[en
No. 4969 48""Jaargang Zaterdag 10 Aug. 1935
M9 Voor de Zondag.
ïur
rk
it
EERSTE BLAD.
ZIJT GIJ DIE MENSCH
lel
11111
^an
:>nt-
Uw advertentie in dit blad word'
op Texel huis aan huis gelezen. -!
llem
ïelis
kker
rood
and.
str
13.
Van altijd nieuwe opvoedingskracht zijn
voor de mensch de leeringen der natuur;
der natuur, met haar onvervalschte echt
heid, haar onveranderlijke wetten, haar
j gelijke waardeering van wat groot of
klein is in onze oogen. De mensch is dan
het veiligst .wanneer hij zich aan haar'
vasthoudt, wanneer hij zich aan dezelfde
wetten gebonden voelt, aan dezelfde
machten gehoorzaamt als zij.
Wat is het, dat een plant noodig heeft;
wat is voor haar levensbehoefte, indien
I zij haar schoonste bloei zal bereiken, en
Hhet lieflijkste geven wat in haaT is?Het
is voorzeker zonneschijn en regen, het is
I een bodem, die voor haar geschikt, een
I klimaat, dat voot haar weldadig is; maar
bovenal is het ruimte om haar wortels
te kunnen uitstrekken, zoodat ze zich
Jiep in de aarde genesteld voelt en daar
aan de sappen kan ontleenen, welke ze
voor haar voeding noodig heeft. We zien
wel dikwijls deze voorwaarde ontbreken,
maar nimmer ongestraft. De plant in een
ongeschikte bodem, in een haar vijandig
klimaat is niet in staat te gedijen; al gaat
ze niet dood, ze kwijnt, haar leven is
ongezond. Van lieverlede schrompelt ze
ineen, het ongedierte heeft vrij spel, ze
Iaat haar aangevreten blaadjes hangen, ze
komt niet tot haar recht.
En de mansch? Hoe vaak komt het
voor, dat wij menschen ontmoeten, die de-
1 zelfde indruk maken als de slecht tie-
vo(1 rende plant. Ziek zijn ze niet, maar ge-
p| zond evenmin; ook bij hen schijnt het Ie-
i ven niet tot zijn recht te kunnen komen.
Het is alsof iets ze belet zich door de
levenssapppen te laten doorstroomen. Wij
denken hier geenszins aan hen, die 1 ij -
1 den of krank zijn, neen, we hebben het
oog op hen, wier organen gezond zijn
en die dus in staat zouden zijn veel meer
zuivere lucht te verwerken, veel meer le
vensvreugd te genieten, veel meer blijd-
loorii schap van zich te doen uitgaan.
Wat ontbreekt hun? Wellicht kpst het
hun moeite, hun toestand te doorzien,
met al het onbevredigende en onverant
woordelijke ervan en zoeken ze daardoor
.niet met alle macht er verandering in te
brengen. Lang niet altijd kan hij in het
lichaam worden bestreden; dikwijls is de
oorzaak te zoeken in een gebrek aan
zielsrust. Immers, ziel en lichaam zijn be-
P stemd om in harmonische samenwerking
te leven; een gezond lichaam behoort te
chee' war^en geleid en gesterkt door een ge
zonde ziel. En voor de gezondheid van
de ziel is het absoluut noodig, dat zij
diep wortelt in een bodem van vertrou-
wen. Is zij genoodzaakt, zich in een be
perkte ruimte te bewegen, dan voelt zij
zich beklemd en onzeker; onwillekeurig
- .drukt zij op het lichaam en roept daar
allerlei onaangename gewaarwordingen te
voorschijn, die op zichzelf niet veel be-
teekenen,' maar die volkomen in staat zijn
de levensvreugd te vergallen. In die toe
stand bevinden zich helaas duizenden, die
in deze tijd het anker van hun gelolof
hebben gelicht en nu te weinig doelbe
wust rondzwerven op de levenszee.
O, mochten ze de deur hunner ziel
openzetten, opdat het eeuwige binnen
kunne stroomen. Het kleine worde weg
gevaagd door het groote, de ziel zoeke
het lichaam te genezen.
ZONDAO, 11 Augustus 1935.
lit o
kart
:xel
VOOR HOOFD EN HART.
cori
pi
ZONDAG.
Verlangens, die u trekken in de rich
ting van uw plicht, moet ge steeds volgen.
MAANDAG.
Elke gewoonte, die onze ontwikkeling
tegenhoudt, is verkeerd.
DINSDAG.
Doe u niet anders voor dan zooals
gij zijten men zal u waardeeren zooals
gij zijt. Streef daarom steeds naar ver
betering en naar verheffing des gemceds.
WOENSDAG.
Men ziet geen fouten voor ze begaan
zijn. Voorkomen is beter dan genezen.
DONDERDAO.
Zeg niet alles wat ge weet, maar weet
alles wat ge zegt.
VRIJDAG.
Een rechtvaardig mensch is niet hij die
niemand kwaad doet, maar vel hij die
macht bezittende, om iemand te benadee-
len, dit nalaat, uit eerbied voor liet recht.
ZATERDAG.
Hoe lastiger een werk is, hoe ernstiger
men er zich aan moet geven.
ffi BP
ffl EEN TEXELAAR ffl
BB PER FIETS DE WERELD IN. ffl
BB m
ffifflffiffifflfflffiffifflffl
V.
Over de St. Gotthard.
Het was Woensdagmorgen 4 uur, toen
mijn Zwitsersche vriend en ik de poort
van het Studieheim uitreden en hetVier-
woudstedenmeer opzochten. De lucht was
zeer helder en scherp staken de bergen
tegen de hemel af. Luzem lag spoedig
achter ons. Ik had er mij uitstekend ver
maakt en het Studieheim had mij een
goed onderdak verschaft. Deze dag zou
voor mij de zwaarste, maar ook de mooi
ste warden. Thans immers zou ik de St.
Gotthard-pas overschrijden.
De zon kwam prachtig op en overgoot
alles met een rose gloed. Zoo helder was
het weer, dat wij de Jungfrau met zijn
èeuwige witte top konden onderscheiden.
Ons eerste bezoek gold de Tells-ka-
pel, een historische plaats, bekend uit de
Zwitsersche geschiedenis.
Daarna reden we steeds langs het
prachtige meer, waarin de rotsen zich
spiegelden. Hoe verder wij kwamen, hoe
schooner en machtiger alles werd. De
Axenstrasse, een hoog boven het meer
in de rotsen uitgehouwen weg, vormde het
hoogtepunt. Ook passeerden wij hier een
tunnel, in een zijwand van welke men
vensters had gehouwen, waardoor een
meer dan onvergetelijk mooi uitzicht ge
boden werd op het meer, dat tientallen
meters recht onder ons lag. Ja, de rot
sen, honderden meters hoog en steil uit
liet meer oprijzend, moeten een mensch
in verrukking brengen. En hoeveel kiek
jes ik wel gemaakt heb.
70 K.M. hebben wij langs het meer ge
fietst en al die tijd ontdekte ik iets
nieuws. Om tijd te winnen, waren wij
vrceg van huis gegaan, maar menig
uurtje werd versleten met fotografeeren
en al maar kijken naar de groene bergen
met hun kale toppen, waarop de sneeuw
in de zonnestralen langzaam smolt en
tientallen bergstroompjes in het leven
riep.
Om.elf uur kwamen we aan de voet van
de St. Gotthard^ aan en hadden we reeds
75 K.M. achter de rug. Hier namen we
afscheid, want mijn metgezel verkoos de
treinreis door de 15 k m. lange tunnel boven
een moeizame klimpartij. Tot op het
laatst wilde hij mij overhalen maar een
tocht over de ruim 2000 M. hooge berg
lokte mij meer aan. Ik had het nu eenmaal
:in mijn hoofd, en begon, eigenlijk nog
stijf vanwege de Rigi Kulm, de klimpartij.
Dank zij mijn prima Union-versnellings-
naaf kon ik nog een heel eind fietsen.
Toen werd de weg echter zoo steil, dat
het niet meer mogelijk was. Mijn ba-
Hl ONDERWIJS EN OPVOEDING
HOOPVOL.
Iemand, die gedurende plm. 9 jaar les
geeft aan een Openbare Huishoudschool
te Amsterdam, ,schrijft;
Volgens mijn bescheiden meening zijn
de kinderen wel veel vrijer (wat ik voor
hen zelf zeer gelukkig vind) maar ik
vind de mentaliteit zoo oneindig veel
beter dan vroeger.
Juist bij ons practisch onderwijs komt
dit zoo tot uiting. Heeft een meisje een
verbonden hand, dadelijk zal een ander
kind aanbieden, het werk voor haar te
doen. Is een meisje door haar lichaams
bouw niet in staat, wat zwaarder werk
te verrichten, bijna nooit zal een invalster
voor dit zwaardere werk uitwijken. Nooit
gaan ze (zooals bij ons vroeger schering
en inslag was) lachen om een lichaamsge
brek, integendeel, kort geleden was er 'n
bocheltje in een klasse, een zielig meiske;
ze werd door haar klasgenooten volkoi-
men-gelijk-waardig behandeld, maar het
zware werk werd haar automatisch uit de
handen genomen. En dat vind ik toch
een pracht geest onder de tegenwoordige
jeugd, die er volgens mijn oordeel vroe
ger niet was. Er zijn natuurlijk uitzonde
ringen, helaas, maar die worden soms
door het goede voorbeeld van de rest
tot inkeer gebracht.
fflffifflffifflBBffiffifflffi y ffifflfflfflfflfflffifflfflffl
BB EB
g GEEN OORLOG MEER. S
gj Even goed als de openbare
BE meening erin geslaagd is, paal en BE
BE perk te stellen aan het duel, kan g
BE zij, als zij dit ernstig wil, 'n einde BE
BB maken aan de oorlog. BE
EB Lord Cecil, ffi
EB ffi
romMaamaamrnflnlll
gage was hier ook een groot struikelblok.
Dan maar loopen. 20 K.M. Even nog
dacht ik aan terugkeeran, maar toen ik
de eerste rivier van de bergen af hoorde
razen, veranderde mijn moeheid in klim-
lust. Op 600 M. passeerde ik een groote
waterval, welke ik weet niet hoeveel elec-
triciteit opwekt bij zijn 20 meter hooge
val.
Hoe honger ik kwam, hoe machtiger
alles werd en menigmaal heb ik stil ge
staan om toch maar niets te missen.
Steeds hoogesr en steiler werden de ber
gen ensteeds dichter hij kwam de
sneeuw. Op 1000 M. lag een klein toe
ristendorpje en even daarvoor had ik een
prachtig gezicht op een gletscher. De
St. Gotthard^ voedt vier rivierenRhone,
Rijn, Reusz en Tessino. Drie uren
was ik (Onderweg, toen ik bdj de z.g.
Duivelsbrug aankwam. Reeds van verre
hoorde ik het donderen van de vallende
watermassa's. Beter naam had men niet
kunnen bedenken. Als men van de brug
at naar beneden kijkt, langs de loodrechte
wanden en daar de kokende watermassa's
ziet, die regenwolken metershoog doen
opstijgen, dan wordt het je angstig te
moede en je gaat eventjes een stap terug.
Verder ging liet weer, hooger, hooger.
De hoornen hadden het opgegevenal
leen gras en mos wilden nog maar
groeien. Ja, de boomen waren weg, maar
de watervallen hadden het ruischen over
genomen De weg werd al slechter, maar
daar denk je heusch niet aan. Een merk
waardig gezicht is het, zoo naar beneden
kijkend zes of zeven wegen onder elkaar
te zien liggen. Je kunt dan goed nagaan,
hoeveel je moet afleggen, om 100 M. te
stijgen. Na vijf uur naderde ik het hoog
ste punt. Hoever zou ik nu nog van de
sneuw af zijn Het is gek, maar die
sneeuw oefende een geweldige aantrek
kingskracht op mij uit. Sneeuwballen
gooien in de zomer? Een klein paaltje
gaf het hoogste punt van de pas aan:2130
Meter. En nu moest ik weer dalen. Daar
het lang niet warm was, trok ik mijn
jas aan, keek nog even rond en.... legde
mijn fiets weer aan de kant neer. Langer
hield ik het niet uit. Ik imoest naar de
sneeuw. De weg er hee;n was gemakkelijk
en niet lang. Een klein stroompje door
waden en.... na vijt minuten lag ik in de
sneeuw. Ik rolde mij rond. Ik gooide i.n
het wilde weg sneeuwballenEen paar
natte voeten brachten mij weer tot be
zinning. Een foto makeneen sneeuw
bal op mijn fiets enmijn doel was
hier bereikt.
De aftocht was heerlijk. Ruim 14 K.M.
gleed ik met groote snelheid naar bene
den. Langs steile afgronden en prachtige
rotsen. Mijn remmen werkten perfect en
het was mijn eigen schuld, dat ik eenmaal
een slippertje maakte, dat me mijn spie
gel kostte.
SPORT
NED. ATHLETIEKKAMPIOEN 1935.
10.7
21.4
100 M.:
Osendarp
sec.
200 M.:
Osendarp
400 M.:
v.d. Boanen in 51.5
800 M.:
Bouman in 1 min.
59.6 sec.
1500 M.:
Heymans in 4 min.
22 sec.
5000 M.: Groeneweg in 16 min. 21.2 sec.
4x100 M.: A. V. 1923 in 428 sec.
4x400 M.: A. V. 1923 in 3 min. 30.1 sec.
110 M. horden: W. Kaan in 15.5 sec.
400 M. hordenW. Kaan in 58.8 sec.
Hoogspringen: Roelofs met 1.85 M.
Ver-springen: Houtman met 6.99 M.
Polshoog: v. d. Zee met 3.80 M.
Hink-stap: Peters met 14.39'/2 M.
Discuswerpen: De Bruyn met 41.64 M.
Speerwerpen: v.d. Pol met 63.03 M.
6 min. 5.7 sec.
KogeistootenDe Bruyn met 14.56 M.
Kogelslingeren: Houtzager met 40.64 M.
1500 M. snelwandelenP. Engelman in
6 min. 5.7 sec.
5000 M. snelwandelen: P. Engelman in
22 min. 41.6 sec.
Om zes uur kwam ik in Airoio aan tot
groote verwondering van mijn vriend, die
mij nog lang niet verwacht had. Het
eerste wat ik er uitbracht was: ,,lk heb op
31 Juli sneeuwballen gegooid en ben 2300
M. hoog geweest. Wat zeg je daarvan?"
Hij knikte nuchter, eventjes maar, schijn
baar niet geïnteresseerd, en wist niets
anders op te merken, dan dat hij zoo
juist lekker gegeten had
Tot volgende keer, Uw
SIEM DE WAAL C.Hz.
ABESSIJNSCHE DAALDERS.
Het geschil ItaliëAhessinic is nog lang
niet opgelost. Het schijnt een moeilijke
taak de partijen tot vredelievende ge
dachten te brengen. In het biezonder
komt bet ons voor, dat Italië tegen 't treffen
van een minnelijke schikking de meeste
bezwaren oppert. De begeerte naar de
bodemschatten van Abessimië, die slechts
op ontginning wachten, om rijke buit te
geven, zouden aan de Italiaansche cam
pagne niet vreemd zijn. Het is blijkbaar
het geld alweer, dat een land een hache
lijk avontuur dreigt te doen ondernemen.
Geld! Onze foto geeft een afbeelding
van beide zijden van de Marie Theresia-
daalder, welke in de landen rond de
Roode Zee het algemeen gangbare be
taalmiddel zijn.
IIIIIIUUIIIIIIHIUIIIIIUIllJIi'IIIIIUIIIIIIItllUIHIIIIIIDI
RECENSIES.
We ontvingen ter aankondiging een
brochure, behandelend „De dwaasheid der
koopkracht-theorie" en „De verhouding
tusschen landbouw en industrie", uitge
geven door de Nationale Bond Landbouw
en Maatschappij. 10 blz. Prijs 5 ct.
Wie f2.40 per jaar missen kan en zijn
vrouw wil verrassen, belegge dat geld eens
in een abonnement op Kers' Keukenge
heimen, maandblad voor de Ned. Huis
vrouwen, vraagbaak voor economische
voedselbereiding. We hebben er al eerder
met waardeering over geschreven. Het
Juli-nr. staat weer vol interessante stof,
frisch en smakelijk opgediend: recepten
voor de gewone en de fijne keuken, voor
de vegetarische keuken, veel wetenswaar
digs over vleesch, tomaten, een koelkastje
om zelt te maken, enz. Met elkaar wel 16
blz. Uitg. Wed. P. v. d. Hert, Bussum.
Gij kunt ons nr. ter inzage bekomen.
EVENTJES LACHEN
TEXELSCHE COURAN
iiiiiiinniuimnimmm ftA GELB£fi£i3£D[2JÜBGEB2Gfi
®®ffl®®ffl®CEn3EE V ITUTi®®®®®®®®
GESEEEBCEiEKEEEEGK il CE CE (SS) [SEE CE LU KUB
Cipr
cipc
