HEEREMBM! No 4508 Zaterdag 28 Februari 1931 44s,eJaarganj EERSTE BLAD. Voor de Zondag. Texelsohe Berichten ABONNEMENTEN: ADVERTENTIÈN: LICHT DAT NIET DOOFT. De geringste arbeiderswoning heeft thans evenveel licht als het huis van de rijke zestig jaar geleden. Onze straten en pleinen genieten een verlichting, welke voldoende mag heeten. Het is alsof de dagen, en daarmede de levendige uren van ons leven verlengd worden. Sympa thie voor een toestand, waar men altijd en overal licht om zich heen heeft, vloeit wellicht bij menigeen onbewust voort uit de herinnering der kinderjaren, toen vrees in het duister ons eigen was, een sfeer, van monsters en toovenarij voor vele kleinen. Wij behoeven ons voor die sympathie niet te schamen. Wij, Westerlingen, haken naar licht, wij kennen zijn opwekkende kracht. Dankbaar aanvaarden wij de resul taten van de moderne techniek. De menschheid leeft er materieel ruimer en beter en vrijer door op aarde. Het wordt nog beter. De techniek zal ongetwijfeld eenmaal in staat zijn licht te doen schij nen in de diepste lagen der aarde en in de donkerste poolstreken. Het licht is ons zoo welkom, dat wij welstand en vooruitgang met licht vereen zelvigen. Indien armoede, ziekte ofandere zorgen wijken, dan komt er licht in ons leven. De wetenschap schrijdt rusteloos voort; Ons logisch verstand en onze in strumenten dringen door de planetenwe- reld der vroeger ondeelbaar geachte ato men heen; onze telescopen scheiden een heden uit de nevelen van de melkweg op vele lichtjaren afstand. Geheimzinnige doodsoorzaken door de kleinste parasie ten worden blootgelegd en het leven tot in de celkernen nagegaan. Aan de natuur worden geneesmiddelen ontleend, die ziekten bestrijden. De geschiedenis der aarde en der menschen wordt duidelijk. Al die voortgang vergelijken we onbe wust ook met licht, dat in de duisternis dringt. Maar het gevaar bestaat, dat die dank baarheid en eerbied voor ons technisch en verstandelijk kennen en kunnen ontaardt in een aanbidding van het aardsche licht, stoffelijk en verstandelijk. Dat is kort zichtig. Licht en veel licht in die zin, is noodig en nuttig op aarde, maar het is gebonden louter aan die aarde. Daarnaast gewerd in ieder mensch een licht, niet aan deze aarde gebonden. Hier over de volgende maal. ZONDAG 1 Maart 1931. VOOR HOOFD EN HART. ZONDAO. Oa de wereld in met goed vertrouwen, En belijd de waarheid als een held. MAANDAG. Genoeg weet niemand, te veel menigeen. De pen is machtiger dan het zwaard. Niemand is nutteloos in de wereld, als hij eens anders last verlicht. DONDERDAG. Een mensch, die naar waarheid zoekt, en haar waarachtig liefheeft, moet in de maatschappij door iedereen geacht wor den. VRIJDAG. Ernst is 't leven, O, zalig, die 't weten, Arbeid en roeping En edele strijd. hui •lllll! z. Uit het Witte Huis. De jongste telg van het Witte Huis (Ver. Staten), de kleine Joan, oomzegger van president Hoover. Of hij ai van drooglegging afweet, kan moeder het best vertellen. ZATERDAG De werkelijke belooning voor arbeid is kennis en deugd, waarvan voorspoed en achting de zichtbare teekenen zijn. Emerson. Vierde Nutsavond. We komen hier wat uitvoeriger terug op de vierde en laatste Nutsavond, gege ven in hotel Texel op Dinsdag 1.1., waarover we in het vorig nummer reeds een kort bericht opnamen. We doen dit met werkelijk genoegen, daar we de avond als goed geslaagd mogen beschouwen en Nutsbestuur en publiek reden hadden tot groote voldoening. Het was voor de eerste maal, dat we de heer en mevr. Schmidt-Di Vista zagen op treden en we aarzelen niet neer te schrij ven, dat we ons wel hebben geamuzeend. Het was een fleurige avond, waaraan door beiden veel zorg was besteed en welke zeker tot de beste van de vier, door het Nut dit seizoen gegeven, mag worden ge rekend. De lieer en mevr. Schmidt beschikken over voortreffelijke capaciteiten (we wis ten dit reeds uit de mond van bevoegde' critici) en hebben het Nut een heel mooie avond geschonken. Het programma was varieerend en over het geheel beschaafd; in de plaats van wat als slotnummer werd gegeven („Ik kan er niet tegen", humo reske van P.M. v. Eysden) hadden we gaarne een ander gezien. Het mocht lach wekkend en geestig zijn, de dronkelap moge onverbeterlijk zijn getypeerd, op 'n „N u t s"-avond verwachten we een der gelijke vertooning niet. Waartoe zou het nuttig zijn? Dit echter tusschen twee haakjes, want herhalen we het was overigens de beste Nutsavond van de vier, ja, wellicht van vele meer. Als de finan ciën het toelaten mogen we verwachten, dat het Nutsbestuur ons weer eens op 'n avond als deze onthaalt. Te ruim acht uur opende ds. A. Vis bij ontstentenis van de heer W.B.Oort de bijeenkomst met een hartelijk woord van welkom. Spr. zeide dankbaar te zijn we gens de goede opkomst (we meenen van plm. 200), maakt de opmerking, dat de taak van het bestuur om „elck wat wils" te geven een geenszins gemakkelijke was en sprak ten slotte de wensch en het ver trouwen uit dat deze avond een succes zou worden en tot meerdere belangstelling voor het Nut zou mogen leiden Als eerste nummer werd gegeven „Jeugdherinneringen" van Fabricius (Van twee oude menschen), superieur, ja, waar lijk schitterend vertolkt. Een oude heer Een nakomeling van Shakespeare. Een lid van het Engelsohe parlement, Geoffrey, Shakespeare, beweert een af stammeling van de groote schrijver te zijn. Hij ziet hierin zooveel voordeel, dat hij door een proces zijn bewering kraoht zal bijzetten. en dame ontmoeten elkaar in het park, maken gezellig een praatje, waarbij blijkt, dat zij voor elkaar geen vreemden zijn. Jeugdherinneringen worden levendiger en daar komt zoowaar aan het licht, dat ondanks een tijdsverloop van tientallen jaren waarin ieder zijns weegs ging Frits en Adé elkaar nog niet vergeten zijn. „Haar eerste dinertje" volgde, welke nummer mevr. Schmidt alleen voor haar rekening nam. Vlot en verdienstelijk gespeeld. Een pas getrouwd vrouwtje in de zevende hemel, daar zij een dinertje zal geven en het vuur uit haar kamerpan toffels loopt, om dit in de puntjes te doen slagen (er zou één, zegge één gast ko men.) We zullen geen oordeel vellen over het ietwat zonderling en overladen menu, teneinde ons niet als „keukenpiet" te ont poppen; het slot was zie wat een tra gisch einde dat de heele zaak in dui gen viel. Henk had gelogen, borrelt met vrienden in een café en laat zijn lieftal lig wijfje met haar erwtensoep, zeven- pasteitjesHde-man en gebakken haring zit ten. „De Dief", aangekondigd als het ver maarde transformatiespel van Otto Zee- gers, heeft onze hooggespannen verwach ting niet beschaamd. Het stuk, waarin Je heer Schmidt de zes manlijke rollen speelt, werd met aandacht gevolgd, en deed de tooneelkunst van het echtpaar Schmidt volledig tot haar recht komen. We zien ons in gedachten verplaatst in een toe vluchtsoord voor onbehuisden, maken ken nis met de directrice, wier ambt verre van benijdenswaard moet heeten. Achtereen volgens verschijnen ten tooneele de por tier, een pracht-type, de jonker, wiens „adel" van een slecht allooi blijkt te zijn; Hecht, ©en oud manneke, echter niet zoo onschuldig, als hij een zielige figuur er uit zag (hij gapte al wat los en vast was en gaf voor een horloge te missen, dat hij later zelf blijkt te hebben wegge stopt); Toffe Dirk, een goede klant van politie en justitie, als kind thuis in cel en toevluchtsoord, een gedegenereerde, door Joh. Schmidt met talent ten tooneele ge bracht. Een „open doekje" was zijn wel verdiende extra belooning. Vervolgens nog Strieber, evenals Dirk van diefstal verdacht, maar ook ten onrechte. Hij was, na uit de gevangenis ontslagen te zijn, door de directrice aan een betrekking geholpen en had nu van moeizaam gespaarde cen ten* haar een cadeautje gekocht en dit stil letjes verborgen op de zaal, waar het hor loge vermist werd. De schijn was tegen hem, maar hij overwint. De commissaris van politie verschijnt het laatst ten too neele en is getuige van de vlucht van Hecht, „de oude kleptomaan." Na de pauze volgde nog „De groene 20-50 ct. per ons verschaft U ivoUcen vanyewt hagedis", een komisch discours, uiterst levendig vertolkt. „De groene hagedis" is een sieraad waarop vrouwtje-liet haar zinnen heeft gezet, ondanks de prijs van t60.voor dat onnoozel ding. Een hef tig dispuut volgt, waarin het zwakke gé5, slacht ten slotte aan het langste eind trekt maar hoe „snoezig" ten slotte „zij" haar gril opgeeft en de „eeuwige vrede" teekent. Met „Ik kan er niet tegen", een dra matisch blijspel in één bedrijf, waarineen heer ver over zijn thee de hoofdrol vervult werd het programma beëindigd. Ds. Vis bracht hartelijk dank voor wat het echtpaar Schmidt had geboden en sprak van „tot weerziens", welke woorden de Nutsleden zeker als muziek in de ooren moeten hebben geklonken, want werkelijk een avond als deze smaakt naar meer. DE COCKSDORP. Willy's Trouwdag. Door Tooneelver. „Nooit Gedacht" werd Zondag in de zaal van de heer Ho venier alhier opgevoerd „Willy's Trouw dag", een vroolijk spel, dat goed heeft voldaan en danook met een hartelijk ap plaus werd beloond. Medewerking werd verleend door de dames Roorda, J. Hal- sema, en Eelman, en de heeren Bos, P. Verijzer, Zeeman, De Waard, Heerschap, J. en D. Eelman. Een prettig bal hield na de opvoering de danslustigen nog geruime tijd bijeen. De heeren Van Ooijen en L. Eelman hebben op deugdelijke wijze voor dansmuziek zorgde. W. EIERLAND. Een wereld-tarwebank. In „De Vrijheid", het orgaan van de Vrijheidsbond (Lib. Staatspartij) ver scheen de vorige week van de heer M.D. Dijt, landbouwk. ing. alhier, een uitvoerig artikel, waarin de schrijver de wereldcrisis behandelt en een middel aan de hand doet om tot herstel te geraken: de stichting eener wereldtarwebank, welke prijsrege- lend zou moeten optreden om aldus de crisis uit de wereld te helpen en in de toekomst te voorkomen. Moeilijkheden van politieke aard zullen bij doorvoering van het hier ontwikkeld plan niet uitblij ven, maar deze mogen daarvoor z.i. geen beletsel vormen. Het gaat toch om de be reiking van dit groote doel: harmonische ontwikkeling van het economische leven. Naar we vernemen heeft de heer Dijt zich met verscheiden en vooraanstaande en invloedrijke personen in verbinding ge steld, teneinde hun oordeel over zijn plan te mogen vernemen. We zijn benieuwd te weten wat het resultaat zal zijn. TEXELSCH E COU RANT DEN BURGb75 Ct per 'a Maanden. Franco p. post door geheel Nederland l' p. 3 maanden Lo.:se nummers: 4 ct DE TEXELSCHE COURANT VERSCHIJNT WOENSDAG- EN ZATERDAGMORGEN UITGAVE;N.V v/H LANGEVELD l>E ROOIJ SS DEN BURG OP TEXEL Van 1-5 regels: 60 ct Iedere regel meer: 12ct. Dezelfde advertentie 4 maa' geplaatst wordt 3 maal berekend Bil abonnement lagere regolpriis ADVERTENTIÈN MOETEN DAAGS VOOR 'T VERSCHIJNEN 4 UUR NAM. IN ONS BEZIT ZIJN TELEFOON: N°.11 Sï POSTGIRO: N°. 652 SS POSTBUS: N°. U DINSDAG. WOENSDAG. VAN ZON EN MAAN. MAAN ZON Datum: Op: Onder: Op: Onder: 1 Maart 1,07 5,52 6,47 5,39 M. 2 2,41 6,23 6,45 5,38 D. 3 4,18 6,43 6,43 5,40 W 4 5,53 6,59 6,41 5.42 D. 5 7,26 7,13 6,38 5,44 V. 6 8,57 7,25 6,36 5,46 Z. 7 8,28 7,38 6,34 5,47 Woensdag 4 Maart Volle maan O '.*v v,v*' §f 4 Als de plicht my roept tot werken. Dan ben ikniet langer lui; Niets kan my dan tegenhouden, Zelfs geen pijpestelenbui. Dan steek ik mijn paraplu op, Niet voor hoed of beste pak, Maar 'k bescherm myn trouwepijpje DOUWE EGBERTS, mijn tabak. ClingcDoorcnboti'

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1931 | | pagina 1