m IE No. 4868 47ste Jaargang Zaterdag 18 Aug. 1934 Voor de Zondag. ingezonden EERSTE BLAD. NIET GOED GENOEG... Op de fiets naar Stockholm. Superbe Corsetbanden Fa. I. MOERBEEK Zonen. wmmmmmmm y mmmmmmmaw NIET „LUK"-RAAK. y EEEBESEBESEBEBEEESiS •hui Datum: 6r;eTband Uw advertentie in dit blad op Texel hui» aan huis getez». TEXELSCHECOURA BBEBBBSBBEEiilSSEB y fflfflfflfflffiBBEBfflfflffl EB ffi UIT DE TEXELSCHE COU- ffi RANT No. 1, 15 SEPTEMBER ffl 1S87. ES Teneinde bij iedereen vrije toe- Efi gang te verkrijgen, zal onze Cou- ffi rant zich houden buiten allepartij- ES schappen en zich bepalen tot het ES meedeelen van betgeen in onze ES omgeving voorvalt en der vermel- ES ding waardig is. Ons blaadje ES vinde in iedere woning op Texel ES een plaats en worde een middel ES ES van gemeenschap tusschen ver- ES schillende personen en voor allen ES een bron om bekend te worden EB met hetgeen op ons eiland, plaats ES vindt, in één woord: het worde ES de vraagbaak voor allen, dieniet ES onverschillig zijn voor hetgeen ES op Texels bodem voorvalt. ES o— EB Anno 1934: Op Texel huis aan EB huis gelezen. Het smalle weggetje lag wondermooi.. Aan de eene kant het watertje met riet pollen, aan de andere zijde de vlakke wei den met koeienslootjes en knotwilgen. In de verte een paar spitse torentjes van een naburig dorp en om ons alleen de overbekende buiten-geluiden, zooals het geroep van een vogel, het klotsend-kab beien van het water, de zwoele wind vol geluiden van bewegende boomen en riet. Overal plekjes, die noodigden tot liggen en luieren. En we genotenWe adem den de buitenlucht diep in en we hieven onze gezichten op naar de zon, die dit alles bestraalde. Het was nog stil; er la gen enkele menschen in het hooge gras, maar we wandelden door, tot een van ons, getroffen door de mooie omgeving, 't plan opperde ook 'n uurtje te gaan rusten. Toen gebeurde er 'iets heel gewoons. We werden critischHet eene plekje vonden we te zonnig om te liggen.... er gens anders was het gras te vochtig....: hier scheen de zon te weinig en daar stond veel en veel te veel wind om jg zoo maar zonder meer neer te vlijen We wandelden verder, maar op ieder plekje, hoe mooi het er ook was, had één van ons een kleine aanmerking, die ons weer verder deed gaan, in de vaste ver onderstelling, dat het straks nog wel mooier zou worden en we een veel bev tere en aangenamer gelegenheid zouden vinden om uit te rusten. Maar in plaats dat het weggetje met omgeving mooier werd, veranderde het langzamerhand in een breede buitenweg, weinig begroeid, meer bewoond, minder idyllisch en min der mooi Teleurgesteld wandelden we door, met een stille hoop, toch nog een geschikt plekje te zullen vinden, maar voor we het wisten, stonden we op een straatweg, die het begin bleek te zijn van het dorp. Wat nu? We wandelden maar eensgezind naar de zoo versmade plekjes terug, doch toen we er aan kwamen hadden andere menschen onze plaatsjes ingenomen en moesten we ons tevreden stellen met plekjes, waar werkelijk iets op aan te merken viel. Meer was er niet gebeurd, maar 'toch, dit voorvalletje liet me niet meer los en stemde me tot nadenken. Er lag in deze wandeling een diepe symboliekGing men niet vaak op dezelfde manier door het leven? Wandelde men niet telkens weer de goede en mooie dingen voorbij Telkens weer, alleen maar in de hoop, toch nog iets beters en toch nog iets mooiers te zullen vinden En gebeurde het niet altijd weer, dat men eerst later tot de ontdekking kwam, wanneer men niet meer terug kon, dat het eerste toch het mooiste en het beste geweest was? Maar waarom dan toch? Waarom moeten wij menschen eerst dan pas datgene ten volle waardeeren, nadat wij bewust on-> dervonden hebben .dat het het meest te waardeeren was? Is het dan zoo moeilijk om zonder meer tevreden te zijn met dat wat men heeftook al is er iets te veel schaduw, ook al is er iets te veel wind of te weinig zonDoet men dat niet, dan mislukt immers het leven, evenals de wandeling in de mooie omgeving, die niet mooi genoeg voor ons was? En terug gaan om de fout te herstellen, kan men nietWandel dus ook je leven niet te critisch door. Accepteer en waardeer het ten volle mèt zijn tekorten. ZONDAG, 19 Augustus 1934. DAAR LIGT OUDESCHILD. VOOR HOOFD EN HART. min ZONDAG. Van goede daden is dit de belooning, dat men een beter inensch wordt. En die betere mensch streeft er naar steeds be tere dingen te doen. MAANDAG. De eenzaamheid stelt ons in de gele genheid met onszelf kennis te maken. DINSDAG. Wacht u voor uitstellen; alleen overliet tegenwoordige kunt gij beschikken. WOENSDAG. Waarlijk, zij zijn de ongelukkigsten niet, die op 's levens bescheiden achter grond hun werkplaats hebben opgeslagen. DONDERDAG. Eén enkel woord op zijn tijd gebezigd is meer waard dan een kunstig samen gestelde redevoering. VRIJDAG. Het waarachtig mooie, edele najagen; dit geeft rust en innerlijke vrede, en vóór alles een gerust geweten. ZATERDAG Wanneer we maar eerst voor al het goede danken, dat ons deel werd, hebben wij geen tijd meer tot zuchten en klagen. Stockholm, Zaterdagavond. DE WEG TERUG. Als U dit artikeltje leest is onderge- teekende al weer druk bezig zich in kle richting van Malmö te trappen. Het con gres is hedenmorgen gesloten en in de loop van de dag zijn verschillende ka ravanen van deelnemers weer vertrok ken. Of het congres geslaagd is Schitte rend en nog eens schitterend. Stockholm heeft zijn best gedaan om het de buiten landers zoo goed mogelijk naar de zin te maken en de hartelijke woorden, bij de sluiting van het congres gesproken, getuigden, hoe goed men daarin is ge slaagd.. Enkele biezonderheden wil ik nog over het congres vertellen. We hebben daar een film van dr. Zamenhof gezien. Het deed ons goed onze Meester nog eens op het podium te zien verschijnen. Ver der hebben we de vertooning bijgewoond van de eerste Esperanto-sprekende film. Het was een dramatische film met een blij slot. Teksten verschenen er niet op het doek, maar deze konden ook best gemist worden, want het gesproken woord was zoo duidelijk als men maar mocht wenschen. Het tooneelstuk Ludi per fajro is ook biezonder in de smaak gevallen. Dat het Esperanto-land over eerste klas artisten beschikt, is hier dui delijk gebleken. Indiencionze Texelsche Esp.-Tooneelclub voornemens is dit stuk a.s. seizoen op te voeren, mag onze eerste actrice te de Koog wel niet te lang met instudeeren wachten, wat de „Zij", om wie het gaat, is van begin tot eind op de planken. illlll© VAN ZON EN MAAN. MAAN ZON Op: Onder Op: Onder Z. 19 Aug. 4,44 11,31 5.47 8,17 M 20 5.47 12,39 5,48 8,15 D. 21 6,33 1 5,50 8,12 W 22 7.06 2,03 5,52 8 10 D. 23 7,29 3,36 5.53 8,08 V. 24 7 48 5.11 5,54 8,05 7-25 8.03 6,43 5,56 8.03 Aan de vele excursies tijdens het con gres werd door honderden personen deelgenomen. De stemming kon niet beter zijn geweest, mede dank zij het weer, dat buitengewoon mooi was, in tegenstelling met vandaag. Op het oogenhlik woedt boven Stockholm een zwaar onweer. Gisteravond had in de vorm van een groot internationaal bal het afscheids feest plaats en wel in een zeer groot: zaal van het stadhuis. Hoewel in de balzaal plm. twee dui zend personen aanwezig waren, was het er niet eens overdruk; zoo groot was die zaal in het raadhuis van Stockholm. Er werd tot het aanbreken vdn 'de vol gende dag gedanst. Dit bal is voor velen zonder twijfel het glanspunt van het con gres geweest. Voor de meeste aanwezigen was het danook een teleurstelling, toen „Ia lasta danco" werd aangekondigd. 'Het deed ons goed te zien hoe hier Ka- rolino Spanje Jan Holland vergezelde; Jeanne Frankrijk William Engeland; Jus tine Zweden Pietro Italië; de Duitsche de Oostenrijker, enz. enz. Hier werd nim mer gevraagd: Waar komt U vandaan Of: Wat voor landsman zijt gij Maar alleen: Zijt gij Esperantist Hier waren wij in Esperanto-land en dachten we aan geen grenzen of nationaliteiten. Tot zoover maar weer voor vandaag. Met beste groet, SIEM. (Wordt vervolgd.) Vrijdag 24 Aug.: Volle Maan. ONS VLIEGTERREIN. Texel's vliegterrein tusschen den Burg en de Koog? stond Zaterdag boven een ingezonden stuk van de heer S. J. Bak ker uit Amsterdam en met veel mooie woorden en argumenten, welke m.i. geen steek houden, tracht deze lieer het vlieg veld niet in Eierland maar dicht bij de. Koog te krijgen. Dat de Raad beslag legde op Vlijt, is eigenlijk reeds meer dan voldoende bewijs voor de betere ge schiktheid van Vlijt daar de Raad deze zaak toch met verstand bekeken heeft. De heer Bakker schrijft o.a.„Indien 't terrein o'p Vredelust werd aangelegd, zou het prachtig in liet centrum van het; eiland liggen, juist tusschen den Burg en de badplaats in. Hoe komt de goeie man er bij. Ten eerste ligt het heelemaal niet in het centrum en dat „prachtig" is ook misplaatst, want is het wel genoeg bekend, dat men nooit dicht bij een vlieg veld moet zitten, indien men rust ver langt, dus zeker niet bij een badplaats. Grooter nadeel zou men de Koog nooit kunnen berokkenen dan door het de hee- le dag onder het geronk van motoren en de stank van benzine te brengen. Al; zal het de eerste jaren misschien niet druk zijn, de bedoeling is toch, dat het wel druk wordt en wat zou men dan schelden op dat vliegveld. Gelukkig heeft het gemeentebestuur 't beter bekeken en na rijp beraad de juiste plaats gekozen. Volgens de heer Bakker kan men van Vlijt niet veel goeds ver tellen: groote afstand van de dorpen, geen goede wegen, geen bosch, aan na tuurschoon arme omgeving en nog veel meer. Ik geef de heer Bakker echter de raad Texel eens meer te bezoeken, maar dan goed. Komt ook eens aan de andere kant van de Ruigedijk. Bekijk dat „natuurschoonarme" oord eens met een andere bril op. Van het vliegveld af ziet men ten eerste alle dorpen van het; eiland, omdat men er midden tusschenin staat. Verder zijn de Slufter, de Muij en N.V. T. E. M. Gebruik pannen met dikke, vlakke bodem. ©*©♦©❖©♦0 de Koog zeer dicht iu de nabijheid; bo vendien ligt rondom het vliegveld een groote breede weg als nergens anders en 500 M. verder de groote asfaltweg De Cocksdorp den Burg. Dan nog het bezwaar, dat er geen groot hotel staat bij Vlijt. Maar weet U dan niet dat van Vlijt at het badhotel te de Koog per auto over de nu nog slechte weg i'u> zes tot tien minuten te^ rijden is Het ligt dus naast de deur, vergeleken bij Waalhaven, Schiphol, enz. En waarom davi (och zal een vliegveld dicht bij de Koog beter op zijn plaats zijn dan in Eierland U schrijft nog van het drukke autoverkeer Eierland de Koog en over de weg, die daarop niet berekend zou zijn. Ner gens echter vindt men zoo'n prachtige - breede weg. Waar haalt U die fantasie vandaan Die vertraging en ongelukken zijn hersenschimmen. Verder spreekt U van nieuw aan te leggen wegen bij Vre delust of het niets is. Dat op Vlijt een goede grasbodetn te maken is, weet ik. Van Vredelust valt dat misschien nog lang niet te zeggen. En dat is toch ook een zeer belangrijke, misschien wel grootste factor, waarvan 't al of niet slagen afhangt. Uw laatste alinea is goed gekozen, nl. omdat U schrijft, dat men in Haamstede - laat landen op de daarvoor meest ge schikte plaats. Nu, dat doet de ge meente Texel ook; daarom juist koos het Vlijt, een mooi gelijk, droog en aan prachtige wegen gelegen veld in het mid den van het eiland. TH. REUVERS. De Cocksdorp. Het ideaal VOOR IEDERE VROUW. STEUNT DE BUIKSPIEREN. GEEFT STEUN IN DEN RUG EN VERSCHUIFT NIET. AANOCVOLBH DOOR H H. •CSCHIRMO TCQEN NAMAAK OOOR HET •CTROOI 17201 Verkrijgbaar au; Fa. I. MOERBEEK ZONEN. Wij maken het publiek er op attent, dat wij de alom gekende en geprezen reeds meer dan 5 jaar met stijgend succes verkoopen. Beleefd aanbevelend. Hoevelen onzer hebben een lijin getrok ken in hun leven, waarlangs ze denken opwaarts te gaan? Te velen leven „lukraak". Ze kiezen geen beroep, maar tuimelen er toevallig in. Ze kijken niet naar de toe komst, maar denken alleen aan 't oogen- blikkelijk loon. Ze hebben zich geen doei gesteld, maar gaan zig-zag van links naar rechts zooals het gevalt. Te velen hebben een ondraaglijke dagtaak, omdat ze zich niet kozen een levensbestaan, dat met ka rakter en aanleg overeenstemde. Er moest meer lijn zijn In ons leven. Dan zou dit voor meerderen zonniger en beteeken is voller zijn. Dan zou het meer zin, meer inhoud hebben Ons een doel stellen, trachten iets te bereiken, naar een bepaald punt moeizaam voortworstelendat geeft levenskracht, dat geeft voldoening: voldoening alleen reeds in het streven en niet eens in het beneiklen gelegen. Kiezen we ons een doel. Niet „lukraak" leven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1934 | | pagina 1