waarborgt
VROEGE HERFST.
Van Texel naar Chicago.
Een Texelsche Legende.
GOED
DRUKWERK
ÉÉN STIMULANS
VOOR
UW TAKEN
DE SCHAPENTEELT
EN DE GRAANRECHTEN.
In de Alg. Vergadering der Holl. Mij.
van Landbouw, onlangs te Rotterdam ge
houden, heeft de heer Jb. Lap, den Hoorn,
afgevaardigde der Holl. M.v.L., afdeeling
Texel, het volgende gezegd:
Mij is als afgevaardigde van Texel op
dracht gegeven de volgende vraag te stel
len: zou het voor Texel, waar de hoofd
bron van bestaan is de schapenhouderij,
welke bedreigd wordt met ondergang, als
niet geholpen wordt, niet mogelijk zijn,
vrijstelling te verkrijgen van heffing op
het veevoer, dat noodig is voor de scha
pen? Als men nagaat, dat voor de in
standhouding van ieder schaap op Texel
noodig is 1Ü0 Kg. voeder, dat bestaat uit
40 Kg. mais a 1% ct. heffing 60ct,
40 Kg. koek a H/2 ct. heffing 60ct. en
I20 Kg. haver a 3 dt. 60 ct.,tezamen dus
fl.80 en voorts aangenomen wordt, dat
er op Texel 36000 schapen zijn, dan
wordt op die manier 36000 X fl.80
164800 gestort in het Landbouwcrisis
fonds. Daar de schapenhouderij van elke
steun is buitengesloten, is dit wel een
punt van overweging. Wij zouden het op
Texel eerlijk vinden, wanneer genoemde
heffing teruggegeven werd.
Op deze woorden is geen discussie ge
volgd. Zou hier van toepassing zijn:
„Wie zwijgt, stemt toe?"
I11 dezelfde vergadering heeft, na die
middag, de heer S. L. Louwes, regee-
ringscommissaris voor de Akkerbouw en
de Veehouderij, gesproken over de mono
polierechten op granen in verband met de
positie der akkerbouwers en veehouders.
Spreker kwam in zijn uitvoerige, zeer
gedocumenteerde rede tot de conclusie,
„dat afbreking van de graanheffingen
onder de tegenwoordige tijdsomstandig
heden een besliste teruggang zou zijn",,
(Het zou z.i. gelijk staan met een afbre
ken van de steun aan de akkerbouw eni
dus een uitbreiding van de veehouderij
die men deze akkerbouw toch zeker niet
kan onthouden. Het zou een volmaakte
desorganisatie veroorzaken van hetheele
Nederl. agrarische productiestelsel. Zoo
ooit, dan moet nu de lijn worden vastge
houden. Afwijking van het systeem van
graanheffing zou een nog grooter groep
van menschen in de ellende sleepen en
ook "voor wie men wil helpen uiteindelijk
nog verzwaring beteekenen.
o
Of we na deze uiteenzetting nog op,
vrijstelling van onze schapenhouders van
betaling van graanrechten mogen reke
nen? Er schijnt weinig kans op, zoodat
de veehouderij weer een extra veertje
zal moeten laten. De afgevaardigde van
Wognum, de lieer Kooiman kwam voor
de varkenshouders op en vergeleek die
graanrechten met de gehate tiende pen
ning uit Alva's tijd; volgens spr. zouden
de varkensfokkers zelfs de „vierde pen
ning" geven.
EXAMENS.
De dames mevr. Vis-Visser, Emy Dijt
JSdr. en Martha Dekker slaagden Woens
dag te Amsterdam voor het diploma kan
toorstenograaf, waartoe zij door mej.
Willy J. Dijt Cd. weiden opgeleid. (130
woorden per minuut.)
UW FI ETSPLAAT JE.
Onlangs bepaalde de Minister van Fi
nanciën, dat ieder wielrijder strafbaar
zou zijn, die zijn fietsplaatje niet op de
voorgeschreven wijze aan zijn fiets bleek
te hebben bevestigd.
'Hiertegen rees verzet, vooral in de
steden, waar diefstal van plaatjes da
gelijks voorkomt en zeker nog veelvuldi-
diger zou plaats hebben, nu de Minister
het de gappers zoo makkelijk maakte.
Toch kon de Minister niet toestaan, dat
de wielrijder het plaatje in zijn porte-
monnaie of jaszak borg. Dat zou de con
trole bemoeilijken. Z.Exc. vond echter
een oplossing, welke aan beide bezwaren
tegemoet komt. Het zal voortaan veroor
loofd zijn, het plaatje op een in het oog
vallende wijze op de linkerborsthelft van
de bovenkleeding te dragen.
Aldus kent de Minister ingevolge de
Rijwielbelastingwet ieder, die f2.50 voor
zijn zwijntje offerde, het versiersel toe,
verbonden aan de Orde van de Fietsplaat
je s wet.
VOGELTREK.
Het is weer de tijd van de vogeltrek.
Vogeltrekstation Texel ontplooit weer zijn
activiteit en mag daarbij rekenen op de
steun van wel 600 medewerkers. Eenige
speciale posten op Texel en de andere
wadden-eilanden zijn door bekwame vo-
gelkundigen bezet, waardoor het net van
waarnemers, dat over het heele land
uitgespannen is, belangrijk aan waarde
heeft gewonnen. Voor deze week luidde
het consigne: waarnemen van 7-8 uur:
trekrichting en -sterkte van de soorten
roek, kauw, bonte kraai, spreeuw, vink,
leeuwerik, kievit.
Mededeelingen
van Texels Bioscoop-Theater
DE TUNNEL.
De hoofdschotel van het nieuwe pro
gramma mag met eere De Tunnel worden
genoemd, de zeldzaam aangrijpende, sen-
sationeele film, die vrijwel door geen
andere wordt geëvenaard. De hoofdin
houd is spoedig verteld, maar wat de
film aan spanning en hachelijke avontu
ren laat zien, is niet gemakkelijk te be
schrijven. Reeds vertelden we, dat het
gegeven gansch nieuw is. Het hoogte
punt is wel de paniek, welke uitbreekt
111 de monsterachtige tunnel, welke twee
werelddeelen zal verbinden. Dan is de
tijd gekomen, dat de speculant Woolf,
voorzitter van het Tunnel-Syndicaat en
schuldig aan verduistering van aandeelen,
zijn slag kan slaan. Hij hitst de ar
beiders 'op, laat sabotage plegen door
een bomaanslag, maakt een tunnelwachter
die onraad bespeurde onschadelijk,
enz. Woolf loopt echter in de val en
pleegt zelfmoord.
Allan, de ingenieur, wiens levenswerk
op het punt staat verwoest te worden,
stelt met man en macht pogingen in het
werk om te redden wat nog te redden
is. De speurtocht door de duistere
tunnel en de geheimzinnige verlichting
maken een der meest aangrijpende ge
deelten van deze film uit. Het schijnt
hopeloos. Allan's vrouw snelt haar man
achterna, maar struikelt op het moment
dat een reddingstrein nadert en komt
om. Allan staat nu alleen en dreigt alle
moed te verliezen. Ook 300 arbeiders
moesten bij de bomontploffing het leven
laten.
Zal hij toch voortgaan? Gaat het werk
niet boven 's menschen krachten? Hij
zal volharden tot het einde. Het was
geen bitter einde. In 'n tafereel vol emo
tic laat de film het blijde einde, de tot
standkoming van de gewenschte verbin
ding. zien.
Aan wie verstrooiing zoekt, een uur
van ademlooze spanning, geeft deze film
wat verlangd wordt.
DU1TSCHLAND. Voortaan zal Hitier
alleen Leider mogen worden genoemd
Andere leiders mogen zich zoo niet noe
men.
Z.AMERIKA. Aan het Euch. Congres
te Buenos Aires nam een half miljoen
Katholieken deel.
AMERIKA. Hauptmann, verdachte in
de Lindbergh-zaak, beweert de nacht van
de moord niet te Hopewell te zijn ge
weest, wat door getuigen bevestigd wordt
DE VEREEN. STATEN tellen thans
11 miljoen werkloozen; voor de Lente zal
naar men verwacht dit aantal hiet ver
minderen.
Uit de dagbladen van Woensdag:
SMALFILM. De Bond van Amateur-
Fotogr. Vereen, wijst iii een adres aan
de Tweede Kamer op het absoluut onge
vaarlijke van het gebruik van smalfilms
(onbrandbaar materiaal.)
JOEGO-SLAVIE. Minister Goering ver
tegenwoordigt de Duitsche weermacht bij
de begrafenis van de vermoorde Koning.
JAPAN wenscht het vlootverdrag van
Washington op te zeggen ten einde de
maatregelen te kunnen nemen, welke het
voor zijn veiligheid noodig acht.
WEENEN. Uit vrees voor een comm.
opstand worden openb. gebouwen en de
voornaamste punten van de stad met
machinegeweren bewaakt.
DUITSCHE wolfabrikanten willen Z.-
Afrik. wol afnemen in ruil voor machines
N. V. T. E. M.
Defecte electrische apparaten
kunnen radio-storingen veroorza-
ken.
Gij naderde te vroeg, o Herfst,
Te vroeg ontvielen aan de boom de
blaren.
Wij voelen ons onvoorbereid
Te vroeg doet ge ons uw som'bre kilte
ontwaren.
Ge lijkt een mensch, die vroeg reeds oud,
Met 's levens zomer onverwachts moest
breken,
Wiens toekomst donker is en koud
Wijl droeve zorgen nimmer voor hem
weken.
En toch er is in 's levens herfst
Zoo'n rijkdom nog aan kleur en schoons
te vinden
Als wij die schoonheid willen zien
Als wij behooren tot de goedgezinden.
A
En nadert dan een vroege herfst
En zien we langzaam onze illusie
vallen
Dan rest nog de herinnering
Aan 's Levens zomer 'n schoon bezit
voor allen.
ANNIE DE HOOG—NOOY.
„H. Post."
N V. T. E. M.
KOOKT ELECTRISCH
GEEN VUILE PANNEN.
XI.
Ik schreef reeds :dat de bioscopen hier
zeer in trek zijn. Het merkwaardige hier
is, dat je er geen rangen hebt. Je be
taalt 20 ct. en kunt gaan zitten waar je
wilt, als er maar plaats is.
Chicago wordt vaak uitgeschilderd als
een stad van moordenaars en bandieten,
die het dagelijks op je leven of porte-
monnaie gemunt hebben. Ik moet echter
zeggen, dat ik daarvan tot mijn geluk
nog niets heb bespeurd. We mogen ech
ter niet vergeten, dat deze millioenenstad'
door landslui van diverse nationaliteiten
bevolkt wordt en niet zelden treft men
onder het vreemde volk de gevaarlijkste
misdadigers aan. Zoo hoorde ik van Ita
lianen, negers en Chineezen, die om een
kleinigheid op elkaar insloegen, waar
van eenige dooden het gevolg waren.
Meen echter niet, dat b.v. negers of Chi
neezen hier bij anderen ten achter wor
den gesteld. Allen worden gelijkelijk be
handeld. We leven hier in een vrij land.
Dinsdag 11 September.
Deze dag heeft mij versterkt in de
meening, dat donder en bliksem hier veel
heviger zijn dan in Holland. Tijdens ons
bezoek aan een museum van Kunstwer
ken, waar ook Hollandsche meesters ver
tegenwoordigd waren, werd de stad over
vallen door een onweer, als ik nog nim
mer heb meegemaakt. De regen viel bij
bakken uit de lucht. Passeerende auto's
schenen fonteinen te vormen. Een uur
hebben we moeten wachten, eer de regen
zooveel minder was geworden, dat we
zonder al *te nat te worden, de trein kon
den halen.
Maandag 17 September.
Wie het niet met eigen oogen aan
schouwd heeft, kan zich nauwelijks een
voorstelling maken van "de enorme "drukte,
welke vandaag op de tentoonstelling
heerschte. Llit goede bron vernam ik, dat
deze dag alleen reeds het aantal bezoe
kers 350.000 bedroeg. Je kon over (de
hoofden loopen. Voetje voor voetje ging
het door de groote zalen. Overal was het
druk, tot benauwd wordens toe. Ik heb
o.m. een curiositeiten-theater bezocht,,
waar een vuur-vreter, een fakir en ver
scheidene misvormde menschen de aan
dacht van het geëerde publiek verzoch
ten. Ze hadden veel bekijks, hoor.
Hoe het mogelijk is, dat wij uit deze
enorme menschenmassa weer naar buiten
konden worstelen, is mij nog een raadsel,
maar we zijn toch behouden thuisgeko
men. De trams waren die dag meer dan
vol. Men stond op de treeplanken, men
hing er aan als men maar mee kon.
MARIUS J. REUVERS.
(Wordt vervolgd.)
DE AKKES-KIL.
Akkes-Kil was een heks en ze woonde
in de Waal. En ze was om de drommel
niet zoo goedmoedig als de Sommeltjes,
de aardmannetjes uit de Sommeltjesberg.
Ook wachtte ze niet de avond af zooals
de Sommeltjes, hoewel ze zich natuurlijk
het lekkerst voelde als het inktdonker
was en de wind door de iepenkruinen van
de Boomendijk gierde.
Ja, bij die gelegenheden kon ze leelijk
te keer gaan, die Akkes-Kil.
Zooals dat met kollen dan gaat hè.
Ze had zoo de gewoonte om over haar
onderdeurtje te leunen; u weet wel, zoo'n
groen onderdeurtje met zoo'n gezellige
klink er aan.
Het deurtje en die klink zagen er on
schuldig genoeg uit, maar o wee, wanneer
VRAAGT ONS PROEF EN PRIJS
DRUKKERIJ TEXELSCHE CRT.
Akkes-Kil er over geleund stond. Zooals
heksen dat dan doen, haar armen over
elkaar en haar scherpe neus pikte een
eind vooruit. Boven die neus éen paar
oogen, nee maar, die dwars door iemand
heen gingen.
Naast haar zaten twee witte katten
op die onderdeur, aan elke kant een en
die katten hadden oogen om bang van te
worden. Ze zetten kromme ruggen en zie
maakten dikke staarten om van te grieze
len.
Wanneer er dan iemand voorbij kwam,
begon ze met haar kunsten. Ze keek je
scherp aan met haar kollenoogen, je
voelde hoe ze staken en als ze je lang
aangekeken had, gooide ze je met klokke-
looden.
Ja, echt met klokkelooden, die aanhaar
oude Friesche klok hingen, nou, en dat
kwam aan.
Nee, die Akkes-Kil was om de drommel
niet goedaardig.
We vinden deze en nog veel andere
legenden in het boek van S. Franke,
getiteld „Legenden langs de Noordzee"
(274 blz., f3.90.)
Waaraan deze legende haar ontstaan
dankt,. meldt de historie niet; evenmin
hoeveel klokkelooden die staartklok wel
telde. Red.
UIT DE SCHOOL GEKLAPT.
HET UITHANGBORD.
In de leesles komt het woord „uithang
bord" voor. Ik vraag naar verschillende
uithangborden, een visch, een hengel, een
gaper, enz. Ineens steekt Kees zijn vinger
op en zegt: „Ze konden hier ook wel
een uithangbord aan de school maken".
„Zoo", zei ik, „en wat voor uithang
bord dan Kees?"
„Nou laten ze hier een kind buiten
hangen, dan weet iedereen het wel".
RIJMELARIJTJE.
„WEERGEKEERD."
Ze werd de kamer in gebracht,
Door twee gespierde mannen.
En zacht, heel zachtjes neergezet,
Alle drukte werd verbannen.
De moeder streelde stil haar hoofd,
Nu zij, na zo-o lang scheiden,
Weer in de tfude kamer was,
Ook vader stond terzijde
En zag, vol blijdschap op haar neer,
Met hunkerend verlangen
Om haar te zien, zooals weleer,
Met blosjes op de wangen.
Het was een huiselijk taf'reel,
Welks schoon ik mocht beleven,
Zoo wonderwarm, zoo vol van gloed,
Zoo'n hoogtepunt in 't leven
Dat in mij ruischte zacht een zang
Van innig meeverblijden,
Zoo moest ik wel een stemmig lied
Aan dit gebeuren wijden.
Heel diep geroerd heb ik mijn pen
Dan ook ter hand genomen,
En juichend zingt mijn lier in 't rond:
HUIB DE RIJMELAAR.
HM VOOR ONZE DAMMERS.
Zwart: 11.
1 2 3 4 5
8
m. m
8
46 47 48 49 50
Wit: 11.
Wit speelt en wint.
(Oplossing in volgend nummer.)
CORRESPONDENTIE.
Gr. Failliss. L.K. Lijst wordt niet
gepubliceerd. Ligt op ons bureau voor
abonné's ter inzage.
«ÉS»
70T 30 NOVEMBER 1934 ONTVANGT U. TEGEN INLEVERING
Van 60 VOORZIJDEN VAN PRESTO.PAKJES AAN ONS ADRES
TE AMERSFOORT. GRATIS EEN PRACTISCH GESCHENK
Alleen de naam
een koker
'zenuw-tabletten
dat men U geen waardelooze
of schadelijke namaak verkoopt.
O
•U3UJO>[3§ SI ]3ipe>[ 3Q
V" y 'J y y*-/
4?
UI
