VERRAST ELKAAR
ELECTRISCH 1
4 Hoofdingelanden
Stemming 30 Gem. Polders
Vooreen prima vulpenhouder naar een vertrouwd adres
Dus: naar BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
Stemming
Hoofdingelanden
A. Eelman Jbz.
S. J. Dijksen Sz.
P. H. Koning Sz
P. Bakker Az.
SQjliMlI®,
Geeft 'n electrisch geschenk
Rederijkerskamer U. d. I.
Wat de Professor overkwam
Na afloop Bal.
Maandag 11 November
Stemt 11 Nov.
JAN KEIJSER Augz
JAN KIKKERT Paulusz.
Moesappelen
Fijne zachtzure handappelen
FEUILLETON
Het mooiste ge>
schenk dat bestaat: een
geschenk dat electrisch gaat Zulk
een surprise heeft succesI Het electrische
scheerbakje, het electrische broodrooster
het electrische wijnmandje of het lee»>
lampje boven het bed alles door electrU
citeit bezield zijn begeerenswaardige
zaken voor een manl Er zijn fraaie, waarde»
volle toestellen, maar ook practlsche klei»
nigheden. Keus uit méér dan 100 artikelenl
Bij overeenkomst voor een jaaT
koet zoo'n kleine advertentie
maar 35 ct. Ge adverteert dan in
IEDER nr. voor nog geen f 3 p. mnd
BAKKERIJ M. WITTE
Het adres.voor de vanouds be-
kende TAAI-TAAI.
vanaf 20 stuks voor één kwartje.
UITVOERING op Vrijdag 15 November a.s
in PEN's Schouwburgzaal ten bate van de
Nutsbewaarschool.
Opgevoerd zal worden
een amusant blijspel in drie bedrijven.
Entree 60 cent per persoon.
Pérsonen beneden 18 jaar GEEN toegang.
Kaarten o.a. verkrijgbaar bij:
Bestuur Bewaarschool.
A. DE WILT.
J DEKKER.
S DE WAAL.
K PEN.
De stemming van
voor het Waterschap de 30 Gemeenschap
pelijke Polders op Texel zal gehouden
worden op
van 's morgens 10 uur tot namiddags 2 uur
in café den Burg.
Periodiek aftredend de heeren
en
(beiden herkiesbaar)
en ter voorziening in de vacatures
en
Namens het bestuur
C. KEIJSER Hz Dijkgraaf
D. v. d. OORO, Secetaris
aftredende leden en ter voorziening in de
vacature
VELE KIEZERS.
Dagelijks verkrijgbaar
6 pond k 25 cent.
6, 8 en 10 cent per pond.
10 pond kookperen 25 cent.
Fijne handperen 6 ct. per pond.
ROEPER, Hallerweg, den Burg.
46
Maar ik hm ik kan niets ver
staan, als ze iets vragen of zeggen, wierp'
Mr. Jonas tegen.
Doet er niet toe. Doet u maar zooals
ik zeg. De politie zal u voor die aanwij
zing zeer dankbaar zijn.
Mr. Jonas kon het met zichzelf niet
eens worden en keek vol twijfel van de
een naar de ander. Eindelijk stemde hij
er in toe en Junius en Laurel wachtten
tot de verbinding met het hoofdbureau
tot stand was gekomen en Jonas de
boodschap had overgebracht.
Dank u wel, Mr. Jonas, zei Junius,
toen het mannetje de hoorn weer had op
gehangen. U hebt, zonder het te weten,
als de barmhartige Samaritaan gedaan
figuurlijk gesproken, natuurlijk.
Hij tikte Laurel op de arm en beiden
verlieten door de voordeur het huis, Mr.
in stomme verbazing achterlatend. Ju
nius keek vergeefs uit naar .een taxi, want
hij wilde Laurel naar de plaats harer be
stemming rijden, zoodat hij weten zou,
dat zij in veiligheid was.
Mijn wagen staat om de tweede hoek
zei Laurel toen.
Je wagen? riep Junius uit. Ach,
natuurlijk, je komt van je hotel.
Ja, ik wist, dat Gramshaw me geen
oogenblik uit het oog zou verliezen.
Junius keek haar vragend en nieuws
gierig aan, maar ze zei niet meer, dat hij
haar zijn wagen had geleend. Het bleek
een soort race-wagen te zijn. Laurel nam
achter het stuur plaats en zonder eer
woord te zeggen, ging Junius naast haar
zitten. Was zij te moe om te protestefe-
ren? Of was zij op zijn gezelschap ge
steld
Het was nog heel vroeg in de ochtend
en het verkeer was nog gering. Hij be
merkte, dat zij de wagen met zekere en
vaardige hand bestuurde. Maar de weg,
die ze nam, vervulde hem opnieuw met
verwondering. Zij reden nu over een brug
en bevonden zich in Brooklyn. Daar door
kruisten zij een net van straten, tot zij
tenslotte op een groote, breede hoofdweg
uitkwamen. Met groote vaart vlogen ze
vooruit; de eene slapende voorstad na de
andere lieten zij achter zich. Waar ter we
reld reed zij heen?
Laurel had, sedert zij achter het stuur
zat. nog geen woord gesproken, en het
gespannen gezicht boven het stuurwiel
verried ook niet wat er in haar omging.
Eindelijk verminderde zij haar vaart; zij
reden tusschen twee hooge, granieten zui
len door en de wagen bevond zich op een
oprijlaan tusschen weelderige bosschages.
Even later schemerden de omtrekken van
een groot landhuis door het geboomte.
Voor de ingang hield die wagen met een
ruk stil. Junius stapte uit èn keek ver
baasd om zich heen.
Je kunt wel even mee naar binnen
gaan, deelde Laurel mede.
Graag, antwoordde hij verward. Ben
je een verkapte millionmaire? luchtte zich
zijn verwondering.
Gelukkig niet. Zij glimlachte moe,
toen zij de deur voor hem opende. Dit
huis behoort aan een zekere Mr. Leffing-
welL Een kennis van moeder. Er is nuj
niemand op.
Zij voerde hem in een groote, rustig
en smaakvol gemeubileerde salon; Junius
zag dadelijk, dat Mr. Leffingwell schatrijk
moest zijn. Aan de andere zijde van het
vertrek was een doorgang, waarvoor een
fluweelen gordijn hing, dat met zilver
draad was bewerkt Laurel drukte op 'n
knopje, en een zacht, gedempt licht ver
dreef de ochtendscnemering. Met een
moede zucht streek zij heur haren glad;
daarna keek zij hem aan.
Zoo, en wat zeg je nu van me?
Ik vind je verrukkelijk.
Ja, dat weet ik wel, maar ik bedoel
iets anders. Je hoorde wat Gramshaw zei.
Je hebt gezien, wat ik deied, hoe ik han
delde. Wat zeg je na dit alles van me?
Ik vind, dat Gramshaw een idioot
is, en dat
Je hebt het mis. De feiten zijn we
zenlijk juist Ik was wanhopig genoeg,
om tot dit alles in staat te zijn. Alles,
waarvan hij me verdacht, had ik kumnei
doen.
Hij keek naar de met zilverdraad be
werkte gordijnen en dacht over haar zon
derlinge woorden na.
Had je dat kunnen doen..... maar je
deed het niet, antwoordde hij toen rustig
zeker. In ieder geval had Gramshaw het
heelemaal mis. Bijvoorbeeld met die ko
peren olifantjes. Waarom zou iemand drie
moorden bedrijven om die paar stukjes
koper in zijn bézit te krijgen?
Misschien waren het niet zulke ge
wone stukjes koper.
Snel en bevreemd keek hij op.
Neen, misschien niet, antwoordde hij
na eenig nadenken. Maar jij zou niets
kunnen doen, dat niet edel en eerlijk is
Jongeman, je hebt nog veel te Iee-
ren, antwoordde Laurel met iets spot
tends in haar stem. Maar ik houd er wel
van je zoo te hooren spreken. Treuriger
vervolgde zij: Meer dan dat eene oli
fantje heb ik nooit gevonden. Herinner
je je die verschrikkelijke nacht? Jij e»
Mr. Jonas waren op zoek naar die roode
en zwarte kamer.
(Wordt vervolgd.)
DUOFOLD
a 'i ld*
GEO-StaSKER
TT?
