GROOT BALMASQUE
dat ge op Texel beter
kunt koopen dan elders
Dr. W. G. N. VAN DER SLEEN
Rijkdommen en oerwoud op Sumatra
PERM
ROOKTABAK UWER C
30 it. pil bil puid.
WRAAK.
BEDENKT,
Doet uw inkoopen dus op Texel.
N.V. PH. VLESSING - OEN BURG
Vraagt uw winkelier
MEDEDEELING.
VERSTEGEN, Arch.-Makelaar.
op Vrijdag 27 Maart a.s. in Pen's Schouwburgzaal
Entree 50 en 40 ct.
Op Zaterdag 21 Maart 's avonds 8,15 uur
S. TROMP Azn. - HARLINGEN
Wij zijn Mdandag a. s. na aankomst van de tweede boot
wederom te consulteeren op de bekende plaats.
Aanvang 8 uur.
Vanaf heden kaarten verkrijgbaar. Ingevolge wettelijke regeling zullen er na Don
derdag 26 Maart n.m. 5 uur GEEN kaarten meer verkrijgbaar zijn voor gecostumeerden
en niet-gecostumeerden, dus voor niemand.
R. BOOM.
in Hotel TEXEL
een lezing met lichtbeelden en Agfasmalfilm houden over
Een bezoek aan de Lampongs, het land van Minangkabau en aan de concessies der
N.V. Sumatra's Goudmijn.
Kaarten 40 ct per persoon zijn verkrijgbaar in Boekhandel Parkstraat
Gelegenheid tot plaatsbespreken.
VOOR DE JEUGD.
MET DE POPPENKAST OP REIS.
Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER.
86. Vader rijdt zoo hard hij kan met
Pietje over de straat. Zoo'n haast heeft
hij, dat hij niet op de stopborden let.
Hij rijdt maar door alles heen met
zijn vrachtje. De menschen kijken hem
allemaal na en beginnen te lachen. De
slagersjongens roepen vader terug.
Maa vader hoort niets. Hij moet naar
de dokter. Piet is toch ernstig gewond.
87. De agent zelf staat er paf van.
Hij maakte aan het stopbord heel wat
mee. Maar zoo iets. Dat is vast een
diet, die er vandoor gaat met een wa
gen. Wacht even, die vent zou hij
even 'een tik geven met zijn stok. Hij
haalde zijn stok voor de dag en pats.
Mis. Net tegen vaders hoed. Dat kwam
doordat hij zich net bukte.
Buiten wonen is heerlijk, maar er moes
ten geen Puffelmannen bestaan. Om U
'maar dadelijk uit Idte 'droom te helpen!
de Puffelmannen zijn de menschen, die
naast ons wonen, in de andere villa. We
wonen in zoo'n lief modern bouwseltje
van twee villa's onder één dak. We von
den dat prachtig en idyllisch zoolang we
de familie Pufrielman nog njet kenden
Die Puffelmannen zijn eenvoudig her-
senlooze stomme na-apers.
Het 'eerste jaar, dat ze naast ons woon
den, Legde ik in mijn tuin een keurig gras-,
veldje a)an. Wal' deed Puffelman Hij
legde er een aan dat tweemaal zoo groot
was met een Vogelbad eir in. Het vol-i
gend jaar schafte ik een auto'tje aan ah
liet ik daarvoor een kleine garage houwen.
Puffelman kocht een enorme auto,
het leek wel een autobus, en liet een ga
rage bouwen met electrisch licht en een
werkkuii. Het volgend jaar maakte ik
een aardig klein iaornkommerkastje. Die
volgende week Iiad Puffelman een broei
kas, groot genoeg voor een kweekerij
Verladen week had ik |een aardig stee-i
men pad aangelegd van mijn tuinhek tot
aan mijn deur, van die groote, platte
onregelmatige stoeroen. En laat ik devol-i
gende dag 's avonds thuiskomen en mijn
vrouw in tranen van woede vinden. De
Puffehnans hadden een pad van het hek
tot aan hun huis en bovendien nog ihee-i
lemaal in het rond om hun villa-deel;
laten aanleggen.
Dit deed de maat overloopen. En ik ont
wierp een plan van zoete waak. „Trek je
er maar niks van aan", zei ik, hoewel 't
mij meer gegriefd had dan ik wel wilde
erkennen, „volgende week gaan we fijn
toch naar 7jee. Veertien dagen fijn va-
cantie, zonder Puffelmannen".
„Ja", snikte mijn vrouw, „je hebt Puf
felman al een poos geleden verteld, dat
je vroeg vacantie neemt. Daarom gaan
zij natuurlijk nog vroeger, zij gaan mor
gen fan weg".
„Nou, wat geeft dat. Dat beteekent
alleen, dat zij al weer naar huis moeten,
als wij nog heerlijk aan 2ee luieren".
„Ook dat is weer mis", zuchtte mijn
vrouw, „zij gaan voor drie weken weg".
De volgende dag wuifden we de Puf
felmans recht hartelijk geneden dag, toen
ze op reis gingen met hun bespottelijke
autobus. De vreugde over hun vertrek
scherpte mijn verstand en ik ontvouwde:
mijn vrouw mijn verdere plannen.
„Vrouw", zei ik, „ons huis moet van
builen moodig.ja wat?".
„Geschilderd worden".
„Juist", ziei ik, „en dat gaan we nu
laten doen, precies in onze vacantie. We
doen het wat zuinigjes aan, dan houden
we nog een paar centjes over en daan'oor
laten we ons huis schilderen. En als
dan die Puffelmannen thuiskomen, van
hun drie weken vacantie, volkomen plat
zak natuurlijk, dan steekt hun huis bij
het onze af als een hutje hij een paleis.
En dan hebben ze geen geld om hun
huis te laten opknappen. Hm, wat zeg
je van deze wraak .Hebben we ze ein-,
delij'k even te pakken
l^fORSETBAND (Ég)
DE PRIJSWINNERS.
Beste Jongens en Meisjes.
Het was een schrale oogst deze keer.
Veel briefjes, maar niet een met ne
gen goede oplossingen. Volgende maal
hoop ik, dat jullie gelukkiger zijn. Doet
allen je best, want zoo moeilijk zijn da
raadsels werkelijk niet. Bovendien mag je
ouderen wel eens om hulp vragen.
De kleurwiedstrijd is best geslaagd.
Prijswinners waren: REINI SPIGT, 7 j.,
Schildereinde, en DORA VAN HEER
WAARDEN, 8 jaar, Molenstraat.
Ze krijgen elk een mooi kleurboek of een
doosje kleurkrijt. Trijntje Henkes, Piet
Spigt en Maatje van Leeuwen zijn nieu
welingen in de kring van Oom KO. Doet
maar trouw mee. Een prijsje zal dan
niet uitblijven.
NIEUWE PRIJSRAADSELS.
1. Met D— om iets in te doen; met
K— een jongensnaam, met H— een na
tuurverschijnsel. Op /die streepjes ko
men telkens dezelfde letters.
2. Welk spreekwoord: DMheeft
G1 DM(van de ontbrekende
woorden heb ik de voorletters genomen).
3. Maak hiervan de naam van een wel
riekende bloem E1LOTOJV.
V
Inzenden na no. 9.
Met vriendelijke groeten,
Jullie OOM KO.
DAT IS KRAS.
Je zou zoo zeggen: Het is geen kunst
die hoed van liet tafeltje te slaan, wam
neer je, zooals de jongen op dit plaatjé
doet. Voor de deuropening is aan een
stok een aantal stukken dun touw opge
hangen. Ze hangen gewoon los en zijn
onderaan dus niet vastgebonden. En toch
zal het je niet lukken, zoolang je recht
tegen bet touw inslaat Je moet de proet
maar eens nemenhet touw biedt zoo
veel tegenstand, dat je de hoed met de
stok niet kunt bereiken.
Dat hadden jullie niet gedacht, hè
OOM KO.
„Reusachtig", vond mijn vrouw. Nog
diezelfde middag ging ik naar een schil--
Icier in het dorp, die zich pas gevestigd
had. Ik gat hem op, hoe groot het schil
derwerk zoo ongeveer was en hij beloof
de een voorloopige raming te maken. Een
paar dagen later had ik die. Vrijdags ko
zen we 'de kleuren bij hem uit. En Zater
dags zaten wij des avonds heerlijk rus
tig aan zee, terwijl we ons er over ver
kneukelden, dat Maandag de schilder met
zijn knechts aan het werk zouden gaan.
We genoten er al bij voorbaat van.
Om de paar dagen zond de schilder
ons een berichtje, hoe hij vorderde met
het werk. Hij deed er erg zijn best op,
want hij hoopte ons natuurlijk als klant
te houden. Het huis er naast, zei hij,
zou er een mestvaalt bij lijken. We kre
gen bijna modelijden met de Puffelman
nen, die daar in volkomen onwetendheid
hun geld verteerden, tot de laatste cent
natuurlijk, niet wetend, welke slag er
boven hun hoofd hing.
„Eigenlijk is het toch wel een beetje
wreed mijmerde mijn vrouw, toen de
schilder berichtte, dat hiet werk over één
dag voltooid zou zijn.
„Onzin", zei ik, „ze hebben het ver
diende Het zal voor die Puffelmannen
een les wezen. Het is misschien een)
soort loutering voor ze, voor hun ziel,
voor zoover ze die hebben".
Op de laatste dag van onze vacantie
kwam, op ons verzoek, de rekening van
de schilder. „Hm", zei ik, terwijl ik did
aan mijn vrouw liet zien. "Nogal rede
lijk", vond ze. ,Nu was dit niet beele-
maal mijn gevoelen. Het viel me nog
al tegen, bet was een gulden ot vijftig
boven de raming; maar, ja, als men
goed werk wil bobben, moet men er
wat extra's voor over hebben.
„Spotgoedkoop", meende mijn vrouw,
wat ik wel een beetje overdreven vond.
Maar enfin.
De beele weg naar huis hadden we
bet over onze wraak. Hoe schitterend
ons buitenwerk er uit zou zien, hoe droe
vig het huis van de Puffelmannen er fHj
zou staan en wat een kraan van een
kerel die schilder toch was, om het zoo!
goedkoop en vlug te doen.
's Avonds evenwel, toen ik thuis was
geweest en mij naar het dorp begaf, naar
de schilder, lag er iets in mijn blik, dat
de schilder verschrikt achteruit deed dein
zen, toen ik de rekening bij hem op de
toonbank wierp en door een donderen
de vuistslag de toonbank liet trillen.
„Mooie rekening, niet Voor buiten
werk geschilderd, niet bulderde ik hem
toe.
Hij keek er naar. „De rekening is toch
goed, mijnheer Ik heb aan het huis
toch niets vergeten
„Vergeten donderde ik hem toe,
„vergeten is er niks".
Hij keek weer. „De optelling is toch
ook goed", mompelde hij.
„Ja, de optelling is goed", siste ik.
„Is mijnheer dan niet tevreden over
het schilderwerk vroeg hij deemoedig.
„Tevreden Schilderwerk Ja, het is
best. Alleen en hier dreigde ik bijnai
te stikken van woede „alleen jij stomme
eend, jij hebt het verkeerde huis geschil
derd.
wordt Uw figuur en bovendien be
vordert gij Uw gezondheid door het
dragen van de Superbe Corsetband
Alleen echt met de schuine elastieken
hoekstukken, die het verschuiven
beletten.
Prijzen vanaf f 3.90 tot f 11.50.
Draagt voortaan alleen de alom bekende
Vfc» OCTROOI 17201 KL-Z
OPGERICHT 182*
ft
