AifO
e\ea,
rM—r.^"v
OiJDKERK VAN PRAAG
Tandheelkundige Inrichting
I
Vei*
S&SW#
groot is onze sorteering in
Vloerkleeden van de goedkoopste
tot de betere soorten vanaf §,S§
Vitrages
016
Kamermatte», alle maten
@,69
Vloerzeil in alle kwaliteiten
1,19
Tafelkleeden in
5.85
Buffetten
24,50
Tafels
1250
Faute-EÜs en stoelen compleet
23,50
Kapokmatrassen
39,50
Ledikanten, alle soorten
4,95
foor hen dis trouwen of verhuizen g&aa, is ons
&ires het voordeligst
Spoorstraat §2-54, Bei Helder.
Be macht van het geld.
C. ACKEMA.
Spreekuur Woensdags vm 10—4 uur.
Mres ALLBBH EE1ZBB8TBAAT 24, Den Helder.
Prima Eoostgekittea. Pijnlooze behandeling,
liekenfondsleden tegen verminderd tarief.
mmmmm
KLEIN'S THEE
Pecco Gruis, 36 ct.
*jgp"
FEUILLETON
IUW COSTUÜM - MANTELJAPON
3NEEKER STOÜIViVERVERIJ CKEM. WASSCHERIJ
Firma 0. HOEKSEMA Zn. Sneek,
«O1
6p«c;f
»\ecV> >j»P
den Burg
Zuid-Eierland
den Hoorn
den Hoorn
de Cocksdorp
J. REIJ.
L. KOK.
J. KUIPERS.
K. DU PORTO
J. BARENDS.
de Koog CHR. van MALDEGEM.
Oosterend J. OMIS.
Oudeschild M. ZEGEL,
de Waal R. YSKA.
(Een boeiende roman naar liet
Engelsch van Freeman Filden.)
84.
Aanvankelijk was Edith te druk bezig
met haar nieuwe werkkring, om de draag
wijdte daarvan te beseffen. Maar toen de
dagen verstreken, begon 't kiile van haar,
omgeving haar door merg en teen te drin
gen. En ze had voortdurend het onaange
naam gevoel, dat waar zij ook ging, wat
ze ook deed twee grijze oogen haar
gadesloegen en haar geringste bewegin
gen bespiedden. En iedere avond legde
zij zich ter ruste met een ontzettend ge
voel van vermoeidheid niet van het
werken, maar van de zenuwachtige span
ning, ontzettend vermoeid en bijna in
voortdurende angst, die des te vree se'ij
ker was naarmate er oogenschij niijk niet
de minste grond voor was.
Als Enoch tot haar sprak waren zijn
woorden niet onvriendelijk. Openlijk had
hij niets op haar aan te merken. Inder-.
daad, het zou hem heel moeilijk gevallen
zijn om wat af te doen op haar werk.
Zelfs Mrs. Waitt, die met een wangun
stig oog deze jonge en knappe indring
ster op haar terrein gadesloeg, bekende
iiaar meester ronduit, dat Edith volkomen
was, wat ze van zichzelf gezegd had: een
echte, ervaren huishoudster, opgewekt, in
staat om zich aan te passen en onver
moeid. Mrs. Waitt bepaalde haar houding
tegenover Edith op slaafsche wijze naar
die van haar meester, en vond het 't beste
om zoo scherp en zoo koud mogelijk
voor het meisje te zijn. Zij had een idee
dat deze wijze van doen bij Enoch hei
meest in de smaak zou vallen. Maar niet
tegenstaande die berekende bedoelingen
werd de rheumatische hoekige oude huis
houdster voortdurend ontwapend door de
oprechte goede wil van haar jeugdige ge
zelün. Ten laatste gaf zij haar pogingen
op, om een iiekel aan Edith te hebben,
en stelde zich tevreden, met haar zoo
veel mogelijk uit de weg te Ioopen.
Zoo dikwijls er een begrafenisstoet
voorbij kwam, of aithans van uit de vens
iers gezien kon worden, werd Mrs. Waifk
bijna spraakzaam.
„Zoo, de oude Ben is dus eindelijk liet
hoekje om," verklaarde zij met voldoe
ning. ,,D.e heeft heel wat geleden, tol
het laatste toe, wed ik." Zij wees Editb
clan op de volgrijtuigen. „Eén rijtuig zou
voldoende geweest zijn voor al de men
schen die werkelijk otn hem gaven",
ging ze voort op zalvende toon. „De rest
gaat mee voor 't ritje. Zelfs zijn familie
zag hem liever van de baan. Het zal niet
lang meer duren, denk ik, vóór de beurt
aan mij komt."
is vuil, onooglijk, vol vlekken,
vet, olie, smeer, melk, enz.
Laat ze U1TSTOOMEN en OPPERSEN in Frieslands gróótste alom
bekende fabriek, de
'T ZIET ER WEER UIT ALS NIEUW.
Goederen worden aangenomen te DEN BURG bij mej. Wed. BAKKER-
Maas, Gravenstraat. Te COCKSDORP bij Mej. M. KIKKERT-Kortenhoeven
Geurig,
Pittig,
Krachtig
INDECARAVAAN
VOOR DE JEUGD.
Meneer Pimpelmans en zijn aLito.
35. „Pimpelmans! Pimpelmar.s!"bul
derde de burgemeester, ,,'t is, dat je
zoo'n knap veearts bent, anders liet ik
je in het hok stoppen. Zou je me de
koeien genezen en de menschen in
gevaar brengen. Als 't weer gebeurt,
is 't voogoed uit met die autorijderij.
Begrepen?"
36. Onderwijl was Janus Knoest
de timmerman, in de auto geklommen
Hij deed mevrouw's bontje, dat ii
de wagen was achtergebleven, on
z'n hals en vlijdde zich deftig achter
over in de kussens. Onder algemeei
gejuich werd nu de auto vooi
Meneer Pimpelmans' huis gereden.
„O, dat moet u niet zeggen, Mrs. Waitt
Ik weet zeker, dat u nog heel wat jaren-
bij ons zult blijven," antwoordde Edith
vol hoop.
„Probeer me maar niet te foppen," was
het scherpe antwoord. „Ik weet, wat ik
weet. Het kan met mij niet lang meer
duren."
Mrs. Waitt werd geprikkeld door zulk
een optimisme. Het maakte haar meer
terneergeslagen dan ooit.
Iedere week gat Enoch het jonge meisje
een kleine envelop, met 10 dollar er in,
noteerde hoogst ernstig op haar rekening,
dat 10 dollar op de hoofdsom was afge
daan. De duizend dollar waren hun werk
ai beginnen te doen. De brieven uitBrid-
geton begonnen vroolijker te worden. Die
brieven kwamen natuurlijk van moeder,
daar Tom nooit.een regel voor zaken of
anderszins volschreef, als hij er buiten
kon. Maar het onvermijdelijke naschrift:
„Je vader laat je hartelijk groeten en
wou dat je thuis was", maakte de dag
goed, als zoo'n brief kwam.
„Ze denken nu, dat de ziekte niet zoo
ernstig is, als aanvankelijk gevreesd werd.
Dr. Benson zegt, dat Chester binnen zes
maanden heelemaal in orde kan zijn. Maar
hij zegt, dat hij het ook niet veel langer
had kunnen houden, zooals de zaken
stonden."
Het was de moeite waard geweest. De
tranen vloeiden op de blaadjes, die Edith
in haar handen hield, en zij haalde diep
adem, zóó gelukkig voelde zij zich. Nocr
uren daarna zag Mrs. Waitt tot haar er
gernis, dat de somberheid van de huize
Garbutt ietwat geweken was.
Soms vergat Edith bij zulke gelegenhe
den wel eens wat, en ging zachtjes neu
riënd of zingend aan haar werk. Mrs.
Waitt werd weliswaar doof, maar niet
voor uitingen die haar onaangenaam
waren.
„Ik zou maar niet zingen, Edith", waar
schuwde zij „Mr. Garbutt houdt er
met van als er in huis gezongen wordt."
„O, het spijt me, ik dacht er niet aan",,
was het antwoord, maar in haar hart
oleef het zingen doorgaan, zoolang haar
vreugde duurde."
Er waren natuurlijk lichtplekken in de
algemeene duisternis. Als haar meester
met zoo vijandig en argwanend was ge
weest, kon Edith bijtijden schik hebben
gehad in haar positie. Om het voornaam
ste met te vergeten, alle laatste vindin
gen waren in huis vertegenwoordigd, wel
ke een zorgzame huishoudster maar ver
langen kan een onbeperkte hoeveelheid
keuken- en ander gerei, meer dan ooit
noodig was. Enoch had alle werkbespa-
rende uitvindingen van de laatste tijid
aangeschaft. Zoo was liet werk in huis
werkelijk heel gemakkelijk.
(Wordt vervolgd.)
ó\e
„00< *l 'xs\*xé 6
a\ v,«»n M_„
V^' o
de ^>d°o^;0oW;
t°®.rt \s 10 waeee°'eetsê®^,wee
hoio.' ««O poe^.
uee.»
GEWELDIG
99
99
99
J9
99
99
99
99
•W" --
j
