1 De Nieuwe ïexelsehe Courant No. 4897 48s,e Jaargang Woensdag 28 Nov. 1934 TEN KANONSCHOT I Van week tot week Smeulende vonken De wapens neer Of meer? Texelsche Berichten Uw advertentie in dit blad op Texel huis aan huis gelezen is sinds 1 Juli 1930 ia dit blad opgenomen. UITG.: N.V. Boekhandel en Drukkerij v.h. Langeveld en de Rooij Den Burg. Tel. 11. ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal; buiten den Burg fl.losse nrs. 4ct. ADVERTENTIES: 15 regels 60 oent iedere regel meer 12 ct. Eenzelfde adv. voor viermaal ineens opgegeven wordt driemaal berekend. HOOGWATER ter reede van Texel v.m. (nam. ongeveer uur later.) 29 30 1 2 3 4 5 Nov 1,32 2.30 3,35 4,42 5,42 6,35 7.25 LICHT OP RljWlELEN en RIITUIGEN 4.26 RAADSVERGADERING. De Burgemeester der gemeente Texel: Gelet op art 41 der Gemeentewet; Brengt naar aanleiding daarvan ter kennis van de ingezetenen, dat eene verga dering van den Gemeenteraad is belegd op Donderdag 29 November 1934, des voorm. te 10,30 uur in de daarvoor bestemde zaal ten Raadhuize dezer Ge meente. Texel, 26 November 1934. De Burgemeester van Texel, W. B. OORT. Aan de orde: 1. Ingekomen stukken. Mededeelingen 2. Wijziging veeverordening. 3. Vaststelling vergoedingen bijz. la ger onderwijs over 1932. 4. Vrijstelling onderwijs in lichame lijke oefening. 5. Aanvrage van W. Dijker om ver goeding ingevolge art. 13 der Lager Onderwijswet 1920. 6. Herziening jaarwedde Burgemees ter, Secretaris en Ontvanger. 7. Subsidie-verleening voor bloemen tentoonstelling te Heemstede. 8. Herziening Hondenbelasting. 9. Adres om brandstoffentoeslag aan vverkloozen. 10. Subsidie-verleening en goedkeuring begrooting Algemeen Armbestuur 1935. 11. Vaststelling gemeente-begrooting voor 1935. 12. Heffing opcenten op de personeele belasting. ZATERDAGAVOND. Achter de geluiddempende schermen der Europeesche diplomatie hebben de laatste week stormen gewoed, welke wel van hetgeen sedert het begin van dit jaar was opgebouwd ter versterking van de vrede, dreigde weg te vagen. De in begin October gepleegde moord op koning Alexander en Barthou heeft aanvankelijk geen politieke gevolgen gehad, maar nu bleek plotseling, dat die noodlottige ge beurtenis toch een uitbarsting dreigde te verwekken tusschen Belgrado en Boeda pest, tusschen Rome en Belgrado en tus schen Parijs en Rome, met het gevolg, dat langs alle diplomatieke geleidingen felle vlammen omhoog schoten, welke de vredesengelen de vleugels dreigden te schroeien. De kortsluiting was ontstaan in Belgrado, waar men, onder de druk van zekere Servische elementen, die er niets van wilden weten het gebeurde te Mar seille in de doofpot te stoppen, besloot; zich tot de Volkenbond de wenden, ten einde de zoo noodige opheldering te ver krijgen. En daar er toch juist een buiten gewone zitting van de Volkenbondsraad voor de deur stond, liet Belgrado te Genève weten, dat het deze eerste gele genheid wilde aangrijpen om zijn beklag te doen voor het internationale forum. Tevergeefs wees Genève er op, dat deze buitengewone Raadszitting uitslui tend was gewijd aan het vraagstuk van de Saar. Tevergeefs trachtte de alge- rneene secretaris van de Volkenbond, Joseph Avenol, de Joego-Slavische mi nister van Buitenlandsche Zaken te over tuigen, dat liet hier geen „gelegenheids misdaad" betrof. De gebeurtenissen had den zich echter in Joego-Slavië reeds zoo scherp toegespitst, dat intriges tegen de mi nister van tuiten 1. Zaken, Jevtitch, die door tegenstanders werd beschuldigd van nalatigheid ei onverschilligheid, hadden reeds zulke scherpe vormen aangenomen, dat de secr.-generaal van de Volkenbond voor doovemans boren praatte. Nauwe lijks kreeg men in de verschillende hoofdsteden de licht van Joego-Slavië's voornemen, of 'n alle ministeries van JEVTITCH. Minister van Buitenlandsche Zaken van Joego-Slavië. Buitenlandsche Zaken begon de alarmklok te luiden. Want de openbare behandeling van deze kritieke zaak te Genève zou met alleen de Hongaarsche regeering, maar ook de Italiaansche in een moeilijk parket brengen. Rome, zoo beweerde men, heeft evengoed als Boedapest aan de kringen, waaruit de moordenaars van koning Alexander en Barthou zijn voortgekomen, een bescherming verleend, welke de gren zen van liet traditioneele asylrecht verre overschrijdt. Vooraanstaande staatslieden oordeelden het noodzakelijk, wilde men de Europee sche vrede niet in onmiddellijk gevaar brengen, zekere dingen met de mantel der liefde te bedekken en openbare debattien daarover voodoopig te vermijden. Evenwel blijkt Belgrado niet bereid, af te zien van een beroep op de Volkenbond. Zelfs oordeelde Benesj, Minister van Buitenl. Zaken van Tsjecho-Slowakije, die stap billijk en zelfs noodig, eensdeels om een ongewenschte regeeringswisseling in Joego-Slavië te voorkomen, en tevens om de Volkenbond niet mede schuldig te maken aan toestanden, waaruit de tra gedie van Marseille voortgesproten is. Hoewel in diplomatieke kringen te Rome, het praatje gaat, dat de Duce onlangs heeft uitgeroepen: „Als Joego-Slavic Hongarije aanvalt, zal Italië zich even eens als aangevallen beschouwen", neemt men toch niet aan, dat Mussolini meer waarde hecht aan goede vriendschap met Hongarije, dan prijs stelt op toenadering tot Frankrijk. En de instructies, welke de Fransche gezant te Rome, graaf De Chambrun, kreeg toen hij Parijs weer verliet, zullen de Duce toonen, dat Parijs bereid is zoowel met betrekking tot het Noord-Afrikaansche waagstuk als ook in financieel opzicht, zich tegemoetkomend te betoonen. De besprekingen, welke te Genève plaats hebben, zullen veel ophelderen, wat tot dusver i n 'n nevel van diplomatieke onzekerheid ligt. Door de onverwachte tragische dood van Barthou schenen de meeste onderhandelingen te zijn afgesne den. En daar- Europa niet wist, welke weg zijn opvolger Laval zou bewandelen, werd alles in duisternis gehuld. Nu heb ben ministers, gezanten en overige diplo maten weer voldoende voeling gehad, om de besprekingen, afgebroken door de schoten te Marseille, weer aan te knoo- pen. De atmosfeer te Genève is zieker wel geschikt om de spoken, welke sedert een maand in nationale hoeken en diplo matieke gaten rondsluipen, te verjagen. Schuschnigg, de Oostenrijksche bonds kanselier, is onderwijl bij Mussolini op visite geweest. Hij is daar uitermate vriendelijk ontvangen. Maar het liep toch in het oog, dat Mussolini nu oppaste, de hartelijkheid geen vormen te geven, die in Zuid-Slavie het wantrouwen in zijn ARTHUR HENDERSON, voorz. der „Ontwapenings-Conferentie". bedoelingen met Oostenrijk nog konden vergrooten. Mussolini heeft daar belang bij. Want zonder Italiaansch-Zuid Slavi- sche toenadering, is er geen Fransch-Ita liaansch accoord mogelijk. Dat zou Frank rijk zijn oude bondgenoot Zuid-Slavië niet kunnen aandoen. Maar Frankrijk heeft als prijs voor dit accoord, nu (zie bo ven) goede gaven beloofd, bestaande in politieke en zelfs territoriale concessies in Noord-Atirika. Mussolini wil eindelijk wel eens tastbare bewijzen zien van zijn, totnogtoe meer levendige dan vruchtbare buitenlandsche politiek. Het is een haast zielige gedachte, dat in deze dagen te Genève ook weer het bureau voor ontwapening bijeen is ge komen. Men moet de volharding van Henderson, de voorzitter, bewonderen. Hij weet niet van opgeven. Die man ver dient nog resultaten van zijn conferentie te zien. Dat zal voor heel de wereld een heugelijke dag zijn. Bovendien heeft Fienderson dan een goede kans, het leef tijdsrecord van Methusalem met stukken te slaan. Om de voortzetting van de conferentie mogelijk te maken, heeft Hen derson nu voorgesteld, voorloopig alles wat op werkelijke ontwapening of beper king van bewapening betrekking heeft, terzijde te laten en allerlei conventies van minder belang ter hand te nemen. Om hein een genoegen te doen, en de draad, die eens misschien weer van nut kon blijken, niette laten afknappen, heeft men hem zijn zin gegeven. Resultaat van dit werk is niet te verwachten, al was het alleen al, omdat Duitschland niet meedoet. De anderen zullen geen con ventie onderteekenen, waarönder Duitsch land zijn naam niet zetten wik NATIONAAL SOC. BEWEGING IN NEDERLAND. De belangstelling voor de propaganda- vergadering, welke vanwege de N.S.B. Zaterdag in hotel Texel zou warden ge houden, was zoo groot, dat de zaal allen niet kon bevatten. Velen moesten met oen staanplaats genoegen nemen. Als sprekers zouden optreden de heie ren Van Kampen en Vlekke. Eerstge noemde zou spreken over het Nation Soc. in het algemeen, de ander zou in het bie- zonder over Nation. Soc. en Katholicisme het woord voeren. De leiding van de vergadering berustte bij de heer D.Geus, van IJmuiden, vroeger alhier woonachtig. De heer Geus zeide oud-Texelaar te zijn. Hij sprak zijn voldoening uit over de groote opkomst en wees er op, dat bij wijze van uitzondering debat zou wor den toegestaan. Verder zouden schriftelijk vragen kunnen worden gesteld. Vervolgens kreeg de heer Van Kam pen het woord. Wij geven zijn rede in beknopte vorm hier weer (de vergadering duurde van acht tot bijna 12 uur; een volledig verslag zou wel eenige pagina's vullen.) REDE VAN DE HEER VAN KAMPEN. Volksgenooten, Kameraden! Dit is de eerste vergadering der N.S.B. op Texel, maar vermoedelijk heeft u uw oordeel reeds klaar op grond van wat u er van las of lnjorde. De N.S.B. heeft overal dichtbezette zalen. Geen wonder. We leven in een uiterst moeilijke tijd. Velen zijn radeloos, zoeken wanhopig een uitweg. Hoe? Ons volk is verdeeld, ver splinterd. Wij willen het weer hereenigen. maar stuiten op tegenstand van uiterst links tot uiterst rechts, van Lou de Visser tot Duymaer van Twist. Alom klinkt de roep om vrijheid, van Liberaal, Marxist, van de kerkklok. Aifcivankelijk scheen net Liberalisme de wind in de zeilen te hebben. Zijn opbloei dateert uit de tijd van opkomst van de industrie, van uit vindingen op technisch gebied. Maar toen brak de arbeider zich baan, het proleta riaat werd geboren en wilde zich niet ver laagd zien tot een stuk gereedschap. Het Liberalisme maakte koopwaar van 's men- schen eerste rechten, en schiep de tegen stelling tusschen stad en platteland. Het Marxisme ontketende de klassenstrijd, vervulde de harten van haat, zette bur ger tegen burger en arbeider tegen ar beider op, kweekte egoïsten. Wij zeg gen: weg met haat en verdeeldheid; reikt elkaar de hand ter verzoening. Al les dreigt vast te loopen. Wij willen dit verhoeden, maar laster, verguizing, broodroof en hoongelach zijn ons deel. Wij willen orde en het gevoel, dat wij tot één volk behooren, versterken. De Liberalist stelde de grens voor de heele wereld open, de Marxist leert, dat het Een kanonschot hoort hy niet. Hy slaapt maar döer. Maar zeg je heel zacht aan z'n oór, J.GRUNO'5 BAAI-TABAK Dan is de rakken Dadelijk wakkert vaderland overbodig is en verkondigt de klassenstrijd, welke verbittert en ver deelt. Dat gaat niet langer. Zie de 400.ÜÜO werkloozen en de last, welke op arbeider boei-, fabrikant, en middenstander drukt. De regeering ziet geen redding, haalt de schouders op. Wij willen organiseeren allen voor allen, allen voor één, allen voor Nederland. De pers werkt ons te gen, vooral de roode. Wij venvachten geen redding van een enkele sterke fi guur. Wij allen moeten ons te weer stellen om dreigend onheil af te wenden. Van herstel van de eenheid alleen is ge luk te verwachten. Steeds stuiten we op de staat en zijn inrichtingen. Het recht blijkt uitgeleverd aan een stomme meer derheid. Alles wordt klaargemaakt achter de schermen. Wij willen een hoogerrecht en wel in een staat, die de vaderlands liefde niet uitgebannen heeft. Wie van onrecht leven, zijn tegen ons. Colijn ver klaarde onlangsrijden in de mist en weten niet waarneem Aan die moe deloosheid moet een eind komen. Ons' land moet weer bewoonbaar worden voor ieder, die werken wil. Weg met de chaos van liberalisme en marxisme. Toon uw vaderlandsliiefde niet alleen door een vlag of het dragen van oranje. De kansel worde niet misbruikt om politiek te be drijven en b.v. tegen ons te ageeren. Beweerd wordt: De N.S.B. is niet chris telijk. Wij zeggen: De regeering is niet christelijk, want ze bemoeit zich al leen met de gave gulden en het sluitend maken der begrooting. Wij zijn een schot jesvolk. Telt Velzen geen 47 sectcn? Het Christendom wordt misbruikt en !eid;t zoo tot verdeeldheid in plaats van tot verbroedering. Wij komen hier tegenop. Wij willen geen gekonkel, geen cumulatie, geen aalmoes, geen speculeeren. op lage hartstochten. De vrijheid van de democra tie wordt ons slechts gelaten in de se conden, dat we onze stem in een hokje mogen uitbrengen en verder in het op brengen van belasting. Wij worden ge knecht door economie en politiek. Weg met de grimmige haat der Marxisten. Minister Ruys zei onlangs in de Kamer in een debat met Lou de Visser: „U komt hier niet om te denken, maai* om te praten". De N.S.B. zoekt beter metho den en lacht om de verdachtmakingen, waarvan het orgaan „Vrijheid, Arbeid, Brood" v.d. Arbeiderspers vol is. De foto van een als marinier verkleede redacteur moest dienst doen bij een artikel over de Zeven Prov. Een foto uit de Eng. film „Cavalcade" werd gebruikt om Duitsche vrouwen achter tralies in een concentra tiekamp voor te stellen. Onbeschaamde leugens. In Duitschland is de toestand, lang niet volmaakt, maar tien jaar terug, toen er de Barmats en Sklareks regeer den; de Ned. roode pers met Duitsch geld gesteund werd, de straten vol zwer vers waren en zelfmoord aan de orde van de dag! Hierin is sinds Hitier optrad een verandering ten goede gekomen. Ech ter heeft de N.S.B. in Nederland niets met Duitschland te maken. Zij heeft met werk in eigen land de handen vol. Laat uw harten niet met leugens vullen, maar ruim plaats in aan liefde en recht. Het Marxisme verlaagt de arbeider tot gra- mofoonplaat, wij wekken hem op nuchter te zijn en zelf te denken. Wij willen bou wen aan een nieuwe staat en sloopen wat, vermolmd is. Begint met ons de opmarsch tegen ongeloof en twijfel, voor liefde en recht. Laat ons Nederland weer bewoon baar maken voor ieder die werken wil en kan. (Applaus.) Hiermee eindigde de heer Van Kampen. Behoudens enkele interrupties en nu en dan gelach was het rustig in de zaal. REDE VAN DE HEER VLEKKE. Vervolgens sprak de heer Vlekke: Sinds 1933 staat de N.S.B. in het mid delpunt van de belangstelling. Daar heeft TEXELSCHECOURA ECHTE FRIESCHE O-lï-O 4 «Ctl. P€B noto

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1934 | | pagina 1