haaft VELO ELECTRISGHE WASCHMACHINES Wendt u nog lieden tot ons verkoopdepêtP. DIJKER, Oosterend, Texel. Laat de TEXELSCHE COURANT u helpen Tandheelkundige Inrichting WITTE KKUIS. jllllp mm '°rAUFS BLUE BAND c. ACKEMA. Spreekuur Woensdags van 10-4 mr. AdresMej. Wed. BDIJHES, Statioastr. 11, Helder le kwaliteit Kunsttanden Pijniooze behandeling Beze zaak heeft GIEK FILIALEN. N. V. de Alkmaarsche Stoom Wasch- en Strijkinrichting, «mm DE BESTE MACHINES eP" tut ie Ifongif f Oil De V0,rnaaksteJ goedkoopste en erkend beste f Ofï 1 dildl I ïlUj" Demonstraties ter overtuiging op aanvraag Vdllaï T ïJU5~ FEUILLETON Als men beleedigt Herhaald dringend verzoek om spoedige terugzending van ondersteken en anderszins, daar de aanvraag zee' groot is. Wa« er in deze snel wisse lende tijden ook verandert de kwaliteit van Blue Band is onaantastbaar. U weet dus wat U te doen staat: 30 ct. per half pond DE ERVEN DE WED. J. VAN NELLE ALS BROEDERS. 9. Eindelijk is hij thuis en gaat naar bin nen, omdat hij nog een vaag gevoel be zit van wat zijn plicht meebrengt. Met een zekere gejaagdheid komen de be dienden naar hem toe: „Mijnheer maakt zich al ongerust over mijnheer Lebart." „Waar is hij „In de groote zaal waar de menschen hem zijn komen gelukwenschen, maar hij laat mijnheer verzoeken in zijn studeer kamer te willen gaan, waar hij zoo gauw mogelijk met mevrouw bij hem wil komen." „Mijnheer schijnt erg gelukkig te zijn", voegt de bediende uit zichzelf er bij. Michel heeft Felix niet willen behande len zooals hij het de andere vrienden en kennissen doet en het oogenblik van we derzien niet willen doen plaats hebben ten aanschouwe van vreemden. Zwaar van tred gaat Felix Lebart de trap op en het vertrek binnen, waar zij zooveel jaren achtereen het hart voor elk ander hebben uitgestort als twee broers, in wier zieleleven wederkeerig ook niet het minste geheim bestond. Thans zijn ze als door een wereld van elkander gescheiden en is het alle vriend schap en vertrouwelijkheid gedaan. Daar hoort Felix een haastige tred op de trap; het is Michel, gelukkig alleen. Ondanks alles liggen ze in het volgend oogenbljk, evenals jaren geleden aan de de boschrand van Marchenoir, in elkan ders armen. En toen daarop de jonggehuwde man zijn beide handen had gelegd op de schouders van Felix Lebart, sprak hij met zxacht verwijt: „In vier maanden tijds mij geen enkel woord te schrijven." „Ja, ik was gek vergeef het me maar." „Ik heb, geloof ik, meer redenen dan jij, Felix, om vergiffenis te vragen. Daar juist heb ik je willen spreken, voordat ik je voorstelde aan mijn vrouw: Ik ben met Marie-Anna Barmou getrouwd...." „Welnu?" „Je weet wel, de kleine Marianne van Marchenoir... van de Wolvenvijver... Va der en moeder Barmou zijn beiden gestor ven in Mexico zonder eenig vermogen achter te laten, maar de menschen hadden daarginds toch genoeg verdiend om hun dochter een uitstekende opvoeding te la ten geven." Felix Lebart zag zoo bleek als een doek, maar had toch zelfbeheersching ge noeg om Michel dadelijk gerust te stel len. „Waarom vroeg hij met een gedwongen glimlach, „waarom hadt je niet met Ma rianne mogen trouwen? Heb je me niet bij herhaling verzekerd, dat het verleden was uitgewischt, dat de herinnering zelfs van de moord, die ik bijna had gepleegd, had opgehouden te bestaan? Marianne zal tusschen ons geen twistappel meer zijn zooals toen." „En ik zweer je van mijn kant," betuig de Michel, „dat ik, als ik maar geweten had, dat het verleden, waarop je gezin speeld hebt, niet goed en wel dood was in je hart, dat ik ondanks al mijn liefde van dat meisje niet mijn vrouw zou heb ben gemaakt. Dat geloof je toch, niet waar Felix?" „Zeker geloof ik dat, en ik denk er dan ook niet aan, je van dit huwelijk eenig verwijt te maken." „En tusschen ons blijft het, zooals vroeger, een leven van vriendschap en vertrouwen „Ja, zooals vroeger," beaamde Felix met een stem, die haast geen geluid meer had. Maar die dag scheen Michel Duplessy geen goed gehoor of geen goed gezicht meer te bezitten. Het doffe stemgeluid hoorde hij niet, waartusschen een ont zettend onweer gromde. Hij zag niet 't akelig verbleekte gelaat, die starende oo- gen, het met zweet beparelde voor-hoofd en die slechts ten halve onderdrukte be ving van die forsche gestalte. „Nu ga ik Marie-Anna roepen", zei hij op blijde toon. „O, we hebben al zoo dikwijls over jouw gesproken". En dadelijk ook was hij weg. Felix Lebart stond op het punt ineen te zinken op de stoel, die achter hem stond, maar dat wilde hij niet. In staan de houding wilde hij de schok doorstaan, de oogen gevestigd op de deur,, waarin hij elk oogenblik het visioen zijner droo- men zou zien verschijnen. Hij voelde z'n knieën knikken, en de hand, die daar het dichtst bij was, zocht steun op het tafel blad. Die hand voelde iets kouds op de schrijftafel. Het was een Corsikaansche dolk, indertijd door hem zelf van een zijner reizen medegebracht, een dolk, op het staal waarvan deze inscriptie stond; „Vendetta per amore", hetgeen beteekent- de wraak voor de liefde. Als hij haar doodde, als hij hen dood de, alle twee. Hoe gemakkelijk zou dat met gaan. .Zijn krachtig gelaat vertoont weer de uitdrukking van woede en wreedheid welke het dertien jaar geleden had gé- f- i *oen 'lij met z'in vuisten de arme Michel had gegrepen in de borst en het kind in het water had geslingerd. Hij sluit zijn oogen om niets meer te zien. Het koude staal van het dolkmes brand hem op de hand. Toch werpt hij het ding niet weg, maar hij verbergt het achter zijn rug, die naar het tafelblad is toegekeerd. Zijn hoofd staat in gloed- zijn hart bonst en hij drukt de tanden opeen alsof hij ze breken wilde. Daar hoort hij het geritsel van een dameskleed en kort daarop de warme stem van Michel: (Wordt vervolgd). De Magazijnmeester, J. G. Ph. PISART. WESTERWEG TELEFOON 445 ALKMAAR. Wij halen en brengen op GEREGELDE DAGEN GRATIS per auto de wasschen in ALLE plaatsen van Noord-Holland. Prijscouranten enz. worden gaarne verstrekt (ook verkrijgbaar bij de chauffeurs). Koopt heden Versch gekarnd VOOR DE BEWERKÏNG VAN ONZE TABAKKEN BESCHIKKEN WIJ IN ONZE NIEUWE TABAKS FABRIEK OOK OVER GOEDE TRANSPORT MIDDELEN, ZOODAT WIJ OP ECONOMISCHE WIJZE KUNNEN FABRICEEREN. DAT ZAL AAN DE KWALITEIT TEN GOEDE KOMEN EN OOK VOOR U GELDEN ALS U ONZE TABAK GEBRUIKT. VRAAGT DAAROM UWEN WINKELIER NAAR ONZE TABAK.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1929 | | pagina 4