VELO ELECTRISCHE WflSCHMACHIWES
Weidt i nog lieden tot ons verkoopdepötA. KNIPPERTS, Nieuwstr., den Burg.
Vanaf het óögcriblik, dat Philips
jzïjn „MINI WATT" Wonderserie
lanceerde, heeft de radio-ont-
vangst een hoogtepunt
Motorschip Maria.
EUG. GOYARTS
'föj INI WATT
Bloembollen.
Loodsgracht 37, Helder.
FEUILLETON
De macht van het geld.
Uonof f Qfl De ïolmaal(tste, goedkoopste en erkend beste \i
Vdlldl I uil]" Demonstraties ter overtuiging op aanvraag Wdfldl uUj"
H.H. Bloembollenkweekers.
1 uur behandelen 50 ct.
2 uur behandelen 60 ct.
3 uur behandelen 80 ct.
vaart
as. maandag naar
Pormerend. Afvaart 1 unr.
as. Woensdag naar Leiden.
Afvaart 5 nnr.
Tandheelkundige
Spreekuren dagelijks van 10-4
behalve Dinsdag en Vrjjdag.
Avondspreekoor Donderdag v. 7-8
Let daarom
op den naam
PhSSips „Afliniwatt"
op Uw ontvang
Sampen - de isiter
lijke gelijkenis al
leen zou U kunnen
misleiden.
ii
De toonaangevende Samp ©p de wereldmarkt
W.ilLè
De bloembollenkokerij hoek Waalenburg
is Woensdag 1.1. geopend.
Aangifte onder overlegging van certifi
caat op Villa „Pomona" of bij den heer
J. v. LEEUWEN, controleur der „Narcis",
in de Kokerij.
Alles per H.L. strijkmaat.
Betaling 1 Nov. '29. Tot en met f 10.
contant.
Villa „POMONA".
X* Vfo yfy,
«p; Het BESTE adres
voor den in- en
verkoop van bloem-
bollen tegen scherp
concurreerende
prijzen is nog
STEEDS
JOH. PARLEVLIET
«p; «p
H. KEESOM.
Eigen laboratorium voor moderne
tandtechniek.
Kunsttanden en gebitten. Kroon- en
Brugwerk.
Volledige garantie. Pijnlooze behandeling
-OTCT- 1 i
PHI LI
(Een boeiende roman naar het
Engelsch van Freeman Filden.)
22.
Dan, bemerkend, dat zij bij Milburn een
ietwat onaangename gedachte had opge
wekt, trad ze op hem toe, slcfeg haar
armen om zijn breede schouders, en zei:
„O, vergeet wat ik zei, oom Edward. U
zult doen, wat verstandig is, dat weet ik
zeker."
Op weg naar huis zei Mary zegevierend
tot haar broer:
„Nu Arthur, wat heb ik je laatst ge
zegd? Als de wereld propvol met sinaas
appelen hing, zou Edith overal rondzoe-
ken om je een citroen te brengen./Hoorde
je, hoe ze vader te verstaan gaf, dat hij
die buitenkans niet moest aangrijpen?
Hoe komt ze bij zoo iets?"
VI.
Edward Milburn ging die avond naar
huis met een kloek besluit, dat hij zijn
vrouw meedeelde in bewoordingen, die
aan kracht en duidelijkheid niets tewen-
schen overlieten.
„r.orence, ik ben tot een besluit geko
men. We zullen onze plannen door een
ander niet in het minst laten veranderen.
Ik heb de cheque gedeponeerd, en we zul
len er niet meer aan denken. De volgende
zal ik ook deponeeren, en daar zullen
we ook niet meer aan denken; d.w.z.
als er een kleinigheid is, waar jij al lang
naar verlangd hebt, dan zal je natuurlijk
het geld daarvoor krijgen. Maar dan zal
ik het afnemen van mijn geregelde ver
diensten. Ik ga morgen naar de fabriek
en ga op stap met mijn monsterkoffer,
net alsot er niets gebeurd is. Ik wil dat
Arthur zich nog harder voor zijn werk
inspant dan ooit. Als alles goed gaat, en
de jongen blijk geeft, dat er wat in hem
zit, dan kan de tijd komen, dat we een
eigen zaak voor hem opzetten. Wat Mary
betreft, ik zou je raden, die school-onzin
uit je hoofd te zetten. Denk er aan, we
zijn maar eenvoudige menschen en dat
willen we blijven. Als ik één verandering
aanbreng, dan is het deze: dat ik wat
vroeger opsta en wat harder werk."
„Waarom geet je op mij zoo at, Ed
ward?" antwoordde Mrs. Milburn belee-
digcl.
„Op jou atgeven, vrouw? Ikgeetheele-
maal niet op je af. Hoe kom ie op die ge
dachte?"
„Nu-je zegt dat allemaal net, alsof ik
van plan was er maar op uit te gaan, cn
van alles in de winkels te koopen en voor
de rest niets anders te doen dan kaartspe
len en paardrijden. De hemel weet, Ed
ward, ik heb al zooveel vacantie gehad in
mijn leven, dat ik die nu niet noodig heb.
Wat ik noodig heb is: een tijdje hard
werken."
„O, Florence, spreek toch zoo niet. Je
weet wat ik bedoel. Ga gerust alles koo
pen wat je hebben wilt. Ik wil alleen
maar zeggen, dat we het hoofd niet moe
ten verliezen."
„Ik zie er heelemaal geen nut in, om
Enoch's geld aan te nemen", was het
troostelooze antwoord. „Breng het op
de bank en laat liet liggen. Dat deed
Enoch ook. Ik denk als we even oud zijn
als hij nu is, kunnen we het aan niemand
anders geven."
(„Ja, als je van plan bent zoo licht ge
raakt te blijven, dan heeft het geen zin,
om nog verder met je te praten", snauw
de Edward.
Maar toen kreeg hij onmiddellijk spijt
van zijn woorden. Hij sloeg zijn armen
om haar heen, en kuste haar.
„Zoo bedoelde ik het niet, Florence.
We hebben het toch zeker al die jaren
met zoo met elkaar weten te vinden,
dat we nu zouden gaan kibbelen om een
paar dollars. Laat het nu eens een oogen-
blik aan mij over, en wacht dan eens5 af,
hoe het gaat. Wil je dat?"
Natuurlijk wil ik dat, Edward. Het
spijt nrcwat ik daar straks zei, lieve, ik
wil alleen jou en de kinderen zoo geluk
kig zien."
De volgende morgen begon Milburn de
dag met zooveel voortvarendheid, dat hij
zijn monsterkoffer vergat mee te nemen,
toen hij van huis ging. Daarom kwam hij,
na een poosje op het kantoor gewerkt te
hebben, terug om de koffer te halen. Tot
zijn verassing vond hij Marie op haar
gemak aan de ontbijttafel zitten in kimo
no en ochtendmuts.
„Wel, wat moet dat beteekenen, Ma
rie Het is half tien. Straks komt
weer een telefoon van Stubbs. Wat is
er aan de hand zeg
„Ik ga vandaag niet werken, vader.
Hadt U dat dan verwacht
„Ot ik dat gedacht had Ik dacht, dat
je dat zelt moest begrijpen. Je zult nog
eens weggejaagd worden''.
Het meisje stond op, terwijl ze haar
vader met stralende oogen aankeek, hup
pelde naar hemtoe en sloeg haar armen
om zijn hals.
„O, vadertje, U zult de kleine Mary
toch niet meer laten werken op dat oude
sloffige kantoor, is het wel Wat heb
je er aan, als je een hoop geld hebt, ab
je
„Florence", riep Milburn vastberaden,
terwijl hij zijn dochter zachtjes, maar be
slist van zich afduwde, „praat jij met het
kind. Ik heb geen tijd om een morgen met
haar te verknoeien. Zeg haar, dat ze geen
huizen moet bouwen "met geld, dat ze
niet gezien heeft," W.v.v.
