BLUE BAND A
weer
koorts
AKKERTJES
TWEEDE BLAD
TEXELSCHE COURANT
„Neemt Holland's beroemde Standaardmerk"
fcrgen
heb ik
raadt het BLUE BAND-meisje.
DOOR DE NACHT OVER AZIË.
Nieuwe Tijden, nieuwe Zeden
Het merk, dat een jarenlange reputatie heeft gevestigd door Blue Band's
onvergelijkelijke kwaliteit. Het merk, dat een garantie is voor de fijnste grond
stoffen, gekarnd onder de strengste controle. Het merk, dat
voordeel èn kwaliteit op onovertrefbare wijze combineert.
V E R S C H GEKARND
cents
per
2 pondspakje
is Uw verzuchting als Gij Uw keel
voelt dik worden en U onprettig
en rillerig begint te voelen. Slop
die opkomende verkoudheid, ga
vroeg naar bed. Neem één of twee
"AKKERTJES" en morgenochtend
voelt ge U prettiger dan ooit en
Uw verkoudheid 'gaat niet door".
"AKKERTJES" stellen nooit teleur!
AKKER.CACHETS
Wie zich thans op ons blad
abonneert, ontvangt het tot
1 December GRATIS
Zaterdag 17 Nov 1934.
lillll^ Het is prachtig, al die uit-
jj|jj|* vindingen tegenwoordig: tclegra-
jijjjl* fie zonder draad, kruit zonder
jiilij* rook, vliegen zonder motor er
ijjjij+ ontbreekt maar één ding aan.
jjjjll* En dat is?
jjjjjj* Een bruidschat zonder vrouw.
Illllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllll Mcdedeelingen lllllllllll!
iiliilllllil van Texels Bioscoop-Theater
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIII
ONS NIEUW PROGRAMMA.
„Bleeke Bet" is weer vertrokken. Het
heeft haar aan groote belangstelling niet
ontbroken. De een vond deze tweede
Hollandsche amusementsfilm mooier, de
ander oordeelde haar minder mooi dan
De Jantjes. Smaken verschillen. Over
het algemeen heeft de film, naar ons ge
bleken is, aan de verwachtingen wel vol
daan en ziet men meerdere films uit eigen
land met vertrouwen tegemoet.
Van het nieuwe program is het hoofd
nummer „Het verboden Paradijs", een
zeer spannende film, welke zich afspeelt
op een eiland in de Groote Oceaan. Een
plezierjacht doet liet aan. Een jongeman,
Johnny, valt overboord en zou zeker een
haai ten prooi gevallen zijn, ware het
niet, dat Luana, een bekoorlijke jonge in-
boorlinge hem redt. John vat liefde voor
haar op, maar hiertegen verzetten de
inlanders zich. Zij maken zich van hem
meester en binden hem aan een boom.
Een vreeselijke dood wacht hem. Onder
wijl verneemt hij, dat zijn geliefde ge
dwongen wordt met een prins in het hu
welijk te treden. Tijdens de vuundans,
welke aan de plechtigheid vooraf gaat,
weet Luana te ontsnappen. Ze bevrijdt te
vens John en er breken dan weer enkele
weken van zalige vreugd voor beiden
aan. Een hut in het oerwoud dient hen tot
woning. Op zekere dag blijkt bij zijn
thuiskomst Luana ontvoerd, terwijl tot
overmaat van ramp een vulkanische uit
barsting het laatste vernietigt, wat hij
nog het zijne kon noemen. Op zoek naar
Luana komt hij in de buurt van het in
boorlingen dorp. Hij valt in handen van
zijn aartsvijanden. Hij zal met Luana
worden geofferd aan de vulkaan, die door
hun wangedrag zoo vertoornd zou zijn.
Ook dit gevaar wordt echter afgewend.
Op welke wijze? Dit laat de film zien in
spannende tafereelen. Luana wordt met
veel moeite door John aan boord ge
bracht, waar na eenige tijd ook eenige
inboorlingen verschijnen met aan het
hoofd Luana's vader, die een beroep op
haar doet teneinde „de wraak van de
vulkaan" van het eiland af te wenden.
De film brengt de ontknooping, waarbij
de spanning tot het uiterste wordt op-
gevoerd.
Eenige actueele films, aan dit hoofd
nummer toegevoegd, maken bioscoopbe
zoek ditmaal al zeer aantrekkelijk. Geen
voetbalvriend en geen U i ver-b ewo n de raar
zal thuisblijven. Ook wie de officieele
opening van de Staten-Generaal van nabij
wil aanschouwen, kan deze keer terecht.
DE MODERNE ST. NICOLAAS.
(Wijze: van ouds bekend.)
Zie ginds komt de Klaastax uit Spanje
weer aan,
Hij brengt ons Sint Nicolaas, ik zie hem
al staan;
Hoe wappert zijn watbaard al heen en al
weer,
Hij's lang niet zoo oud als de vorige keer.
Zijn knecht staat te lachen en roept ons
reeds toe:
't Is werk, dat ik zonder een rentelcaairt)
doe;
Ik draag er de geldkist, ei zie hoe ik zweet.
Ik wou dat mijn baas het per giro maaii
deed.
Eu als ze vertrekken, staat Kee in de gang
Met twee zwarte vlekken op iedere wang;
Ze vraagt aan St. Nicolaas: waar wacht
u nog op?
Ik wacht op meheir: per visite vijf pop.
HWie VAN ZON EN MAAN. ®|||ffl
MAAN ZON
EEN INDIE-RE1S PER K.L.M.
Het is nacht in Bagdad, donker en
toch warm. In de zomermaanden neemt
in deze heete woestijnstad na zonson
dergang de temperatuur wel- af, maar
koel wordt het er nooit een half jaar
lang niet. Des nachts slapen de inwoners
op de platte daken hunner huizen, daar
het binnen ondragelijk blijft. En zoo ook
liggen wij, de bemanning van het mail
vliegtuig, dat drie dagen geleden uit Am
sterdam vertrokken is, met ons vieren
in onze bedden onder een open, ster-
rengevulde hemel, als, drie uur voor zons
opgang, een Arabier ons komt wekken.
Snel staan we op men leert op weg
naar Batavia zijn tijd te gebruiken.
Van ons hoogé hoteldak (drie hoog en
dat is voor Bagdad hoog) zien we de
oude stad der Khalifen met haar vele
moskeeën, slapen onder de sterren. Er is
geen maan; slechts flauw teekenen zich
de gele en witte gebouwen in de nacht
at: Bagdad een sprookjesstad. Hoe
weinig Europeanen is het ^gegeven om
haar in haar geïsoleerde ligging met 600
K.M. woestijn naar alle zijden, om haar
heen, te aanschouwen. Slechts het vlieg
tuig heeft haar Oostersche toover zonder
moeite bereikbaar gemaakt. Want wat
voor een kameelkaravaan vier moeizame
reiswekeu beteekent door het heete
zand, bestookt door stofstormen, doen
de driehonderd paarden van onze ma
chine op een behaaglijk koele hoogte op
égn dag.
Een kwartier latei- zitten we aan het
ontbijt, dat stevig op z'n Engelsch is
toebereid: geroosterd brood, ham. spek,
eieren, marmelade, visch en havermout.
Dat zal ons de noodige krachten geven
om vandaar diep in Perzië te komen. We
zouden daarvoor overigens zoo vroeg niet
hebben op te staan, want het is totjask,
onze bestemming van de vierde dagreis,
maar 600 K.M. of negen uur vliegen.
Maar de weervoorspelling heeft met
sterke winden na zonsopgang gedreigd.
Sterke winden beteekenen 's zomers bo
ven deze woestijnen onherroepelijk zand
stormen en zandstormen verheugen zich
niet in onze sympathie. Want niet zel
den komt het gele stof daarbij tot drie
vierduizend meter hoog. Daar beneden
is er dan evenmin uitzicht als in Europa
bij mist en daarboven blijft de atmosfeer
toch van onaangename heiïgheid.
Als we ze kunnen ontwijken, zullen
we het niet laten. Zoodoende maakten we
gisteren, na de ontvangst der weervoor
spelling, het plan op om twee uren voor
zonsopgang te starten, teneinde de uitge
strekte watervlakte van de Perzische Golf
te kunnen bereiken, voor de te vei wachten
morgenwind het zand hoog kon hebben
opgehaald. Door het duister snellen onze
auto's, met onze bagage, onze met thee
gevulde thermosflesschen, onze inge
pakte maaltijd en onszelf door de donkere
stad, waar hier en daar nachtelijk leven
te bespeuren is: bepakte ezels en kamee-
len worden in kleine groepen naar de
markt gedreven en hier en( daar zitten ge
zelschapjes Arabieren voor een schaarsch
verlicht café in gesprek bijeen. Met dof
gerommel passeeren we de lange smalle
schipbrug over de Tigris en als we aan
de overzijde de zuidelijke oever beklim
men, strijken onze schijnwerpers dee
moedig over de geknielde ruggen van
dozijnen aldoor kauwende kameelen, die,
met hooge lasten, vannacht de stad ge
naderd zijn en op de dageraad wachten
EEN SCHOONE UIT INDO-CHINA.
Ze draagt een coiffure, welke met
stroomlijnpermanent schijnt te willen wed
ijveren.
om haar binnen te gaan. Eeuwen en
eeuwen achtereen hebben zoo karavanen
voor „De stad van de 1001 nacht" ge-,
rust; eeuwenlang is liet slechts de ge
duldige taaie kameel geweest, die de
mensch door de woestijn heeft kunnen
dragen. Nu rust, weinige mijlen van hun
pleisterplaats, aan de rand van een
groote zandvlakte, in een moderne plaat
ijzeren hangar, een nieuw, geduldig en
volhardend ros, dat de mensch veertig-
voudige snelheid en draagvermogen biedt;
het gevleugelde ros; het schip der lucht,
dat het schip der woestijn komt verdrin
gen.
Op liet vliegveld, wachten ons, ge
hurkt bij de hangar, Arabieren, om onze
groote Fokker naar buiten te rollen.
Vreemde Arabische kreten klinken door de
nacht, als zwaar, langzaam en log, het
zeven ton zware gevaarte over de drempel
naar buiten moet kómen. „Aia wa, Aia
wa, Aia waOp de schor gezongen
cadans van een ruwe stem duwen Hol
landsche, Engelsche en Arabische handen
de vogel met vereende krachten naar
buiten: het rhythme van de arbeid is in
ternationaal.
OOSTERSCHE STAD.
De hoofdstad Sana, van Jemen, voor
eenige maanden het tooneel van hevige
strijd.
De bagage wordt de cabine ingetild
en vastgesjord. De eerste vlieger gaat
nauwkeurig na, of alle lampen branden
willen, hoeveel liter benzine elke tank
bevat, of de nieuwe retourkaarten gereed
liggen, de papieren aan boord zijn en
tevens neemt hij de laatst aangekomen
post in ontvangst. Alles klaar? Dan be
ginnen mecanicien en marconist tezamen
een voor een de drie schroeven een aan
tal malen rond te draaien, teneinde zoo
veel gas in de cylinders der motors te
zuigen, dat tenslotte een daarin ontsto
ken vonk met plotseling zwaar door de
nacht opdaverend geweld de krachtmon-
sters kan doen aanslaan.
Even mogen de motoren alle drie gelijk
tijdig warm draaien; de drie toerentellers
staan op 800 als de machine, als geladen
met nog ingehouden kracht, zacht staat
te trillen, met haar kop reeds in de wind1
gedraaid. Dan wordt de rem op de wie
len stevig aangezet, want nu moeten ze
voor we starten, even toonen wat ze
kunnen en of ze bereid zijn ons zonder
tegenspartelen op volle kracht omhoog
te trekken. Eén voor één krijgen de mo
toren vol gas. De toerentellers springen
op hun beurt op tot 1800 en 1900, de ma
chine schudt en beeft en achter de staart
stuift een zwarè zandwolk, hoog opwar-
relend en kolkend, op in de duisternis.
Zij zijn perfect in orde. We nemen af
scheid van onze helpers, trekken de deur
achter ons dicht en nemen onze plaat
sen in; de twee vliegers voorop, de mar
conist in de cabine bij het radiotoestel.
Opnieuw, maar nu tegelijk krijgen de
motoren alle gas, dat ze maar verwerken
willen en bulderend loopt het postvlieg
tuig in het licht van een achter haar
opgestelde schijnwerper de woestjjn in:
tien, dertjg, zestig.... negentig K.M. Nu
trekt de vlieger zachtkens het hoogtestuur
naar zich toe en gehoorzaam rijst de
groote vogel omhoog van haar schaduw,
omhoog uit het licht en naar de ontel
bare sterren, die in de nog van het zon
licht verlaten hemel fonkelen en glan
zen. Er is weer een dagreis begonnen.
(Wordt vervolgd.)
Ontleend aan „De Wereld van Boven",
door de K.L.M.-piloot Viruly. Uitg.
Douwe Egberts N.V.
BBI46-C
Nederlandsen Ongeëvenaard bij gevalle kou
Product oriepi rheumahsche pijnen,
Zenuwpijnen, Hoofdpijn, enz.
Per 12 sl. 52 cl. Zakdoosje 20 cl.
Volgens recept van Apotheker Dumont
Datum:
Op:
Onder
Op:
Onder
Z. 18 Nov.
2,18
4,08
7.23
4,04
M 19
2,37
5,30
7,24
4,03
D. 20
3,02
6,52
7,25
4,02
W 21
3.35
8,10
7,27
4.01
D. 22
4,20
9,18
7,28
4,00
V. 23
5.16
10 14
7,30
3,59
Z 24
6,21
10,56
7,32
3,58
Woensdag 21
Nov.
Volle maan
