ag\I
m
Gemengd Nieuws
Hoe de advocaat „wraak" nam.
VOOR DE JEUGD.
MET DE POPPEI^ KAST OP REIS.
Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER.
140. Maar |an en Piet, die nog lang
niet in bed liggen, vragen aan de baas
of ze zich eens mogen verkleden. Jan
wil de kleren van de rechter aan, Piet
die van de hansworst. De baas gunt ze
graag een pretje en laat ze gaan. Hij
vindt het wel een beetje gewaagd, die
mooie costuums van z'n poppen. Maar
het moet maar.
AVONTUUR OP DE ZEEBODEM.
Ons plaatje brengt ©en wel zeer span-,
mende gebeurtenis in beeld. Een duiker1,
typ zoek naar een diiep gezonken wrak,,
wordt aangevallein door een ook voor die
mens gevaarlijke electrisdhe aaf. Dit
'monster is zo sterk met electriciteit ge-i
laden, dat de duiker er zeker het hachje
bij in zou schieten, wanneer hij n|iet ii(
een gummi-pak gekleed was. Met eem
harpoen maakt hij het dier onschadelijk,
maar dan dreigt een haai hem het leven
te benemem. Nu ziet het er slechter voor
hem uit. Wanneer ide duiker echter eer»
rol speelt in een film, zooals hier het
geval is, behoeven we ons over de afloop
van de strijd niet ongerust tie maken.
Immers is het dan geen echte haai, maar
een nagemaakte, die als een marionet
141. Samen staan ze daar zo ver
kleed en muisstil voor de tent. Ze lijken
wel poppetjes van een plaatje. Gewichtig
blijven ze zo voor de tent staan kijken
naar alles, wat er om hen heen gebeurt.
En als de mensen naar hen wijzen, kijken
ze vol trots voor zich uit. Maar dat
staan kijken, gaat toch vervelen.
rmet staaldraden bewogen wordt. Een echte
haai zou duiker en pak gauw hebben in-
geslokt, want haaien zijn gulzige vreters,
die ook grote happen met gemak ver
orberen. Onlangs werd bij Hawaii een
haai gevangen, welks maag o.a. bleek te
bevatten een anker van 50 pond, 20 M„
stalen ketting, een armbandhorloge, een
achterbeen van een muildier, een poeder
doos, een kolenschop zonder steel, een
plank van een zeepkist, 10 pond spijkers,
schroeven en bouten, twee badpakken, een
wasbord, een uniformpet, een patronen,
gordel, twee hoefijzers, een notenkraker
en een flinke partij koperen, hoornen en
parelmoieirenknopen. Samen 250 pond.
En toch woog de haai zelf in totaal maar
600 pond. De Tijgerhaai kan het tot 1600
pond brengen
ESPERANTO. KtMHIMHHIIIIDtl
Sneek. De N.V. Werktuigenbureau
voor de Landbouw, dir. Kinderman, pu
bliceert haar leveringsvoorwaarden in de
Imoderne talen; ook in het Esperanto.
'België. De Foto-Industrie Gevaert te
Antwerpen geeft bij haar artikelen ge
bruiksaanwijzingen in diverse talen, ook
in het Esperanto.
V
Amsterdam. Over Rembrandt is door
H. Muller, conservator van het Rem-
brandt-huis een prachtig boek in het Es
peranto geschreven. Het heet Rembrandt
la Magiisto.
Hongarije. Bij de Esperanto-Uitge-
verij Literatura Mond?) te Boedapest ver
scheen een Bloemlezing van Nederland-
sche verhalen in het Esperanto, samenge
steld door Joh. Hartog, Baarn.
Amsterdam. De Stichting Bellamy-
Fonds hieeft officieel het Esperanto inge
voerd. Ze zal alle buitenlandsche carrés-1
pondentie in bet Esperanto gaan voeren.
De boeken van Bellamy In het jaar 2000
©n Gelijkheid voor Allen zullen in het
Esperanto verschijnen.
Japan. i>e directeur van het Zesde
Lyceum te Tokio heeft in het eerste leer
jaar inplaats van het EngelsCh het Espe
ranto als verplicht leervak ingevoerd.
In China hebben reeds meer dan
30.000 Chineezen een cursus in de wereld-i
taal gevolgd. In dit land zijn thans 50 Es-
peranto-venaen,., terwijl ér 5 bladen in het
Esperanto warden uitgegeven.
BUITENLAND
NIEUWE PRIJSRAADSELS.
Beste Jongens en Meisjes.
Hier is de tweede reeks van drie:
4. Vul eens in:
K K zegt hoe Iaat het is.
K om water te putten.
K een soort geweer.
K K deel van een bloem.
5. Maak hier een spreekwoord van:
Dengo oedi asti ed szel gesp ha.
6. Zet achter elkaar de naam vain iets,
waarop je schrijven kunt, en die van een
boom. Dan krijg je de naam van een,
stad in Z.-Holland.
Er volgen nu nog drie raadsels. Na jio.
0 verwacht ik de oplossingen.
Doe je best. Er liggen al weer drie
boeken voor drie vriendjes of vriendin
netjes klaar.
Met vriendelijke groeten,
Jullie OOM KO.
E 3BH
DE DOCHTER VAN DE NEGUS.
Thans, zooals reeds gemeld, leerling-
verpleegster in een kinderziekenhuis te
Londen, waarmee haar hartewensch zou
zijn vervuld.
Engeland. Te Devonport werd de
kruiser Birmingham, 0000 ton, door Lady
A. Chamberlain te water gelaten.
Engeland. Bij Belfast reed tijdens
©en wedstrijd een race-auto op het pu
bliek in; acht dooden en 25 gewonden.
Engeland. Te Londen hielden 15000
communisten een betooging voor hulpver-
lieiening aan de Spaansche regeering.
België weigerde een uitvoervergun
ning voor 800 mitrailleurs, welke de
Spaansche regeering had gekocht.
Duitschlaiid. Opnieuw had te Bochem
©en mijn instorting plaats; twee dooden.
Frankrijk zou Polen, omdat dit in
moeilijkheden is geraakt door zijn vast
gevroren vordering van 600 millioen mark
in Duitschland, 500 millioen francs cre-
diet geven. Tweederden hiervan zijn be
stemd voor oorlogsmateriaal.
Rusland houdt 6 Jan. zijn derde
alg. volkstelling. 1.200.000 tellers en
120.000 controleurs zijn hiervoor noodig.
Rusland heeft 50.000 ton haring noo
dig. In Nederland zou het grootste deel
worden gekocht.
De Amerikaansche athleet Jesse
Owens, de held van de Olympische spelen
te Berlijn, is geschorst, omdat hij wei
gerde met de Amerik. ploeg naar Zweden
te gaan.
Japan wil 11.059 ton aan torpedo
jagers en 15.598 ton aan duikbooten in
dienst houden. Het wil op andere lan
den, wat duikbooten betreft, een voor
sprong hebben.
Japan. De Spaansche ambassadeur
te Tokio koos de zijde der witten.
Genève. De statistieken van de Vol
kenbond berichten, dat in 1934 op de
aarde ongeveer 2.5 millioen mensen van
honger stierven. Tegelijkertijd werden in
datzelfde jaar vernietigd: 400.000 wagons
graan; 144.000 wagqns rijst; 1.400.000
Kg. vleesch; 2.500.000 Kg. suiker.
Italië. Ras Koeksa bezocht Mussolini
De Ras, die bij het begin van de Abess,
oorlog Italië's zijde koos, wacht een
hooge functie.
Met een laatste vinnige windstoot in de rug, te
gen mijin zomersdi dermietje, woei ik de 'hoek om
en stond ik tegenover mijn eigen naambord.
Het koper blonk fraai in de ondergaand© zon. op
deze kille avond. Er stond op, dat ik advocaat en
procureur ben en er stond niet op, dat ik ieder,,
die betalen kan, uitnoolig om eens aan te loopen.
Het zag er goed en verzorgd uit. Maar nog meer
zinstneelingen stonden mij te wachten, want toep
ik mijn huisdeur opende, stroomde mij een brand
geur tegemoet van „iets met een uitje" en Neeltje,
mijn huishoudster, kwam tegelijk met het lekkere
luchtje de gang in en. zei: „alsjdat er twee gekvoj-
ne heeren voor mij waren geweest en dat zij zou
den terugkomen". Voor een beginnend advocaat
is dit muziek. Nieeltje, die mij door mijn bezorgd®
inraader is opgedrongen <yi die tot taak heeft mij
heel en knap te honden; datzelfde Neeltje dan
onderscheidt mijn cliënten in drie groepen: ten
eerste de „deftigheid", die nog zeer op zich laaf
wachten helaas; de tweede groep bestaat uit gewo
ne luj, „zoo van uw eigen slag" én de derde
groep is „niks". Deze laatste soort be volkt mijn
kantoor 'bij voorkeur.
„En of u dit maar eens in wil zien", vervolgd©
Neeltje, terwijl ze mij twee enveloppes overhan
digde.
Na de maaltijd zette ik mij vol goede ijver aan;
het werk, welke ijver echter onmiddellijk weer ge-
bluscht zou worden. Beide enveloppes bevatten n.I.
hetzelfde, d.w.z. de naam van het automerk, was>
verschillend, maar overigens bevolen beide hee
ren hun merk als het beste, hj?£ betrouwbaarste, het
zuinigste, het .sjielste aan.
„Weledelgestrenge Heer", zoo luidden beide epis
tels, „daar ik gehoord |»eb, dat u een nieuwe wa
gen wilt aanschaffen
Lezer, ik bespaar u de rest. Ieder^ die in een on
bewaakt oogenblik zich uitlaat over zijn voornemen
een wagen aan te schaffen, of, zooals in mijn ge
val de oude wil inruilen, krijgt zulke minnebrieven.
Ik bezit een wagentje van vier lentes en ik had
in ©en oogenblik van onbedachtzaamheid zulke
ondoordachte woorden gesproten. Maar dit was
nog maar het begin.
De twee bovengenoemde heeren kwamen terug en
er kwamen er nog meer, want de waardevolle tipi
bleek deugdelijk doorgegeven. Het stroomde re
clames, men telefoneerde, men trachtte mij te over
reden, maar ik scheepte iedereen af. Behalve één.
Die was niet weg te werken. Altijd zat liij weer
in mijn wachtkamer. Hij wou ien zou verkoopen. Hij
verruilde mijn wagentje wel tien keer; hij ver<
kocht liet; 'hij reed met nieuwe karretjes voor, roo-i
tie, grijze, lange, korte; als een havik loerde hij op
zijn prooi. Als een zielkundige bestudeerde hij mijn
zwakte plekten.
„Ziet u die lijn, meneer Wat een soepelheid,
zuinig als geen andere en alles compleet, spotprijs.
Zoo'n wagentje geeft each,et, dat staat".
Ik begOjii aan diie man een hekel te krijgen., om?
dat hij vat op mij kreeg en ik niet wilde koopen.j
Ik peinsde en peinsde en eindelijk wist ik, hoe ik
mij zou wreken
„Hallo, meneer X", belde ik hem allervriende
lijkst op, „mag ik u vanavond even spreken?"
Ik kwam.. Even te voren ging ik bij een kiosk
aan en nam het nieuwste sportblad mee; ik zag
een autotentoonstelling in Scheveningen, de nieuw
ste creaties op modegebied, mannequins demon
streerden wandel- en andere toiletten, een strato
sfeertocht, enz. enz.
Aldus gewapend zocht ik de heer X. op. We
grijnsden beiden en het woord was aan mij.
„Meneer X", begon ik, „valt u mij alstublieft niet
in de rede. Ik wqet, wat u wilt zeggen, maar ik
verzeker u, u moet een vrouw hebben. Het cachet
der zaak is er mee gemoeid"
„Laat u mij even uitspreken. Ziet u deze platen,
ziet u deze dame, deze lijnen? Zuinig in gebruiki
geheel compleet met lippenstift, itn alle kleuren
en maten, tegen spotprijzen. En een souplesse en
vlugheid. U rijdt er in een oogwenk mee naar Parijs.
Wat zeg ik u, naar Saloniki. U gaat er mieie 'dts
bergen in of naar het strand. Profiteer van de lage
dollarkoers".
„De nieuwste snufjes heb ik hier, modellen 1934,
gaan jaren Imtee. Ha, ik zie het aan u, u is een man
van smaak, ik begneep het direct."
Mijnheer X verteerde misschien in de meeniiig,
tiat ik acuut waanzinnig was geworden, maar plotse
ling zag ik hein onrustig worden en tegelijkertijd
hoorde ik een zware slepende tred naderen als
van iemand, die vermoeid is.
„Stil", zei meneer X, „geen woord hierover, doet
u dat blad met die joffers wég", en tegelijkertijd
ging ide deur open en kwam, zich excuseerend,
een dame, blijkbaar de vrouw des huizes, binnen,
een niet meer jonge, een niet meter fleurige, een
ietwat zwaar ademhalende vrouw.
„Mevrouw", zoo nam ik bet woord, „ik ga juist
heen, uw mam wilde mjjn oude wagentje inruilen,
maar ik kan er nog geen afstand van doen; ik
geloot werkelijk, dat ik er aan gehecht ben, al is
het nieuwe er al lang af".
„Zoo u wilt meneer", zei ze slapjes, „misschien
later wel, als ie heelemaal ,op is".
Zoo zij het.
Van meneer X heb ik geen last meer gehad.
N KANIN6G ItTTÊfL
