m
IE
No. 4868 47ste Jaargang Zaterdag 18 Aug. 1934
Voor de Zondag.
ingezonden
EERSTE BLAD.
NIET GOED GENOEG...
Op de fiets naar Stockholm.
Superbe
Corsetbanden
Fa. I. MOERBEEK Zonen.
wmmmmmmm y mmmmmmmaw
NIET „LUK"-RAAK.
y EEEBESEBESEBEBEEESiS
•hui
Datum:
6r;eTband
Uw advertentie in dit blad
op Texel hui» aan huis getez».
TEXELSCHECOURA
BBEBBBSBBEEiilSSEB y fflfflfflfflffiBBEBfflfflffl
EB
ffi UIT DE TEXELSCHE COU-
ffi RANT No. 1, 15 SEPTEMBER
ffl 1S87.
ES Teneinde bij iedereen vrije toe-
Efi gang te verkrijgen, zal onze Cou-
ffi rant zich houden buiten allepartij-
ES schappen en zich bepalen tot het
ES meedeelen van betgeen in onze
ES omgeving voorvalt en der vermel-
ES ding waardig is. Ons blaadje
ES vinde in iedere woning op Texel
ES een plaats en worde een middel ES
ES van gemeenschap tusschen ver-
ES schillende personen en voor allen
ES een bron om bekend te worden
EB met hetgeen op ons eiland, plaats
ES vindt, in één woord: het worde
ES de vraagbaak voor allen, dieniet
ES onverschillig zijn voor hetgeen
ES op Texels bodem voorvalt.
ES o—
EB Anno 1934: Op Texel huis aan
EB huis gelezen.
Het smalle weggetje lag wondermooi..
Aan de eene kant het watertje met riet
pollen, aan de andere zijde de vlakke wei
den met koeienslootjes en knotwilgen. In
de verte een paar spitse torentjes van
een naburig dorp en om ons alleen de
overbekende buiten-geluiden, zooals het
geroep van een vogel, het klotsend-kab
beien van het water, de zwoele wind vol
geluiden van bewegende boomen en riet.
Overal plekjes, die noodigden tot liggen
en luieren. En we genotenWe adem
den de buitenlucht diep in en we hieven
onze gezichten op naar de zon, die dit
alles bestraalde. Het was nog stil; er la
gen enkele menschen in het hooge gras,
maar we wandelden door, tot een van
ons, getroffen door de mooie omgeving,
't plan opperde ook 'n uurtje te gaan rusten.
Toen gebeurde er 'iets heel gewoons.
We werden critischHet eene plekje
vonden we te zonnig om te liggen.... er
gens anders was het gras te vochtig....:
hier scheen de zon te weinig en daar
stond veel en veel te veel wind om jg
zoo maar zonder meer neer te vlijen
We wandelden verder, maar op ieder
plekje, hoe mooi het er ook was, had één
van ons een kleine aanmerking, die ons
weer verder deed gaan, in de vaste ver
onderstelling, dat het straks nog wel
mooier zou worden en we een veel bev
tere en aangenamer gelegenheid zouden
vinden om uit te rusten. Maar in plaats
dat het weggetje met omgeving mooier
werd, veranderde het langzamerhand in
een breede buitenweg, weinig begroeid,
meer bewoond, minder idyllisch en min
der mooi
Teleurgesteld wandelden we door, met
een stille hoop, toch nog een geschikt
plekje te zullen vinden, maar voor we het
wisten, stonden we op een straatweg,
die het begin bleek te zijn van het dorp.
Wat nu? We wandelden maar eensgezind
naar de zoo versmade plekjes terug, doch
toen we er aan kwamen hadden andere
menschen onze plaatsjes ingenomen en
moesten we ons tevreden stellen met
plekjes, waar werkelijk iets op aan te
merken viel.
Meer was er niet gebeurd, maar 'toch,
dit voorvalletje liet me niet meer los en
stemde me tot nadenken. Er lag in deze
wandeling een diepe symboliekGing
men niet vaak op dezelfde manier door
het leven? Wandelde men niet telkens
weer de goede en mooie dingen voorbij
Telkens weer, alleen maar in de hoop,
toch nog iets beters en toch nog iets
mooiers te zullen vinden En gebeurde
het niet altijd weer, dat men eerst later
tot de ontdekking kwam, wanneer men
niet meer terug kon, dat het eerste toch
het mooiste en het beste geweest was?
Maar waarom dan toch? Waarom moeten
wij menschen eerst dan pas datgene ten
volle waardeeren, nadat wij bewust on->
dervonden hebben .dat het het meest te
waardeeren was? Is het dan zoo moeilijk
om zonder meer tevreden te zijn met dat
wat men heeftook al is er iets te veel
schaduw, ook al is er iets te veel wind
of te weinig zonDoet men dat niet,
dan mislukt immers het leven, evenals de
wandeling in de mooie omgeving, die niet
mooi genoeg voor ons was? En terug
gaan om de fout te herstellen, kan men
nietWandel dus ook je leven niet te
critisch door. Accepteer en waardeer het
ten volle mèt zijn tekorten.
ZONDAG, 19 Augustus 1934.
DAAR LIGT OUDESCHILD.
VOOR HOOFD EN HART.
min
ZONDAG.
Van goede daden is dit de belooning,
dat men een beter inensch wordt. En die
betere mensch streeft er naar steeds be
tere dingen te doen.
MAANDAG.
De eenzaamheid stelt ons in de gele
genheid met onszelf kennis te maken.
DINSDAG.
Wacht u voor uitstellen; alleen overliet
tegenwoordige kunt gij beschikken.
WOENSDAG.
Waarlijk, zij zijn de ongelukkigsten
niet, die op 's levens bescheiden achter
grond hun werkplaats hebben opgeslagen.
DONDERDAG.
Eén enkel woord op zijn tijd gebezigd
is meer waard dan een kunstig samen
gestelde redevoering.
VRIJDAG.
Het waarachtig mooie, edele najagen;
dit geeft rust en innerlijke vrede, en vóór
alles een gerust geweten.
ZATERDAG
Wanneer we maar eerst voor al het
goede danken, dat ons deel werd, hebben
wij geen tijd meer tot zuchten en klagen.
Stockholm, Zaterdagavond.
DE WEG TERUG.
Als U dit artikeltje leest is onderge-
teekende al weer druk bezig zich in kle
richting van Malmö te trappen. Het con
gres is hedenmorgen gesloten en in de
loop van de dag zijn verschillende ka
ravanen van deelnemers weer vertrok
ken.
Of het congres geslaagd is Schitte
rend en nog eens schitterend. Stockholm
heeft zijn best gedaan om het de buiten
landers zoo goed mogelijk naar de zin
te maken en de hartelijke woorden, bij
de sluiting van het congres gesproken,
getuigden, hoe goed men daarin is ge
slaagd..
Enkele biezonderheden wil ik nog over
het congres vertellen. We hebben daar
een film van dr. Zamenhof gezien. Het
deed ons goed onze Meester nog eens
op het podium te zien verschijnen. Ver
der hebben we de vertooning bijgewoond
van de eerste Esperanto-sprekende film.
Het was een dramatische film met een
blij slot. Teksten verschenen er niet op
het doek, maar deze konden ook best
gemist worden, want het gesproken
woord was zoo duidelijk als men maar
mocht wenschen. Het tooneelstuk Ludi
per fajro is ook biezonder in de smaak
gevallen. Dat het Esperanto-land over
eerste klas artisten beschikt, is hier dui
delijk gebleken.
Indiencionze Texelsche Esp.-Tooneelclub
voornemens is dit stuk a.s. seizoen op
te voeren, mag onze eerste actrice te
de Koog wel niet te lang met instudeeren
wachten, wat de „Zij", om wie het gaat,
is van begin tot eind op de planken.
illlll© VAN ZON EN
MAAN.
MAAN
ZON
Op:
Onder
Op:
Onder
Z. 19 Aug.
4,44
11,31
5.47
8,17
M 20
5.47
12,39
5,48
8,15
D. 21
6,33
1
5,50
8,12
W 22
7.06
2,03
5,52
8 10
D. 23
7,29
3,36
5.53
8,08
V. 24
7 48
5.11
5,54
8,05
7-25
8.03
6,43
5,56
8.03
Aan de vele excursies tijdens het con
gres werd door honderden personen
deelgenomen. De stemming kon niet beter
zijn geweest, mede dank zij het weer, dat
buitengewoon mooi was, in tegenstelling
met vandaag. Op het oogenhlik woedt
boven Stockholm een zwaar onweer.
Gisteravond had in de vorm van een
groot internationaal bal het afscheids
feest plaats en wel in een zeer groot:
zaal van het stadhuis.
Hoewel in de balzaal plm. twee dui
zend personen aanwezig waren, was het
er niet eens overdruk; zoo groot was
die zaal in het raadhuis van Stockholm.
Er werd tot het aanbreken vdn 'de vol
gende dag gedanst. Dit bal is voor velen
zonder twijfel het glanspunt van het con
gres geweest. Voor de meeste aanwezigen
was het danook een teleurstelling, toen
„Ia lasta danco" werd aangekondigd.
'Het deed ons goed te zien hoe hier Ka-
rolino Spanje Jan Holland vergezelde;
Jeanne Frankrijk William Engeland; Jus
tine Zweden Pietro Italië; de Duitsche de
Oostenrijker, enz. enz. Hier werd nim
mer gevraagd: Waar komt U vandaan
Of: Wat voor landsman zijt gij Maar
alleen: Zijt gij Esperantist Hier waren
wij in Esperanto-land en dachten we aan
geen grenzen of nationaliteiten.
Tot zoover maar weer voor vandaag.
Met beste groet,
SIEM.
(Wordt vervolgd.)
Vrijdag 24 Aug.: Volle Maan.
ONS VLIEGTERREIN.
Texel's vliegterrein tusschen den Burg
en de Koog? stond Zaterdag boven een
ingezonden stuk van de heer S. J. Bak
ker uit Amsterdam en met veel mooie
woorden en argumenten, welke m.i. geen
steek houden, tracht deze lieer het vlieg
veld niet in Eierland maar dicht bij de.
Koog te krijgen. Dat de Raad beslag
legde op Vlijt, is eigenlijk reeds meer
dan voldoende bewijs voor de betere ge
schiktheid van Vlijt daar de Raad deze
zaak toch met verstand bekeken heeft.
De heer Bakker schrijft o.a.„Indien 't
terrein o'p Vredelust werd aangelegd,
zou het prachtig in liet centrum van het;
eiland liggen, juist tusschen den Burg
en de badplaats in. Hoe komt de goeie
man er bij. Ten eerste ligt het heelemaal
niet in het centrum en dat „prachtig" is
ook misplaatst, want is het wel genoeg
bekend, dat men nooit dicht bij een vlieg
veld moet zitten, indien men rust ver
langt, dus zeker niet bij een badplaats.
Grooter nadeel zou men de Koog nooit
kunnen berokkenen dan door het de hee-
le dag onder het geronk van motoren
en de stank van benzine te brengen. Al;
zal het de eerste jaren misschien niet
druk zijn, de bedoeling is toch, dat het
wel druk wordt en wat zou men dan
schelden op dat vliegveld.
Gelukkig heeft het gemeentebestuur 't
beter bekeken en na rijp beraad de juiste
plaats gekozen. Volgens de heer Bakker
kan men van Vlijt niet veel goeds ver
tellen: groote afstand van de dorpen,
geen goede wegen, geen bosch, aan na
tuurschoon arme omgeving en nog veel
meer. Ik geef de heer Bakker echter de
raad Texel eens meer te bezoeken, maar
dan goed. Komt ook eens aan de
andere kant van de Ruigedijk. Bekijk dat
„natuurschoonarme" oord eens met een
andere bril op. Van het vliegveld af
ziet men ten eerste alle dorpen van het;
eiland, omdat men er midden tusschenin
staat. Verder zijn de Slufter, de Muij en
N.V. T. E. M.
Gebruik pannen
met dikke, vlakke bodem.
©*©♦©❖©♦0
de Koog zeer dicht iu de nabijheid; bo
vendien ligt rondom het vliegveld een
groote breede weg als nergens anders
en 500 M. verder de groote asfaltweg
De Cocksdorp den Burg. Dan nog het
bezwaar, dat er geen groot hotel staat
bij Vlijt. Maar weet U dan niet dat van
Vlijt at het badhotel te de Koog per auto
over de nu nog slechte weg i'u> zes tot
tien minuten te^ rijden is Het ligt dus
naast de deur, vergeleken bij Waalhaven,
Schiphol, enz. En waarom davi (och zal
een vliegveld dicht bij de Koog beter
op zijn plaats zijn dan in Eierland U
schrijft nog van het drukke autoverkeer
Eierland de Koog en over de weg,
die daarop niet berekend zou zijn. Ner
gens echter vindt men zoo'n prachtige -
breede weg. Waar haalt U die fantasie
vandaan Die vertraging en ongelukken
zijn hersenschimmen. Verder spreekt U
van nieuw aan te leggen wegen bij Vre
delust of het niets is.
Dat op Vlijt een goede grasbodetn te
maken is, weet ik. Van Vredelust valt
dat misschien nog lang niet te zeggen.
En dat is toch ook een zeer belangrijke,
misschien wel grootste factor, waarvan 't
al of niet slagen afhangt.
Uw laatste alinea is goed gekozen, nl.
omdat U schrijft, dat men in Haamstede -
laat landen op de daarvoor meest ge
schikte plaats. Nu, dat doet de ge
meente Texel ook; daarom juist koos het
Vlijt, een mooi gelijk, droog en aan
prachtige wegen gelegen veld in het mid
den van het eiland.
TH. REUVERS.
De Cocksdorp.
Het ideaal
VOOR IEDERE
VROUW.
STEUNT DE
BUIKSPIEREN.
GEEFT STEUN
IN DEN RUG EN
VERSCHUIFT
NIET.
AANOCVOLBH
DOOR H H.
•CSCHIRMO
TCQEN
NAMAAK
OOOR HET
•CTROOI 17201
Verkrijgbaar au;
Fa. I. MOERBEEK ZONEN.
Wij maken het publiek er op attent,
dat wij de alom gekende en geprezen
reeds meer dan 5 jaar met stijgend succes
verkoopen.
Beleefd aanbevelend.
Hoevelen onzer hebben een lijin getrok
ken in hun leven, waarlangs ze denken
opwaarts te gaan?
Te velen leven „lukraak".
Ze kiezen geen beroep, maar tuimelen
er toevallig in. Ze kijken niet naar de toe
komst, maar denken alleen aan 't oogen-
blikkelijk loon. Ze hebben zich geen doei
gesteld, maar gaan zig-zag van links naar
rechts zooals het gevalt. Te velen hebben
een ondraaglijke dagtaak, omdat ze zich
niet kozen een levensbestaan, dat met ka
rakter en aanleg overeenstemde.
Er moest meer lijn zijn In ons leven.
Dan zou dit voor meerderen zonniger
en beteeken is voller zijn.
Dan zou het meer zin, meer inhoud
hebben
Ons een doel stellen, trachten iets te
bereiken, naar een bepaald punt moeizaam
voortworstelendat geeft levenskracht, dat
geeft voldoening: voldoening alleen reeds
in het streven en niet eens in het beneiklen
gelegen.
Kiezen we ons een doel.
Niet „lukraak" leven.