No. 4888 48ste Jaargang Zaterdag 27 Oct. 1934 2,XT?
¥oor de Zondag.
^0
DE VROUW VAN DE PILOOT.
EERSTE BLAD.
WINTERTIJD VAN DE ZIEL.
30 N HALF POND
Rookers,oo£
Van Texel naar Chicago.
O r\ ct,w 1
Uw tanden frisch
en blank mei
TEXELSCHECOURA
Winter stilte duisternis rust,
voor velen zelfs gedwongen rust wegens
werkloosheid. Hoe menig mensch snakt
er in deze tijd naar zijn werkkracht te
kunnen ontplooien en weer in het ac
tieve leven te kunnen staan. En toch
nu, in de gedwongen rust, komt deze
mensch vaak tot de volheid des levens.
Want arbeidende in het materieele
leven, geheel in beslag genomen door
zijn werk, was vaak innerlijke rust, be
zonkenheid hem vreemd. De rustelooze
arbeid voor het dagelijksch brood ver
hinderde hem veelal, de innerlijke stem,,
die veilige gids, te hooren. Nu, in deze
tijd van gedwongen rust, krijgt die stem
even tijd zich kenbaar te maken en zij
spreekt hem van het licht, dat achter
die schijnbare duisternis is, van de
arbeid, die innerlijk gewrocht wordt,
juist in deze werkloosheid; zij zegt hem,
dat deze donkerte, schijnbaar zonder
hoop op uitkomst, het zegevierende,
overwinnende licht voorafgaat. Zij wijst
hem er op, dat de mensch, aldus arbei
dende in zijn diepste innerlijk wezen,
klaar gemaakt wordt voor een hoogere,
een edeler taak en dat hij, ondanks
uiterlijke moeilijkheden van binnen, rijk
en gelukkig kan zijn. Wordt immers de
grootste kracht juist niet ontwikkeld
in tijden van de zwaarste druk? Zie
naar de bloemen, ook zij schijnen in
diepe rust en werkloosheid gedurende
de nacht, maar juist in die schijnbare
rust arbeiden zij, zetten het zonlicht,,
dat zij overdag opgenomen hebben, in
levenskracht om voor hun groei.
Zoo ook is het met ieder menschen-
kind. Al zijt gij nu in de duisternis en
donkerheid van aardsche zorgen ge
plaatst, in u draagt ge 't licht en ieder
moet leeren, dat licht van binnen uit te
ontsteken en het uit te dragen in de
wereld, zonder hoop op loon. Gij kent het
kleine, teere sneeuwklokje. Door duister
nis en koude, door sneeuw en ijs, zoekt
liet zijn weg naar het licht. Wanneer
het verlangen naar het licht maar groot
genoeg is in ons, zullen allen, die nu in
duisternis van beproevingen en zorgen
zijn, „Kinderen des Lichts" worden.
Wees dan moedig en heb vertrouwen.
Al is de aarde ook een dal van smart
en beproeving, brengt gij er uw lich
tende liefde, die alles omvat. En gij zult
in staat zijn orde te scheppen, daar waar
nu nog chaos is. Waar het „ik" zich op
lost in het „wij" kan het licht ons be
reiken. En om daartoe te komen zijn
vaak de stilte en duisternis, de zorgen
en de moeilijkheden noodig. De wintertijd
van de ziel, haar donkere dagen worden
helaas zoo weinig begrepen door de
mensch. Het valt hem soms zoo zwaar
wanneer de duisternis hem omringt en
het uitzicht op het licht, door de scha
duw op zijn pad, hem benomen wordt,
te verstaan, dat zij boden zijn van het
komende Licht. In stilte en eenzaamheid
komt veel tot bewustzijn, wat in het
gewoel der materieele wereld wel wordt
waargenomen, doch niet innerlijk ver
staan.
ZONDAG, 28 October 1934.
VOOR HOOFD EN HART.
ZONDAG.
Treek u niet aan, wat ieder seght,
Maar doe dat billijck is en reght.
Oud-Holl. zegwijze.
MAANDAG.
Nog schuilt in 't slijk zoo menig
heldere drop,
Eén straal van zon, één blik van
liefde trekk' hem op.
En met vernieuwde glans zal hij
als parel schitt'ren.
Victor Hugo.
DINSDAG.
Een hart van liefde vol kan nooit
door smart verkwijnen,
Het draagt de kiem in zich van
eeuw'ge jeugd 'en kracht.
Niet altoos kan de zon haar licht
voor ons doen schijnen
In 't hart waar liefde woont, daar
wordt het nimmer nacht.
A. L. Lom a n.
WOENSDAG.
Toorn belet ons de waarheid te zien.
DONDERDAO.
Ook in uw Liefde zij verstand:
Wie 's Zomers al z'n hout verbrandt
'k Wed, dat hij 's Winters klappertandt.
D rH e ij e.
VRIJDAG.
Verdeel uw leven zoo, dat ieder uur
zijn bezigheid en iedere bezigheid haar
uur heeft.
ZATERDAG
Men verliest niet alleen tijd door niets
te doen of kwaad te doen; men verliest
ook tijd door iets anders te doen dan
men behoorde te doen, ook al is, hetgeen
men doet, goed.
geschetst zullen moeten worden.
De formulieren ter verkrijging van een
vergunning om een kalf te mogen mesten,
en een acte van vrijstelling bij huisslach
ting van een varken, zijn verkrijgbaar bij
de secretarissen der districten der Land
bouw-Crisis-Organisatie, resp. tegen be
taling van f 0.25 en f0.35.
Op Texel bij M. Zuidewind, „de
Kamp".
De eerstgenoemde formulieren zijn
tevens verkrijgbaar bij de Rayon-Admini
strateur.
De Nederlandsche Tandpasta
»WAT MIJNHARDT MAAKT IS GOED"
II LANDBOUW EN VEETEELT.
VOOR DE VEEHOUDERS.
Met ingang van 1 November zullen ten
aanzien van de kalveren, die door een
identiteitsbewijs 1934 gedekt dienen te
zijn, als gewichtsgrenzen gelden:
a. voor mannelijke, al dan niet ge
castreerde dieren 60—300 Kg.
b. voor vrouwelijke dieren: 100- 250
Kg-
Het bovenstaande houdt dus in, dat
de kalveren, die op grond van hun ge
wicht vóór 1 November 1934 niet dooreen
identiteitsbewijs gedekt be hoe Wen te
zijn, doch wier gewicht op 1 Novemben
1934 binnen de voornoemde gewichtsgren
zen zullen vallen, vóór 1 November 1934
NIET OSS MAAR S.O.S.
In Oss staat men geregeld klaar
Met brand, geweer en mes;
De naam dient iets gewijzigd daar
En wel in S.O.S.
OOK WIJ VLIEGEN
Ook de dames eischen meer en meer
een plaatsje in de „cockpit" (dat is de
„stuurstoel" van het vliegtuig) voor zich
op. Niet in de laatste plaats in de Vér.,
Staten, waar zij zich zelfs in een vereeni-,
ging hebben georganiseerd.
Is 't geen kwiek stel, dit paar
sterren
vlieg-
Kent u dat nieuwe boek over
de „Vliegerij"? Dat boek „Cock
pit" van de vlieger W. van Vee-
nendaal Koop het dan ot leen
het, maar in ieder geval: Lees
het. Het is frisch en spannend
geschreven en geeft u een uit
stekende kijk op de vliegers, hun.
bedrijf en al wat daarmee ver
band houdt.
Onder bovenstaand opschrift
nemen we er een stukje uit over.
De vliegersvrouw heeft zich op de
tweede plaats te stellen; er zijn van die;
dagen, weken, maanden, dat zij zich los.
heeft te maken van de verknochte echt.
En nu moge de gevaarsfactor nog zoo
teruggebracht zijn geworden, in het sim
pele feit, dat zij zoo juist bericht kreeg,,
dat de machine van „haar" man die dag
wegens slecht weer niet verder zou vlie-
gen, ligt toch nog altijd de gedachte vast,,
dat het daar, óf in Britschdndië, óf in
de Balkan, die dag voor haar man weer
beroerd was. En indien goedmeenende
vriendinnen alle pogingen in het werk
stellen om haar van dergelijke vervelende
gedachten af te brengen, dan zal zij dit'
waardeeren. Maar de zorg, het drukkende
van de duizenden K.M.'s, welke tusschen
hen zijn, zal niet eerder verdwijnen, dan
wanneer een nieuw bericht de tijding
gebracht heeft, dat haar man weer ver
trokken is. En dan zal zij verrukt glim
lachen, als-ie bovendien zijn verkregen
achterstand weer ingeloopen heeft.
De vrouw van de vlieger, die zoojuist
om half zeven, in het stikdonker, 'haar,
man in de donkere nevel naar Batavia;
heeft zien vertrekken, wèg voor een
maand, de vierde maal al, dit jaar, is
dapper. De volgende Donderdag is er
weer een, twee soms, en dan zoo het
heele jaar door, elke week. En nu mogen
al die kerels, meestal wars van alle sen
timent naar buiten, hun vrouwen nog
duizendmaal verzekeren, dat 't toch zoo,
erg niet is, dat ze fijn een beetje zon gaan
happen, in hun harten zullen ze voor de
achtergebleven silhouetten op het ver
lichte platvorm hun hoed afnemen. En
bij het wegrollen naar de start, toch
éven dat vervelende weeë gevoel krijgen,
dat ze vóór het vertrek in een luidruch
tige opgewektheid, angstvallig hebben
trachten te verbergen.
Dan gaat zij naar huis; het is leeg,
koud en er giert een ijskoude wind langs
de ramen van de slaapkamer, waarin het
licht in de haast van het op tijd moeten
zijn, was blijven branden, waar een inge
drukt hoofdkussen, een pyamajasje non
chalant haastig weggeworpen, haar wéér
herinnert aan de zekerheid, dat zij nu
weer een maand zal moeten wachten. Een
lange maand. Haar vierde dit jaar. En de
druilerige sombere winterdagen, als het
om vier uur al donker wordt, gaan voor
bij. Langzaam kruipen de dagen, de lange
avonden om. De vlieger begint diezelfde
uren weer aan een nieuwe zestienhonderd
kilometer en vangt zijn laatste ruk (Toen
dit geschreven werd, was van een Mel
bourne-race nog geen sprake. Red.)
naar Batavia weer aan op een uur, dat
zij thuis, eindelijk met het telegram van
i de aankomst in Bandoeng in zicht, de
i slaap kan vatten.
I Dan de elf dagen dat ze hem in Ban-
I doeng, in het hotel, waar-ie altijd met lof
j van spreekt, met die aardige djongos
veilig weet.
'Waar-ie natuurlijk geen dag overslaat
om te zwemmen; want zijn badpak heeft
zij zelf in de groote koffer gepakt. Zij
had het bijna vergeten; met een klein
briefje erin, dat hij maar fijn moest
zwemmen, maar niet te veel naar de da
metjes in het zwembad moest kijken.
En heeft ze een uur na aankomst al niet
een briefje? Goed, hij heeft het zelf
wel onder zijn hoede gehad in een van
die postzakken in zijn eigen machine,
maar hij zou het niet graag willen mis
sen. Nog twee dagen. Dan komt zijn
eerste brief van onderweg, dan nóg een,
die altijd een dikke is, uit Bandoeng, en
dan gaat-ie zelf weer uit Batavia. En
kan ze als alles weer fijn gaat, dat kleine
vliegtuigje op de routekaart in de slaap
kamer weer een stukje verder zetten.
Jodpur, Jask en dan Athene, en dan, nog
één dagje.
En dan zal ze zich, op de eerste avond,
Waar ze zich zoo op verheugd had, wel
eens teleurgesteld voelen, omdat de baas
dan wel eens erg moe is, en niet direct
de lust heeft op al die vragen, die ze,
hem natuurlijk zal stellen, te antwoorden.
Maar de dertig van het alleen zijn, zijn
voorbij.
FRIEDRICH VON SCHILLER.
10 November a.s. zal het 175 jaar ge
leden zijn, dat de groote Duitschc dich
ter Friedrich von Schiller geboren werd.
XII.
Dinsdag 18 September.
Vandaag las ik in de Texelsche Cou
rant, dat Siem de Waal ijn fietstocht
naar Stockholm, Berlijn, Parijs en Brus
sel volbracht heeft en weer op Texel
terug is. Dat was een prachtige prestatie
hoor, 4600 K.M. op de fiets. Ilij heeft
nu eens mooi aangetoond, wat je met de
wereldtaal Esperanto wel kunt bereiken.
'Hier in Chicago zou je er niet veel aan
hebben. Het is hier allemaal Engelsch
Engelsch. De Amerikanen willen er
blijkbaar niet aan.
(Bijschrift van de Redacteur. Wc moe
ten hier even een groot misverstand uit
de weg ruimen. Natuurlijk spreekt men
in Chicago Engelsch, evenals in Parijs
het Fransch de omgangstaal is, in Ma
drid het Spaansch, enz. Het is nimmer
de bedoeling van de Esperanto-propa-
gandisten geweest en zoo ver zal liet
nimmer komen, ook, dat zij de moedertaal
willen uitroeien opdat er plaats kome
voor het Esperanto. Niets zou dwazer,
niets onmogelijker zijn. Neen, onze leus
is: ieder verstandelijk goed ontwikkeld
mensch leere naast zijn moedertaal hctl
Esperanto. Wij zijn volstrekt niet tegen
het leeren van Engelsch, Fransch, enz.
Integendeel! Maar wel hameren we er
steeds op: Leert in elk geval ook Es
peranto. In verhouding tot de studietijd
voor andere talen vercischt, vordert het
Esperanto maar enkele uren per week,
om na verloop van 9 -12 maanden reeds
aardig gelezen, gesproken en verstaan
te kunnen worden.
Wie zich als Esperantist in Berwyn
bevindt, dus in de voorstad van Chicago,
waar Marius Reuvers vertoeft, behoeft
zich maar te wénden tot mej. E. G.
Simonek, 2600 S. Ridgeland Avenue, Es-
peranto-cori'sul aldaar, om volledig te
worden ingelicht. Zij zal u desgewenscht
met andere Esperantisten in verbinding
stellen, zoo noodig voor een Esp.-gids
zorgen, enz.
En wie als Esperantist in Chicago
komt
Wij antwoorden: In deze stad van 2700
duizend inwoners zijn zeer veel Esperan
tisten. Wie lid is van een der Esp.-Bon
den en daardoor in liet bezit van een
adresboek (dat van de U.E.A. over 1934-
telt 334 blz. met duizenden namen en
adressen over de heele wereld), vindt
daarin wat hij zoekt.
Zoo heeft o.a. de U.E.A. er een consul:
F. J. Kovarik, 2502 Kedzie Av. Men heeft
er twee Esp. Vereen., genaamd Gradata
Esp. Societo, welke iedere 4c Woens
dag van de maand, des avonds om. 8 uur
vergadert in het gebouw 1500 W. Culler-
ton Street, en Amikoj de Esp., die iedere
Woensdag om 7 uur vergadert in het
Vegetarisch Restaurant Matwell, 365 W.
Madison Street.
Zelfs heeft de Chicago'sche Esp. We
reld een eigen kantoor. Dit is gevestigd
1500 W. Callerton Street.
Zooals men ziet: Met het Esp. Adres
boek in de hand komt men door het
gansche land. In 75 steden en stadjes
van de Vereen. Staten heeft de U.E.A.
zijn officieele vertegenwoordigers, groe
pen en daarbuiten nog honderden ver
spreid wonende Esperantisten. En dan
te bedenken, dat er zich ontwikkeld noe
mende menschen zijn die beweren „Espe
ranto wordt toch niets". Ze hebben dub
bel ongelijk. Het behoeft niet iets te
„kvorden". Het IS reeds iets.)
Woensdag 19 September.
Een reis met de auto naar het Noorden
bracht me buiten de stad, waar men
bouwland vindt met mais als hoofdpro
duct. Ook zag ik er kool en wat gladi
olen. De grond is hier zware klei, zwart
