Texelsche Courant van Zaterdag 6 Febr. 1932
N.V. STMKCn „DEK HELDER'
TWEEDE BLAD
Alle vrachtkosten zijn voor onze rekening.
^Naar het Crisis-Einde?
Kentering van het Getij?
Texelsche Berichten
PIEPER-VERDUISTERING.
Wilhelminastraat 63-67. - Telef. 524
(Onder dezelfde directie als de wasscherij S. Krom, Alkmaar)
Indien U prijs stelt op een heldere, goed verzorgde wasch
neemt U dan eens een proef bij ons en U zult beslist tevreden
zijn
Wasschen die ons in 't begin der week worden toegezonden
ontvangt U dezelfde week terug.
üh::
Er zijn er velen, die ingespannen turen
naar de horizon, of zich nog geen teeke
nen voordoen, die het einde van de crisis
aankondigen. Niemand kan echter eenig
lichtpunt ontdekken. Blijkbaar duurt de
ebbe van het economisch getij nog voort
en is het laagste, het diepste punt van de
dalende golf nog niet bereikt. Wenden wij
ons af van degenen, die tevergeefs hun
oogen blind staren, en richten wij ons
tot een ander, die de economische hemel
afzoekt, dan hooren wij er een aan, die
beweert of voorspelt:
„Tegen het eind van 1932 zullen zich
in Amerika de eerste teekenen vertoo-
nen, die duiden op kentering van het
getij."
Het is niet de eerste de beste, diie zich
aan deze profetie waagt. Hij is privaat
docent aan de Amsterdamsche Universi
teit, van beroep accountant en totnogtoe
met zijn voorspellingen op economisch
gebied zeer gelukkig.
De heer S. de Wolff, zoo heet deze
econoom heeft èn in 1919 èn in 1928
een keerpunt in het zakenleven aangekon
digd en beide keeren hebben de feiten
hem in het gelijk gesteld. De eerste maal
verkondigde hij zijn stelling slechts ineen
bepeTkte studiekring en werd ze niet we
reldkundig. De tweede maal schreef hij
ze neer in een boek „Het Economisch
Getij", dat in Augustus 1928 werd be
ëindigd en waarin hij bewees, dat om
streeks een jaar daarna, in 't laatst van
1929 in Amerika de omkeer zou beginnen.
Bijna op de dag at is het uitgekomen,
en alle andere geleerden, die op vriend
schappelijke ot op laatdunkende wijze
over deze „voorspelling" hadden geschre
ven, bleken de plank mis te hebben ge
slagen.
Natuurlijk denken wij er niet aan nu te
beweren: Ook deze keer zal de heer De
Wolff wel gelijk hebben en over 10, 11
maanden begint in Amerika de beterschap.
Of zijn theorie juist is, kunnen wij niet
beoordeelen, maar laat ons even wach
ten en kijken of ze uitkomt.
Het gaat ons als een drenkeling, die
zelfs naar een stroohalm grijpt. De nood
is zoo hoog gestegen, beterschap zoo
bitter noodig, dat ook de geringste kans
op uitredding reeds hoopvol stemt.
En dit heeft de heer De Wolff voor:
hij heeft twee keer gelijk gekregen.
Zit er in de loop der crjsissien in het
kapitalisme inderdaad die regelmaat, welke
hij beweert, dat bestaat, dan heeft hij
veel kans om opnieuw gelijk te krijgen,
want het woedt nog in volledige onmacht.
Maar, zooals gezegd, laat ons afwachten.
Op Dinsdag 1.1. verscheen te Alkmaar
voor de meervoudige strafkamer der Arr.
Rechtbank als verdachte de ruim 40-jarige
veehouder Jacob Cornelis W. uit de P.H.
polder, die zich had te verantwoorden ter
zake een door hem gepleegde verduiste
ring van f3458 in Juni 1931 ten nadeele
van Cornelis Vlas, met wie hij uit
oefende een aardappelhandel voor geza
menlijke rekening en welk bedrag als
zijnde de helft der opbrengst van de ge
kochte aardappelen door verdachte in de
wacht zou zijn gesleept.
In deze zaak waren gedagvaard een
tiental getuigen, waaronder de heer J. Ott,
hoofd eener school te Alkmaar, 'n bekend
schriftdeskundige in crimineele zaken.
Door de verdachte waren zijnerzijds een
aantal getuigen a decharge door hem op
de zitting opgegeven.
Volgens W. was getuige Cornelis
Vlas hem f2500 schuldig, van welke oor
zaak dezer schuld hij een langdradige en
voor een buitenstaander tamelijk onbe
grijpelijke definitie gaf. Het ging hier
over aardappels, die gekocht en weer ver
kocht waren, terwijl uit de latere opgaven
van verdachte bleek, dat deze schuld zelfs
was opgeklommen tot f42S8. Tusscheii
verdachte en zijn compagnon bestond de
afspraak, dat die schuld geleidelijk van
de opbrengst der aardappelen van het aan
C. Vlas toekomende deel kon worden af
gehouden. De brigadier rijksveldwacht
Van Twuijver verklaarde op verzoek
van de president, dat de verdachte volgens
uitlatingen van andere personen, niet bij
uitstek gunstig bekend stond. De brigadier
kon echter persoonlijk en uiteraard geen
bepaald ongunstige antecedenten relevee-
ren.
„Geen denken aan", zegt Vlas.
De 61-jarige koopman Cornelis Vlas
deelde mede, dat hij aan verdachte geen
cent schuldig was, wel anderslom. Hij
ontkende beslist het feit, dat J.W. f4288
van hem zou hebben te vorderen met de
krachtige woorden„Geen denken aan".
Voorts ontkende getuige beslist, de
geheele aardappelenhandel met verdachte.
Wel had hij aardappelen gekocht in 1931
in kleine partijtjes, die hij direct had vol
daan. Een feit was, dat verdachte nog
om f 100 te leen was gekomen, toen ge
tuige afwezig was. E>e volgende morgen
kwam hij reeds vroeg terug terug om zijn
verzoek om f 100 te herhalen, die getuige
hem ter hand stelde. De datum had ge
tuige in zijn boekje genoteerd.
Getuige had een partij „piepers" die
niet verkocht werden en op voorstel van
verdachte zou deze partij naar Amsterdam
aan de markt worden gebracht. Verdachte
had een schip besteld en toen dit vaar
tuig in de haven verscheen, werd de partij
ingeladen en opperde verdachte het voor
stel, omdat de partij wat klein was,
nog wat aardappelen er bij te koopen,
waarin Vlas toestemde.
Van verschillende personal kocht Vlas
voor zijn rekening nog aardappelen bij.
De verdachte die ook een partij aard
appelen had ingeoraciit, stelde het echter
voor dat Vlas een schuld had van f4200
en de aflossing zou geschieden zooals
hiervoren is medegedeeld. Getuijge Vlas
beweerde echter, dat van die conditie geen
woord waar was. Wèl was gecondition-
neerd en telefonisch bevestigd dat de
Commissjonnair Vos in Amsterdam het
ontvangen geld in geen geval aan écn
persoon zou afgeven. Voorts had getuige
aan Vos gevraagd om een voorschot,
opdat hij de leveranciers ook kon voldoen.
Van al de verkochte aardappelen kwam
echter slechts f 1500 terecht.
„De centjes benne binne".
Verdachte was echter bij getuige aan
huis gekomen en had gezegd: De centjes
benne binne, mijn zuster heeft ze in be
waring. Waarop de wouw van getuige
zou hebben uitgeroepen: Wat doet die d'r
met d'r poote an? Wel wat ongegeneerd
meneer, zei getuige, maar zoo ging het.
Getuige had echter maar steeds vergeefs:
gewacht op het geld. Wel had hij van
verdachte een brief gekregen in de woning
van getuige. Dit briefje bevond zich bij
de stukken en werd overlegd, doch ver
dachte loochende elke bekendheid met dit
epistel. Evenmin had hij aan getuige een
briefkaart overhandigd van de neer C.Vos
uit Amsterdam.
Het schip aardappelen had opgebracht
14542. Hiervoor moest feitelijk worden
uitbetaald aan verdachte f 1082.75 en aan
getuige f 895, doch aangezien getuige Vlas
al de gekochte aardappelen had voldaan
aan de bouwers, had deze te vorderen
f3458.70 van de verdachte.
Hierop was het verhoor van Vlas voor-
loopig beëindigd en nam de oude heer
in de getuigenbank met zichtbaar welge
vallen een pruimpje.
Wat mej. Vlas-Boon verklaarde.
Mej. Clasina Boon, huisvrouw van de
heer C. Vlas, die gemoedelijk door de
president werd aangemaand zich stipt te
houden aan de waarheid, trad vervolgens
als getuige op, terwijl haar echtgenoot
gedurende het verhoor de zaal moest ver
laten. Mej. Vlas verklaarde, dat haarman
absoluut geen schuld had aan ver
dachte en hij haar steeds op de 'hoogltei
hield van zijn verbintenissen. Haar man
koopt bijna altijd contant. Voorts werd.
getuige gehoord omtrent de verschillende
besprekingen over de handel in aardappe
len in tegenwoordigheid van getuige. Door
verdachte werd ontkend, dat hij onder de
maaltijd ten huize van Vlas had bespro
ken, dat verdachte niet in staat was de
toegezegde 600 mud aardappelen te leve
ren. Om het tekort aan te vullen, had haar
man voor zijn rekening verschillende par
tijtjes bijgekocht. Later had haar man aan
de heer Vos te Amsterdam telefonisch
verzocht om een voorschot.
Verdachte ontkende dit alles. Ook dat
hij gezegd zou hebben, dat men niet naar
Amsterdam behoefde te gaan, omdat zijn
zuster het geld onder haar berusting had.
Door verdachte werd trouwens zoo onge
veer alles ontkend, omtrent hetgeen mej.
Vlas verklaarde, ook wat betrof de scène
met de brief van de zuster van verdachte
en de briefkaart van de heer Vos.
„Onwaar", zei verdachte.
De brief of de briefkaart zat in een
vuile verscheurde enveloppe van de
Grondcredietbank. Verdachte beweerde
alstoen heelemaal niet ten huize van Vlas
te zijn geweest.
Mej. Vlas verzekerde echter, dat de
vrachtrijder A. SI egt kon getuigen, dat
verdachte die dag bij hen in huis is ge
weest. Hij zat op zijn vrachtrijderskar op
verdachte te wachten. Deze zou met hem
verder rijden. Dit gebeurde op 13 Juni.
De vrachtrijder zag de klompen van ver
dachte voor de deur van Vlas staan. De
quintessens van de lieele historie is, dat
Vlas geen geld heeft ontvangen.
De heer Corn. Vos, aardappelhande
laar te A'dam, had in Mei 1931 gehan
deld als commissiionnair in opdracht van
verdachte. Hij werd opgebeld van Texel
door Vlas en verdachte en toen had ge
tuige op verzoek van Vlas f 1500 voor
schot aan verdachte uitbetaald. Verdachte
had te voren aan getuige gezegd, dat Vlas
buiten de zaak stond. Later had de heer
Vos het restant, plm. f3000 gezonden aan
de bank van de heer Verdoes, met wie
verdachte in rekening-courant stond.
De vermaarde brief.
Mej. Maria Cornelia Wabeke, veehoud
ster en zuster van verdachte, werd in af
wijking van de rooster gehoord als ge
tuige a decharge. Zij ontkende van Vos
een bedrag van f4500 te hebben ontvan
gen. Dat zij de vermaarde brief zou heb
ben geschreven, werd door haar niet be
paald ontkend, maar zij had zooveel brie
ven geschreven. In die brief had zij echter
meegedeeld WEL f4500 van Vos te heb
ben ontvangen. Op aandringen van de
president verklaarde zij eindelijk na veel
omwegen, dat zij, naar zij geloofde, de
brief niet had geschreven. De president
verlangde echter 'n bepaald antwoord: Ja
of neen. Nu verklaarde zij dan, de brief
NIET te hebben geschreven. Voorts ver
klaarde deze dame, dat Vlas wel eens bij
haar broeder was gewieest en hem toen
om geld is gevraagd.
De heer Vlas ontkende dit echter perti
nent en de conferentie met deze twee ge
tuigen gaf meermalen aanleiding tot op
gewonden tooneeltjes en veel hilariteit.
Wie de brief schreef.
De heer J Ott, onderwijzer te Alkmaar,
gehoord als getuige-schriftdeskundige, die
tot de conclusie was gekomen, dat ver
dachte de schrijver was van de in het
proces meermalen genoemde brief, zooals
door de schriftkundige technisch werd
aangetoond. Een hypothese, die natuurlijk
door verdachte met zijn gewone perti-
nentie werd ontkend.
Getuigenverklaringen
Na de pauze werd de Behandeling voort
gezet met het hooren van de 64-jarige
koopman Jan IJ. Witte te Oudeschild,
buurman van Corn. Vlas, verklarende, dat
hij voor deze persoon nimmer groote
voorraden aardappelen had zien aanvoe
ren. Hij heeft er ook geen ruimte voor.
Vlas staat bekend als een man, die steeds
zijn aankoopen regelmatig voldoet.
De 36-jarige arbeider P i e te r W ij n-
gaard, voormalig knecht van verdachte,
deelde mede, dat in 1928 aan Vlas wapen
geleverd 3 a 400 mud. Een hoeveelheid
van 1000 hectoliter is nooit aan Vlas ge
leverd en hij heeft er ook geen berging
voor. Zijn toenmalige patroon had zich
nooit over de onsoliidijteit van Vlas be
klaagd.
Getuige Jos. v. d. Velde, thans wo
nende te St. Janssteen, had, toen hij nog
te Texel vertoefde, in dienst van ver
dachte, in '28 en '29 aardappelen aan Vlas
geleverd, geen groote hoeveelheden, b.v.
1000 H.L. Deze verklaring klopte niet
met hetgeen hij vroeger had verklaard en
de president wees hem in krachtige be
woordingen op het gewicht van de eed.
Voorts werd aan de verklaringen van
deze getuige, gehoord op verzoek van
verdachte, niet veel waarde gehecht.
Een warboel.
Daarop werd gehoord C. H. Kikkert,
vrachtrijder te Texel, die verklaarde dat
verdachte en Vlas ruzie hadden gekregen
over aardappelen en toen was er gezegd,
dat hun zaken waren afgedaan. Getuige
bevond zich toen ten huize van verdachte.
Tusschen de heeren Kikkert en Vlas ont
stond over deze aangelegenheid een
scherpe woordenwisseling, waarop de pre
sident tusschenbeide kwam en de orde
herstelde.
Volgens verklaring van Kikkert zou Vlas
nog getracht hebben de vader van Kik
kert over te halen, dat deze zijn zoon,
zou bewegen niet tegen hem te getuijgen,
welke verklaring de vader van getuige
Kikkert schriftelijk bevestigde.
De getuige Vlas ontkende zulks perti
nent.
De bloemkweeker A. Witte die zich
in Augustus of September 1931 in de
woonkamer van tie oude heer Kikkert be
vond, had gehoord, dat Vlas de oude Kik
kert wilde bewerken, te willen voorkomen,
dat de jonge Kikkert niet tegen hem zou
getuigen. De getuige Vlas verklaarde dat
Hij de oude Kikkert waarschuwde dat bij
verdachte een plannetje werd ineengezet,
tegen hem, waaraan ook zijn zoon Cor
deelnam.
De jonge Kikkert, die deftig in de ad
vocatenbank was gezeten, begon luide
te protesteeren, waarop hij tijdelijk uit
de zaal wei d gezet. Vervolgens weid ook
verdachte de deur gewezen, opdat Witte
vrijer kon praten.
Van der Velde had destijds een boer
derij van verdachte bewoond, welke boer
derij later is afgebrand.
Als getuige a decharge werd gehoond
de 29-jarige broeder van verdachte., die
verklaarde, dat Vlas in 1929 duizend mud
aardappelen gekocht had. Ook had ge
tuige de heer Vlas herhaaldelijk om het
feld gemaand. Feitelijk wend met de ver-
laringen van deze getuige zoo'n beetje
de draak gestoken. Het schrift van zijn,
broer kende deze getuige niet.
Ook werd gehooid de koopman J.
Mets, die verklaarde, dat Vlas hem had
gezegd, dat hij totaal met verdachte had
afgerekend. Later bleek echter, dat't hier
gold vroegere zaken, niet de zaak waar het
om ging.
Dat 's kras!
Ten slotte werd gehooid mej. v. d.
Velde, te St. Jan Steen, en expres daar
uit gearriveerd, waarop de president leuk
opmerkte: Nou, nou, dat zal geld kosten.
Deze dame verklaarde, dat Vlas geregeld
aardappelen betrok van verdachte. Vlas
had haar met vijftig gulden willen om-
koopen om haar te doen verklaren, dat
haar broer betaald was. De heer Vlas
tikte op zijn voorhoofd en qualificeerde
haar verklaring als fantasie. Hij kende
het mensch niet eens.
Hierop werd aan de Officier het woord
verleend tot het houden van zijn requi
sitoir. Uitvoerig ging de Off. daarin het
verloop van deze ingewikkelde zaak na,
om tot de conclusie te komen, dat ver
dachte zich aan de hem ten laste gelegde
verduistering had schuldig gemaakt, van
de rechtmatigheid der schuldvergelijking
was niets gebleken, zooals de officier
nader aantoonde. Absoluut was niet be
vestigd, dat Vlas in 1929 een partij van
1000 H.L. aardappelen zou hebben ge
kocht en niet betaald.
Ter zake verduistering van f3458.70
vorderde de officier ten slotte 4 maan
den gevangenisstraf.
(Schager Courant.)
Voorstellingen R K. Filmcomité.
Het R. K. Filmcomité deelt omtrent het
programma van morgen het volgende mee»
Hoofdnummer zal zijn „Het wonder
van Lourde s", een religieus filmwerk,
bestaande in vier deelen. De film is met
buitengewone zorg samengesteld na het
reconstrueeren van de historische feiten,
welke reconstructie door Z. H. Paus
Rius X werd goedgekeurd. Naast deze ge
documenteerde en zuiver ware film staat
een zeer pakkend stuk leven, dat de groote
belangstelling voor deze film nog ver
hoogt.
Het bij-programma vermeldt „O, wat
een kinderen", een comische 2-acter,
„Hangsnor als afslager", een komedie in
2 bedrijven en ten slotte een leerrijke film
„De vogels".
Maandag en Dinsdag (zie adv. vorig
nr.) een geheel nieuw programma met als
hoofdnummer een drama in zes deelen
„Hoe ik mijn kind gedood heb", bewerkt
naar de roman van Pierre 1' Er mite. Het
is, in het kort gezegd, de biecht van een
moeder, die eens bij de schrijver, pastoor
Loutil kwam. Zij beschuldigde zich ervan
haar zoon tot de dood te hebben gebracht
door zijn roeping tot het H. Priesterschap
tegen te werken. E>e priester kon deze
wanhopige vrouw niet anders troosten,
dan door dit slotwoord te spreken: „Doe
een klein gedeelte van het vele goede, dat
uw zoon Dominicus zich had gedroomd.
Dan zal dit wellicht de vergiffenis voor
u beiden zijn." Verder zullen deze
avonden vertoond worden de comedie
„Maak je niet bezorgd" en een Pathé-
revue (Olifanten in Br.-Indië, Straatsburg,
borstelfabricatie).
Ulo-feestavond.
Evenals het vorige jaar wordt nu weer
een Ulo-feestavond georganiseerd, eigen
lijk wel twee. De eerste is bepaald op
Vrijdag 26 Febr. a.s. en uitsluitend toe
gankelijk voor ouders en genoodigden. De
volgende dag wordt het programma op
nieuw afgewerkt en wordt een elk toe
gang verleend tegen 60 ct. entree per per
soon, plaatsbespreken inbegrepen. Het
feest wordt weer in de puntjes voorbe
reid en ten slotte gevierd in hotel Texel.
Dat belooft weer wat goeds. Denk maar
aan de vorige avond, welke in ieder op
zicht een succes geworden is.
