- DEN HELDER
Tandheelkundige Inrichting
Een lekker kop thee I
Adverteeren doet Verkoopen.
Probeert u het eens
Notaris Mulder
s.s. Texelstroom
naar Alkmaar en
Purmerend.
N otaris Mulder
C. ACKEMA.
Adres ALLEM KEIZERSTRAAT 24Deo Helder.
PECCO-GRUIS
Theehandel Focke S. Klein.
een naaister aan huis
a. Een graanmalerij,
b. Een woonhuis met schuur
c. Een pakhuis
d. Een pakhuis
een woonhuis met erf aan
de Weverstraat te den Burg
WILHELMINASTR. 63-67 - Tel. 524
Aflevering steeds binnen een week. Op verzoek
zelfs binnen enkele dagen.
Spreekles- Woensdags van 10—4 eer.
FEUILLETON
HELDER UTRECHT - HARLINGEN
ft J** p-.
PRENTBRIEFKAARTEN
MOOI TEXEL.
n
IN DECARAVAAN SleChtS 32 CtS" 0I1S
OEVRAAOD:
om de 14 dagen.
AdresMej. A. BAKKER Eelman,
Kaapsveld te Oosterend
O BOEKHANDEL PARKSTRAAT
heeft voor het seizoen een collectie
prentbriefkaarten, ook foto's, van
Texel ontvangen, mooier en inn
O grooter verscheidenheid dan ooit.
Wederverkoopersruime korting
zal op Dinsdag 1 September a. s., des voor
middags 11 uur in het café „Den Burg"
te Den Burg
PUBLIEK VERKOOPEN:
Voor de N. V. De graan-, meel-, vee
voeder en kunstmeststoffenhandel, benevens
de graanmalerij „de Hoop" te Eierland
wegens opheffing van het bedrijf
waarin 24 P.K. Deutz Brons Motor, met
twee koppelsteenen, koekenbreker, bene
vens pakhuis annex en eif, aan den Post
weg, groot 20 aren.
en erf aldaar, groot 10 aren 50 centiaren.
Te aanvaarden: graanmalerij, pakhuis en
huis 8 September a. s.
te Oudeschild, groot 1 are 41 centiaren, en
aldaar, groot plm. 3 aren 20 centiaren.
Pakhuizen te Oudeschild te aanvaarden
uiterlijk 1 maand na den verkoop of zooveel
eerder als ze ontruimd zijn.
Betaling kooppenningen 1 October 1931.
Koopers kunnen desgewenscht de aan
wezige voorraden overnemen, alsmede het
geen in voorkoop gekocht en verkocht is.
Voor ernstige gegadigden liggen boeken
en bescheiden ten kantore der Vennoot
schap ter inzage.
De perceelen zijn inmiddels uit de hand
te koop.
VAART MAANDAG A.S.
D. METS Hz. Schildereinde 23.
zal op Dinsdag 1 September a.s. des
voormiddags 11 uur in het café „Den
Burg"
PUBLIEK VERKOOPEN:
Voor de erven van den heer J. Jz.
KUIPER
kad. bekend gemeente Texel, sectie K.
no. 114, groot 68 cA.
Verhuurd aan Rieswjjk voor f4.per
week tot 1 Mei a.s.
b. EEN SCHUUR MET ERF aan de
Nieuwstraat te den Burg, kad. bekend
gemeente Texel, sectie K. no. 1445,
groot 75 cA., vrij van huur, dadelijk te
aanvaarden.
Daarna combinatie a. en b.
c. EEN WOONHUIS MET ERF aan
den Witte Kruisweg te den Burg, kad. be
kend Gemeente Texel Sectie D no. 2187
ged. groot plm. 1.34 aren.
Verhuurd aan de Veije voor f6,per
week tot 1 Nov. a.s
d. EEN WOONHUIS MET SCHUUR
TJE EN ERF aldaar, kad. bekend ge
meente Texel Sectie D no. 2187 ged. groot
plm. 1,34 aren.
Verhuurd aan van der Berg voor f 5,
per week tot 1 Nov. a.s.
Daarna combinatie c. en d.
e. EEN WOONHUIS MET SCHUUR
EN ERF te Oudeschild, kad. bekend ge
meente Texel Sectie D no. 2775, groot 2,10
aren.
Verhuurd aan wed. J. S. Dijk voor f3,—
per week tot 1 Mei a.s. en
f. EEN WOONHUIS MET ERF al
daar, kad. bekend gemeente Texel Sectie
D no. 2232, groot 1 45 aren.
Verhuurd aan C. Vlas f 2,12'/9 per week
tot 1 Mei a s.
Betaling kooppenningen 1 October a s.
EEN DURE PLICHT.
(Een sensationeele historie.)
II
„Ja", zei hij, „dat zijn van die gevallen,
die nooit te voorzien zijn. Het geringste
is dikwijls voldoende. Het kleinste schokje
de geringste opwinding ja, waar
schijnlijk is zelfs het beklimmen dezer
trappen te zwaar voor hem geweest. Hadj
u hem nog kort geleden gezien
Ik schudde het hoofd.
„Neen, ik ben de laatste jaren in Afrika
geweest, kapitein bij de administratie.
Daar kreeg ik een aanval van malaria en
de orders luidden: met spoed naar Enge
land terug. Eergisteren ben ik aangeko
men."
Hij lachte ietwat zelfvoldaan.
„Precies wat ik gedacht had. Het staat
op uw gezicht geschreven. Ik heb de
symptomen der koorts al zoo dikwijls
onder de oogen gehad, dat ik het de men-
schen onmiddellijk op het gelaat lees. U
mag wel oppassen, vooral na wat hier
zoo juist gepasseerd is, want ik vermoed,
dat dit u wel zal hebben aangepakt^"
„Allicht", was mijn antwoord. „Wij
zijn zooveel jaren vrienden geweest"
Onmiddellijk daarop hoorden wij voet
stappen op de trap en een oogenblik later
verschenen een commissaris van politie
en een agent in de deuropening.
Hij groette dokter Prendergast en wierp
toen een snelle, onderzoekende blik door
de kamer.
„Er is niets biezonders aan 't handje,
commissaris Jervis", zei dokter Prender
gast, om onnoodige vragen te vermijden.
„De man is overleden aan een hartkwaal,
'k heb u alleen maar even gewaarschuwd,
omdat het mij het beste leek, dat wij hem
per ziekenauto vervoerden."
„Dat kan gebeuren, dokter", was zijn
antwoord.
Ik had gelegenheid hem eens op te ne
men, terwijl hij op zijn beurt mij een
scherp onderzoekende blik toewierp. Hij
was geheel en al het type van de kranige,
gepensionneerde onderofficier met het
air van „je moet niet probeenen met mij
grapjes uit te halen", een vierkante voor-,
uitstekende kin, een grove, plompe neus
en scherpe, doordringende oogen.
„Dat is kapitein Carmichaeiy zoojuist
uit Afrika hier gearriveerd", legde dokter
Prendergast hem uit op een tactvolle
wijze, die mij buitengewoon beviel. „Hij
heeft de doode op de trap gevonden em
hem naar zijn kamers gebracht, waarna
hij mij waarschuwde. De overledene was
een oud vriend van hem en waar-
I
is een ware traktatie
drink dus onze
1 vliï\^
HOOGHitMSTRA OVERGANGS'
voee HOUDTte VROEGE LEG
TEGEN EN DOET QAAftDOOR
UW JONGE MENNEN UITGROEIEN
roT KRACHTIGE enVOI;
WASSEN Dieren.
DAARNA ZAL HOOQMIEMSTRA3
OCHTENDVOER LlBuif*
3CHOOT5 SCHADELOOS STELLEN -
OOOR VELE GROOTERE
EN DUURDERE EIEREN
NV. J.S HOOGHIEM5TRA
UTRECHT
Verkoopers op Texel
JOH. v. d. SLIKKE, Oosterend.
Fa. A. LANGEVELD Pz„ deD Burg.
N.V. Graanhandel en Graanmalerij „DE HOOP" de Cocksdorp.
VOOR DE JEUGD.
DE APENSTREKEN VAN BOBBY.
'V
MVA
-
w*» m mi
'P' /o't
I "THjijgTT^ -
WUflirwTjUUTujiiini
Reeds is de auto ongedeerd,
De laatste huizen gepasseerd
Daar schijnt de voerman iets te merken
En laat opeens de remmen werken.
Met één sprong vlucht Bob in de wei:
't Publiek komt tierend naderbij...
Ha 1 Daar ontwaart hij iets, dat even
Zijn apenhart van hoop doet beven
Daar loopt, majestueus en fier,
In 't land een zwaar gehoornde stier 1
Een tak heeft Bob nu gauw gevonden,
Zijn roode das er aan gebonden,
Rent naar de stier, springt fluks er op,
Zwaait hem het dasje voor z'n kop...
De stier, door 't zien van rood half razend
Dringt door de heg, van woede blazend!
schijnlijk op weg om hem een bezoek te
brengen."
De commissaris wierp mij een snelle
blik toe.
,,'t Lijkt me anders wel wat laat om
visites at te leggen," was zijn stugge op-
merking.
Dit werkte op mij als olie op het vuur. j
„Toch zeer zeker niet, als we in aanmer
king nemen, dat ik vijf jaar in de Tropen
ben geweest," was mijn even scherp ant
woord.
Hij trok de wenkbrauwen op en diepte
ergens een notitieboekje op. „U wilt wel
zoo goed zijn mij enkele gegevens om
trent de overledene mee te daëlen. Zijn
naam
„Cecil Lorimer".
Hij schreef de naam op, elke letter spel
lende.
„Leeftijd?"
„Eens kijken, hij moet ongeveer tien,
jaar ouder zijn geweest dan ik, dus laten
we zeggen: ongeveer vijt en veertig."
„Beroep?"
„Beroep? Ja, hij had een wetenschappe
lijke opleiding genoten. Ik meen, dat hij
zooiets als chemist was.
Ik zag, dat hij neerschreef: „Chemist".
„Adres?"
„Trewerry House, Roseveare."
„U bent er zeker van, dat hij daar het
laatst geweest is
„Naar alle waarschijnlijkheid wel. De
laatste brief, die ik van hem ontvangen
heb, was van twee maanden geleden. Ik
ontving hem net even voor ik aan boord,
ging. Maar gisteren heb ik nog een brief
naar Rosevaere geschreven, waarin ik
hem mijn adres gaf, want ik ben hier pas
sinds vanmorgen. Dus hij moet daar het
laatst geweest zijn, anders had hij bij
geen mogelijkheid mijn adres kunnen we
ten."
„Weet u wellicht, waarmede hij daar
bezig was?"
„voor zoover mij bekend, nam hij proe
ven met een nieuw prooedé voor tin-
smelten."
„Hm." De gegevens schenen voltallig,
want het notitieboek verdween in een
zijner zakken. Toen begon hij een nauw
keurig onderzoek betreffende alles, wat
ik van de overledene in de gang gevon
den had, enkele brieven, een paar bank
biljetten en een zakboekje. Uit het zak
boekje viel, toen de commissaris het op
nam, een foto van een klein meisje.
„Zijn dochter Brenda", verklaarde ik,
„toen zij nog een kind w,as|."
Hij knikte. „Hoe oud kan zij nu zijn?"
„Ik denk een jaar of twintig1."
„Hm. Is zij zijn eenige bloedverwante.
Had hij geen vrouw meer?"
Ik schudde het hoofd. Zijn vrouw was
enkele jaren geleden vrij onverwachts aan
longontsteking overleden.
(Wordt vervolgd.)
