r\
ASPIRIN
No. 4911 48ste Jaargang Zaterdag 19 Jan. 1935 Q
Texelsohe Berichten
EERSTE BLAD.
Voor de Zondag.
VERWACHTING.
De stichting van Jan Bakker Bouwenszoon
en Maartje van Maarleveld.
DaJt otoótr f s
Uw adyertentie in dit blad wk
op Texel huis aan huis gelenSi.
ECOUR
WERPT DE HELD IN UW
ZIEL NIET WEG. HOUDT
HEILIG UW HOOGSTE VER
WACHTING.
Het kind wordt geboren en verwachting
omgeeft het van alle zijden als een wijde
zilver-glanzende sluier. Het is schoon het
zoo te zien liggen in die wolk van licht,
omringd door moeder's prille teederheid,
beschut door vader's bezorgde ernst.
Wonderlijke maanden waren het, waarin
hun liefde rijpte tot dit opperst ver
wachten van het nieuwe leven; maanden,
waarover de dood zijn schaduwen streek
zonder dat zij het bemerkten.
Doch met de geboorte is ook in het
kind iets ontwaakt, dat men het ontkie
men van een verwachting zou kunnen
noemen. Aanvankelijk openbaart het zich
in een al overweldigend verlangen naar
de bevrediging zijner primitieve, natuur
lijke behoeften. Uit elke bevrediging
wordt na verloop van tijd een nieuwe be
hoefte geboren: op verzadiging volgt hon
ger, op honger verzadiging; ontwaken
wisselt af met slapen, slapen met ont
waken.
De verwachting des levens echter groeit
boven dit rhythme uit. Zij wordt een
gespannenheid achter de dingen als het
ware: een richting en een gericht-zijn
terzelfdertijd. Want het goede verwach
ten in tweeërlei: het wil toegaan op wat
komen zal en het wil bereid zijn het ko
mende te ontvangen. Voortschrijden en
knielen beduidt de weg der verwachting
gaan.
Voortschrijden: werpt de held in uw
ziel niet weg. Knielen: houdt heilig uw
hoogste verwachting.
Wat voor zin heeft het te zeggen, dat
wij de held in onze ziel niet moeten weg
werpen? Dat wij moedig moeten zijn bij
tegenslag en niet versagen bij overmacht?
Ach ja, dat weten we wel. Wij hebben
zulke woorden zoo vaak gehoord. Maar
er wordt nog iets anders met dit motto,
bedoeld, n.l. dit, dat wij ook dan aan de
held in onze ziel moeten vasthouden,
wanneer er in ons leven iets helfdhaftigs
is, wanneer er juist geen tegenslag is, dia
ons oogenblikkelijk belemmert op onze
weg en geen overmacht, die ons van zeer
nabij bedreigt. Werpt de held in uw
ziel niet weg, wanneer de burger voor
de deur staat en er naar hunkert z'n plaats
in te nemen. Want juist dan hebben wij
hem het meest noodig, wanneer het
schijnt, dat al onze verwachtingen in
vervulling gaan. Dan willen wij het ons
breed gaan maken in het leven en wij
zetten ons bij voorkeur zoo neer aan de
rand van de weg, dat wij wel zicht heb
ben op het stuk, dat wij hebben afgelegd,
doch dat het gedeelte, dat in de einder
verloren loopt, verborgen blijft voor onze
blik. Op zulke oogenblikken hebben wij
dit motto van noode: werpt de held in
uw ziel niet weg.
Held-zijn immers beteekent voortschrij
den, de gevaren en het onbekende tege
moet. En niet: zich legeren om de vetpot
ten en insluimeren halverwege.
Houdt heilig uw hoogste verwachting,
wanneer uw verwachtingen in vervulling
gaan. Staat niet toe, dat zij zich mengt
onder hen, die verzadigd zijn en zich
loom uitstrekken in het reeds dorrend
gras.
Knielt te midden van uw rijkdom en de
weldadigheid van uw rust; knielt en be
reidt u in alle deemoed voor haar te ont
vangen. Mogen al uw verwachtingen in
vervulling gaan; doch houdt heilig uw
hoogste.
ZONDAG, 20 Januari 1935.
!l!!l!i!IHII!l!lll!i!lllllll!llllllll!llllli!llillll||||||||||||||||||||||||j
iillllliüil VOOP HOOFD EN HART
ZONDAG.
Indien wij de geheime geschiedenis on
zer vijanden konden lezen, zouden wij in
het leven van iedere rnensch verdriet en
lijden genoeg vinden, om alle vijandschap
te ontwapenen.
MAANDAG.
Als goede menschen op u inwerken als
zonnestralen, dan voelt gij u nimmer ver
laten.
DINSDAG.
Laster of kwaadsprekendheid moeten
ons niet verontrusten; het zijn vonken,
die vanzelf uitgaan, als men ze niet aan
wakkert.
WOENSDAG.
Laat uw tong uw gedachten niet voor
uit ijlen.
DONDERDAG.
Eerst plichten vervuld, dan van rechten
gesproken; alleen trouwe plichtsvervul
ling geeft rechten, en de meeste rechten
heeit hij, die slaaf van zijn plicht is.
VRIJDAG.
De beste opmerker en diepste denker
is steeds de zachtste rechter.
ZATtRDAG-
Een goede daad is niet zelden slechts
te danken aan een goede luim.
Miinhardt's Zenuwtablcttcn.
Mijnhardts Maagtabletten
75 ct.
Mijnhardts Hoofdpijntabletten
60 ct.
„Wat Mijnhardt maakt
is goed."
TWEEDE NUTS-AVOND.
DUO NOIRET.
We zouden nog even terugkomen op
de kostelijke avond, welke het Duo Noi
ret het Nutsdepartement Texel Dinsdag
in hotel Texel bezorgd heeft. Het was
de bedoeling van het bestuur, dat deze
tweede samenkomst aan de lichte Muze
gewijd zou zijn. De leden zou een avond
van Klein-Kunst geboden worden, een
paar uurtjes verstrooiing. En het mee-
rendeel der bezoekers zal gaarne erken
nen, dat deze avond aan deze verwach
tingen beantwoord heeft. Het leek aan
vankelijk een zware taak voor het echt
paar Noiret, om een gansche avond te
vullen; om de „gang" er in te houden en
steeds in prettig contact te blijven met
zijn publiek. Het zij echter tot Beider oer
gezegd, dat zij daarmee geen moeite had
den. Vrij spoedig wees de klok bij half
twaalf en algemeen was men over het
geen zij ten beste gaven zeer tevreden.
In zijn openingswoord gewaagde de
voorz., de heer W. B. Oort, van het Nut,
dat reeds een hooge leeftijd bereikt heeft
en smalend wel eens met een „oude
tante" vergeleken wordt. Niets is minder
waar. Met een toespeling op 'een, overi
gens hier niet toepasselijke reclame voor
Old Scott's Whiskey, met de afbeelding
van een hoogbejaarde baas, merkte spr.
op, dat het Nut er de moed in houdt en
opgewekt de toekomst tegemoet treedt.
We zullen van de nummers van het
program van de heer Noiret geen opsom
ming geven. Een enkele aanteekening
slechts. Een treffend liedje was zeker dat
van De arme droomer, waarvan Otto Zee-
gers de tekst schreef:
Er was er eens een arme droomer,
Die van het aardsche niets bezat.
Hij schreef boeken en gedichten, die
iedereen ontroerend vond, maar de stak
ker. kwam zielig aan z'n eind, daar zijn
kunst niet betaald werd. Het leven is in
derdaad hard en niet in het minst berok
kent deze tijd aan scheppende kunste
naars onoverkomelijke moeilijkheden.
En dan was er een parodie op de zie
kelijke zucht naar buitenlandsch goed,
naar b.v. liedjes van buitenlandsch maak
sel. De melodietjes zijn niet zelden ver
dienstelijk, maar de woorden ót plat
ot zoo onbenullig, zoo inhoudloos, dat
het een schande te meer is, dat ons Hol-
landsche lied, naar het schijnt, niet in
tel is. Ja, Noiret sloeg de spijkers knap
op hun kop en heeft eens duidelijk ver
teld dat het nu eindelijk uit moet zijn met
„Nur eine Nacht solist Du mir gebo
ren", „Heute Nacht oder nie", met die
„treue Husair" en hoe die import van
twijfelachtig allooi meer moge heeten. In
Holland het Hollandsche lied. Gelijk
heeft-ie.
We hadden verder gelegenheid de ken
nismaking te hernieuwen met goede be
kendenvan de radio als „Ik woon op de
hoek van een straatje", en „Vliegen,
vliegen, hoog in de lucht". Dat was in
orde hoor. Dat sloeg dubbel in. En mee
zingen, dat ze deden! De stemming was
puik.
Er waren nummers, die Louis en Polly
(mevr.) Noiret samen zongen („Optimis
ten") en, het slotnummer „Goede Nacht,
tot morgen"; uitstekend was dat), andere
nam de zangeres geheel voor haar reke
ning (De Tien Geboden voor de Man).
Ook waren er nog een paar tooneel-num-
mertjes, die een goed onthaal vonden. Al
les bijeen: een avond van vroolijkheid,
van ernst ook; een avond, waarop het Nut
met voldoening mag terugzien.
EXAMENS.
Onze vroegere plaatsgenoote, mej. Jo
Blok, gedipl. ziekenverpleegster te Am
sterdam, legde deze week met gunstig
gevolg het examen voor het Diploma
Kraamverzorgster af.
Waar deze stichting, doordat zij een
openbaar karakter draagt, in de Texel-
sche samenleving een plaats inneemt, heb
ben we gemeend er goed aan te doen met
de tijdelijk eenïg regent, de heer A. L.
Bakker, te Elburg, die als executeur-testa
mentair, opdat de Stichting haar werk
zaamheid kan beginnen, met haar oprich
ting en uitrusting is belast, uit te noodi-i
gen een en ander omtrent wezen en doel
in ons blad te willen uiteenzetten.
Wij laten dus hieronder de heer Bak
ker aan het woord. Hij schrijft ons:
Gaarne voldoe ik aan uw verzoek. Ik
zal trachten zoo eenvoudig en duidelijk
mogelijk een overzicht te geven.
De 14e December 1933, overleed te
Alkmaar de erflater J. Bakker Bz., die
zijn geheele nalatenschap bestemde tot de
op Texel gevestigde Stichting van Jan
Bakker Bouwenszoon en MaaTtje van
Maarleveld. In het testament heeft de
erflater mij de opdracht verstrekt om,
volgens de bepalingen van het testament
en met in achtneming van door hein bij 't
leven kenbaar gemaakte wenschen, de
meer daadwerkelijke vestiging der Stich
ting te volbrengen, door het bouwen van
een der vijf, door de erflater gedachte,
dubbele woningen. Daartoe heeft de erf
later mij alle mogelijke macht en be
voegdheid gegeven, hetgeen van groot
nut is geweest, daar door het samenbren
gen van opdracht en macht in één per
soon een vlotte afwikkeling in hooge
mate gediend is.
BESTUUR. Wat het toekomstig be
stuur der aldus „bedrijfsklaar" gemaakte
Stichting betreft, dit zal niet door mij
alleen worden gevormd. Mij werd n.l. op
gedragen om, na gereed te zijn met de
uitvoering, in ieder geval binnen 2 jaar
na het overlijden, naast mij 2 regenten
te benoemen. De personen, die straks met
mij 't College zullen vormen, heb ik inmid
dels aangewezen. Het zijn: Ds. Alb. Vis,
te den Burg, en C. J. Bakker, te Rotter
dam. Om de 2 jaren zal een der regen
ten aftreden. De benoeming van regen
ten, en herbenoeming, e.t., geschiedt in
de toekomst steeds door de lieer Kanton
rechter te den Helder. In handen van die
Kantonrechter is tevens het TOEZICHT
op het bestuur der Stichting gelegd (ge
lijk aan het toezicht op het beheer door
een voogd over een minderjarige), welk
toezicht, naast het voormelde toezicht op
de rechtshandelingen, zijn grootste be-
teekenis vindt in de jaarlijks, in de maand
April, aan Z.E.A. af te leggen rekening
en verantwoording.
Thans kom ik aan DOEL EN INRICH
TING der Stichting, breeder omschreven
in de gedrukte statuten, welke bij mij ver
krijgbaar zijn voor belangstellenden.Ik kan
het doel niet beter en duidelijker om
schrijven, dan door te verwijzen naar
art. 1 van die statuten, hetwelk luidt:
„De Stichting is gevestigd in de ge
meente Texel en heeft ten doel het in
ot nabij den Burg op Texel verschaffen
van woningen en geldelijke toelagen aan
personen van zestig jaar en ouder, van
onbesproken gedrag, wier stoffelijke toe
stand, naar het oordeel der bestuurders
dergelijke steun rechtvaardigt en die geen
kinderen tot hun last hebben.
De bewoners moeten tot de Doopsgezin
de Gemeente behooren of Nederduitsch
Hervormd zijn".
Hoewel de Stichting voor een ieder in
beginsel open staat en dus een algemeen
karakter draagt, is in de rechten een
schakeering aangebracht door art. 2, dat
bepaalt, dat bloed- en aanverwanten van
de Stichter een voorkeur genieten, waar
mede regenten, overigens volkomen vrij
„SAMEN" OVER TEXEL.
„Samen" is de naam van het Tijd
schrift, dat directie en personeel dier
Hoogovens Mekog en Cemij maandelijks
doen verschijnen. In het laatst uitgeko
men nr. komt 'n interessant artikeltje voor
naar aanleiding van een bezoek aan
Texel, „het met natuurschoon zoo rijk-
bedeelde eiland", zooals er staat. Het is
geschreven door de heer Engelsman en
heeft in het biezonder betrekking op een
excursie naar Waalenburg, naar de
„kemphanen-sociëteit",.
Aan het verzoek om toezending van 'n
paar cliché's, passende bij dit verhaaltje,
hebben we natuurlijk gaarne gevolg ge
geven. Iedere poging om Texel nog meer
te verheffen tot een oentrum van vreem
delingenverkeer kan op onze steun, in dit
geval op illustratiemateriaal, rekenen.
IIIIII4 Een wijs man en een gek verstaan
1111114' elkaar beter dan twee wijzen of
1111114 twee gekken.
in hun beslissing, rekening zullen houden.
Bevinden zich op een bepaald oogenblik,
dat steun beschikbaar is, onder die ver
wanten, geen personen, aan wie liet ge
rechtvaardigd is steun te vcrleenen, dan
en hier komt het verschil met een
echte familiestichting duidelijk uit mo
gen, ja moeten de regenten aan n iet-ver-
wanten toewijzen.
Een bepaling van belang is, dat de
GELDELIJKE TOELAGE (maximaal f 10
per week), alleen zal mogen worden ver
strekt aan personen, die tevens in het
genot van een Stichtingswoning zijn, in.
a.w. buiten die woningen en de bewoners
daarvan, zal nimmer weldadigheid be
oefend worden.
Wat die geldelijke toelage betreft, daar
van zal behoudens legaten en giften
het thans levende geslacht niet veel be
leven, want de Stichter maakte de, overi
gens zeer verstandige, bepaling, dat met
geldelijke uitkeeringen eerst mag worden
J begonnen, wanneer de kosten aan de op
richting verbonden t.w. successierech
ten en boedelkosten door opleg uit de
inkomsten zijn teruggewonnen. Het ver
mogen, na ile sterfdag door de kosten
sterk verminderd, moet eerst weer een
waarde omvatten als ten sterfdage.
Dit te bereiken vraagt geduld, want het
bedrag dier kosten is groot (zeer hoog
successierecht) en de inkomsten zijn ge
daald.
De Stichting vindt haar levensgrond
slag in de Statuten, waarvan nimmer mag
worden afgeweken. Ze zullen te allen
tijde moeten worden nageleefd en ge
handhaafd met dezelfde gestrengheid,
waarmede men dat een Wet doet. Geluk
kig, dat de Statuten helder en eenvoudig
zijn; voor de eeuwen berekend. De erf
later, met een scherp verstand en een
helder inzicht toegerust, heeft alles lang
en tot in biezonderheden overwogen en
vond in Notaris Roos te Alkmaar (waar
de heer Bakker woonde), een onmisbaar
medewerker en eminent raadsman, die het
verstaan heeft, om op een, uit rechts
kundig, en ik mag wel zeggen wet-kun-
dig oogpunt, uitnemende wijze aan de
bedoelingen van de Stichter vorm te ge
ven, bruikbaar voor de tegenwoordige
en toekomende geslachten. Dit is een
groote verdienste, waarvoor "ik graag een
woord van hulde breng.
De eerste dubbele woning is thans vol
tooid en wacht op bewoners. De re
genten zullen binnenkort met het voor
bereiden der keuze, wie dit zullen zijn,
een aanvang maken.
De noodige oproepen en publicaties zul
len t.z.t. in dit blad verschijnen.
LIGGING. De plaats, waar de Stichting
haar woningen heeft en zal krijgen, lijkt
zeer geschikt; naar het Noorden be
schermd door den Burg, en met het uit
zicht der woningen op het zonnige Zui
den, een situatie dus, weldadig voor oude
menschen. Het land is afkomstig van D.
Bakker Gz., die verheugd is dat'de Stich
ting van zijn Oom op zijn terrein en in
zijn nabijheid verrijst.
Ik eindig met het uitspreken van de
wensch, dat de Stichting haar gezegend
doel, om aan hen, die het op dit onder-
maansche niet naar den vleeze ging, een
onbezorgde oude dag te bereiden, met
succes moge nastreven en zich daardoor
in de genegenheid der bevolking zal mo
gen verheugen. A.B.
We zeggen de heer A. Bakker dank
voor de welwillendheid, waarmede hij aan
ons verzoek gevolg gaf. Met zijn heldere
uiteenzetting heeft hij ook onze belang
stellende lezers zeker aan zich verplicht.
Niet alleen
pijn verzachten,
maar bestrijden:
hoi product van vertrouwen.
[||4 In onze jeugd vragen wij voor-
1114 schot van levensvreugde; komt
1114 de oude dag, dan moeten wij ons
1114 tevreden stellen met de rente.
