LOOPSE»/
LINOLEUM/
N.V. PH. VLESSING
Alles moet weg.
DE JONGH's Meubelhuis
Boekbinderij en
Cartonnage-inrichting.
Lammerenvervoer.
Tandheelkundige Inrichting
Stoomerij en Ververij
van S. KROM'
Ben Borg
Texel.
Baar onze zaak verplaatst wordt naar Loodsgracht
69-71 v.h fa Klopper reebt over Casino, moeten al
onze meubelen opgeruimd worden-
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
Be maoïst van list geld.
Bit merk garandeert u kwaliteit.
MELANGE
Duinker
65 cent per pnsd.
C. ACKEMA.
Spreekuur Woensdags van 10—4 our.
Adres ALL1M KBIZERSTMAT 24, Ben Kelder.
Prima Kunstgebitten. Pijolooze behandeling.
Ziekenfondsleden tegen verminderd tarief.
2e Vroonstraat 115-117, Den Heider
FEUILLETON
S.S. Burgemeester van Alkmaar II
Wij beginnen in onze nieuwe zaak met een nieuwe sorteering. Al onze meubelen
worden thans verkocht voor belachelijke prijzen. Nog slechts enkele dagen duurt deze
finale uitverkoop. ONS ADRES IS THANS NOG:
is de eenige Inrichting te Alkmaar die is ingericht
om Uw goi deren chemisch te behandelen of te
verven.
fnze PIAAM waar'jcrgt U een PRIMA afwerking.
DepotGEZ. RAB, den Burg.
(Een boeiende roman naar het
Engelsch van Freeman Filden.)
Hij keek werktuigelijk om zicli heen.
Dan zei hij op matte toon:
„Ik wilde juist vragen naar de kinderen,
Daisy. Naarnaar Edith en Chester, ik
hoop
„Chester is veel beterzie je, hij was
erg slechtO, wist je dat? Dat was 'ik?
vergeten. We hebben je in zoolang niet
gezien. Hij maakt het heel goed. Hij
slaapt nu, natuurlijk. Maar de heele mid
dag zit hij op, elke dag. En Editli maakt
het ook goed. Zijzij...'.'."
Nu was het Daisy die ietwat verlegen
was. Zij keek om raad naar haar man en
hij antwoordde met een waarschuwende
blik.
„Ze is lange tijd van Bridgeton wegge
weest. Ze is
„O, laten we nu niet meer beginnen
met dingen voor elkaar te verbergen,"
zei Tom, haar in de rede vallend. „De
„De kwestie is Edward, dat Edith in Ben
nett geweest en daar bij Enoch gewerkt
heeft,"
„Wat"? riepen Edward en Florence al
lebei, op ongeloovige toon.
Tom grijnsde als iemand kan doen, die
beschikt over feiten, die bij de andere
partij ten eenemale onbekend zijn.
—o
„Ik zal je dat later wel vertellen. Ot
Edith kan het je zelf vertellen. Zij zou dat-
beter kunnen doen. Neen, dat was het
niet, waarom Daisy aarzelde. De kwestie
is, Edward, dat Arthur op dit oogenblik
hier in huis is."
„Is Arthur hier?" bracht Milburneruit.
„Tom is dat waar?"
„Je wilt toch niet zeggen, dat Arthur
hier is," herhaalde Florence met gebro
ken stem.
„Kijk nu eens, Edward," ging Tom
haastig voort. „Ik vraag niet naar water
gebeurd is. Maar toen Arthur twee we
ken geleden bij mij kwam, totaal ont
moedigd en bijna ziek, hebben we hem bij
ons genomen. Hij zei, dat hij onaange
naamheid met je had gehad, maar dat was
geen reden om hem van de deur te wij
zen. Hij is sinds aldoor hier geweest".
„Goeie genade, Tom", riep Edward uit.
„Waarom heb je me niet laten weten.dat
hij hier was? Ik heb me ijoodelijk onge
rust gemaakt, 't Is waar, ik heb de jon
gen wat ruw onder handen genomen, toen
hij dat het minst hebben kon."
„Hij wilde niet hebben, dat ik je liet
weten, dat hij hier was."
„Waar is hij nu?" vroeg Edward wild.
„Zeg hem, dat zijn vader en moeder kier
HOOGFIJNE
vaart Maandag van Texel naar 3?urmerend en
tusschengelegen plaatsen. .Afvaart 1 uur.
Donderdag van Texel naar Deiden en tusschengelegen
plaatsen. Afvaart 8 uur.
De Commissaris T. C. BAKKER.
VOOR DE JEUGD.
Meneer Pimpelmans en zijn an to.
49. 't Was een groot geluk, dat er
in de smederij een koelbak vol water
stond. Daar duwde Dorus de arme
man maar gauw in. Nog een zacht ge-
alseen paar wolkjes en het brandje
was gebluscht. Meneer Pimpelmans
slaakte een zucht van verlichting en
krabbelde weer overeind.
50. Toen strompelde hij naar huis.
„Zulke gebakken biefstuk bevalt me
niet," dacht hij. Maar Betje zei:
„Mevrouw, ik weet een manier, om
die auto weer fijn op te knappen.
Op de kussens zijn immers allemaal
knoopen We zetten er eenvoudig
nog wat knoopen bij."
zijn, wil je We willen, dat hij weer thuis
komt. We
„Hij gaat naar Bennett, om voor Enoch
Garbutt te werken, zei Tom, die zich ta
melijk verkneukelde. „Edith heeft dat
klaar gespeeld".
„Ik begrijp het nog niet...."
„Laat Arthur zelf maar beneden ko
men", zei Tom tot zijn vrouw. „Het leven
is een eigenaardig iets. Je gaat er op uit
om iets te vinden, en je krijgt wat anders.
Vraag me niet naar Garbutt. Ik heb hem
niet gezien, en ik wil hem ook niet zien.
ik weet niet ot hij gek is, of kindsch of-
wat dan ook. !k vraag Edith niets en zij
zegt me, wat ze me zeggen wil. Je kent
Edith, Edward. Ze zegt zoowat een tiende
deel van wat ze weet, gewoonlijk."
Intussehen was er iemand in de kamer
gekomen.
„Arthur!" riep Edward uit, terwijl hij
opsprong. Hij nam zijn handen in de zijne
en kuste hem harte.ijk. „Florence", zei
hij dan, „hier is Arthur."
XXIII.
Op zekere dag, ongeveer drie jaar, na
dat Edith voor het eerst bij Air. Garbutt
erschenen was, kwam Enoch van de Elan
dels- en Landbouwbank met vlugger stap
dan gewoonlijk en een guitige uitdruk
king in de oogen. Gedurende het laatste
jaar was de oude man bedrijviger geweest
en ook heel wat gezonder dan hij in lange
tijd geweest was. Hij was weer veel be
ginnen te wandelen, wat een oude Ge
woonte van hem was. Hij bleef er "op
staan, om een prachtige auto te houden
maar zelt wilde hij er niet instappen Hii
was nog echt conservatief tegen automo-
bieien gekant. Hij sprak er vol geest
drift over, om een paar paarden te koo-
pen maar liet zich dit afraden. Op de
bank en de fabrieken, was Enoch's tot
dusver ongekende opgewektheid opge
merkt en besproken. Men weet die alop-
meen aan een soort goedaardige verzwak
king van de hersens. Op. welke wijze kom
zijn personeel de geleidelijke verbetering
verklai en in een stemming, die altijd bi£
ter, in een wil, die altijd onbuigzaam en
m een terughoudendheid, die altijdTng-
naakbaar was geweest?"
Waitt" En°Ch thUiS kwam> vroeS hij Mrs.
„Waar is Edith?"
„Ze is juist thuisgekomen," was het
sombere antwoord. Mrs. Waitt vond de
veranderde houding van haar meester
jna lichtzinnig en onbehoorlijk. Haar
ude steun in de zwaarmoedigheid had
ïaar verlaten. Zal ik haar roepen?"
„Ja ik wil haar dadelijk spreken" wi
was het prompte antwoord.
(Wordt vervolgd.)
98
vas