HOOGHIEMSTRA's
OCHTENDVOER
Adverteeren doet Verkoopen
DE JONGH's Meubelhuizen
H. S. I.
30 pet
ZELDZAAM
EXTRA VOORDEELiG
BUITENGEWOON onze modellen
KANNEWASSER den Helder Keizerstr 3
WERP-VERZEKERING
's WINTERS
EIEREN
is altijd goed kooper
Motorschip Maria.
is onze sorteering
zijn onze prijzen
Uitkeering 100 procent
Maatschappij „GRONINGEN", Directie LEOPOLD
Inlichtingen verstrekt de agent
P. v. d. SLIKKE Azn., Westerweg, Den Burg (Texel)
Gooi geen geld weg!
25 procent besparing
Loodsgracht 69-71 Tel. 344
Het kogellagerrijwiel met
Krachtbesparing.
J. Kuipers, Schiidereind,
Tel. 82.
Landbouwkaik
Poederkalk
vaart Maandag naar Pur-
merend. Afvaart 1 uur.
FEUILLETON
m m
Komt u overtuigen:
Onze zaken zijn gesloten Dinsdag a.s. de geheele dag, Woensdag a.s.
tot 's avonds 6 uur.
Catharynesingel 75
UTRECHT
verkrijgt U door het voeren van
Vraagt voor Texel bij
JOH. v. d. SLIKKE, Oosterend.
N.V. 0RAANMALER1J „DE HOOP"
De Cocksdorp.
Fa. A. LANGEVELD Pz., Den Burg.
Wij hebben weer een pracht Meubel- en Tapijtzaak gekocht, waardoor wij o.m.
kunnen aanbieden pracht ameublementen, dressoirs, bureau's, boekenkasten, linnen
kasten, ledikanten, 3-deelige bedsteden, wollen en gestikte dekens, kleeden, tapijten,
enz. enz.
U koopt bij niemand voor die prijzen.
Wij hebben ook tweedehands meubelen.
Aanbevelend,
DEN HELDER.
Voorheen Kloppers Meubelmagazijn recht tegenover Casino.
VOOR DE JEUGD.
MENEER PIMPELMANS EN ZIJN AUTO.
87. Bij een snoepgoedkraam ston
den twee kinderen te huilen. Ze wijlden
een pepermuntstok koopen, maar had
den geen geld. Meneer kocht er een.
„Hier", zei hij, eerlijk deelen. En
onthoudt: het is de veearts Pimpel
mans, die je dit schenkt."
88. Terwijl de twee kinderen elk
aan een eind van de pepermuntstok
stonden te zuigen, kocht Meneer Pim
pelmans er nog drie. Hij gaf er zijn
vrouw en Betje elk ook een, en zui
gend en likkend vervolgden ze hun
weg.
Alleenverkoop voor den Burg
Betaling in overleg met kooper.
en zeer fijne
met hoog kalkgehalte voor land- en
tuinbouw en bloembollenteelt.
N.V. W. F. STOEL Zoon's
Bouwmateriaalbedrijf
Alkmaar.
H. KEESOM.
EB EB
m OP HEETERDAAD BETRAPT, ffl
ffi m
BB Een Smokkelverhaal. ffi
„Een oogenblik geduld". Het was de
stem van „Kijk in de Pot", die over het
het beweginglooze lichaam heenboog.
„Zijn voeten liggen onder de auto. Waar
schijnlijk zijn zijn enkels verpletterd. Ik
zal even mijn veldflesch gaan halen. Zie
intusschen, dat je zijn voeten er onder
uit krijgt, Steven". Snij zijn laarzen maar
stuk.
Hij verwijderde zich om zijn veldflesch
te halen, maar de paarden waren dieper
de kloof ingeloopen en nu een honderd
meter van hem verwijderd. „Kijk in de
Pot" liep op een sukkeldrafje naar de
dieren toe. Intusschen haalde Steven z'n
mes voor de dag en begon de laars van
King's linkervoet open te snijden.
Beide voeten van de ongelukkige lagen
onder de vrij zware wagen geklemd. Het
mes, waarmee Steven de laars lossneed,
stuitte op iets hards, Stevien gipg nu
voorzichtiger te werk, uit vrees van in 't
vleesch te snijden. Hij trok en rukte net
zoo lang aan de linkerbroekspijp, totdat
hij haar onder de auto vandaan en in zijn
hand had. Met een kreet van verbazing!
viel hij bijna achterover.
Het linkerbeen was geheel van hout.
„Wat beteekent dat?" riep hij uit; „ik
ben een boon, als ik er iets van begrijp.
King! King!"
Maar King, die zich op had willen rich
ten, daarin niet had kunnen slagen en
machteloos weer achterover gevallen was,
lag in de zon te staren, terwijl de ver
baasde Steven ademloos sneed en rukte
aan de taaie riemen waarmee het kunst
been op zijn plaats gehouden werd. Hij
sneed de gordel- en de riemen door, ter
wijl King half overeind gijig zitten en
hem half verwezen aankeek. Alston draai
de het houten been, dat hij nu los in de
hand hield, heen en weer, bezag het van
alle kanten, verwonderde er zich over,
dat het zoo zwaar was en wilde het neer
leggen ,toen hij aan het kniegewricht een
klein sleutelgat ontdekte.. Het was een
uurwerkslot, waardoor de beide stukken
van het houten been dichter of losser
aan elkaar gesloten konden worden.
Steven haalde de koperen sleutel uit zijn
zak en met bevende hand want hij
voelde, dat hij een gewichtige en mis
schien overweldigende ontdekking zou
doen stak hij de sleutel in het sleutel
gat. Het paste precies.
Hij legde het been neer en boog zich
over de gezonde voet, die nog altijd
bewegingloos onder de auto lag. Eens
klaps slaakte hij een soort heesch gebrul.
Zijn gelaat werd puperrood. „Kijk in de
Pot" stond naas't hem, keek naar de op
de grond liggende King en braakte de'
eene verwensching na de andere uit. De
oude man was bleek en als razend van
woede, toen hij de stalen kruk van King
in Steven's slap neerhangende hand zag.
Het handvat van de kruk was blijkbaar in
tweeën gebroken en het ondereind hing
nog slechts aan een koperen draad.
„Daarmee heeft hij op je geschoten",
riep „Kijk in de Pot" uit. „Ik z}e het
hem al doen. Dat ding is geen kruk. Het
is een geweer. Hij is gevangen als een
rat in de val. Bekijk het maar goed.
Steven nam de zoogenaamde kruk in
beide handen en bezag het voorwerp met
aandacht. Het was een echt meesterstuk
van geweermakerskunst; het was een ge
weer, in de vorm van een kruk om op te
steunen. In de kamer bevond zich nog 'n
patroon. Steven haalde de patroon er uit.
„Het is er een van kaliber een en veer
tig", zei hij met heesche stem.
„Van hetzelfde als waarmee John. For
bes doodgeschoten is", liet de oude Per
kins zich hooren.
„Natuurlijk. Met dit geweer is Forbes
vermoord. De koperen sleutel is het „cor
pus delicti". King heeft het gedaan. Maar
waarom wilde hij mij naar de andere we
reld helpen? Ik dacht, dat we vrienden
waren."
Terwijl hij dit zei keek hij naar de op
de grond liggende man, die hem met
wijdgeopende oogen kwaadaardig aan
keek. Al de vroegere vriendelijkheid, al
het vroegere fatsoen was uit zijn ge
laat verdwenen, waaruit nu een bande-
looze en redelooze haat straalde. Zijn
mond bewoog zich krampachtig heen en
weer, maar hij sprak geen woord.
Steven stond bewegingloos voor hem,
en bleet hem een paar minuten aansta
ren. Daarna nam zijn gelaat een zegevie
rende uitdrukking aan.
„Eindelijk!" riep hij uit. „Hier is dat
ellendige goed, waarnaar we zoo lang
gezocht hebben, Perkins."
Mer deze woorden sloeg hij het houten
been met geweld tegen een rotsblok, zoo
dat het kraakte en brak. Nu scheurde hij
het hout open. Daar trof een stroom van
verwenschingen uit King's mond zijn oor.
De man schuimbekte van woede; hij
trachtte zich naar alle kanten te draaien
en te wringen, om zijn voet uit de netelige
positie, waarin deze verkeerde, te bevrij
den. Het was echter vergeefsche moeite.
Uitgeput bleef hij tenslotte bewegingloos
liggen.
„Hier is de morphine", hernam Steven,
„en daar ligt de man, die John Forbes
vermoord heeft." W.v.v.
ii iihhbii i mm<iMii»iiiwiiibhiwiinniiunii11 immuun imniiiwiimwi mum
29
Dames- en kinder-1 riSen
