Vacantietijd is fototijd.
BOLLENVERVOER.
Azn,
Harlingen.
KIHG
S. TROMP
Groote prijsverlaging
van bloembollen.
pepermunt
de origineele
ZELF ENTEN.
Alleen verkrijgbaar bij Fa. Wed. SCHUMAKER,
Ontwikkelen. Afdrukken.
Tabaksfabriek „DE GRQENLANDSVAARDER"
Vraagt
Prima volvette
SCHAPENKAAS
P. FEHRMANN
verzekert alle voorkomende
risico's.
Voor Club- en Vereenigingsreizen p. autocar
GEBR. v. KONINGSBRUGGEN
Van 19 Juni af Luxe reiswagen beschik
baar voor 34 personen
M.S. „Maria" en
s.s. „Ruitenaas"
bevelen zich beleefd, aan voor 't vervoeren
Vertrek Donderdagmorgen 8 uur.
BLANKE TABAK R00DWAPEN B
40 ets. per half pond
ZWARE PRUIMTABAK
50 ets. per half pond
Pruimtabak
„DE GROENE STREEP"
8 cents per half ons.
Ent uw kippen nu zelf in met de alom gunstig bekend
staande entstof DIPHTERO-VACCIN
P. KEIJSER.
FEUDLLETON
Gedurende de vacantiemaanden
der KODAK FILMS
6 opn. 6 x 9 45 cent. Verichrome 55 cent.
6 6 x 11 60 70
Weverstraat, hoek Warmoesstraat.
Loodsgracht 22 - Tel. 56 - Den Helder.
Vraagt eens prijs aan, het zal u meevallen.
Per ons verkrijgbaar in speciale zakjes
en in rollen a lOcts.
f 1,25 per stuk.
A. COMMANDEUR, den Hoorn 8
Waalderstraat 31.
KODAK-DEALER
uw adres
Rechtstreeksche verbinding naar de bollenstreek.
Concurreerende prijzen.
VOOR DE IEUQD.
DE EZEL VAN MIJNHEER PIMPELMANS.
Door O. TH. ROTMAN.
13. Toen mijnheer Pimpelmans met z'n
nieuwerwetsche driewieler zou uitrijden,
zei z'n vrouw: „Zeg, Alex, je komt er
toch langs, breng meteen bij Van der
Kluts een mandje eieren mee, en bij Van
der Hotten wat selderij, wat worteltjes
en wat bloemkool. EnneKortom,
mijnheer Pimpelmans moest een heele
partij boodschappen meebrengen, als hij
terugkwam.
14. En daar kwam mijnheer Pimpel
mans met z'n mondvoorraad. Achterin
de wagen een groote mand eieren en
daaromheen opgestapeld een keur van
kostelijke groenten. Een zak koekjes,
voor bij de koffie, troonde er tusschen
in. Maar nu begon de ellende. Grauwtje
weigerde op zeker oogenblik, ook maar
één stap verder te doen. „Kom suiker
mopje, kom zoete beest", zei mijnheer
Pimpelmans.
hij zou geen bezwaren maken om met
haar mee te gaan, als ze vertelde, id[at
Paul Veniza hem wilde spreken. De
vriendschap tusschen die twee mannen
was als een mooie bloem, die gegroeid
was uit een nietig plantje.
Onder de deur door straalde een flets
geel licht naar buiten en zij begreep, dat
Hawkins thuis moest zijn. Hard klopte zij
op de deur en wachtte even. Geen ant
woord. Claire glimlachte even. Hawkins
begon verkwistend te worden. Hij was uit
gegaan en had het licht laten branden. Zij
legde haar hand op de knop van de deur
en opende die, om het volgende oogen
blik met een kreet van schrik terug te
deinzen.
Hawkins was niet uit en lag ook niet
op bed, maar hij lag languit midden op
de grond, dicht bij een stoel, waaruit hij
voorover geslagen scheen te zijn. Op de
tafel stonden een paar ledige flesschen
en een die nog half vol was. Er stonden
een paar vuile glazen naast de flesschen
en één glas was tegen de gronid in stuk
ken gevallen.
Het scheen Claire toe, dat zij zich daar
haar laatste stroohalm zag ontgaan, maiar
toch kon zij niets anders dan medelijden-
voelen met de oude man.
Hawkins was altijd goed voor haar
geweest en zij mocht hem daar zoo niet
laten liggen. Zij moest iets doen, maar zij
was niet sterk genoeg om hem heelemaal
alleen op zijn bed te leggen. Zij wendde
zidh daarom om hulp en liep vlug de trap
af. Beneden woonde een weduwe.
Een paar maal klopte Claire luid op de
deur. Na eenige tijd kreeg zij antwoord.
Het was de stem van een vrouw en dat
stelde haar gerust. Zij wist nu dat Mrs.
Hedges thuis was en haar zou helpen. Een
oogenblik later werd de deur geopend en
een vrouw met een olielampje in de hand
verscheen op de drempel.
Oh, bent u het, Miss Claire. Wat
komt u zoo laat nog doen? Is uw vader
erger geworden
Neen, mijn vader zou Hawkins graag,
willen spieken.
Mrs. Hedges schudde 'het hoofd.
Hawkins is niet thuis. Maar ik zal
ik zal er voor zorgen, dat hij naar uw va
der gaat zoodra hij thuiskomt. Een half
uur geleden is hij met de wagen uitgere
den. Hij had een paar mannen bij zich,
die een poosje bij hem op bezoek zijn
geweest.
Met de wagen uitgereden? vroeg
Claire verwonderd. Maar hij is wel thuis.
Wel neen. Het is mogelijk, dat hij
naar boven gegaan zou zijn, zonder dat ik
■hem gehoord had, maar dan had ik toch
moeten hooren, dat hij zijn wagen in de
garage bracht. Hij is nog niet thuis.
(Wordt vervolgd.^
I-i
van de Fa. P. KOMMER en Co. te Alkmaar.
De kosten bedragen circa 3 cent per dier.
Entinstrumentje wordt ook in bruikleen gegeven, terwijl op verlangen gaarne
wordt geassisteerd.
Bestellingen worden aangenomen bij den vertegenwoordiger voor Texel
VERKOCHT.
35
Hij wilde Hawkins heelemaal niet spre
ken, maar begreep, dat dit de eenige ma
nier was om haar er toe te brengen even
ih-et huis te verlaten. De frissche lucht
zou haar goed doen meende hij.
Goed, vader, zooals u wilt, ant
woordde het meisje na eenige aarzeling
en ging haar hoed opzetten.
Claire liep naar beneden en opende de
voordeur. Het was niet ver naar de wo
ning van Hawkins en liep vlug door. Maar
na eenige tijd werd haar gang minder
snel en aarzelend gingen haar voetstappen
door het donker. Alles en iedereen scheen
ver van haar verwijderd te zijn en zij
was heelemaal alleen met haar gedachten,
die in het duister vaste vormen schenen
aan te nemen.
Haar lippen trilden terwijl zij langzaam
voortliep. Het scheen haar toe, dat zij
aan het einde van haar krachten was ge
komen. En toch had zij een mooie, won
dere belooning gekregen voor haar offer.
Haar leven aan de zijde van die duivel in
menscbengedaante zou een marteling zijn,
maar door die marteling had zij een
mensch het leven gered.
Het was niet langer een vreemde, die
zij het leven had gered het was John
Bruce, de man, die zij lief had mét heel
haar hart.
John Bruoe. Ze was bang voor hem.
Bang, dat hij zijn leven toch nog zou ver
liezen. Bang, dat hij iets te weten zou
komen van haar belofte aan Crang en
zich dan zou opofferen voor haar, om
haar te bevrijden uit de klauwen van die
duivel. Als Bruce eenmaal dood was, zou
ze haar belofte niet behoeven te houden.
Zij had Crang die heele dag nog niet
gezien en daar dankte zij God voor. Maar
toch vroeg zij zich af, waarom hij die ge-
heele dag niet gekomen was. Voende hij
iets in het schild, misschien En waar was
John Bruoe?
Met een ruk bleef het meisje staan.
Zij had de woning van Hawkins bereikt
en zou die bijna voorbijgeloopen zijn.
Met een resolute beweging streek zij met
haar hand langs haar oogen en liep de
trap op. Zij bemerkte, -dat haar gedachten
haar hadden doen huilen, want haar oog
haren waren nat.
Zij liep natuurlijk kans, dat Hawkins
niet thuis zou zijn, maar als dat zoo was,
-dan zou ze een briefje voor hem achter
laten om hem te doen weten, dat haar va
der hem dringend wilde spreken. Mis
schien lag Hawkins ook wel op bed, maar
OPGERICHT 1825
