"iililiwilT
Steunt de Wijkverpleging
AMPERE
TV
FEUILLETON
OVER POSTZEGELS.
Deze [postzegel wordt door Frankrijk
uitgegeven ter gelegenheid van het feit,
dat het 10 Juni 1936 100 jaar geleden zal
zijn, dat André Marie Ampère, wereld
beroemd Fransch wis- en natuurkundige,
geboren werd.
DE POSTZEGEL UITGEVONDEN.
We schreven laatst over de post office -
retorm-birochure van Rowland Hill, welke
verschenen in 1837 veel opzien
baarde. Rowland Hill rekende voor, dat
de posttarieven van die tijd veel te hoog
wanen. Bovendien achtte hij het een groot
bezwaar, dat de postkosten, door de ont
vangers van de brief geadresseerde en
niet door afzender betaald moesten wor
den. Vaak werden brieven geweigerd, om
dat geadresseerde niet kon of wou beta
len. 'Het was meermalen ook oorzaak, van
postontduiking. Als voorbeeld haalde hij
deze geschiedenis aan:
In een klein dorpscafé werd hij be
diend door een praatziek meisje, dat hem
at heel gauw vertelde, een verloofde te
hebben „heeleinaal in Londen", die haar
iedere week schreef.
Daar toen nog de port Londen-Ierland
1 schilling 2 pence bedroeg, merkte Row
land Hill op, dat ze dan aardig wat ver
dienen moest om iedere week zoo'n be
drag te kunnen missen voor een brief.
De jongedame vertelde hem toen hun
listige afspraak. Haar verloofde krab
belde op de enveloppe Wat hij te zeggen
had, volgens afgesproken teekens. Terwijl
de besteller, die de brief bracht, wachtte
op de betaling, deed ze alsof ze aarzelde,
ot ze het bedrag betalen zou of niet,
en las ondertusschen wat haar verloofde
te schrijven had. Als ze daarmee klaar
was, gaf ze hem terug, zeggende dat het
haar toch te duur was; dat ze 't niet be
talen kon. Zoo kreeg ze haar wekelijksche
brieven voor niets. Dit voorvalletje bracht
Rowland Hill, een knap deskundige, tot
verder nadenken over deze kwestie en
deed hem besluiten tot het schrijven van
zijn brochure met de ireeds genoemde
voorstellen.
De afzender zou dus de port moeten
bei alen.
Ten bewijze dat het gebeurd was,
moest er een zichtbaar teeken op debrief
zijn: makkelijk te bevestigen, officieel
aandoende, en moeilijk te vervalscben eti
ketjes.
De postzegel was uitgevonden.
79
Jaren geleden, zei Napoleon Brown,
zag Miss Courtleigh reeds, dat baarmoe
der door een geheim verdriet gekweld
wend, een verdriet, dat haar ten grave
sleepte. Zij wist de juiste reden niet, maar
zij vermoedde, wat voor een misdadiger-
haar stiefvader was. Op een dag dwong
zij haar moeder te spreken en vernam,
zij, hoe de leden van de Anti-Chantage-■
Club door M unger werden uitgezogen en
uitgep'underd. Laurel was ontdaan en
ontzet en tegelijkertijd buiten zichzelf
van woede, doch zij was een moedig
meisje. Zij nam de trein naar New-York,
en hoewel zij wist hoe hevig en bitted
haar stiefvader haar haatte, ging zij toch
bij hem logee ren. Zij wist wel niet hoe,
maar ze was toch vastbesloten, aan de
pijn'gingen, waaraan haar moeder bloot
stond, een einde te maken. En zoo stortte
zij zich hals-over-kop in de geheimen en
verschrikkingen van Bronson's Spite.
Zij kon natuurlijk niet weten, dat Atun-
ger daar woonde, maar zij ondervond zeer
veel zonderlings. Zij begon haar stiefva
der te bespieden, en een enkele maal zag
ze toevallig de olifantjes. En plotseling
drong zich de gedachte aan haar op, dat
deze voorwerpen in het gebeuren op
Bronson's Spite een voorname rol moes-
SCHEEPSONGEVALLEN
13 SEPTEMBER 1893.
Een motorsloep van het oorlogsschip
SCHORPIOEN wordt ter reede van Texel
door de Ada van Holland aangevaren.
De sloep schept water, de 13 opvarenden
springen in zee doch worden gered.
26 SEPTEMBER 1893.
De blazer, TX 108, schipper J. Vla/
ming, wordt in de haven van Nieuwediep
door de binnenkomende torpedoboot Id-
jen aangevaren. De schuit bekomt be
langrijke schade.
20 OCTOBER 1893. De Duitsche sleep
boot BETTY, welke een viertal zand
bakken naar Qeestemünde moest vervoe
ren, moet wegens het onstuimige weer de
zandbakken aan hun lot overlaten. Twee
drijven het Eierlandsche Gat in. Ze wor
den door visschers te de Cocksdorp bin
nengebracht.
1 NOVEMBER 1893.
De Wieringer blazer W.R. 123, schip
per C. Bakker, wordt door storm overval
len en slaat bij Nieuwediep om.'De drie
opvarenden verdrinken. Eanige dagen Ia-
ter ontdekt men de ontredderde schuit
op het Eierlandsche strand. Zij wordt met
vereende krachten vlotgebracht en later
naar Makkum gesleept.
20 NOVEMBER 1893.
De Deensche schoener EXPRESS, met
teer van Ulenborg op weg naar Harlingem
strandt in de Noordergronden. De red
dingboot uit den Helder weet de 7 opva-
16
VAN 1887 HEDEN.
renden veilig aan wal te brengen. De vol
gende nacht slaat het schip geheel uit
elkaar.
1 DECEMBER 1893.
Een krachtige sneeuwstorm brengt tal
van visschersschuiten in benarde positie.
Op een zandbank bij de Vliehors spoelt
de zeer gehavende T.S. 21 aan. De be
manning, vier in getal, blijkt de dood in
de golven te hebben gevonden. De schuit
wordt later vlotgebracht. Op het Eier
landsche strand spoelen drie wrakken aan.
6 DECEMBER 1893.
Het Engelsche s.s. WANDLE, meteen
lading fosfaat van Tampo op weg naar
Stettin, strandt op de Razende Rol. De
24 opvarenden komen veilig aan wal. Het
schip gaat verloren.
8 DECEMBER 1893.
Door een Oudeschilder visschersschuit
wordt 200 Kg. katoen in losse stukken
in het net van de zeebodem opgehaald.
7 JANUARI 1894.
Het Engelsche s.s. DIAMOND, met
200 Russische landverhuizers en een la
ding haver van Libau op weg naar Ant
werpen, strandt in de Zuidergrondem.
Weldra wordt het schip door de sleepboot
Hercules vlotgebracht, waarna het de reis
kan voortzetten.
17
PER WEEK
Buiten Den Burg8 cent.
Waarom zoudt ge de TEXELSCHE COURANT nu nog langer
samen lezen? „Samengoed is armoed".
VOOR DE JEUGD.
ZIJ WIST HET.
Jannie gaat met haar
hondje uit wandelen. Piet
met het zijne. Greetje
heeft geen hond, maar
zij weet daar wel raad op.
Zij neemt demet......
maar.
ten spelen, maar zij had hoegenaamd geen
idee van hun werkelijke beteekenis. Ze
begreep echter, dat ze ergens beginnen
moest en dus begon zij met de koperen
olifantjes. In zekere zin was zij dus niet)
ver van de waarheid af. De olifantjes hiel
den onmiddellijk verband met de roode en
zwarte kamer, en deze kamer was het hart
van het heele mysterie. Haar manmoedig
en impulsief optreden brachten haar ech
ter in moeilijkheden. Zij zodht de hulp en
de raad van Mr. Leffingwell en samen be
gonnen zij een plan uit te werken. U weet,
in welke benarde omstandigheden de
leden van de Anti-Chantage-Club verkeer
den. Zij waren tot dat punt gekomen,
waarop niemand de ander nog vertrouwt,
zelts zichzelf niet. Het was, alsof er tus-
schen hen een verrader leefde, iemand die
naai- de vijand was overgeloopen. Om zijn
geheimzinnige manier van doen verdach
ten wij Leffingwell. En toen Miss Court/
leigh zich met Leffingwell verbond, toen
verdacht althans ik ook haar vatn het
ergste. U herinnert zich trouwens wel het
mes, dat in de asch werd gevonden. Wel
nu, ik heb inderdaad lange tijd gedacht,
dat zij het verborgen had om Leffing/
well te beschermen. Thans weet ik echter
beter. In haar opwinding begon zij ineens
te ge looien, dat Junius de moorden had
bedreven, en zij wilde hem beschermen.
Zooals ik zei, een lief gezichtje is voor
mij altijd een soort boeman geweest. Mijn
ver ontsch u ld igi ng.
De lucht schijnt vol verontschuldi
gingen te zitten, merkte Napoleon Brown
op. Nog iemand anders?
Ja, ik heb ook ongelijk gehad, ver
klaarde Gramshaw verlegen. Ik zag, dat
Mr. Leffingwell op de een of andere wijze
in verband stond met de moorden, maar
ik keek niet ver genoeg. U ziet, m'n feiten
hebben mij dit keer eens bij de neus ge
had. Ik geloof, dat ik nu maar eens naar
boven ga om mijn gevangene te halen.
Hij greep zijn hoed, bekeek hem met
vage interesse, zette hem op en verdween
naar de roode en zwarte kamer.
Oakhult wreef zijn fonkelende brille-
glazen nog helderder en staarde over het
kleine gezelschap.
De laatste bijeenkomst van de Anti-
Chantage-Club, zei hij toen. Ik begin
me weer mensch te voelen. Kom, Leffing
well, laten we een wandeling maken.
Zij drukten de anderen de hand en ver
trokken; Leffingwell, gelijk steeds, een
weinig hinkend.
Daar moest hij toch eens iets aan,
laten doen.... aan dat water in zijn knie,
zei Junius in gedachten.
Napoleon's oogen waren wederom op
het portret gevestigd, dat Agatha Munger
voorstelde in de bloei van haar jeugd.
Er zijn vrouwen en vrouwen, zei hij
bitter. Juniper, heb je haar nog niet ge-'
kust?
Te vluchtig, glimlachte Junius.
Doe het nu eens goed, raadde Na
poleon en hij keerde hem de rug toe.'
Junius zag een lief opgeheven ge
zichtje. Jonas kuchte. Als gewoonlijk was
men nu ook zijn tegenwoordigheid ver
geten.
Met een schuchtere blik naar de twee
jonge menschen, die elkaar omhelsden,
mompelde hij: Ik ga maar, ik geloof, dat
ik hier gemist kan worden.
Neen, neen, wacht eens, zei Junius,
en er kwam een vragende blik in zijn
oogen. Mr. Jonas, herinnert u zich nog
die nacht, toen u met een revolver in de
de hand iemand stond op te wachten?
TECHNIEK
A?J
'fS -
EEN LENS VAN VIJF METER.
Voor de sterrenwacht op de Mou
Wilson bij Pasadena in Californië is
nieuwe lens gegoten. Ze heeft een mid-d
lijn van vijt M. en werd door deskundig
goedgekeurd. Ze verklaarden zich tevr
den met 't gieten, hoewel de opj>ervlakt|
op sommige plaatsen blaasjes en scheurtje)
vertoont. Deze fouten ontstonden do
een onderbreking van de electr. stroo
(gevolg van een overstrooming). Hiendo
had de afkoeling van de lens, welke bu:
tengewoon langzaam dient te geschiede
te snel plaats. Men hoopt de fouten dc
slijpen alsnog weg te kunnen nemen. Vol]
gens Universum zal men daaraan vijf ja
werk hebben.
Engeland. In Dundee nam men pro
ven met hennep als onderlaag bij weg
aanleg. Ze slaagden naar wensch.
Portugeesch O.-Afrika is bij
onderzoek, dat 15 jaar duurde, rijk aai
petroleum gebleken.
In Europa wordt per jaar 3000 kuh|
meter argongas verbruikt voor lampen-
vulling. Die hoeveelheid wordt gevvonne
uit 5000 ton lucht.
ISCHO
leen de
1 geschil
I roepen
Irege
Vori
I regen.
I etmaal
I etmale
diene
Duitschland. Berekend is, dat Berliji
uit zijn rioolwater per dag 26000 kub. I'
gas zou kunnen winnen en zoo 18000 t<
benzine per jaar zou kunnen uitsparei
(Het is maar de vraag: Wat kost het
Red.)
De gemiddelde snelheid van eei
slak bedraagt per uur in K.M. 0.0054
(ruim 5 M. dus), van een zeiljacht V
voetganger 5.5, Paard in draf 9, toerist-
wielrijder 18, snelle mailboot 46, ren
paard 58, haas 62, torj>edoboot 64, toer-
auto 65, motorrijwiel 70, postduif 72|
sneltrein 80, wind (10) 90, adelaar 112
hliksemtrein 130, skilooper "(op renski's)
136, verkeersvliegtuig 250, postvliegtuig
350.
De grootste brug met één spanning!
ter wereld is die, welke over de Goldenl
Gate (Calif.) wordt gebouwd. Het werkl
werd in 1933 begonnen; het zal in 19371
gereed zijn. De spanning is 1400 M. lang.l
De kabels, daarin verwerkt, zijn 120.000l
K.M. lang, dat is: driemaal de aardom-l
trek.
DE V
EINDE.
177/ Andrt -Mar-c 1836
EEN AMPÈRE-POSTZEGEL.
CEflï
$ai
Naai
I hoofd-
leen vo
Ivankeli
1 voorzit
Alle
Zater.
zijn l
be'ang
teleur:
kaart
een g
Bez
|om 8.
DR. 1
Nai
geolo
Haarl
Texel
Agta-
en O
mee
der
zuller
land
cessie
Nai
HET
He
vorig
leidir
Land
Aa
liet
is to
den
ven 1
De
flink
vactr
Ik ben een vreesachtige ziel, bekende I
Jonas. Men had mij verlossing van de af-1
perserij aangeboden, als ik mijn mede
leden van de Anti-Chantage-Club wilde I
bespionneeren. Het was een groote beko-l
ring voor me. En bijna was ik gevallen.!
Ja eigenlijk ben ik ook wel een I
beetje gevallen. Ze moesten mij hebben I
verdacht inplaats van Leffingwell. Ik I
werd die club ontrouw. Daarom snuffelde I
ik die nacht in uw koffer. Maar later
later had ik er spijt van. Die nacht,
waarover u sprak, had ik voor iemand een
val klaar.
Voor Courtleigh?
Ik wist toen nog niet, dat het Court
leigh was. In ieder geval ging de geschie
denis niet door. Ik was blij, dat u mijnl
revolver ontlaadde. Ik ben nogal zenuw
achtig, ziet u, en Zeg, hooien jullie
dat geluid?
Junius, Laurel en Napoleon luisterden.
Een stroom van kleine, murmelende ge
luidjes ging door de schaduwen van Bron
son's Spite.
Fluisterende schaduwen, zei Junius.
Maar ze hebben nu een andere klank.
Hij gat Laure! een wenk en samen gin
gen ze naar buiten. De sterren werden aD
bleeker aan de vroege morgenhemel. Om
de hoek stond een oude knol voor een
melkwagen. Junius stak zijn hand in zijn
zak.
Geen klontjes, zuchtte hij.
Laurel gat het dier een paar vriendelijke
klapjes op de magere nek.
Dat heeft hij nog liever dan een ton
suiker, verklaarde Junius. En geef hem
eens ongelijk
