mmmm No. 5030 49s,e Jaargang Woensdag 11 Maart 1936 Oe Hieuwe Texelsche Courant Var» week tot week EERSTE BLAD. Per vliegtuig, auto en uitgeholde boomstam naar de goudmijnen van Salomo. ZATERDAGAVOND. ROND DE VOLKENBOND. PER UITGEHOLDE BOOMSTAM. Uw advertentie in dit blad wordt op Texel huis aan huis gelezen. TEXELSCH E CPU RANT is sinds 1 Juli 1930 In dit blad opgenomen. UI TG.: N.V. Boekhandel en Drukkerij v.h. Langeveld en de Rooij Den Burg. Tek 11. ADVERTENTIES: 1-5 regels 60 oent iedere regel meer 12 ct. Eenzelfde adv. voor viermaal ineens opgegeven wordt driemaal berekend. HOOGWATER ter reede van Texel v.m (nam. ongeveer V> uur later.) 13 14 15 16 17 18 19 Mrt. 1.24 11.52 0,11 0,48 1.40 2,56 4.35 LICHT OP RljWlELEN en R1ITUIGEN 6 28 Een week van sensatie ligt achter ons. Groote veldslagen in Abessinië, die de Italianen eindelijk succes hebben gebracht, en die hun wellicht zelfs de weg naar Addis Abeba zouden openen, als in dat land de natuurlijke obstakels en het kli maat niet nog veel moeilijker te overwin nen waren dan de mensdien. Nu zal de regentijd blanke en zwarte krijgslieden niet zijn stortbaden overgieten. Waar be gaanbaar terrein was, zullen modderpoe len zich uitstrekken. Waarschijnlijk zul len de eigengereide, maar volhardende veldheeren van de negus van deze om standigheden gebruik maken om hun ver strooide troepen te verzamelen. Als de Abessiniërs erg gelukkig zijn, zullen die veldheeren nu wat bescheidenheid én voorzichtigheid hebben geleerd, wat echter geenszins hoeft vast te staan. Binnen niet MET DR. VAN DER SLEEN OP REIS. Een interessant reisverhaal in vier hand met de lezing van Dr. Van der Sleen met films en lichtbeel den in hotel Texel op 21 Maart. II. HET BINNENLAND IN. Het is verwonderlijk om Je zien, hoe de bevolking op zoo'n nieuwe verbim dingsweg reageert. Overal verrijzen la- dangs, open gekapte stukken, waarpp eerst rijst en mais, en tapioca, later mis schien rubber, koffie of peper wordt ge> plant. Als de weg klaar is, zullen de pro ducten reeds Voor afvoer gereed zijn. Zoo rijden we dus thans in één dag 360 K.M. naar Soengei-Dareh, wat we vroe ger per liekwieler, met de beruchte ri- vierstoombooten dus moesten doen, wat vele dagen kostte, in de ondragelijke/ warmte van het kleine schip. Zoover zul len de oude Hollanders en Portugeezep en vóór hen de Indo-Chineezen en Sa'umo met hun zeeschepen ook gekomen zijn. Die voeren immers drie weken ver; de rivier op, wat met de zeeschepen van 1 ten 2 ton uit die goede ouie tijd na-' tuurlijk makkelijk ging. In de tijden van Salomo hadden de schepen een mast' en vierkant zeil om vóór de wind te va ren, en dan een twintigtal roeiers, die wel het meeste werk zullen hebben moe ten doen. In de bijbel staat, dat zoo'inj reisje drie jaar duurde en in die tijd was het met deze hulpmiddelen zeer goed te volbrengen. En de hoofdzaak is toch maar, dat je er komt. Envan Soengei- Dareh af, waar het karakter der rivier verandert, doordat het heuvelland en dus de stroomversnellingen beginnen, moet ik de reis nog op dezelfde manier doen als de goudzoekers van Salomo. Als ge dezer dagen nog eens in de Egyptische Koningsgraven komt, let dan maar eens op de lange booten, met iets verhoogde stevens, waarin men stond te hoornen ot te roeien, als Je koning op jacht ging. Ot neem de postzegelalbum van uw zoon en kijk bij de Belgische Congo. Heeft hij die zegels niet, koop ze dan voor hem, want ze zijn leerzaam en wie weet, waar hij terecht komt. In Soengei-Dareh begint dus het in teressantste deel van de tocht. De prauw ligt klaar, alweer door de goede zorgen, van de controleur; een uitgeholde boom stam, de zijwand met één plank verhoogd. Een meter of twaalf lang, 'A M. breed. te lange tijd zullen de Italiaansche aan voerders opnieuw gelegenheid krijgen, in hun eigen rug overwinningen te bevech ten, omdat Abessijnsche guerillabenden zich weer op hun verbindingswegen heb ben genesteld. Het is niet onwaarschijn lijk, dat de Abessiniërs dan dezelfde fou ten zullen begaan, van gebrek aan samen werking, van gebrek aan beset, dat liet tegen moderne strijdmiddelen slecht op tornen is. Voor de Italianen beginnen nu de veldslagen tegen het klimaat, dat bijna steeds in dergelijke landen verderfe lijker vijand van de invallers is geweest dan de wildste en dapperste inwoners. Veel leed is nog te wachten, als niet beide partijen het inziciit toonen, ge hoor te geven aan de nieuwe aanmaning uit Genève, en zicli bereid verklaren over vrede te willen onderhandelen. De negus dreigt militair verderf, en de Italianen economische ellende. De Negus heeft trouwens reeds toegestemd. De militaire overwinningen, ook al wordt haar betec- kenis misschien in de Italiaansche berich ten overdreven, zullen de Duoe te meer moed tot volharden hebben geschonken. Zij blijken echter tegelijkertijd voor de sancties uitoefenende staten een reden, om de snoeren sterker aan te trekken. Aan het olie-iembargo, dat men algemeen reeds doodgewaanj, had, is plotseling van Londen uit, nieuw leven ingeblazen. En te Genève heeft dit besluit nog geen ernstige tegenstand gevonden. De Volkenbond is er ook niet enkel om hèn bij te staan, die zelt sterk genoeg zijn om zich te redden. Vooral tot be scherming van de zwakkeren, tegen het „recht van de sterkste" is hij opgericht. Wordt dus de toestand van de Abessu n'ërs benarder, dan moet er ook krachti ger steun worden verleend. Daarover bleek men liet te Genève gemakkelijk eens te worden, nadat het Britsclie kabi net de Jaarvoor noodige vastberadenheid had getoond. Ook Flandin, de Franscbe minister van buitenlandsche zaken wilde zich niet verzetten. Maar hij had toch 'n voorwaarde, die bij allen in goede aarde viel. Ook bij Eden. Men moest eierst nog een laatste poging doen om vrede te stichten. Aldus werd besloten. En naar gebleken is: niet zander resultaat. Nadat de Negus zich tot onderhandelen bereid had verklaard, ging ook de Duoe op de voorsteilen in. Laat ons hopen, dat de machthebbers het met elkaar eens wor den. En liefst gauw. HITLER EN DE VREDE IN EUROPA Groote lieteekenis moet worden toege kend aan de rede, welke rijkskanselier Hitier Zaterdag in de Rijksdag gehouden heeft. Met het doel de vrede in Europa te waarborgen, heeft hij zeven voorstellen gedaan. We geven hiervan een beknopt overzicht 1 De Duitsche regeering verklaart zich bereid, onmiddellijk met Frankrijk en België in onderhandeling te treden over de vorming van een wederzijdsciie gede militariseerde zone, en aan een dergelijk besluit in zijn hoe ie omvang bij voorbaat haar goedkeuring fe hechten ouder voor waarde van volkomen gelijkheid. 2. De Duitsche regeering stelt voor, ter verzekering van de onschendbaarheid én onaantastbaarheid der grenzen in liet Westen, een non-agressiepact tusscheu Duitschland, Frankrijk en België te slui ten, waarvan zij bereid is de duur op 25 jaar te stellen 3. De Duitsche regeering wenscht En geland en Italië uit te noodigen als garan ten dit verdrag te onderteekenen. 4. De Duitsche regeering is bereid, in dien de Koninklijke Nederlandsclie regee ring dat wenscht en de andere verdrags- partijen het geschikt achten, Nederland in dit verdragssysteem te betrekken. 5. De Duitsche regeerïng is bereid, t. r verdere versterking der veiligheidsave r- eenkomsten tusscheu de Westersche mo gendheden, een luchtpact te sluiten, waar door automatisch en effectief het gevaar van plotselinge luchtaanvallen kan wor den voorkomen. 6. De Duitsche regeering herhaalt haar aanbod, met de staten, die in het Oost:» aan Duitschland grenzen, een non-agres siepact zooals met Polen te sluiten. 7. Na de thans eindelijk bereikte rechts gelijkheid en het herstel der volle sou- vereiniteit over het göhiee'e Duitsche rijks gebied, beschouwt de Duitsche regeerïng F.et voornaamste motiet voor haar uittre den uit ie Volkenbond als vervallen Zij is derhalve bereid, weder tot de Volkenbond toe te treden. Zij spreekt daarbij de verwachting uit, dat binnen afzienbare tijd langs de weg van vriend schappelijke onderhandelingen liet pro bleem van de koloniale rechtsgelijkheid en liet probleem van liet Volkenbondssta- ttiut van zijn in 't Verdrag van Versailles gewortelde grondslag worden opgelost. WAAR GAAT HET HEEN? Het gaat er nu maar om, ot deze voor stellen aanvaardbaar zijn. Onverwacht ko men ze niet. Reeds eerder heeft Duitsch- land zich losgemaakt van bepalingen van liet vernederend verdrag van Versailles, liet verdrag, dat Duitschland de plicht tot ontwapening oplegde, terwijl de an dere onderteekenaars hun weermacht juist gingen versterken. Dat moest spaak loo- pen Met de demilitarisatie van liet Rijn land, waaraan Hitier thans een einde heeft gemaakt, was het niet anders gesteld. Frankrijk eu België legden aan hun Oost grens énorme fortificaties van ijzer en beton aanWie kon verwachten, dat Duitschland zijn Rijnland nog langer on beschermd zou laten De Telegraaf schrijft: Wij venvachten van deze Duit sche stap geen nieuw onheil. Zoo moge liet zijn, maar groove ongerustheid heeft niettemin de rede van Hitter in breede kring verwekt, niet in het minst in Frankrijk. Fel keurde Hitier Frank- rijks vriendschapsbetrekkingen met Rus land at. "Hij waarschuwde voor "de 'Sov jets, wier leger een vredessterkte van 1.35 miilioen heeft, terwijl ze bovendien 17.5 miilioen man aan reserve tellen en verder beschikken over de grootste tanks en de grootste luchtmacht ter wereld. Door het Fransch-Russisch verdrag heeft, zelde Flitter, het Rijnpact van Locarno zijn waarde verloren en ziet Duitschland zich genoopt, dat ais vervallen te ver klaren. Tegelijkertijd biedt liet echter nieuwe voorstellen aan ter verzekering van de vrede in Europa. WraakgeJaclitcn liggen aan deze voorstellen volggns Hitier niet ten grondslag. (Zie verder rubriek Gemengd Nieuws.) altijd erg oppassen voor te vaak nat worden en weer opdrogen; dat geeft weeke voelen en narigheid tusschen de teenen en ik moet straks nog 65 K.M. loopen in twee dagen. Toch moet ik de eerste dag al vier keer uitstappen om de boot door een zware stroomversnel ling heen te' krijgen. Het water is buiten gewoon laag en de stroom is op ondiepe plaatsen zeer snel. wat nog wel eeins last zou kunnen geven liooger op. Nu zijn er telkens stukken van een paar honderd meter vrij kalm water. Wij komen nogal wat prauwen tegen, want de eerste paar uur varen wij nog door pisang-, koffie- en rubbertuinen. 'Maar al Sjpoedig treedt oerbosch op, al is het telkens onderbron ken door ladangs. Op ons eerste etens- plekje kruisen pantersporen die van de véle wilde varkens. Een hert graast op een grindbank, maar ontkomt die doode- tijke kogel. En zoo is er altijd wat te zien, o.a., dat eik volgend huis meer Tiet type van Minangkabau vertoont. Er staan zelfs in de arme dorpen nog aarcfige moskeetjes. WE SLAAN ONS KAMP OP. Zoo varen we de heele dag en pas als de zon verdwenen is achter de boschrand, wordt het kamp opgeslagen op 'n groiote grindbank aan de oever der rivier. Mijn veldbed wordt opgezet, een paar matten schuin erboven, tegen een bamboeste! met boombast aangebonden. Mijn roeiers sla pen op hun matje, zoomaar op de kin derhoofd groote keien. Maar als het net donker is, wordt liet weer licht. En fel onweer nadert. Dan ook matten tegen de andere kant van de driehoek en de matjes der inlanders in sierlijke wanorde om mij heen. De eerste windvlaag nam alles mee, matten en inlanders en mijn veldbed stond alleen in de slagregen; maar tien secon den later waren de inlanders met de mat ten terug, het zaakje werd vastgebonden en ik zou dadelijk vast ingeslapen Jijn aLs if iet een infanter had gesnurkt, de tweede de heele nacht gehoest, de derde in zijn droom praatte en de vierde in zijn slaap een bokspartij begon met de poo len van mijn veldbed. Voeg daarbij at en toe een kleine Lekkage, een buik vol halt gare rijst met vischgraten, het bruisen van de stroomversnelling boven de klet terende regen uit met de vrees voor band jir oftewel overstroom ing. Welnu, ik heb best geslapen. Dan moet mijn geweten toch wel prima in orde zijn. En na het morgenbad in de rivier, mijn laatste boterham met kaas en gezellig rookerige thee gaat het weer verder, nieuwe avonturen tegemoet. (Cliché door Haarlems Dagblad loelwillend in bruikleen afgestaan.) Een bamboe vloertje, om niet dadelijk 'n nat zitvlak te krijgen en al gauw ben ik geïnstalleerd. IJzeren koffer in de rug, totokoffer links, brieventasch rechts, op 'n matje, de regenjas in de rug, die kijker op de knieën, een Kain en een pajong bij de hand voor het geval de zon te sterk wordt en zoo ben ik klaar voor het vertrek. O ja, mijn Maleisch zakwoordenboek ligt ook klaar, want ik ken honderd woorden en die kerels antwoorden altijd met dui zend andere. Maar ze hebben mooie bruine oogen, ze Tachen graag en het lijken pootige jongens. Ik heb gezorgd, dat om 6 uur al mijn rommel bij de stei ger was. Nu varen we naar de overkant om de bagage van de roerganger te haten, dan terug voor die, van de kapitein. Dan worden nog twee man ingeladen, elk met hun matje, wat kleenen, een rijstpan, enz. Eén brengt nog een geweer mee, een ander een lamp en zoo raken we met mijn inkoopen aardig vol. Een paar mat ten worden over alles heengesjord, zoodat mijn zitplaats vrij blijft, achter een halve meter voor de roerganger en vóór drie staanplaatsen voor de rest der bemanning. Elk heeft een bamboestok van een meter ot vijf met een punt van ijzerdraad en daarmee wordt geboomd, gestuurd, ge roeid, tegengehouden en 's avonds dienen ze als nokbalk voor een tentje, dat ge maakt wordt, door de matten van weers kanten schuin tegen de nokbalk aan te zetten Verder zijn er natuurlijk werpriet ten aan boord endaar gaat "hij dan,. AVONTUURLIJKE REIS. Met regelmatige plons worden de drie boomen in het water gezet, afgeduwd, naar voren gezwaaid, enz., maar dat duurt niet lang. De eerste versnelling nadert. Nu moet er in cadans gewerkt wor den, zoodat altijd één de boot houdt, ter wij I de anderen nieuw steunpunt zoeken in de rolkeienbedding. Dat gaat alle maal zoo onregelmatig mogelijk en voor de derde stroomversnelling gepasseerd is, is de voorste al tweemaal uitgestapt om, te helpen duwen en is de roerganger al languit in het water gevallen. Wat deze luitjes niets deert, want ze zwemmen als ratten en gaan elke dag tientallen keerern te water om te helpen duwen ot trekken, om te visschen of wat dan ook. Mijn voe ten zijn helaas niet voldoende gehard om volop mee te doen. Je moet in Indië

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1936 | | pagina 1