De Nieuwe Texelsciie Courant
Opreis
No. 5068 49ste Jaargang Woensdag 22 Juli 1936
S/an .veek tot week
EERSTE BLAD.
Natuurbescherming
Reist
nooit zonder
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllll
llllllllllll RIJMELARIJTJE. Illllillllll
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Uw advertentie in dit blad wordt
op Texel huis aan huis gelezen.
TEXELSCHE COURANT
TABLETTEN
is sinds 1 Juli 1930
In dit blad opgenomen.
UITG.: N.V. Boekhandel en Drukkerij
v.h. Lange veld en de Rooij Den
Burg. Tel. 11. Postrek. 652.
ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal;
buiten den Burg f l.losse ars. 4ct.
ADVERTENTIES: 12 ct. per regel;
minimum 4 regels. Eenzelfde adv. voor
vier plaatsingen opgegeven, wordt drie
maal berekend. Vraagt ons zeer voor-
deefig tarief voor neringdoenden.
HOOGWATER ter reede van Texel v.m
(nam. ongeveer i/j uur later.)
23 24 25 26 27 28 29 Juli
12.37 I.— i.21 1,51 2,28 3,23 4.25
LICHT OP
RIIW1ELEN en R1ITUIGEN 9.34
ZATERDAGAVOND
WAT WON ITALIË?
Twee keerpunten zijn er thans aan te
wijzen Ln de politieke geschiedenis der
laatste dagen, welke de afsluiting van een
verleden, en de ontsluiting van een nieuwe
toekomst kimmen beteekeiien. Allereerst
is daar de vijftiende Juli, welke een
streep zette onder de tegen Italië vigee-
rende sancties. Dit „economisch beleg"
is helaas een échec gebleken. Het heeft
het aangevallen Abessinië niet voor de
ondergang kunnen behoeden. De „Popoio
d' Italia" kon triomfantelijk schrijven:
„Vóór de sancties was Italië een groote
Europeesche mogendheid; thans is het
een imperium".
Inderdaad, ook al heeft dit nieuw-Ro-
meinsche rijk een extra zwakke plek:
tengevolge van zijn veroveringsavontuur
heeft liet de helft van de goudvoorraad
van de Italiaansche schatkist zien weg
vloeien, terwijl voorshands niet te bena
deren valt wat de Italiaansche handel aan
buitenIandschie cliëntèle op schier alle
markten ter wereld heeft ingeboet. Acht
maanden van economische strijd hebben
een betreurenswaardige ruïne achtergela
ten, en dit niet alleen voor de schenden
der internationale verdragen. Ook de be
schermers van Abessinië, die op de ke
per beschouwd van hun taak niet zoo
heel veel hebben terecht gebracht, hebben
door het teniet gaan van hun ttaliaansche
export ernstige verliezen geleden.
Met vlaggen heeft men op 'het Apen-
nïjinsche schiereiland de sanctiestrijd be
groet, met vlaggen heeft men hem ook
beëindigd. De Italianen zijn een trotsch
volk, dat zijn tegenslagen weet te dragen,.
Thans zal het zijn krachten kunnen be-
FRANZ LISZT.
Op 31 Juli zal het 50 jaar geleden zijn,
dat de beroemde Hongaarsche componist
Franz Liszt stierf. Elders in dit nummer
vindt u een korte levensbeschrijving.
bent U in 't bijzonder Hr
blootgesteld aan het
vaar van kouvatten.
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbu sjes van
30 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 ets.
VOOR MIJN VENSTER.
REGEN.
Een tuinhek, dat kraakt;
En buurtgerucht maakt,
Een boom, die, verwaaid,
Als dronkenman zwaait.
Een lekkende goot
Je tuin wordt een sloot.
Een bakker, die kwaad,
Door plassen heen waadt.
Een melkboer met haast,
Langs de klinkerweg raast.
Een slager, die raoe't
Langs de straat als een geest.
Een post, die bevracht,
Langs de huizen heen jacht,
Een diender, die nat
Haakt naar huis als een kat,
Een heer, in pension,
Die maar zoekt naar de zon,
Een stel, dat kampeert,
En het tentje vast meert.
Een boer, die doanpapt
Van zijn schamel afstapt,
De honderdste Piet,
Die vertelt, dat het giet.
De duizendste zucht,
Door een schepsel gelucht.
Een huisvrouw die treurt,
Dat beur gang wondt besmeurt.
proeven aan werken van opbouw, in de
verwachting, dat het zaad van bloed en
goud, aan de Oost-Atrikaansche bodem
toevertrouwd binnen enkele tientallen
van jaren vruchten zal doen rijpen.
DUITSCHLAND EN OOSTENRIJK.
Wat de naaste toekomst aangaat, zoo
wij niet misrekenen, zal dezie in belang
rijke mate worden beïnvloed door het
einde van een andere kamp, die tusschen
Eerlijn en Weenen, met als inzet de on-,
afhankelijkheid van Oostenrijk. Adolt
Hitier, Oostenrijker van afkomst, heeft
er van moeten afzien, zijn voormalige va
derland met Duitschland tot één groot
nationaal-socialistisch rijk samen te sme
den. De omstandigheden waren hem niet
gunstig; zoowel Italië als de Kleine En
tente beloerden met Argusblik het ge
ringste gebaar, dat tegen Oostenrijk
dreigde, bevreesd als men was voor het
zwakke Oostenrijk een overmachtige
Duitsche staat als nabuur in de plaats te)
krijgen. Zoo bleet deze „Anschluss"-kwes-
tie als een kloot Italië van Duitschlanei
scheiden, terwijl beide landen door sa
menwerking dubbel sterk tegenover West-
Europa zouden kunnen staan. Thans heb
ben Berlijn en Weenen onder Rome's
invloed het op een accoord gegooid:
Duitschland zal Oostenrijks zelfstandig
heid respecteeren en zich niet meer in zijn
binnenlandsche politiek mengen. Dat wil
derhalve zeggen, dat de Oostenrijksdhe
Nazi's door hun Leider officieel losge
laten zijn, hetgeen voor hen een harde
noot moet zijn. Daartegenover staat, dat
Duitschlands positie, door de mogelijk
heid van nauwer en vriendschappelijke!
samenwerking met Italië, aanzienlijk is
verbeterd, terwijl ook het laatstgenoemde
land nu een stevige rugdekking heeft.
^Duidelijk blijkt dit uit 'de beide 'fnfer-
KOKMEEUW.
door JAN P. STRIJBOS.
De eerste bewoners van Texel konden
tn de zomer leven van de eieren van al-,
terlei zeevogels, en ten tijde, dat de kunst
schilder Van Cuyck Texel bezocht, broedt
den er duizenden en nog eens duizenden:
meeuwen en sterns in Eierland, en "konden
hun eieren ongestraft en zonder nadeel
voor de vogels geraapt worden. Thans
zijn zij er verdwenen. Vandaag vestigt
zich een nieuwe groote sternkolonie op
een zandplaat, het volgende jaar blijven
de vogels weg.
De vogelbevolking van Nederland is
een vlottende bevolking, de menschenbe-
volking neemt elk jaar geweldig toe. De
enkele honderden bezoekers aan de Wad-
den-ieilanden van twintig jaar terug, zijn
thans uitgegroeid tot vele tienduizenden,
de intieme en kleine visschersplaatjes
langs de Noordzeekust zijn drukbezochte
badplaatsen geworden, overal is het
vreemdel ingen bezoek enorm toegenomen,
de rust is op vele plaatsen verdwenen,
groote lappen „woeste grond" zijn in
cultuur gebracht en ontwaterd, overal zien
we een Intensieve bodembewerking, waar
door de natuur onder de voet geloopeni
wondt. De wilde vogels en planten moeten
wijten. De wereld verandert en zal steeds
blijven veranderen en met haar de om
sta ndiglieden, waaronder wij moeten le
ven en waarin wij ons dienen te schikken)
en waaraan wij ons moeten aanpassen.
Dit alles in de schoenen te schuiven van
het StaatsbosChbedrijt en de natuurvrien
den is dwaas en onredelijk.
Vele eilanders mieenen ook jdat de ge
weldige en onrustbarende vermeerdering
der meeuwen en het zich vormen van
groote kolonies direct te wijten ïs aap
Vogelbescherming en Natuurmonumenten
en tevens een gevolg vag het verbod
meeuwieneienen te rapen, hetwelk weer
TEXELSCHE COURANT
als een indirect resultaat van hét streven
der natuurbeschermers beschouwd wordt.
Ook dit kan niet juist zijn, want de toe
name der meeuwen is geen verschijnsel,
dat alleen in Nederland geconstateerd
wordt, maar ook in tal van andere landen.
In Engeland en Schotland, in alle landen
langs de Oostzee, in Denemarken, langs
de kust van Bretagme en op alle Oost-
Eriesche Wadden-ei landen, zelfs langs de
kusten van Noond-Amerika leven de
meeuwen in een periode van groote voor
spoed en overal zien wij, dat zij zich,
vermeerderen ten koste van sterns en
tal van andere vogelsoorten.
Het streven van „Vogelbescherming"
is er niet op gericht, overal meeuwen
kolonies te tokken, .zooals zoo vaak be
weerd wordt, .integendeel, zij streeft er
naar de meeuwen te beperken en te loca»
liseeren. en tracht dit te bereiken door
het stelselmatig rapen der eieren, .door 't
verstoren der nesten en het TerijdeJen
van broedpogiingen, het „schudden" der
eieren op plaatsen, waar de meeuwen
niet geduld kunnen wonden ot te talrijk
dreigen te worden. Dit geschiedt regel
matig 111 polder Waaien burg, op de
schorren achter de Eendracht, in die Prins
Hendrikpolder en tal van andere plaatsen
op Texel, op Griend en op de Beer, het
zelfde gebeurt in verschillende staatsna-
tuuirmonumenten op de eilanden door het
Staatsboschledrijf. Deze pogingen hebben
het gewenschte resultaat gehad, men heeft
de meeuwen nu vrijwel onder de knie eni
van een werkelijke moeuwenplaag is geen
sprake meer. Natuurlijk ligt het niet in
de bedoeling, overal de meeuwen grondig
uit te roeien. De soort moet als zoodanig
blijven bestaan en dit zou zeer twijfelach
tig zijn, indien men het rapen der meeu
weneieren zou „vrijgeven", zooals vele
eilanders dit willen.
Bovendien zou men dan alle controle
missen en dat is toch hoog noodüg.
Telegraaf.
Dit alles tezamen, dit regenverdriet,
Dat noemt men nu zomer, ik groet u,
prosit!
HUIB DE RIIMELAAR
(Voor nadruk toestemming te vragen
aan de auteur.)
GEORGE ARLISS.
De Engelsche tooneelspeler, die de:
hoofdrol vervult in een film, ^an Roth
schild gewijd.
nationale conferenties, die thans de aan
dacht bezighouden, die over de Turksche
zee-engten en de a.s. samenspreking der
Locarno-mogendiheden. De beide dicta-
tuurstaten bevinden zich momenteel als m
een sleutelpositie en doen de discussies
door hun afwezigheid moeilijk vlotten.
DE DARDANELLEN-KWESTIE.
Te Montreux blijft men ronddraaien
om dit alles-beheerschende punt: za( de
Russische oorlogsvloot ongehinderd de
versterkte T urksche zee-engten mogen
doorvaren in beide richtingen Deze
vraag is van b ie zondier groot belang om
dat daarmede samenhangt het vraagstuk
van het evenwicht der Mid del landsdhe
zeekrachten. Een Russische vloot, die
haar invloedsfeer niet tot de Zwarte Zee
beperkt ziet, doch eventueel zich met
de Fransche kan vereenigen, is niet in het
voordeel van Groot-Brittannië, dat nóg
steeds gaarne de hand uitstrekt naar de
oppermacht ter zee. De geweldige bewa
pening, waarvan de Britsche scheepswer
ven dreunen wij bouwen practisch ge
sproken een geheel nieuwe vloot, heeft
minister Hoare onlangs verklaard
houdt met deze begeerte naar Britsch
machtsoverwicht ten nauwste verband.
Italië heeft bij deze zee-engten-discus
sie als maritieme mogendheid belangen
van de eerste orde, evenals Duitschland,
Ruslands tegenvoeter, dat er niet het
minste voor gevoelt schepen der Rus
sische Zwarte-Zee-vloot in de toekomst
in de wateren van Noord- ot Oostzee te
ontmoeten. Men zal te Montreux niet erin
slagen, een basis voor nieuwe verhoudin
gen te leggen, zoo men deze beide nieuwe
vrienden verwaarloost. Ziehier derhalve
een der steunpunten voor hun aanvanke
lijk compagnonschap zij willen gezamen
lijk ter groene tatel komen.
KUNT GIJ OOK PAARDRIJDEN?
Rijdt dan mee. Maar let wel op de
voorschriften, welke aan ^>e Koog van
poiitievviege om den wille van de zoo
noodzakelijke rust op borden kenbaar zijn
gemaakt. Er waren ruiters, die van ac
hun geboden vrijheid misbruik maakten.
