^Zelfrijzend bakm
R000WAPEN B
S. TROMP Az.
Harlingen,
„EIK en LINDEN" Alkmaar, Lindegr. 10-16.
thans 40 cents
per half pond.
MEUBELFABRIEK
Motorschip Maria
ACCOUNTANTSBUREAU C. VAN WIENEN Jr.
VAN BETER SOORT
NOOIT GEHOORD
in NEDERLAND
Tabaksfabriek „DE GROENLANDSVAARDER"
vaart Maandag naar
Purmerend,
Afvaart 1 uur.
Donderdag naar Leiden
Afvaait 8 uur.
Wat zullen wij eten?
Dagelijksche vrachtautodienst naar A'dam
Tweemaaldaagsche naar Alkmaar
Ondernemers: Gebr. van Koningsbruggen
BELASTINGZAKEN.
DE BESTE TE ZUN
MEER DAN
100EIGEN WINKELS
FEUILLETON
Steenhouwerij SIMON
Bezoekt „de Toko"
met zijn vele artikelen.
OOM TOM, de Koog.
Adverteert in de Texelsche Courant.
Rookt de van ouds bekende
Blanke Tabak
Zij die trouwen gaan, kunnen
nergens beter terecht dan bij ons
GROOTSTE KEUZE.
Niemand behoeft beschroomd
Wij zorgen voor een smaakvolle
Installatie, terwijl de prijs U altijd
meevalt.
te zijn de groote MONSTERZALEN te bezichtigen.
Elk bezoek is ons aangenaam en geheel zonder eenige verplichting
Al ons meubelwerk is onder volle
garantie, zoowel de goedkoope als de
duurjere soorten
Monsterzalen geopend van 9—12 en
van 1 i/o- 5\is uur.
s Zaterdag van 9-1 en 2'/9-5 uur.
Op verzoek anderen tijd.
H. KEESOM.
Een welkome afwisseling van het menu is
een LEKKERE TULBAND» gebakken vant
auw""1 met Wonda'a zuiver botki
boekweitmeel.
Vraagt onze cadeaulijst met recepten bij Uwen winkelier of bij ons.
N.J. WOUDA-s MEELFABRIEK N.V., SNEEK.
Dinsdags marktdienst naar Purmerend. Vertrek vm. 4 uur van den
Helder; van Purmerend 12 uur. Veerhuis Nirop.
Verhuizingen en autotransporten door geheel Nederland met ge
sloten Autotapisère, onder garantie
Luxe Autobussen te huur voor gezelschapsreizen
Loodsgracht 22, Tel. 56, Den Helder.
BLOEMENDAAL. Tel. 22153, 22474
Inrichten en controleeren van administraties, uitbrengen van
rapporten, opmaken van Balansen en omzetten van zaken in
Naaml. Venn.
Plaatselijk adresHotel „DE LINDEBOOM", Den Burg.
GEDURENDE
ÜAREN GEBLEKEN
No. 74
NEDERLANDSCH
FABRIKAAT
TEXEL, N1EUWSTRAAT, DEN BURG.
VERKOCHT.
15
Dat zou ik je niet aanraden, Claire,
zei hij. Nu ik even gesproken heb met die
vriendelijke Monsieur Lavergne, zou ik
graag jou lezing van het geval willen hoo-
ren.
Mijn lezing van het geval terwijl
die man hier ligt te sterven? Bent u dan
gek of een moordenaar
Neen ik ben ook iemand, die van
je houdt.
Zij deinsde achteruit.
Ter wille van alles, smeekte zij, redt
die man.
Hij keek haar aan met dat sardonisch
glimlachje om de lippen, en dan kwam
in zijn oogen een uitdrukking van sluwe
berekening.
Hoeveel zou je daarvoor willen ge
ven? vroeg hij.
Wat ik zou willen geven? vroeg zij
zonder op te zien. Wat wilt u hebben?
Trouwen met jou.
Verschrikt sloeg zij nu haar oogen op
en staarde hem in het opgewonden gelaat.
Mij stamelde zij.
Ja, jou, Claire. Dat is mijn prijs
zullen we het mijn honorarium noemen?
En als het honorarium te hoog is, haal
dan een andere dokter. Maar zorg er voor
iemand te halen, die even kundig is als ik,
daar er maar heel weinig mensohen be
staan, die deze man in het leven "kunnen
houden. Beloof me, dat je met me zult
trouwen en ik zal die man het leven red
den.
Haar gelaat had nu alle kleur verlo-
lonen. Zij scheen niet tot denken in staat.
Haar hersenen waren verstompt door dat
krankzinnige voorstel van Crang. Uit de
verte hoorde zij zijn stem tot haar door
dringen:
Neem niet te veel tijd om een besluit
te nemen. De seconden zijn heel erg kost
baar voor dit leven.
Nu pas drong het tot haar door, wat
die man haar voorgesteld had. Een gevoel
van zwakte greep haar aan en zij moest
even haar oogen dichtknijpen. Zij keek
naar Bruoe en vroeg zich af wat dije
man voor haar kon beteekenen? Zij
kende hem heelemaal niet.
Ten slotte was de dood maar nietig
vergeleken bij een leven van maanden en
jaren als de echtgienoote van iemand, die
verslaafd was aan verdoovende middelen,
een duivel iji menschengedaante. Zij
drukte haar beide handen tegen haar sla
pen. Zou die man leven of sterven? Zij
had een mensohenleven in haar hand.
Sinds 1860.
Steenhouwwerken, Grafsteenen,
Schoorsteenmantels, enz.
Dijkweg 82 Kanaahveg 176
DEN HELDER.
VOOR DE JEUGD.
DE APENSTREKEN VAN BOBBY.
De wagen drijft nu kalmpjes voort.
Maar 't is vindt Bob, nog niet zoo 't hoort
„Zoo kom ik hier niet gauw vandaan,
Het moet beslist veel vlugger gaan."
Zoo denkt hij, pakt de paraplu
En steekt die op I De wind slaat nu
Met kracht er in, en onze guit
Schiet pijlsnel met zijn kar vooruit 1
De vaart voert hem naar de rivier
En deze weer naar zee, maar hier
Kan 't hem maar matig nog bekoren,
Hij denkt: „O wee, ik ben verloren",
Woest wordt hij heen en weer gesmakt
En in 't spattend schuim gekwakt,
't Gaat op-en-neer, omlaag-omhoog,
Geen draadje blijft er aan hem droog
Weer staarde zij naar de man op de
grond en zij zag juist hoe zijn grijze
oogen zich langzaam openden en haar
aanstaarden zonder iets te zien. Maar dan
scheen er herkenning te komen in die
opgen, die gretig haar gelaat bekeken.
Zijn lippen bewogen zich en hij tracht
te haar hand te grijpen. Dat vergde even
wel te veel van zijn krachten en hij ver
loor weer het bewustzijn.
Langzaam wendde zij zich nu om en
keek Dokter Crang in het gelaat.
U beseft niet, wat u van mij eischt,
zei zij.
Ja, dat besef ik heel goed. Ik stel
een eisch, die heel gemakkelijk te verwe
zenlijken is.
Men moge het u vergeven, antwoord
de zij. En terwille van deze menschmoet
ik toestemmen.
Ah! De dokter staarde haar aan en
het volgende oogenblik scheen de man
een groote verandering te ondergaan. Van
de aan verdoovende middelen verslaafde
slappeling werd hij de kundige en vastbe
raden chirurg. Hij knielde vlak naast de
gewonde neer en haalde een paar instru
menten uit zijn valies.
Vlug een kom water, gelastte hij
kort.
Werktuigelijk gehoorzaamde Claire hem.
Haar brein scheen niet meer te werken.
Zij sloeg hem eenige tijd gaande, totdat
hij haar weer een bevel gaf.
Maak een bed klaar op die divan.
Hij mag vanavond niet meer naar boven
gebracht worden en moet hier blijven
liggen.
Weer gehoorzaamde zij en hielp hem
John Bruce op het bed leggen.
Zij ging op een stoel zitten en wachtte
waarop wist zij iniet Dokter Crang
had een andere stoel genomen en wachtte
eveneens maar hij wachtte op de
eerste teekenen van terugkeerend leven.
Lange tijd heerschte er een diepe stilte,
maar dan scheen zijn stem van een groote
afstand tot haar door te dringen.
Hij zal leven, Claire. Die man blijft
leven en ik heb mijn prijs verdiend. Hoor
je dat, Claire. Ik wou, dat ik die man in
een hospitaal behandeld had, dan zou
mijn naam bekend zijn.
Een eeuwigheid scheen te verstrijken,
en dan hoorde zij een auto voor de deur
stilhouden. Dat zou haar vader wel zijn;
met Hawkins.
De voordeur werd' geopend en weer
gesloten, voetstappen naderden de kamer
en de deur ging open.
Wat is dat? Wat moet dat beteeke
nen? riep een oude man met zilvergrijs
haar uit.
Oh, Mr. Veniza, antwoordde Crang,
dat heeft niets te beteekenen. Het eenige
van werkelijke beteekenis is het feit, dat
Claire zooeven beloofd heeft mijn vrouw
te zullen worden.
1
OPGERICHT 1825
