BLACK BO: N. S. B. Lijst no. 7 VLEKKE No. 4933 48"'Jaargang Zaterdag 6 April 1935 Voor de Zondag. EERSTE BLAD. Ontmoetingen. Huiselijkheid. N»2 PRUIMTABAK De Bebossching der Noordzee-Eilanden. Stemt op de Lijstaanvoerderde heer Van Texel naar Chicago. uw advertentie m cm outa wurm op Texel huis aan hui» gelezen. De wereld is groot en klein tegelijk. We komen ieaare dag menschen tegen die bij alle verschillen toch ontzettend veel met elkaar gemeen hebben. Wat lijken de menschen op elkaar: de zelfde domheden, dezelfde dagpraat, de zelfde achterklap en dezelfde geniepighe den. Of we in Turkije zitten dan wel in Ne derland. Maar dan opeens komen we een mensch tegen, die eerst misschien niet eens zoo opvalt (gelijk de gemaakte, de quasi-uitzonderlijke wél doet), maar een mensch, die ons bij kennismaking -een nieuwe kijk op het Leven .geeft, een nieu we zin ervan doet verstaan, een accoord aanslaat van het levensspeeltuig, nog nim mer door ons gehoord. En ineens breekt als het ware de zon door op een regendag. We zien in een nieuwe wereld, we ontdekken mooie din gen in een samenleving vol leelijkheid; we ontdekken bovenal plotseling in onszelf het betere, dat naar boven komt. Blonde droom en werkelijkheid tege lijk. Er zijn schoone oogenblikken in liet leven, b.v. wanneer men een innerlijk goed mensch ontmoet. ZONDAG 5 APRIL 1935. Een vrouwtje vertelt haar huwelijks leed. Het ontbreekt mijn man vooral aan huiselijkheid, zegt ze. Hij kan geen avond thuis wezen. Hij heeft geen zit in 't De kinderen kennen hem bij wijze van spreken niet. En daar komt nog bij, dat al dat straatslenteren meestal eindigt in de kroeg. Hij heeft nooit huiselijkheid geleerd, meneer. Zijn ouders werden ontzet uit de ouderlijke macht en toen is hij ge stuurd van gesticht tot gesticht. Overal een massa kinderen, overal groote za len met centrale verwarming en ik weet niet wat gerief. Het was er goed van eten en drinken. Het was er zindelijk en netjes, maar niet, ziet u, wat je huiselijk noemt. Geen gezellige kamer met een lekker warm kacheltje. Geen moeder, die on der de lamp zit kousen te stoppen, geen vader, die met de pijp in de mond iets vertelt van wat er in de krant staat. Geen potje dammen of een ander spel letje. Ik moet eerlijk zeggen: het is een verschrikkelijke man en ik houd het op de duur met hem ook niet uit, maar hij heeft ook nimmer anders geleerd. Ontleend aan „Miniaturen" uitgegeven door het Ned. Ver bond van Vereen. Pro Juventute. Redacteur: Mr. G.T.J, de Jong, oud-kinderrechter te Amsterdam. VOOR HOOFD EN HART. ZONDAG. De ongelukkigste menschen zijn dege nen, die altijd en in alles alken aan zichzelf denken. MAANDAG. Sommige vrienden zijn als de scha duw: zij vergezellen ons, zoolang de zon schijnt. "DINSDAG. Wie zijn vrijheid liefheeft make zich niet tot slaaf van zijn gewoonten. WOENSDAG. Grootsche naturen zijn in alles groot, ook in toegevendheid jegens de zwakhe den van anderen. DONDERDAG. Kleine fouten met de daarop volgen de verzoening schenken het leven meer kleur dan het hebben zou, wanneer die fouten niet gemaakt werden. VRIJDAG. Dankbaarheid van anderen is nog al tijd minder waard dan de voldoening van onszelf. ZATERDAG Raak desnoods op kwade voet met de wereld, maar nimmer met uw geweten. e 0 Schenk nooit uit een waterketel 0 0 e.d. zonder eerst de stroom uit 0 0 te schakelen. 0 Piet Pruim Peinst: GESAUSDE ZWARE EIERENZOEKEN. De Burgemeester der gemeente Texel brengt ter openbare kennis, dat de Minis ter van Economische Zaken heeft be paald, dat in het geheele Rijk: a. het zoeken, rapen en buiten de open bare wegen en voetpaden vervoeren van eieren van kemphanen, wulpen, scholek sters, grutto's, tureluurs, meerkoeten en waterhoentjes is toegestaan tot en met 28 April 1935; b. het ten verkoop in voorraad hebben te koop aanbieden, verkoopen, afleveren en langs openbare wegen en voetpaden vervoeren van eieren van het onder a. genoemde waterwild is toegestaan tot en met 30 April 1935; c. het zoeken, rapen, ten verkoop in voorraad hebben, te koop aanbieden, ver koopen, afleveren of vervoeren van eieren van zwanen, ganzen, eenden (alle soor ten), duikers, watersnippen en jgoud- plevieren NIET is toegestaan; Voorts wordt er de aandacht op geves tigd: a. dat ingevolge art. 4 der Jachtwet liet zoeken of rapen van eieren van bo vengenoemde vogelsoorten op gronden van derden slechts geoorloofd is in ge zelschap van den eidenaar of rechtheb bende ot met diens schriftelijke vergun ning: b. dat het rapen van eieren van kieviten ingevolge het bepaalde in art. 4 der Vor gehvet is toegestaan, jaarlijks van 1 Fe bruari tot en met 28 April, doch volgens art. 30 dezer wet op gronden van derden slechts in gezelschap van den eigenaar of rechthebbende of met diens schrifte lijke toestemming; c. dat het ten verkoop voorhanden heb ben, te koop aanbieden, verkoopen, afle veren en binnen de bebouwde kommen der gemeente en langs de openbare wegen en voetpaden vervoeren van kievitseieren ge oorloofd is tot en met 30 April, of, in dien deze dag op een Zondag valt, tot en met 1 Mei; d. dat krachtens art. 3 der Vogehvet het rapen, uithalen, ten verkoop voor handen 'hebben, ten verkoop aanbieden, verkoopen, afleveren of vervoeren van eieren van andere, in Europa in het wild levende soorten van vogels verboden is, uitgezonderd de eieren van de schollevaar, blauwe reiger, sperwer, woudduif, kraai, ekster, vlaamsche gaai, huismusch en ringmusch, welke eieren te allen tijde geraapt mogen worden. Texel, 29 Maart 1935. De Burgemeester voornoemd. W. B OORT. KIEZERSLIJST. Burgemeester en Wethouders van Texel maken bekend, dat de op 22 Februari j.l. vastgestelde kiezerslijst, zooals deze thans luidt, tot 1 April van het volgende jaar van kracht blijft, behoudens de wij zigingen der daarin ten gevolge van rechterlijke uitspraken, welke wijziging der lijst bevelen, te brengen. De kiezerslijst blijft voor een ieder op de secretarie der gemeente ter inzage nedergelegd en in afschrift tegen betaling verkrijgbaar. Texel, 4 April 1935. Burgem. en Weth. voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, JONKER. W. B. OORT. 1110 Hij heeft in zijn heele leven 1110 maar fén goed denkbeeld gehad 1110 maar hij is er ook schatrijk mee |j|0 geworden. 1110 Drommels, wat was dat voor jjl9 een denkbeeld 1110 Hij trouwde de eenige dochter 1110 van die rijke Meijer. door P. BOODT, Houtvester in de Houtvesterij De Eilanden. TERSCHELLING. (Vervolg). Behalve het bosch werd door Staats- boschbeheer een oppervlakte van ongeveer 300 ha bouw-en grasland aangelegd of verbeterd, terwijl de bemoeiingen van de ze dienst zich ook uitstrekken over de voor Terschelling zoo typische „bessen- plakken". Evenals op Texel en Vlieland worden ook op Terschelling verschil lende ter reinen ongerept gelaten en als natuur monumenten beheerd. Op Terschelling komen deze vier staaisnatuurmonumenten voor: De Noondsvaarder in het W„ onge veer 500 ha; de Landrummerheide ten N. van Landerum, ongeveer 14 ha; de Koe- gelwieck in het midden van het eiland ongeveer 190 ha en de zich aan de O.zij van het eiland bevindende Boschplaat, die 2800 ha groot is. Deze natuurmonumenten omvatten in totaal ongeveer een derde der staatsgronden. De eerstgenoemde drie natuurmonu menten zijn uit een geologisch en bota nisch oogpunt van belang, terwijl zich op de Boschplaat een der grootste broed- kolonies var. zilvermeeuwen bevindt. Vol gens nauwkeurige telling weirden er in het broedseizoen 1932 rond 2700 nesten gevonden, zoodat het aantal zilvermeeu wen op de Boschplaat gerust op om streeks 10.000 stuks kan werden ge raamd. Voorts broedt er de mantelmeeuw (Larus fuscus) en de starmmeeuw (La- rug canus). AMELAND. Ameland is ongeveer 6000 ha groot en behoort tot de provincie Friesland. In vroeger eeuwen was het eiland in zijn binnenlandsch bestuur geheel onaf hankelijk, daar het gezag uitgeoefend werd door de Heeren van Ameland, waar van het tot de Friesche adel behoorende geslacht der Camminga's wel de meeste invloed gehad heeft. De stamvader van dit geslacht, Ritske Jelmera, stichtte in de eerste helft der 15e eeuw op het midden van het eiland een slot, Jelmera State, dat door uitgestrekte bosschen was omgeven. In 1680 stierf het geslacht der Camminga's uit en ging Ameland over - aan de familie Thoe Schwarzenberg en Hohenlandsberg, welke familie in 1704 het eiland verkocht aan de Erfstadhou der van Friesland, Johan Willem Friso, Prins van OTanje en Nassau. Na de verdrijving der Franschen wer den de goederen van de stadhouder Prins Willem V, tot welke goederen ook Ame land behoorde, verbeurd verklaard, waar na het eiland een Friesche gemeente werd (Wordt vervolgd.) I1IIII0 En ben je er zieker van, dat 1111110 je man niet zal vergeten de bloe- j|!lj|0 men te begieten, terwijl je weg- I1IIII0 bent Illlll® O ja, hij weet wat dorst is. IETS NIEUWS. Een Fransche werklooze is op het idee gekomen om met honden uitlaten wat te verdienen. Voor 2 francs maakt lvij met de lievelingen der hondenbezitters een wandeling. (Slot). Mijn vorige brief eindigde ik kort nadat ik op de trein naar New-York was ge stapt Ongeveer een etmaal zou de reis wel duren. Toen ik de volgende morgen ontwaakte, was ik Pittsburg reeds gena derd. Nadat ik ontbeten had, begaf ik mij naar de rooksalon, van waaruit ik eein prachtig uitzicht genoot over het steeds wisselende landschap. Het was om streeks zeven uur des avonds, dat we New-York binnenstoomdem. Mrs. Griek haalde mij per auto af en nu wachtte mij nog een reis van 100 K.M., want het doel was nu Long Island. Eerlijk gezegd was ik blij, toen de reis er op zat, want van 't avonds acht uur tot volgende avond zeven uur in een trein zitten is geen „lolletje". Maandag 31 December. De laatste dag van net jaar met aan het slot een gezellige fuif met veel jon gelui, onder wie ik mij al gauw op mijn gemak gevoelde. De volgende dag ver scheidene visites afgelegd om „happy New Year" te wenschen, ook bij Holland- sche families. Vrijdag 4 Januari. Eindelijk eens echt van schaatsenrijden genoten. Het had hier ongeveer een week gevroren, zoodat het ijs best te vertrou wen was. Bij een bezoek aan New-York in gezel schap van Mrs. Griek, beklom ik de hoogste wolkenkrabber ter wereld, een gebouw van 104 verdiepingen, met el kaar 350 M. hoog, dat is tienmaal zoo hoog als de Eierlandsche vuurtoren. Een panorama, zooals zich voor mij ontrolde, toen ik van boven af eens rond mjj keek, zag ik nog nimmer en is onvergetelijk. De groote zeestoomers leken wel note- dopjes en imposant was vooral de indruk welke de havens van deze wereldstad op mij maakjen. Zaterdag 5 Januari. De dag van mijn vertrek uit Amerika. Om acht verlieten we met de auto Long Island en om half tien waren we in New-Yc.rk. Na nog enkele gebouwen be wonderd te hebben, begaven we ons naar de boot, waarmee ik na hartelijk af scheid genomen te hebben van Mrs. Griek, aan wie ik ook zeer veel verplicht ben korte tijd later de haven verliet. Jammer, dat ook nu het mistige weer het Vrij heidsbeeld, dat aan de haven-ingang staat geheel aan mijn oog onttrok. Ik had het graag eens gezien, want het moet een indrukwekkend bouwwerk zijn. Wel dra was van de Amerikaansche kust niets meer te zien. Acht dagen duurde het, eer we weder land te zien kregen. Toch hebben we ons aan boord best vermaakt, vooral de eerste dagen, toen we TieerTijk warm weertje hadden en een kalme zee. Op 10 Jan. was het nogal stormachtig. De boot schommelde geducht, zoodat bij het eten de bordjes over de tafel heen en weer schoven. Gelukkig dat ik van zee ziekte nimmer last heb. Toen we de En- gelsche kust naderden, knapte het weer op. De Engelsche Scilly-eilanden waren het eerste land, dat we van Europa te zien kregen. Dat was op 13 Jan. 'sAvonds bereikten we die dag Plymouth, waar passagiers aan land gingen en vrachtgoed gelost werd. Daarna werd naar Rotter dam koers gezet. De volgende dag pas seerden we een groot aantal visschers-i schuiten en kwamen we om negen uur n.m. TEXELSCHE COURANT ALLES WETEN IS... ♦0«e*3*0«0 Wordt vervolqd Een deel der menschheid kauwt op kauwgom, Eén deel snoept uit een snoepgoedzak, Een ander deel bijt op een houtje, Geef mij maar BLACK-BOY PRUIM-TABAK.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1935 | | pagina 1