Texels Bioscoop-Theater
De Sage van de Roode Vos.
Schitterend Bijprogramma
Adverteeren doet verkoopen
BOÜWE EGBERTS
TABAK
Prijzen der plaatsen:
Balcon f 1,0® le rang 6® ct 2e rang 40 ct
HET
9tlcA 4x?oï&h- 4*. ck fAy/z&K ck éeêfa
DEN BURG - Tel, 27 - K. PEN
De grootste Revue-film, ooit vervaardigd.
Dit alles onder leiding van de grootmeester
der Jazz
PAUL WHITEMAN EN ZIJN BAND.
FEUILLETON
f
V/mk pijp-Kaak&hA tij»i, daaK is ft&uwe. Z$&eAts Ret cLage-
ggkscRe wac&twao>td/ D*E - SedefJLand!s geufagste pyp-
ta&ek/ Van tuuLs is de Xede\£endsc&e hoxAleX een
kenne\ van de bovenste piankVan auds is Ret
Qouwe tg&efds, die weet, wat een ehvahen p'yg\aoke\ tcxekxmt
Croeze-Bosman Universal presenteert ZATERDAG EN ZONDAG
een tweetal hoofdnummers
Een aaneenschakeling van grootsche
tafereelen, shows van een zeldzame be
koring, songs en dansen uitgevoerd door
'n keurcollectie van ariisten met wereld
reputatie, gekleurde scenes van verblin
dende schoonheid, tempo en rhytme,
humor en actie
Van de tientallen artisten van wereldvermaardheid, optredende in deze
REVUE-FILM, noemen we speciaal de
REFREINZANGER BING CROSBY.
(Strawberry Roan)
met DE BEROEMDE COWBOY-ACTEUR in de hoofdrol.
Bovendien
Toegapg boven 14 jaar
PLAATSBESPREKEN a 10 CENT ZEER AANBEVOLEN.
Zie onze reclame-biljetten en foto's in de Zwaanstraat.
LEEST ONZE FILM-RUBRIEK.
32
Bij deze mogelijkheid werd hij zoozeer
vervuld van vrees, dat het hem bijna on
mogelijk werd, verder te denken. Ik moét
er achter komen in de eerste plaats wie
hij is. Ik weet nu, wat in zijn bedoeling
ligt Het medaillon is in zijn bezit en hij
wil ten koste van alles. Wat een geluk,
dat hij Janet niet heeft ontmoet. Het was
anders wel op het kantje af. Was ik toe
vallig niet met Janet meegegaan naar het
atelier, danOpgewonden streek hij
over zijn voorhoofd. Tein slotte is het
heel moeilijk Crispi te spreken te krij
gen en bovendien weet hij niets van liet
miniatuurportret af. Vanzelfsprekend zal
hij Janet herkennen misschien ver
moedt hij zelfs wie het heeft geschilderd,
doch meer dan een vermoeden kan het
inietzijnen vermoedens leveren nog geen
bewijs. Ik zal echter zeer voorzichtig moe
ten zijn. Kon ik dat medaillon maar weer
in mijin bezit krijgen. Ik wou, dat ik naar
zijn adres had geïnformeerd. Maar wacht
even, die kans is nog niet verkeken.'Mis-;
schien kan Johnson het te weten komen..
Hij haastte zich weer naar de telefoon-
oel en gat 'de betreffende Johnson de
noodige instructies. Verder bleef hij door
een venster naar buiten zien, terwijl som
bere gedachten in zijn brein rondspookten.
Wellicht zou zijn blik nog somberder zijn
geweest, als hij de man, die hij zoo juist
had verlaten^ op dat oogenblik had kun
nen zien.
De auto, waarin Charles had plaats ge
nomen om terug te keeren naar het ate
lier van Crispi, werd opgehouden bij een
druk kruispunt. Charles keek door het
portierraampje en zijn oogen ontmoetten
die van ©en jonge dame, gezeten in een
taxi, welke diezelfde richting uitging. On
middellijk herkende hij haar. Zij was de
dame, die hij zocht. de beeltenis van 't
rnedaillonportret Eerst was hij te ver
baasd om tot een daad in staat te zijn^
doch toen tikte hij heftig tegen de ruit,
teneinde haar aandacht te trekken. Tege
lijk stelde hij alle pogingen in het werk
om het raampje open te krijgen. Doch
voordat hem dit was gerukt, reed de an
dere wagen al door. Op het gelaat van.
de inzittende dame stond verwondering te
lezen over de opgewonden houding, die
zij bij de passagier in de andere auto had
waargenomen.
BRAND IN HET HOTEL.
Terwijl de auto met de dame verder
reed, trachtte Charles de aandacht van
zijn chauffeur te trekken, hetgeen 'hem in
VOOR DE JEUGD.
KAPITEIN KLAKKEBOS OP DE LEEUWENJACHT,
Door G. TH. ROTMAN.
O u c O/C
C °0°g£) O
I O GW q j v©
0 -
•v\
NV
a\v*n VN
9. Bom! Daar zaten ze boven op de
appelen-auto; de kooplui hadden nog
juist op het laatste oogenblik die vlucht
kunnen nemen. De schroef maaide met
razende kracht door de fruit 'en de
bellefleurtjes vlogen boven de daken
uit zoodat je ze zoomaar In je schort
kon opvangen.
10. Met een ruk wist kapitein Klakke-
bos, door de angst opeens helderziend
geworden, het toestel weer omhoog
te krijgen. Ze kwamen nu boven een
weide, waar papa Kommenijs juist be
zig was, zijn zoontjes vlieger op te
laten. Het was een reuzenvlieger; daar
om had hij het touw maar om z'n
middel gebonden.
zooverre gelukte, dat de man langs het
trottoir stilhield, achter het stuur van
daan kwam, het portier opende en vroeg:
Wat wenscht u, mjjnheer?
Charles keek naar het zeer drukke ver
keer. Vele auto's schoten voorbij en daar
hij er niet het minste idee van had, welke
wagen juist zijn groote belangstelling had
opgewekt, zag hij onmiddellijk de nutte
loosheid van elke vervolging in. Daarom
zei hij
U kunt wel doorrijden naar het ate
lier van Signor Crispi. Ik had een dame
willen spreken, maar haar auto is nu
reeds uit het gezicht.
Het spijt me mijnheer. Ik begreep
niet, wat u wilde. Maar waarom heeft u
niet door de buis gesproken?
Hij wees op de spreekbuis in de wa
gen, een uitvinding, waarvan Charles het
bestaan niet had vermoed. Daar hij er
niets voor voeldeom zijn onwetendheid
in dit opzicht te laten blijken, zei hij on*
verschillig:
Daar heb ik niet aan gedacht.
De chauffeur zette zich weer aan het
stuur en zij vervolgden de rit. Drie minu-i
nuten later belde Charles voor de tweede
maal 'aan de deur van de kunstschilder
Crispi, doch al de hoop, die hij op dit
tweede bezoek had gebouwd, werd de
bodem ingeslagen.
Ook nu werd de deur geopend door de
man, die hem de eerste maal te woord
had gestaan, alleen had hij nu zijn uni
form niet aan.
Voordat de bezoeker iets had kunnen
vragen ze! hij kort:
Signor Crispi is niet thuis.
Wanneer komt hij dan weer 'terug?
vroeg Charles snel, toen hij zag, dat de
man de deur weer wilde sluiten.
Ik weet het niet, mijnheer. In elk
gevat niet voor de volgende week. Hij is
naar Parijs en wanneer Signor 'Grispi
daarheen is vertrokken, kunnen wiji nim
mer met zekerheid zeggen, wanneer hij
terugkeert.
Een oogenblik aarzelde Charles, toen
haalde hij het medaillonportret te voor
schijn.
Kunt u mij zeggen, wie dat is?vroeg
hij. Hét is geschilderd door Signor Crispi
en ik wensch de naam van deze dame te
vernemen.
De man nam het portret in zijn had en
deed alsof hij het met alle aandacht be-i
studeerde. In plaats hiervan echter wierp
hij van onder zijn halfgesloten oogleden
een scherpe blik op de bezoeker. Charles
bemerkte dit wel, doch nam er geen no
titie van. Hij wachtte slechts op een tee-
ken, dat de man het portret had herkend.
(Wordt vervolgd.)
