappend haardvuur
zaten te praten, waren niet weinig verbaasd
toen de deur openging en achter de rijzige
gestalte van Maud het slanke figuurtje van
Betty in haar roze zgden kinomo, het haar
in twe6 lange vlechten en de blauwe oogen
stralend, zichtbaar werd.
„Alle Goden, wat is er aan de hand
„Iets wat u aangaat, oom Mac", riep Maud
„Iets wonderbaarlijks. Vertel 't gauw Betty.
„Ik heb een brief van mijn moeder",
stamelde Betty, „en het is over U. Ze - ze
is weduwe en voor ze trouwde heette ze
Elisabeth Wentworth. Begrijpt u het nu
Hij staarde haar aan, sprakeloos uit zijn
zongebruind gezicht verdween alle kleur.
„Is het mogelijk Is het werkelijk waar
ben jij de dochter van Elisabeth
Betty gaf hem de brief met trillende
vingers- „Leest u zelf maar."
Maud gaf haar broer een wenk en ze gin
gen met z'n tweeën de kamer uit.
Betty keek, terwijl hg las met kloppend
hart naar z'n gezicht, dat de grootste aan
doening verried. Hg legde de brief weg en.
nam haar beide handen in de zijne en zei
met trillende stem en vochtige oogen „Wel
Betty-lief, dit onverwachte is het heerlijk
ste dat Kerstmis ons kon brengen. Vertel
me alles van je moeder."
Ze antwoordde op alle vragen met een
gebroken stem, vertelde van haar vaders
dood, vijftieD jaar geleden, en vertelde van
de lange jaren van eenzaamheid en armoede
dat het prachtige haar van haar moeder
grijs gemaakt had.
„U zult haar wel ouder vinden, maar haar
hart is jong gebleven ze kar nog lachen
als een jong meisje."
„Er zullen geen zorgen meer zijn, noch
voor jou m'n hart en m'n huis zijn voor
jullie groot genoeg envoegde hg er
glimlachend aan toe: „Je zult nooit meer
bang hoeven te zijn voor een eenzame en
vervelende Kerstmis. En nu, Betty wil
je morgen met me meegaan naar New
castle om mij bij mijn Elisabeth te breDgeD?
„O ja, ja", ze lachte hem dankbaar toe
door een Devel van tranen.
Buiten in de hall zat Jack Wayland met
een slaperige fox-terrier aan zijn voeten.
Door een kier van de deur kon hij het
lieflijk tooneeltje zien, dat zich in de rook
kamer afspeelde.
„Fox, ouë jongen, zei hij tegen de hond
sommige raenschen schijnen alle geluk te
krijgen. Binnen is er een oude heer, die
goede nacht wenscht aan het liefste meisje
vaD de wereld en, bij alle goden, haar een
kus geeft, 't Komt niet te pas, maar die
toestand kan niet blijven voortduren. Ik
geef je m'n woord, Fox, dat als over zes
nraanden Maud getrouwd en de deur uit
is, dit lieve kind voorgoed hier in mijn
huis komt, om voor jou en mij te zorgen
EINDE.
