ggPHRHRMmS
PRINCIPE
s s, Texelstroom
naar Purmerend
Eigenheimers en Red
Star poters
Leesbibliotheek
^FEUIlIiror
DE ERVEN DE WED. J. VAN NELLE
Leeskring-den Burg. fi
Belangrijke houtverkoop
Strandvonderij Texel.
publiek bij opbod verkoopen
een groote partij sparren?
een partij prima timmerhout
Als men beleedigt
IS STEEDS GEWEEST
DE MELANGES ONZER TABAKKEN ZÓÓ
SAMEN TE STELDEN, DAT ZE DE VER
BRUIKERS ER VAN ZOUDEN BEVREDIGEN.
VAN NU AF AAN ZAL DE FABRICAGE IN DEZE
NIEUWE FABRIEK PLAATS VINDEN EN MEER
DAN OOST ZAL HET KENMERK VAN AL ONZE
SOORTEN ZIJN GOEDE KWALITEIT IN EEN
GOED PAKJE.
Het Post- en telegraafkantoor den Burg
is geopend
vaart Maandag a. s.
Vertrek 1 uur
9.
fêlfSBAï'j»!
HOOGWATER ter|reede van Texel, vóórmiddags(nam. ongeveer y» uur later.)
Datum 20 21 22 23 24 25 26 Maart
Hoogwater
Wintertijd.
Van H. 6,10 alleen op werkd. 8,38 Te A
7,24 alleen Z. en Fd 9,01
7,27 sneltrein, niet op Z. en F. 9,01
9.54 alleen Z. en Fd. 12,13
10,06 Zon-en feestd. niet 12,17
12,30 alleen Zaterdags 2,52
12,47 Zaterdags niet 2,52
1,13 alleen Zaterdags 2,52
3.55 Zaterd. Z. en Fd. niet 5,51
4,19 Zon-en feestd. niet,j 6,32
7 20 9 34
8!58 alleen Z. en Fd. 10,33
9,34 Zon- en feestd. niet 11,35
7.42 (Donderdags) 8,34 te Schagen
Vertrek Amsterdam. Aankomst den Helder
5,12 Zon-en feestd. niet 8,25
8,03 sneltr.; Zon- en feestd niet 9,37
9,17 Zon-en feestd. niet 11,19
9,22 alleen Zon- en feestd. 11,35
12,05 Zon en feestd. niet 2,39
1,45 Niet op zon- en feestdagen 3,47
3,11 alleen Zon-en feestd. 6,12
3,43 Zon-en feestd. niet 6,12
5,51 8,02
9.25 sneltrein 11,13
Zon-en feestd. aankomst 11,35
11,35 alleen Zon-en feestd. 1,10
Stoombootdienst TESO Op Werkdagen
van Texel 6,— 8,— 11,15 2,30 5,40 uur
van Helder 7,— 9,55 12,15 4,15 6,40 uur
Op Zon- en Feestdagen
van Texel 8,— 11,— 5,40 uur
van Helder 9,— 12,— 6,40 uur
Auto-diensten.
Van Burg: 20 min. vóór het vertrek v. d. boot
Van Havenna aankomst van de boot.
Van Cocksdorpvm. 7,45,10,- en nam. 1,— uur
Van Burg vm. 8,40, 11,— en nam. 5,30 uur
Zondags van den Burg 10,45 vm.Oosferend
van de Cocksdorp 9,30 vm.) vla uos,erena
Den Burg—de Koog en den Hoorn v.v.
Zondags geen dienst.
Van den Burg: vm. 8 en'nm. 5,15 u.
Zon- en feestdagen'vm. 8—9nam. 1—2,
Werkdagen
Telegraaf en telefoon: vm. 8 tot nam.
Telefoonabonnees tot nam. 9 uur.
Postdienstvm. 8 tot nam. 7,30
Postwissels, kwitanties i
Rijksverzekeringsbank j vm. 8,30 tot nm. 3
Postcheque en giro I
Rljkspostspaarosnkvm 9 tot nam. 7,30
Zaterdagavond na 6 uur v. postdienst gesloten
Licht op
Rijwielen en rijtuigen 6,19 uur
Nieuwe leden kunnen zich opgeven vóór
1 April. Het leesgeld bedraagt f 2.per
13 weken. De portefeuille bevat: Panora
ma, Holl. Lelie, Stuiversblad, Wereldkro
niek, Morks-Magazijn, Eigen Haard, De
Aarde en haar Volken en Nederland.
BOEKHANDEL PARKSTRAAT
De Burgemeester Strandvonder van
Texel zal op Donderdag 21 en Vrijdag
22 Maart 's morgens om 9 uur in het
hotel „de Zwaan"
zeer geschikt voor het timmeren van
schuurtjes, enz.
en een groote partij mijnstutten, een par
tij nieuwe eiken planken, als deelen, bat
tings, schroten en eenige vaten olie, een
partij vet, eenige reddingsboeien, een par
tij oud koper, een partij wrakhout, een
eikenhouten vlet, eenige scheepsbooten
en wat verder zal worden aangeboden.
De goederen liggen verkaveld op de
verschillende opslagplaatsen van de
Strandvonderij en in het gemeentepak
huis te den Burg.
Op 21 Maart zullen de goederen liggende
bij R. J. Daalder en C. Maas worden ver
kocht, de overige op 22 Maart.
Catalogus ad 15 cent vanaf Zaterdag
namiddag 16 Maart verkrijgbaar bij den
Gemeenteontvanger. Crediet tot 1 |uni 1929
De Burgemeester-Strandvonder,
W. B. OORT.
D. METS
TE KOOP
f 3per HL.
„Madura", de Cocksdorp.
Keus uit meer dan 850 boeken.
Boekhandel Parkstraat
BOEKHANDEL PARKSTRAAT
ALS BROEDERS.
„Hier breng ik je mijn bruid, mijn
vrouw, Felix. Omhels elkaar, want jullie
nietwaar, zult steeds broer en zuster
voor elkander wezen."
Felix Lebart's vingers laten het gevaar
lijk wapen los, dat hij op het tafelblad
achter zijn rug van zich afschuift.
Voor die groote, diepe, geheimzinnige
oogen, welke hem schenen te ondervragen
tot in het diepst zijner ziel, is al zijn
kracht gebroken, al zijn woede vergaan.
Hij vat de hem toegestoken handen en
buigt alsof hij ze kussen wilde, doch in
waarheid om zijn verlegenheid te beman
telen, zich diep daarover neer.
Maar Michel, lachend: „Neen, neen,
niet zoo, als broer en zuster".
Marie-Anna buigt nu het hoofd voor
over en voelt beurtelings op de beide
wangen de vluchtige aanraking van iets
kils... of ze de kus gekregen had van eer.
lijk.
Ze treedt terug en hare oogen ont
moeten die van Felix Lebart. Er is in zijn
blik zulk een zonderlinge mengeling van
haat, waanzin en wanhoop, dat zij voor
de tweede maal op die dag zich de vraag
stelt:
„Ben ik het dan toch werkelijk geweest.
naar wie hij zoo lang en met zooveel
hartstocht te vergeefs heeft gezocht?"
Felix trok zich terug. Hij was ver
moeid van de reis en om alleen en onge
stoord te kunnen blijven, had hij ook het
voorwendsel, dat hij zich natuurlijk ver-
kleeden moest.
De geheele namiddag bleef hij met af
gesloten deur op zijn kamer. Tot twee
maal toe kwam Michel bij hem aanklop
pen, om hem te vragen, of hij ook iets
noodig had.
„Neen, ik dank u vriend! Ik heb niets
anders noodig dan rust."
Bij al zijn geluk vergat Michel hem
dus niet. Ondanks de zegepraal zijner
liefde, bleef de broederlijke vriendschap
onverminderd.
Tegen het vallen van de avond moest
Felix Lebart wel te voorschijn komen. Bo
vendien het werkvolk van de ijzersmelterij
zocht hem reeds. De opzieners en oudste
werklieden waren voor het avond-feest
maal uitgenoodigd. Zij moesten natuurlijk
ook een dronk wijden aan de gezondheid
van Michel en zijn jonge vrouw. Zooiets
was voor de eenvoudige lieden een taak
van gewicht en zij waren bij lang niet
zeker, het er goed te zullen afbrengen,
reden waarom zij hun chef, Felix Lebart,
kwamen verzoeken de tolk te willen zijn
van hunne gevoelens en van hunne wen-
schen voor de toekomst.
Maar reeds bij de eerste woorden in die
geest tot hem gericht, weigerde Lebart
met een zenuwachtige lach:
„Neen, jongens jullie moeten die din
gen zelf afdoen."
Toen zij evenwel mismoedig afdropen
en zich nog verontschuldigden, omdat zij
hem waren lastig gevallen, schaamde hij
zich weer over liet weigerend antwoord
en dacht daarbij met het bitter genot, dat
onder zulke omstandigheden somtijds in
de zelfkwelling kan gelegen zijn, dat hij de
dag ten einde toe de hem opgelegde mar
teling zou moeten doorstaan.
Hij riep. de menschen terug en zei met
enkele goede woorden, dat hij zich naar
hun verlangen zou schikken.
„Mooi zoo! mooi zoo!" riepen zevroo-
lijk uit. „Nu zijn we ook van een groote
last bevrijd en loopt alles veel beter van
stapel. Wij kunnen beter met de hoog
ovens dan met mooie woorden terecht.
Maar één ding mag u niet vergeten, mijn
heer Lebart!"
„En dat is?"
„Dat we de jonggehuwden een tal van
lieve kinderen toewenschen...."
Lachend gingen zij heen, terwijl Felix
zich omkeerde en de oogen dichtkneep,
of het hem zoodoende mogelijk ware, het
visioen, door die gulle woorden opgeroe
pen, niet te zien.
Tot de avond toe vermeed hij elke ge
legenheid om met zijn „broeder" te spre
ken, om Marie-Anna te naderen. Al deer
hij ook zijn best om heel gewoon te zijn.
vroolijk zelfs, er bleef op het gelaat een
pijnlijke trek, en zoo vreemd stonden hen
de oogen in het hoofd, dat hem meer da;
eens met belangstellende nieuwsgierigheid
de vraag werd gedaan:
„U is toch niet ziek, mijnheer Lebart?"
Aan de feestdisch at hij om zoo te zeg
gen in het geheel niet en bracht slechts
af en toe het glas' aan de lippen. Het was
hem soms of hij stikken moest. Van zijn
plaats aan de lange tafel in de groote eet
zaal van Rozières, had hij Marie-Anna na
genoeg recht tegenover zich. Al wilde hij
ook vermijden haar aan te zien, hij kon
het niet laten, en tot tweemaal toe kwam
het hem voor dat ook zij hem aanzag,
vragend, met bezorgdheid. Wat Michel
betreft, hem kon hij haast niet zien door
de groote bouquet die midden op de ta
fel stond, maar bij herhaling boog toch
Michel zich zijwaarts om zijn vriend in
het oog te krijgen en hem toe te lachen.
Men was reeds aan het dessert, toen de
oude opzieners van de staalfabriek, in de
meening dat Felix Lebart zijn opdracht
vergat, hem wanhopige wenken begonnen
te geven.
Felix begreep die wenken en stond op.
Over de geheele tafel werden de gesprek
ken gestaakt. Men wist, welke een groote
genegenheid tusschen de beide jonge man
nen bestond en had hen beiden lief, om
dat ze zooveel van elkander hielden.
(Wordt vervolgd).
