De Kleine Verpleegster.
fL\
I I
I i i
fci i
i
i
I Ti\P
k \i
cDames
dit interesseert U!
„Libelle"
„Libelle"
i
V
Gemengcf Nieuws
FEUBLLETON
V'v\
iiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiH
Ullllllllll UIT DE KEUKEN
minium van de krant. iiiiiiiiiiii
mmmmmimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiii
SENSATIE.
Eien inormaal mensch zou meenen, dat
de tegenwoordige tijd waarachtig vol
doende inieuws en sensatie oplevert
zielfs voor Amerikaansche kranten. Maar
blijkbaar keninen we in Europa de Ameri
kaansche geest nog niet goed. Aan ge
woon inieuws, al is het nog zoo belang
rijk, heeft een Amerikaansche krant niet
voldoende. De groote krant, die er in
slaagt om iets te brengen, wat een andere
groote krant niet heeft, is een slag voor.
En zulk leen slag voor zijn beteekent in
Amerika grootere verkoop en meer winst.
Blijkbaar beteekent dat zeer veel winst,
want die kranten hebben er onbegrijpelijk
groote kapitalen voor over. Als er geen
apart niieuws is in de wereld welnu,
dan maken ze het zelf. Er zijn gevallen;
bekend, dat een Amerikaansche krant een
wereldschokkende gebeurtenis eenvou-
dig-weg verzonOp het oogenblik
zijn drie Amerikaansche kranten, zooals
bekend, bezig om sensatie-nieuws te ma
ken
Drie Amerikaansche journalisten ma
ken zooals u weet een reis om de
wereld. Eén vain de „New-York Times",
een van de „World Telegram" en een
derde, een ondernemende jongedame van
de „New York Evening Journal". Deze
wereldreis is niet een pleziertochtje, doch
het is een race tusschen de drie journal
listen, een concurrentiestrijd tusschen de
drie bladen en elke dag brengen deze
drie bladen groote artikelen over hun
journalistieke renpaard, en wie op de
hoogte wil blijven van de heele reis, moet
alle drie kranten koopen,
Zwitserland. Het Zwitsersch Vakver-
eenigimgscongfics, dat de grootste arbei
ders-organisatie van het land vertegen
woordigt, heeft zich uitgesproken ten
gunste van militaire, economische en mo-
neele landsverdediging en voor de eer
biediging van de godsdienstige overtui
ging van alLe burgers. Het verklaarde zich
tegen de vorming van een Volksfront.
Oostenrijk. Duizenden zwaluwen, die
te lang in hun geboorteland gebleven wa
ren, zijn op hun wieg naar het Zuiden in
Oostenrijk door kou overvallen, waardoor
ze dreigden om te komen. Ze worden
thans zooveel mogelijk gevangen en per
vliegtuig naar Venetië gezonden.
De Volkenbondszittingen zijn achter
de rug. Het is een oogenblik stil gewor
den rond de groote politieke problemen.
Het wachten is nu pp het Duitsc'he ant
woord inzake de conferentie der vijf Lo-
carno-mogendhieden en op de uitslag van
het onderzoek, door de Commissie in
zake niet-inmenging in Spanje ingesteld
in verband met de klachten van Rusland.
Zooals bekend, werden deze door Italië,
Duitschland en Portugal afgewezen.
Frankrijk. De kloot tusschen radi-
caal-soc. en communisten wordt al bree
der en dieper. De eerste groep krijgt
langzamerhand genoeg van stakingen, be
zetting van fabrieken, enz. en ziet in, dat
Frankrijk hierdoor in groote moeilijk
heden kan komen te verkeeren. De
kleine burgerij zoekt steun bij partijen als
die van Kolonel de la Rocque en wil van
Blum en Volksfront nog maar weinig
weten. De positie van Blum wondt moei
lijker.
Japan. Tokio. Bij hiet beklimmen van
een vulkaan zijn drie studenten door een
steenenregen overvallen, waarbij een van
hen de dood vond.
9
Ik heb vannacht geen oog dicht kun
nen doen, zuster. Ik moest maar aldoor
dienken. Dat is juist het ellendigste. Je
ligt maar te denken, te denken, de heele
beroerdigheid nog eens over. De heele
nacht. Gek |hè, dat je de uren zoo weg
kunt duwen je telt ze af, en je duwt
maar door, tot bet liëht wordt en wat
heb je dan nog? Weer een dag. Wat
schiet je er mee op? Waarom vechten we
zoo hard, alleen om nog langer te kunnen
vechten
Zij antwoordde:
Zou daar eigenlijk niet alles in zit
ten? Ik bedoelZij aarzelde, welke
woorden zij kiezen zou.
Ja wat? Zegt u het. Ik hoor 't u
graag zeggen.
Ik bedoel de strijd. De worsteling. Is
dat nietleven? Het doet er niet toe
waar je bent, ot waar het om gaat, maar
zoolang je vecht, leef je.
Hij dacht daar over na. (Wat grepeni
ze aandoenlijk gretig naar ieder stroo-
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllllllllllllllll ESPERANTO. ||||||||||||l!llllll||||
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Wie een uitstekende schriftelijke cur
sus volgen wil, vrage een proefles aan
dit adnes: „EsperantoNijmegen" en het
komt in orde.
Te Rotterdam zal volgend jaar het
17e wereldcongres van S.A.T., de We
reldbond vain Arbeiders-Esperantisten
plaats hebben. In 1931 was het in Am
sterdam.
De bekende cabarettist Kees Pruis
behaalde onlangs zijn Esperanto-diploma.
Griekenland. De Minister van On
derwijs heeft de Inspecteurs van het La
ger en Middelb. Onderwijs aanbevolen
de Esp. studie te bevorderen. Op vele
scholen wonden met sucoes cursussen ge
geven. Een der meest gelezen Griek-
sche dagbladen bevat wekelijks een Esp.
rubriek.
Het Japansche maandblad La Kos-
mo zoekt medewerkers in alle landen. Ar
tikelen over actueele onderwerpen te zen
den aan de redactie: 2 Kudan 3chome,
Kojhimachi-ku, Tokio, Japan. Zij, die met
Japanners vvenscben te correspondeeren
wenden zich eveneens tot dit adres.
IIHIIIHIUIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
IIIIIIIIIIII OVER OPVOEDING.
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
EISCHEN WAT MOET.
Op tijd naar bed.
De vader van vroeger zei„Je mag dit
of dat niet doen, omdat ik het wil". Zoo
spreekt de tegenwoordige vader niet meer.
Maar deze eischt misschien wel eens te
weinig van het kind. Ongelukkig het kind,
van wie nooit iets geëischt is. De tegen
woordige vader eischt, niet, omdat hij iets
wil, maar omdat het móet. Omdat er levens
wetten zijn, die het kind nu eenmaal niet
begrijpt.
Wij moeten eischen met een vroolijk ge
zicht, met een vriendelijke stem en met
hartelijke gezindheid en weten wat wij
willen.
Het kind móet nu eenmaal op tijd naar
bed.
Kinderen van 3 jaar moeten plm. Muren
slapen, het middagdutje meegerekend kin
deren van 5 jaar ongeveer 12 uur. Natuur
lijk zijn dit maar gemiddelden de eene
mensch heeft meer slaap noodig dan de
andere. Volgens een bekend kinderarts is
de slaap vóór twaalf uur de bestebeter
is, dat de kinderen slapen van 6 uur'sav.
—7 uur 's morgens en 's middags nog een
uur, dan b.v. van 8 uur 's avonds tot 9 uur
's morgens. In 't algemeen houdt men ook
te vroeg op met het uurtje rust 's middags.
Dit moet men ook houden tot 4 5 jaar.
Maar al tolt hij zoowat om van slaap,
nooit wil de kleine dreumes uit zichzelf
naar bed. Het verlaten van het gezelschap
kost altijd moeite. Hier is het licht, de ge
zelligheid, ginds de duisternis, de eenzaam
heid. De weldaden van de slaap kent hij
niethij weet niet, dat er verband bestaat
tusschen moeheid en slaap en rust. Daar
is hij te klein voor, maar wij moeten wijs
zijn voor hem. Ik heb eens een kleine jon
gen hooren zeggenKeesje wil niet naar
bed, Keesje is moe. Hij begreep dus zelf
niet, dat voor zijn moeheid naar bed gaan
het eenige middel was.
We nemen dus de dreumes op, ondanks
protesten, we helpen hem zoet en zacht
naar bed, en als wij merken, dat de ang
sten voor de eenzaamheid en de duisternis
al te groot zijn, dan gaan wij daar niet
met hardheid tegenin, maar stellen hem
gerust, door b.v. de deur op een kier te
laten staan.
Doch spoedig komt de milde slaap en
neemt het jongske mee, om hem weer
frisch en ree te maken voor een nieuwe
dag, een dag van spel en ernst.
Uit: Tot geluk geboren, van J. Riemens-
Reurslag.
halmpje.) Hij legde zijn hand op de hare.
BedanktBedankt, Jennie. Dat
ging per ongeluk, dat ik Jennie zei. Vindt
u het erg? U bent zoo heel anders dan de
rest. U bent meer zuster. Net als de
verpleegsters, die met ons meegingen naar
Frankrijk. Wat waren dat een prachtmeis-
jes. Niet zoo'n massa omhaal en regle
menten en papieren met stempels. Maar
kranige wouwen, die alles aan dorsten,
wat de dag bracht. Soms waren 't treinen
vol kapotte lichamen. Soms was het een
luchtaanval. Maar er klaagde er nooit
eentje. We hebben er daar een paar achter
moeten laten. Rust in vrede, dames.
Het duurde niet lang, ot zij was voor
de heele zaal „Jennie". De mannen zou
den het inooit in hun hoofd hebben ge-
haald, de andere verpleegsters bij hun
voornaam te noemen; en precies om de
zelfde, reden konden zij haar niet anders
noemen dan Jennie.
Het is hier de Knappe Zaal, Jennie^
Heb je misschien nog niet eens opge
merkt. Kijk Benzine maar eens aan. En
Beschuit. Je moogt wel blij zijn, dat je
hier op de zaal bent. Wij waardeeren je
tenminste.
O, Jennie, kom eens hier kijk
eens. Ik heb een bonnetje in mijn pakje
cigaretten gevonden. Wat zou ik er voor
koopen? Heb je wat noodig
Groote jongens waren het soms neer-
llllll!lll!,"!llllllllllllll||IIIIIIIIIIUIIIIIIIIIII
llllllllllllllllll VOOR DE VROUW.
llltllüllltllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
GOEDKOOPE PATRONEN.
Voor abonné's 25 oent.
Mantelcostuum A 196. Een eenvoudig
costuumpje van zeegroene wollen stot
met een kraagje van geruite tafzijde. Pa
tronen verkrijgbaar in 92 en 100 cM. bo
venwijdte. De rok krijgt middenvoor twee
ingezette stolpplooien en wordt in de
Linkerzijnaad aan de bovenkant ongeveer
20 cM. open gelaten en als split afge
werkt. Het gladvallende schootje blij ft
eveneens in de linkerzijnaad open en
wordt gelijk met de rok als splitje at-i
gewerkt. Het lijfje heeft van voren twee
opgestikte punten, welke gelijk met het
schootje vallen. De hals wordt samen met
de kraag van dubbele jijde met een.
schuin biesje naar binnen afgewerkt en
krijgt middenvoor een klein splitje. De
lange gladde mouw heeft aan de onder
kant een bij schu iner, wordt met een
zoompje naar binnen afgewerkt en van
boven naad op naad in het armsgat ge
stikt. De ceintuur is een rechte reep van
80x12 cM., welke met een groote gesp
wordt gesloten. Benoodigde stot: 2.80 M.
van 1.30 M. breed.
RECEPTEN.
SNIJBOONEN: 2 p. snijboonen, 30^gr.
boter, wat peper en zout, wat suiker en
wat maizena. Haal de boonen tweemaal
af, wasch ze en snijd ze aan dunne reep
jes. Zet ze met een klein scheutje ko*
kend water, wat zout en de boter op.
Schud ze af en toe en laat ze zachtjes!
gaar stoven. Strooi er een weinig peper
door en bind het geheel een weinig met
wat aangemaakte maizena, opdat ze met
het eventueel afgescheiden vocht smeuïg
nog een oogenblik kunnen nastoven.
slachtig en afhankelijk, ze moesten bezig
gehouden worden. Ze sloegen bij het
minste ot geringste aan 't stoeien en dol
len. Jennie liet hen dollen, regels of geen
regels. Als er, laat in de avond een vin-)
ger kwam wenken door een kier van de
deur, vlak voor Jennie's gezicht, en een
stem fluisterde: „Broer, kom je nog een
kaartje leggen op 8?" en als de uitge-
noodigde broer zijn sierlijk nachtgewaad
dichter om zich heen trok, om vlug weg
te glippen en dan Jennie zag en staani
bleef, onnoozel grinnikenddan keerde
Jemnie zich vastberaden om. En zij voelde
een zoete vreugde door het bewustzijn,
dat hij wegsloop om een verboden spel
te beginnen, 't Zou hem zoo'n keertje
geen kwaad doen, en dan slaapt hij straks
beter. Hij heeft de laatste tijd slecht ge
slapen.
Maar de hoofdverpleegster kwam er
achter, en toen kreeg Jennie de wind van,
voren.
Het leven werd zwaarder voor Jennie
dan zij gedacht had. De andere verpleeg
sters waren alleen maar verpleegster, als;
zij dienst hadden; kwamen zij vrij, dan
dachten zij alleen nog maar aan afsprajak-
jes, aan pret, aan alles, behalve aan het
hospitaal. Als zij er uit waren, waren zij
er ook uit. Maar Jennie kon dat niet. Hun
moeilijkheden, hun teleurstellingen, hun
moed bij een voortdurende nederlaag
dat werden Jennie's moeilijkheden. Soms
voelde ze, dat ze 't geen dag meer zon,1
kunnen volhouden. Maar bij hen weg kon
ze wel minder. Zaal 17 nam haar totaal'
in beslag. Een van de meisjes zei: Wat
ben je toch mager, Jennie. Toen stoot
Jennie op de eerste keer dat zij zoo
iets van haar zagen. Je bent de derde, die
me dat vertelt vandaag. Mag ik alsjeblieft
slank zijn? Moet daar zoo'n drukte over
gemaakt worden.
Toen verloor zij haar eerste patiënt
de jongen van het bonnetje.
Nog uren daarna zat Jennie stil op haar
kamertje, in een hoek gekropen, met haar
gezicht tegen de muur.
Daar vond de Eerste haar, en die las
haar de les.
Ik had gedacht, dat je flinker was.
Hoe kun je een goede verpleegster wor
den, als je je bij 't eerste ernstige geval
al zoo overstuur maakt?
Maar hij hij was altijd zoo vroo-i
lijk. En hij heeft zoo z'n best gedaan
al die jaren
De Eerste was ook maar een meisje,
net als Jennie. Haar stem werd zachter.
Ja, ik weet 't, maar als 't Hoofd merkte,
dat je zoo te keer ging, hield ze je geen
dag meer. Zij verdraagt absoluut geen
weekheid. Doe je best op je werk, maar
laat je gevoel er buiten.
(Wordt vervolgd.)
Jr i\
f i i
i
Gelieve deze patronen, ontleend aan het
N. Modeblad, onder bij sluiti ng van het
bedrag aan postzegels, te bestellen aan
dit adnes: Uitg. Mij. Neerlandia, Kr. N.
Gracht, Utrecht.
Het N. Modeblad is het meest gelezen
damestijdschrift van ons land; 6 nrs. per
3 mnd. fl.20. Per post tl.50.
Aan het bureau van dit blad ligt voor U een gratis
proefnummer klaar van
het prachtige geïllustreerde weekblad voor de vrouw,
door vrouwen geredigeerd.
„Libelle" heeft een leemte aangevuld, welke in ons
land bestond door het gemis aan een populair en
veelzijdig geïllustreerd weekblad voor de dames.
„Libelle" bevat wekelijks 64 pagina's, rijk geïllustreerd,
in koperdiepdruk met mode-artikelen, huishoudelijke
wetenswaardigheden en raadgevingen, smakelijke re
cepten, een uitgebreide handwerkrubriek, eenvoudige
knutselwerkjes, een rubriek voor kamergymnastiek
en schoonheidsverzorging, tal van wenken over de
opvoeding van kinderen, en nog tal van andere
interessante artikelen, alles met foto's verlucht.
Daarnaast een filmrubriek, een spannende vervolg-
roman, reisverhalen, etc.
geeft dit alles voor een zeer lagen abonnementsprijs, n.l.
f 1.30 PER KWARTAAL of 10 CENT PER WEEK
Komt U een proefnummer halen Wij brengen het
ook gaarne, even thuis.
m
i
