DERDE BLAD. Als het winter wordt. Texelsche Berichten Gemengd Nieuws van de Texelsche Courant van Zaterdag 22 November 1930. De heer S. M. van der Galiën schrijft ons: De Novemberniaand is bijna voorbij en wij hebben de tijd, dat de winter te ver wachten is. Nog een poosje, en de harde vorst slaat weer zijn handen om de schep ping. De wilde stormen uit het Oosten zullen weer om onze huizen komen gie ren, snerpende koude kan ons in onze ka mers terugjagen, een dikke sneeuwlaag gaat de grond en de struiken en de hoo rnen bedekken, enhet bedekt daarmee ook voor onze vogels, en niet die alleen, ook voor andere dieren het voedsel. In de winter wordt er vaak gebrek geleden,, honger en koude zullen misschien hun offers weer eischen, misschien weinig, misschien veel, ze zijn er toch en als wij, er iets aan kunnen doen, dan moeten we die offers zooveel mogelijk zien te beper ken. Met andere woorden: wij moeten in de winter, als de natuur zelf niet genoeg opbrengt, om de verschillende noodlij dende levens van voedsel te voorzien, die nood lenigen en voor de kleinere dieren, vogels, en wat verder op onze bescher ming aanspraak maakt, eten geven, ver zorgen, beschutten tegen de koude, en tegen weer en wind. Telkenjare ben ik gewoon, om, wanneer de winter zich laat merken, achter mijn huis 'n voederplank op te richten, waar 'k als een laag sneeuw de grond bedekt, de vogels, die in groote troepen er op> afkomen, ga voederen. Ik wil u eersteens vertellen, over het nut dat men daarmee sticht, over het genoegen, dat men ermee hebben kan; hoe wij net zullen inrichten, om de komende winter voor de levende schepselen der natuur te kunnen zorgen. De trekvogels hebben ons allen reeds verlaten; die er nog zijn ,dat zijn trekkers van andere plaatsen en landen. In het bosch ziet ge de vinken zwerven alleen achtergebleven mannetjes, die door vrouw en ditjarig kroost zijn verlaten. Zij bevinden zich nu in warmere streken, waar ze volop voedsel en warmte kunnen krij gen en wat mannen en vaders hier ont beren, zij baden zich nu in overvloed. Waarom de man-vinken hier bij ons blij ven, weet ik niet. Misschien dat ze ster ker zijn dan de zwakke vrouwtjes en jon gen van dit jaar? Wij zullen het daar nog wel eens over hebben, nu is er iets an ders wat onze aandacht vraagt. De zwerf vogels zijn het in de eerste plaats met de standvogels, die meer bepaaldelijk op het programma staan. Toch niet alleen. Er zijn vogels, die zich des zomers in liet hooge noorden ophouden en daar broe den. Als de winter komt trekken zij naar ons land en naburige. Ook deze hebben onze zorgen van noode, want ook zij hebben vaak zeer weinig gelegenheid om aan voedsel te komen hoewel zij er beter, op ingericht zijn dan vele der hier thuis- behoorende vogels. Wij behoeven nu nog niet te spreken over de hier blijvende vogels, dat komt wel; laten wij eerst maar eens nagaan, wat wij voor hen moeten doen. Natuur lijk zal er niemand onzer lezers zijn, die niet gewoon is om in de strenge winter tijd nu en dan wat kruimels brood en an der eten voor onze omzwervende vogels buiten te strooien. Zulks geeft u steeds een gerust en blij hart, en gij beleeft er enkele schoone oogenblikken mee, die u steeds bijblijven en u een wederkeerend, genoegen bezorgen. Ik herinner mij, hoe 'meester Van der Zweep, toen wij nog de' kleine school bezochten, ons vaak wees op onze plicht, voor de vogeltjes te zor gen. Aangrijpend kon hij er over ver tellen en als hij soms een bijna van hon ger omgekomen muschje, dat, al wordt het nog zoo door de menschen veracht,, (gelukkig door de Schepper niet), toch onze toewijding en onze liefde verdient,, meenam naar school, dan waren wij ervan verzekerd, dat onze schooltijd, die wij wel graag eens wilden verzuimen, een der vele mooie zou zijn, zooals hij ze ons be zorgde. Op aanraden van hem vroegen wij vaak aan moeder om een paar korstjes brood, en als wij die dan in de sneeuw wierpen, waar de musschen met een luid gesjiep op toe kwamen stormen, Idani kende onze vreugde haast geen grenzen! en ge kunt het wel begrijpen, dat wij ook weieens uit de provisiekast een stuk brood wegnamen. Ik geloof, dat het in dat geval niet zoo erg was. En u? 1 Elke winter opnieuw, als er sneeuw ligt, die de bodem en de takken der boot men bedekt, de twee plaatsen, waar het meeste voedsel voor de vogels is te vin den, dan zet ik mijn voederplank neer. Zoo'n voederplank is een heel eenvoudig voorwerp, een soort tafel, op een ot meer pooten, al naar ge wilt; van het blad moeten de randen een flink eindje buiten de pooten uitsteken, omdat anders onge- noode gasten krijgen, waar ze geen recht op hebben en viervoetige rooverst geen slachtoffers onder onze bescherme lingen zullen maken. Wanneer ge nu op bepaalde tijden ik doe het driemaal It: Wat een contrast! Links een voertuig uit grootvaders tijd. Rechts het vliegtuig, waarmee de mensch zich iedere dag meer vertrouwd maakt. We beelden er naast Mr. Matthews af, de leermeester van de bekende heldin-vliegster Miss Amy Johnson, die heelemaal alleen in d'r eentje van Engeland naar Australië vloog. per dag daar eten brengt voor de vo gels, dan zult ge eens zien, hoeveel er van uw gastvrijheid gebruik zullen maken. En daaronder zijn niet zelden vogels, die ge anders bijna niet te zien krijgt Het is niet alleen om het genot, dat ik u aanraad een voederplank te maken, doch ook teert ge hier op een goed- koope en gemakkelijke manier onze vo gels kennen. Een stukje oud spekzwoerd in een boom opgehangen, is een liefheb berij voor meezen; eveneens een cocos- noot, waarin een gat ter groote van een halve stuiver is gemaakt. Wanneer ge zulk een voederplank maakt, dan moet ge die natuurlijk ook gebruiken en als ge er eten hebt heengebradit, ga dan niet direct weg als de plank niet vlak voor uw huis,, voor het raam staat, want elke minuut die ge er bij doorbrengt, zult ge 'r geen enkeL hebben, die het u zal doen spijten, daar vertoefd te hebben. Ik be'.hoef er niet veel meer van te zeg gen; men zal mijn bedoeling wel be grijpen. Ik wil er dan ook niets meer aan toevoegen, dan alleen dit, dat ik U toch vooral aanraad, eens een proef te nemen. Ik weet zeker, dat ge het niet bij een proef laat blijven. Succes ROND DE VOGELBROEDPLAATSEN, van polder Waalenburg. Een Adres aan Ged. Staten. Op 8 October 1.1. is aan Oed. Staten van Noord-Holland een adres gericht, on- derteekend door de heeren C. Boon Pz., S. C. Eelman, en anderen, waarin gewe zen werd op het gevaar, dat bij bemaling van Waalenburg voor de vogelbroedplaat sen in die polder dreigt. Adressanten, al dus het schrijven, zijn van meening, dat het zeer de vraag is, of „Natuurmonumen ten" de kans krijgt 't heele blok, dat zij op het oog heeft, te koopen. Het zou hier n.l. gaan om een complex van plrn, 60 H.A., gelegen bewesten de Middel weg, begrensd door Westeboersweg en Motweg. Op de vergadering, onlangs in verband met deze kwestie door „Mooi Texel" belegd, zouden niet allen van het nut, verbonden aan het behoud van de vogelbroedplaatsen, doordrongen zijn ge weest. Het blijft een groote vraag, aldus het adres, wat de polder straks zal doen en hierin schuilt een gevaar. Zoodra Waal enburg toestemming heeft tot plaatsing van het gemaal, etc., hebben Ged. Staten en „Natuurmonumenten" geen zeggen schap meer. De polder gaat malen en verliest, zij het ook niet met kwade be doelingen, in haar droogmaakijver de be langen van „Natuurmonumenten" geheel uit het oog. De polder behandelt de zaak als goede boeren en „Natuurmonu menten" zitten op het droge. De garantie, dat de belangen der Vereeniging zelfs maar in bescheiden mate zullen worden bevorderd, is geheel afwezig. Het groote gevaar zit daar, dat „Natuurmonumen ten" niet klaar is met het voorgenomen aankoopplan. De oplossing is o.i. spoed betrachten door „Natuurmonumenten", geholpen door Ged. Staten, die naar wij tmeenen in deze veel kunnen doen. Onze rijke en mooie broedkolonie moet blijven bestaan, tot zege van Texel, ook van dei polder zelf en als een zaak, van ver strekkend algemeen belang. Een schat voor de gemeenschap zou worden ge offerd aan een klein en nog slechts in de1 zij krijgen immers het land betaald. „Na tuurmonumenten" moet o.i. aangespoord verbeelding bestaand boerenbelangetje en geholpen worden. De gronden moeten zoo mogelijk in blok aangekocht zijn vóór de stichting van het gemaal werkelijkheid is. De voorteekenen wijzen o.i. hijerop: „Gebeurt 't, dat Waalenburg vrij kan stichten, zonder met „Natuurmonumen ten" rekening te houden, laatstgenoemde; vereeniging zal op Texel vermoedelijk verloren zijn. Dit zal later blijken, een, niet te herstellen verlies te zijn, hetgeen we hopen, dat u met ons eens is. Wat Ged. Staten antwoordden. Naar aanleiding van dit adres werd d.d. 12 Nov. aan onderteekenaars meegedeeld, dat het Bestuur van Waalenburg door Ged. Staten is uitgenoodigd, zijn mede werking te verleenen aan de uitvoering van een eventueel plan der Vereen, tot Behoud van Natuurmonumenten tot het in stand houden van een vogelbroedplaats in voormelde polder. Uitvoering Texelsch Fanfare. Texelsch Fanfare gaf gisteravond in hotel „Texel" een uitvoering, „die klonk als een klok". De zaal was geheel ge vuld hetgeen ook vanavond het geval zal zijn en niemand was er, of hij moet van deze eerste winteruitvoering wel een zeer goede indruk hebben meegeno men. Het corps wordt door de heer Th. C. Lugtenburg uitnemend geleid en heel het programma legde van ernstige en toe gewijde studie een welsprekend getuigenis af. De heer J. Schrame, voorz., sprak een kort openingswoord, waarin hij in het bie zonder de heer en mevr. Oort welkom heette, alsmede de besturen van de zuster- vereeniginglen te den Hoorn en Ooster end. Verder drukte hij zijn voldoening uit over de belangstelling voor de uitvoe ringen aan de dag gelegd. Zelfs zijn voor de 3e avond al vele plaatsen bespro ken (zie adv.). Spr. besloot met dewensch dat het uitgebreid en afwisselend pro gramma in de smaak zou mogen valleni Het programma opende met „Groot Rotterdam", een pittige marsch, gevolgd door „Néron", ouverture dramatique van Popy, een compositie, welke aan de spe lers hooge eischen stelde, maar die liet best „deed". In Marsal's Fantasie Ma zurka „Rachel" speelde de heer Jan Dek ker op verdienstelijke wijze de bariton- solo-partij. Er scheen aan het applaus geen einde te komen. Met een aardige potpourri van fragmenten uit de opera „La Fille du Régiment", bewerkt door Kessels werd het eerste deel van het pro gramma besloten. Na de pauze werd begonnen met een welgeslaagde compo site van L. Gasia, ,jTervaete", welke we al meer hoorden en ook nu zeer goedi werd vertolkt. „Les Roses du Midi", een „echte" wals van Joh. Strauss, kon ons1 biezonder voldoen en was zeker een der aantrekkelijkste nummers. Een eenvoudig marschje van G. van Weezei, „Hallo, Hi versum" was het slotnummer, althans voor het corps, want daarna wachtte ons nog een drietal soli voor trombone van de heer Lugtenburg met pianobegelei ding van mevr. A. van der Meulen - Flens. Onnoodig te zeggen, dat we er biezonder van hebben genoten. De heer Th. Lugtenburg is een kundig en veelzijdig musicus en een bekwaam dirigent. De trombone, zijn lievelingsijnstrument be - heerscht hij volkomen. Mevr. van der Meulen heeft zich op uitmuntende wijze gekweten van haar verre van gemakkelijke taak. Dit nummer kwam daardoor dan- ook mede geheel tot zijn recht en ver wierf een daverend, zeer verdiend, ap plaus. Ten gehoore werden gebracht „Aan de zee" en „Standchen" van Schubert en „Noch sind die Tagen der Rosen" van Baumgartner. Een kluchtspel, nog gevolgd door een gezellig bal, vulde verder de avond. In de klucht, „Hij is onschuldig", spelen een rentenier (Niek de Jong) en zijn schoonzoon (Willem Boon) de hoofdrol len. Zij weten met succes hun resp. vrouw ties (Jane Huisman en Annie Kalis) om de tuin te leiden, maar niet zonder de hulp van Paula (Neeltje Zuidewind), die weet te bewerken, dat papa zijn toe stemming geeft tot haar verloving met „haar" Erich (Simon Zijm). Mede waren in het complot betrokken Radecke (Hen drik van Sijp), „meneer"'s plaatsvervan ger, en het dienstmeisje (Emy Langeveld), dat zoo graag „Fransch" sprak. Het was een dolle boel. Zeker mogen we de heer De Jong als een eerste tooneelisfj wel appart vermelden. Te ruim elf uur sloot de heer Schrama deze mooie avond met een woord van dank aan allen, die tot het succes er van; hadden bijgedragen. Kerknieuws. Bij de Donderdag gehouden verkie zing voor het kiescollege der Ned. Herv. gemeente alhier werden de aftredenden herkozen, de heeren P. Lieuwen, R. C. Huisman, C. Huisman Cz., R. Zuidewind en jos. Hillen. Bij de gisteravond gehou den .erkie/ing voor notabelen zijn licrko- zen de heeren J. Kikkert Nz„ Jn. Kor- tenhoeve en P. Oele. Biljartclub „V.I.O.S." Men schrijft ons: Donderdag bezochlen vele personen de v redering in „de Oranjeboi in", ten eiiu tol definitieve oprichting van een bilj. tclub te komen. Het voorJoopig be stuur trad en bloc af, waarna de aanwe zigen werden uitgenoodigd zich als lid op .e geven door het teekenen van de pres.n?ie'ijst. In het definitief bestuur werden gekozen de heeren Tl. Witte, P. G.nneweg, W. K oij, Jb. Rijk Wz. en C. G. Gude. De functies wenden on derling verdeeld. Dc eerste clubavond is bepaald op Vrijdag a.s.. Er zal dan ge tracht worden een huishoudelijk feglement vast te stellen. OUDESCHILD. Zeevervoer. Gedurende de laatste week zijn van Texel verzonden: 75 varkens, 24 schapen, 10 kalveren, 14 lammeren, 1 koe. Een goede vangst. Sinds enkele dagen was er bij oefe ningen der Marine een torpedo zoek ge-j raakt. De ,Mercuur' en enkele andere boot jes van de Marine waren aan het visschen doch de torpedo bleef zoek. Woensdag waarschijnlijk doordat een garnalennet dc torpedo van de grond losmaakte, kwam de torpedo aan de oppervlakte en had schipper Drijver het geluk hem binnen boord te halen. Daar de torpedo slechts enkele dagen zoek was, staat op het vin den een flinke belooning. DE WAAL. Benoeming. De heer Hoekstra, kaasmaker aan „De Hoop" alhier, werd uit 27 sollicitanten benoemd in gelijke functie aan Zuivel fabriek „Nooit Gedacht" te Hippolytus- hoet op Wieringen. Donderdag zal de N.V. De Hoop overgaan tot benoeming van een direc teur-boekhouder. IJsclub „De Waal." Dinsdagavond werd in het café van de heer C. Bruin, de algemeene vergadering van de ijsclub „de Waal" gehouden. De voorzitter, de heer C.Keijser, opende met een toepasselijk woord. De notulen wer den voorgelezen door de heer Joh. Eel man en in orde bevonden. Een batig saldo van f 250. - was in kas Gekozen werd bij acclamatie de heer L.Keijser, die niet aanwezig was. Voor de heer G.Looij werd gekozen de heer P. Former, die zijn be noeming aannam. De rondvraag leverde niets biezonders op, waarop de voorz. deze vergadering sloot. DEN HOORN. Een bloeddorstige hond. Gistermorgen heeft de hond van P. v. d. G., die losgebroken was, drie scha pen van de veehouder P. W. Lap leelijlc toegetakeld. Eén wend er gedood, no'. 2 zal het ook wel niet lang meier maken) terwijl no. 3 gistermiddag nog niet ge vonden was, maar er waarschijnlijk wel niet best aan toe zal zijn. BINNENLAND. In de „Wassenaarsche Courant" le zen wij „De begrooting 1930 wordt met diverse posten gewijzigd. Daarbij is 'n bedrag van tlOO voor onderricht van hoofdagenten in de Duitsche taal (met het oog op de Duitsche dienstmeisjes, wordt opge merkt.)" Bij een te Mill in de Brabantsche Peel gehouden drijfjacht werden met drie geweren 246 stuks wild, in hoofd zaak hazen en fazanten, geschoten. De Fabriek van Melkproducten „Zaanlandia' 'te Zaandam heeft haar be talingen gestaakt. De fabriek is stopgezet en failliet verklaard. Opgericht is de Amsterdamsche Kap pers Football Club. Er zal alleen gespeeld worden op goed geschoren grasvelden. De kapitale boerderij van de wed. J. van der Aa te Albergen is tot de grond toe afgebrand. Inboedel, oogst, een' varken en een toom kippen kwamen om. Een vrouw te Amsterdam heeft haar buurvrouw een bloempot met een gera nium op het hoofd geworpen. Dit doet denken aan de spreuk: „Zeg het met bloemen." In de Rheder Zuivelfabriek nabij Bellingwolde is de 16-jarige leerling Frans Evers, door de electrische stroom gedood.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1930 | | pagina 9