Geeft niet uw gezondheid prijs Kaatje Schoonmaak- Tournee. tLMKE WK I00DM B 41 tul per half poli Vraagt uw winkelier THEE FOCKE S. KLEIN op hoekmppk Boekhandel Parkstraat. Zijn Verledens GEURIG, PITTIG, WATERHOUDEND ames.denki SUPERBE CORSETBAND Let vooral op de elastieken hoekstukken, die het verschuiven beletten. Prijzen vanaf f3,90 tot f 11,50. N.V. PH. VLESSING, DEN BURG. SUPERBE U WEET HET TOCH 00K BOEKHANDEL PARKSTRAAT FEUILLETON S. TROMP Azn. HARLINGEN 13m VAN IS VRAAGT UW WINKELIER. Een goede thee Een beteie thee De fijnste thee 26-28 30-32 per ons door het dragen van ondoelmatige en vaak dure buikbanden. Slechts één Corsetband zal U voldoening geven, de uitstekende, doelmatige Dit is de Corsetband die vermoeidheid en pijnen voorkomt en door H.H. Doctoren wordt aanbevolen. De SUPERBE-CORSETBAND steunt de buikspieren steunt den rug, maakt het figuur slank enis niet duur. Terwille van uw gezondheid, draagt een Superbe-band WACHT U VOOR NAMAAK. fyw gèsmifïheicL Corsetband VOOR DE JEUGD. KAPITEIN KLAKKEBOS OP DE LEEUWENJACHT, Door G. TH. ROTMAN. 101. 'n Eindje verder was 'n matroos bezig geweest, ce reeling te verven. Hij was even gaan schaften en had het verf- potje laten staan. In een wip was de verfpot gehaald en nu begon Koos, die onmiskenbare talenten voor kunstschil der vertoonde, een prachtig gezicht op zijn ooms kale schedel te schilderen. 102. 't Was zeker niet erg braaf, wat hij deed, maar je moet rekenen, dat de jongens in maanden geen kattekwaad uit hadden kunnen voeren. In elk geval, het resultaat was verrassend, zoodat de negerjongen, die even later met thee voorbijkwam, van schrik het heele blad uit z'n handen liet vallen en luid gillend op de vlucht sloeg. ZIJ WEET, waar Abram de mosterd en Texel zijn kastpapier haalt. Diverse kleuren papier en punaises Rollen en Vellen. Tien Meter wit kastpapier van 10 cent af ot 6 april 1035 30 maart tot 6 april ÏQ3 44 Ze liep zijn studeerkamer binnen. Zijn schrijftafel was bedekt met papieren. Om bezigheid te hebben ruimde zij ze netjes bij elkaar. Zijn pijp lag nog, zoo als hij haar er had neergelegd en ze rook aan de kop, omdat de lucht van de tabak hem dichterbij scheen te brengen. Toen trok de rommel op de grond haar aandacht. De papiermand was vol; prop jes en snipp>ers waren over de rand ge vallen en lagen op het kleed.... Freda raapte ze op. Plotseling pakte ze een stukje papier en hield het naar het licht. Twee woorden drongen zich aan haar op: „Lewis Pryce". In zijn opwinding en verwarring na de ontvangst van de briet en in zijn haast om die kwijt te zijn, had Dorian Favers- ham vergeten, dat verbranden een heel wat zekerder vernietigingsmiddel is dan verscheuren. Freda kon niet zeggen, waarom deze woonden haar als een sleutel tot de op lossing van het raadsel voorkwamen. Op de een ot andere manier was Lewis de man, die haar zoo'n afkeer inboezemde, weer in Dorian's leven gekomen en had een schaduw er over geworpen. Misschien was er uit de dagen van vroeger, toen Dorian het zoo moeilijk had gehad, een geheim, dat Lewis kende. Haar angst nam toe, en niet uit nieuws gierigheid, maar in een onbedwingbaar verlangen om Dorian te helpen, zelfs tegen zijn wil, dwong ze zich de snippers van een verscheurende biriet bijeen te zoe ken en die te reconstrueeren. Het was een onmogelijke taak. Dorian had het epistel voor het grootste deel In zulke minutieus kleine stukjes gescheurd, dat een legkaart gemakkelijker aan elkaar te passen was dan deze snippers. Maar enkele stukken kon ze toch min ot meer tot een geheel vereenigen en fragmenten van zinnen staarden haar aan: „uw vroe gere verloofde Mabel Dobson voor nemens was naar het Noordien te reizen samenwerking in deze aang kwaad aardige geruchten Dat was alles. Lange tijd bleven Freda's oogen als ge hecht aan de woorden zonder blijkbare sa menhang. Toen verzamelde ze, schuldbe wust, alle stukje papier, wierp ze in de haard en stak een lucifer aan, om ze te verbranden. Ze gruwde even van zichzelf, ze bespionneerde de man, die ze boven alles ter wereld liefhad. En toch Uw vroegere verloofde Mabel Dobson? Wat had dat in 'shemelsnaam te beteekenen? Voornemens naar het Noorden te reizen samenwerking kwaadaardige geruchten Geheimzinnigheid op geheimzinnigheid. Freda was de draad kwijt. De combi natie op het eerste gezicht, Leek een si nistere grap. Een jachtbuis een paar knoopien, enkele als droog zand aan el kaar hangende zinnen maar alles bij elkaar genomen: de grimmige schaduw van een dreigende tragedie. Er kwam leven in het huis. De be dienden begonnen hun werkzaamheden. Freda zocht haar heil buiten. In de verte zag ze David Fairlie, die een paard bij de toom leidend, een veld overstak, en ze kreeg een aanvechting om hem te dwingen haar alles te vertel len, wat hij van dit mysterieuze gedoe wist. Hoe kon ze Dorian anders helpen dan door te ontdekken, waarin precies het gevaar bestond, dat hem als een net scheen te omgeven. Toen David haar zag aankomen, bleet hij staan. U bent vanmorgen vroeg bij de hand, mevrouw Faversham, riep hij haar vroolijk toe. Ja. Ik heb niet erg goed geslapen, en het werd me te machtig om zoo'n lijd wakker in bed te blijven liggen. En het huis is zoo eenzaam zonder mijn man. Ze zweeg en vestigde toen een onderzoeken- kende blik op zijn gezicht. Toen je gisteravond bij' me was, ging ze na een oogenblik voort, vroeg ik je ot mijn man er ooit over gespoken had, dat hem iets hinderde. Je zei, dat het niet zoo wasWil je niet openhartig tegen me zijn, David? Freda's stem trilde licht. Openhartig tegen u? herhaalde Da vid, merkbaar onthutst en een donker rood vloog over zijn gezicht. Ja. Ik wil het weten en ik voel, dat jij het me kunt vertellen. Waarom zou meneer Faversham mij iets toevertrouwen, dat hij voor u ver borgen zou houden? flapte David er on handig uit. Ik ik weet het niet, aarzelde Fre da. Misschien, omdat hij denkt, dat het mij verdriet zou doen. Maar het verdriet mij veel meer, dat ik niet in staat ben om hem te helpien als hij over iets tobt. U haalt zich muizenissen in het hoofd, mevrouw, bromde David. Ik hoop van harte, dat je gelijk hebt. Laat ik je dan nog één vraag doen, Toen jij en mijn man laatst naar die knoopien stonden te kijken weet je wet waarom zei je toen, dat ze aan jou hoorden Het zweet brak hem bijna uit. Ze was gevaarlijk dicht bij de oplossing van het raadsel. Die verduivelde knoopen zouden Faversham's ongeluk worden. (Wordt vervolgd.) 20-23-24 ets. EN SPOT GOEDKOOP. J I i ■itUsni; t- OPGERICHT

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1935 | | pagina 4