"iöSIöüwwT 1 4 8 8 3 2 4 8 8 3 2 4 7 7 3 5 4 6 7 7 5 1 5 6 6 6 VOOR DE JEUGD. MET DE POPPENKAST OP REIS. Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER. 72. „Denk er aan Pietje, dat je een beetje stil de trap afloopt. Praat nu niet, anders hooren vader en moeder je", zei jan. En toen ze voorbij de deur kwamen, waar vader en moeder sliepen, dond deze aan. „Kijk", zei Jan. „De deur staat op een kier. Zullen we even naar binnen kijken of even luisteren?" 73 „Maar |an", zei Piet. „Dat mag je toch niet Luistervink speel je dan toch. Dat geeft vader en moeder veel verdriet En zulke kinderen worden nooit flinke mannen, zegt vader altijd." Ja, dat was waar ook. Dat herinnerde Jan zich wel. Maar dat brommen van een man nenstem binnen klonk zoo verleidelijk. Vader sprak tegen moeder. UIT DE NATUUR. Te Basingstoke lichtte een zwam een keisteen op van 83 pond, waaronder zij toevallig uit de grond verrees. o— De aschzuil van de Krakatau in Straat Soenda moét bij de uitbarsting in 1883 30.000 voet hoog geweest zijn. Een hagedis brengt de winter in holen onder de grond door in een winterslaap. In Juni worden 510 witte eitjes op zonnige, vochtige plaatsen gelegd, waar ze door de zon worden uitgebroed. Een snoek kan 2 M. lang en 35 Kg. zwaar worden. Een zalm resp. 1.5 M. en 45 Kg. Een pad gebruikt als voedsel voorna melijk insecten, wormen en slakken; geen plantenvoedsel. Het is een nuttig dier. Adders komen in ons land vooral voor in hooge veen- en droge zandstreken, in Groningen, Friesland, Drente, doch ook in Overijsel, Gelderland, Utrecht en N.Brabant. Het aantal bloedlichaampjes in een kub. millimeter bloed bedraagt plm. vijf mil- li oen. FEUILLETON 70 De bochel sprak verder, maar Junius trachtte zijn ooren te sluiten. Een vree se lijk tooneel drong zich op aan zijn ver beelding. Dicht bij zich hoorde hij Lau rel's hijgende adem; in zijn geest zag hij haar lief gezicht van angst vertrokken. Zijn geboeide handen bewogen krampach tig; hij vervloekte de koorden, die hem tegenhielden. Toen raakte hij iets aan Napoleon Brown's schouder en op hetzelfde oogenblik dacht hij aan diens mes. Met een mes zou hij de koorden, kunnen doorsnijden. Even voor de bochel Nap had getroffen, had hij naar zijn mes gezocht. Een plotselinge hoop deed Junius beven van .spanning. Behoedzaam tastte hij met zijn hnd over het beweginglooze lichaam naast zich, en hij doorzocht alle zakken. Ik ga je nu alleen laten, zei de bochel. Jullie zult nu tijd in overvloed hebben voor kussen en innige vaarwels. Niemand zal jullie meer storen. Niemand zal in de gelegenheid zijn dit deel vani het huis met zijn bezoek te vereeren. Ik wilde, dat ik kon blijven, en jullie ver liefd gefluister kon hooren, maar ik moet gaan, mijn wegen voeren mij elders. Junius kon een kreet van vreugde nau welijks onderdrukken. Eindelijk had hij het mes gevonden. Het ging niet gemak kelijk, doch de koorden om zijn enkels waren spoedig doorgesneden. Een grim mige vreugde maakte zich van hem mees ter. Hij klemde het heft van het mes tus- schen zijn tanden en begon de koonden om zijn polsen door te zagen. Dit ging langzamer en was moeilijker, maar het ging toch. De bochel deed een stap naar voiyn; toen stond hij stil. Stom van me, mompelde hij. Ik was bijna vergeten, dat Napoleon Brown een revolver bij zich had. Hij heeft het wapen lalen vallen. Het zou Ah, daar heb ik het al. Junius luisterde nauwelijks, maar het speet hem zeer, dat hij niet eerder aan, Nap's revolver had gedacht. Dat zou een snellere oplossing zijn geweest. Maar veel verschil maakte het thans niet meer uit. Het mes sneed al dieper door de koorden. Vaarwel, vervolgde de bochel. Wees gelukkig. Lang zul je het niet zijn. Ver hongeren, waanzin, dood een lang zame, treiterende Een gesmoorde kreet van verbazing brak de woorden af. Junius, die met bon zend hart zijn polsen langs het mes be-1 i r EEN LEG-PUZZLE. Beste Jongens en Meisjes. Voor deze week iets nieuws. Je begint met bovenstaand vierkant in zijn geheel op een stukje karton te plakken. Goed laten drogen en dan uitknippen, langs de dikke lijnen; dus niet langs de stippellij nen. Je krijgt dan acht stukjes. Op hout plakken en dan uitzagen is beter. Er komen n.l. meer prijsvragen, waarbij je deze stukjes weer gebruiken kunt. De vraag is nu: Hoe leg je met die stukjes een figuur (kruis op een voetstuk), zoals hiernaast is afgebeeld? Stuur de oplossing pas op, wanneer ik daarom vraag en ik vraag dat pas, om postzegels te sparen, nadat ik nog twee prijsvragen opgegeven heb. Als oplossing verwacht ik nevenstaande figuur, met 'Cij fers 'ingevuld. En nu maar weer aan de slag. Jullie OOM KO. woog, kreeg de indruk, dat de bochel voor de tafel met het wijnroode blad was blij ven staan. Er waren er drie, mompelde de bochel. Nu is er maar een. Ik weet zeker.... Junius hart bonsde heftig. Vaaglijk be greep hij, dat de bochel over de olifantjes sprak, maar op hetzelfde oogenblik had ziijn mes het laatste koord doorgesne den. Hij was vrij. Met een kreet sprong hij overeind, hij rekte zijn stijve spieren en vloog bliksemsnel en recht op zijn vijand af. Een schor gebrul weerklonk door de duisternis, gevolgd door Laurel's ver schrikte kreet. Junius lachte. Het was alsof een soort bezetenheid zich van hem mees ter had gemaakt. Telkens opnieuw trof zijn vuist het gezicht van de bochel; elke slag kostte de bochel bloed. Junius beschikte plotseling over een kracht, die aan het waanzinnige grensde. Toen het gebeurd was, toen de bochel roerloos op de grond lag uitgestrekt, was tegelijk al zijn kracht als verdwenen. Hij voelde zich slap en beefde over heel zijn lichaam. Daar! riep hij uit, terwijl hij wan kelde. Laten we gaan, Laurel. Vlug. We moeten Nap natuurlijk meedragen. Goeie, ouwe Nap. Ja, maar hoe? Hoe moeten we hier weg? klonk het angstig van Laurel's lip pen. Er is geen deur, geen enkele uit gang. Neen, mompelde hij. Neen, geen deurMaar laten we het in ieder gevi probeeren. Hij nam haar bij de hand en liep metl haar naar de plek, waar de opening moes; zijn. Na enkele stappen ontsnapte hem 'n kreet van verbazing. Hoe wonderlijk hel ook was, de muur opende zich. Eer, koude luchtstroom dreef traag op hen toe Stom van verbazing stonden zij stil. Kom, zei Junius schor en hij voerde Laurel door de opening. Toen, in ee£ chaos van gedachten, tastte hij langs de muur naar een knopje voor het licht. Ein-I delijk had hij het gevonden; het licht flitste aan; en beiden keken om; toet staarden zij elkander aan. De muur hac zich opnieuw gesloten. Is alles slechts verbeelding? mom pelde Junius. Hij ging weer naar de muur^ doel deinsde verbaasd terug, toen de open in; opnieuw voor hem verscheen. Hij schuddt het hoofd. Nu is de opening er en dan weef niet. Ik begrijp er niets van, verklaardt Junius. Ik zou wel eens willen weten.. Peinzend stak hij zijn hand in zijn zal en bij haalde het koperen olifantje tc voorschijn. Toen nog een. Verbaasd be keek hij ze, en toen naar Laurel. (Wordt vervolgd.) WLADISLAW KIEPURA. We kennen allen de beroemde zanger Jan Kiepura, maar weet ge ook, dat zijn broer Wlgjdislaw groote bekendheid door zijn vocaal talent verworven heeft? We beelden hem af met een kunstgenoote. DE NIAGARA IN BOEIEN. Het gebeurt niet vaak, dat de vorst de Niagara, de wereldbekende waterval tusschen Erie- en Ontariomeer (V.S.) de haas wordt. Maar tegen de felle kou van vorige week was zijn stroom toch niet bestand. MEVR. HAUPTMANN. De beklagenswaardige echtgenoote van Bruno Hauptmann (links), gefotogra feerd nadat ze een bezoek had gebracht aan haar man, die in de oei der ter dood, veroordeelden te Trenton op de eindbe slissing wacht. KONING EDWARD VIM Engelands nieuwe Koning is populair in de goede zin van het woord. Hij heet zich door zijn ongedwongen omgang me alle rangen der bevolking sinds lang eet warme plaats verworven in de harte zijner landgenooten. O H KANNEGlSTEB.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1936 | | pagina 4