DIJSIR.OOP
De Nieuwe Texeische Courant
No. 5102 50ste Jaargang Woensdag 18 Nov. 1936 Q -ZSTTJ! SUT
AKKERS
tegen: Cn€fx\ shiffs.Asfhma
EERSTE BLAD.
Geen oorlogsspeelgoed.
'lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
llllllllllll VAN OVER DE GRENS
TEXELSCH E COU RANT
RASTER
-.■/
Het geheim der verrassende werking van Abdijsiroop berust
voor een groot deel op de vele daarin verwerkte „genees
kruiden", waarvan de bijzondere genezende eigenschappen
reeds in de oudheid aan enkele „ingewijden" bekend waren.
De voornaamste uit het 20-tal kruiden
zijn: Drosera rotundiiolia, Herba
Althaeae, Aconilum napellus, Juglans
regia, Herba Serpylli, Herba Maté,
Herba Marubii, Herba Meliloh. Deze
kruiden bevatten tegen aandoeningen
van de ademhalingsorganen genees
krachtige stoffen in hun natuurlijke
samenstelling, waardoor zij gemakke
lijk door het lichaam kunnen worden
opgenomen. Hun werking is snel en
veelzijdig. Zij schaden het gesiel niet,
daar ze geen sporen in het lichaam
achter laten, in tegenstelling met de
z.g. nieuwere „chemische" middelen.
De schitterende werking van deze
kruiden-siroop, die Abdijsiroop is,
wordt thans nog krachtig versterkt,
nu Apotheker Dumonl op bijzondere
wijze daaraan heeft toegevoegd de
krachtig „hoest-bedwingende" stof:
„codeïne", zónder dat de natuurlijke
werking der kruiden wordt vermin»
derd. Integendeel, door deze gelukkige
combinatie wordt zij nóg doeltreffen
der. 'n Betere samenstelling tegen aan
doeningen der ademhalings-organen,
de ondervinding zal het U bewijzen, is
ondenkbaar. Grijp dus vol vertrouwen
naar ,,'s werelds bès(e hoest-siroop"!
is sinds 1 Juli 1930
in dit blad opgeoomen.
UITG.: N.V. Boekhandel en Drukkerij
v.h. Langeveld en de Rooij Den
Burg. Tel. 11. Postrek. 652.
ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal;
buiten den Burg f 1.losse nrs. 4ct.
ADVERTENTIES: 12 oent per regel
minimum 5 regels. Eenzelfde adv. voor
vier plaatsingen opgegeven, wordt drie
maal berekend. Vraagt ons zeer voor-
deelig tarief voor neringdoenden.
TEXELAARTJES: 48 ct. (4 regels.)
HOOGWATER ter reede van Texel v.m
(nam. ongeveer >/i uur later.)
19 20 21 22 23 24 25 Nov
11,19 12.— 0.17 1,13 2,24 3,45 5,04
LICHT OP
RljWIELEN en RliTUIGEN 4 32
iiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
SPELEN MET VUUR.
In de atgeloopen week is alom in Eu<
ropa de wapenstilstandsdag gevierd. Ve
len zullen daarbij gedacht hebben aan
de verschrikking van de wereldoorlog em
aan de zucht van verlichting die geslaakt)
werd, toen eindelijk, na vier lange jaren,
aan deze ontzettende strijd een einde was
gekomen. Toch is het niet mogelijk, dat
allen zich de ellende van deze tijd nog
voor de geest gehaald Ihebben en ook niet
kondein halen, want voor de jongere ge
neratie is de oorlog ai niet veel meer dan
geschiedenis. Ware dit m.l. wel het geval,
idan zou men naar alle waarschijnlijkheid
in Europa miet zien gebeuren, wat er
thans geschiedt. Want het kan niet ont
kend worden: men speelt met vuur in
ons werelddeel en dat ondanks het teit,
dat verreweg het meerendeei der Eujro-
peesche bevolking de vrede oprecht
wensCht.
WAT ER IN SPANJE DREIGT.
We hebben hierbij het oog op de toe
stand in Spanje. Er bestaat geen twijfel
aan, dat de aanval op Madrid, die nu,
reeds enke'e weken duurt, door de knk-
sche troepen tot staan is gebracht. En|
dat, terwijl generaal Franco, die werkelijk
geen kind in militaire zaken is, de Spaanq
sche hoofdstad een gemakkelijke prooi
waande. Reuter weet hiervoor een ver-'
klaring te vinden: De lichte tanks_, waar-'
op de aanvallers zoo vertrouwd hadden
voor de verovering van de stad, blijken,
waardeloos te zijn tegen het anti-tankge-
schut van de verdedigers, dat niet alleem
techmsdh uitstekend is4 maar ook voor
treffelijk bediend blijkt te worden, zoo
goed, dat men mag aannemen, dat het
Russisch gesdhut is, dat door Russische
soldaten wordt bediend. Met het lucht*
wapen is het al niet anders. Eerst hady
den de rechtschen door het gebruik vam
Italiaansche en Duitsöhe toestellen een
overwicht in uitrusting op hun vijand.
Madrid beschikt thans over Russische
afweermiddelen, die een doeltreffend wa
pen ter verdediging tegen deze aanvals
wapens blijken te zijn. Het dagblad „Le
Jour" maakte dezer dagen de opmerking,
dat Spanje tot een proefveld is gewonden
waar zekere naties luim nieuwste oorlogs
middelen toetsen aan de practijk. En van
de niet-inmengingscommissie valt weinig
ot niets meer te verwachten. In de zittin-'
gen van dit instituut zijn ruzies, zooals
men dezer dagen tusschen de Italiaansche
en de Sovjet-afgevaardigde heeft kunnen
medemaken, schering en inslag. 'De toe
stand is thans zoo, dat zoolang de heime
lijke strijd tusschen het communistische,
Rusland en de fascistische naties in
Spanje voortduurt, een klein incident
reeds voldoende kan zijn om van de
Spaansche burgeroorlog een Europeesche
oorlog te maken. En het ziet er naar uit,
dat deze vreemde inmenging zal blijven
bestaan, zoolang de burgeroorlog be-'
staat
OORLOG? FASC1SME-COMMUNISME.
Madame Tabouis, de Fransche journa
liste, over het algemeen meer bekend om
haar juiste inlichtingen dan om haar juiste
meeningen, meent, dat men in landen als
Sovjet-Kuslana, Italië en Duitschland met
hun eenzijdige voorlichting door de piers
't Is wapenstilstandsdag geweest
Weer gingen de gedachten
Van velen naar de tijd terug
Van 't vrees'Iijk menschenslachten!
Herhaling van dat bloedbad wou
Men toen voor goed verhind'ren,
„Geen oorlog meer!" klonk algemeen,
„Dat leeren w' onze kind'nen!"
Maar staat men voor de winkelruit
Van speelgoedmagazijnen,
Dan ziet men als een soort vermaak
De oorlog weer verschijnen.
Is het geen schande, om de jeugd
Die richting uit te drijven!
Laat de gedachten van het kind
Toch rein en schuld'loos blijven.
„Geen oorlogsspeelgoed!" zij de leus
De oud'ren moeten waken,
Dat 't jonge kind zich daarmee met
Mag leerën te vermaken.
O, ouders, die dit speelgoed koopt,
Bedenkt u niet met vreeze,
Wat 't lot zou zijn ook van uw kind,
Als 't spel eens ernst zou wezen?
„N. Harl. Qrt."
een nederlaag van de hun sympathieke
groep in Spanje niet zou kunnen verdra-
gen en dat daarom de Spaansche burger
oorlog hoofdzakelijk in een oorlog tus
schen fascisme en communisme meet ein
digen, met alle gevolgen daarvan voor het
overige van Europa. Ziet zij de toestand,
te donker in, ot zullen de feiten haar
gelijk geven? Laten we het eerste hopen,
want inderdaad bestaat er zoo goed als
geen twijtel aan, dat, indien Rusland,
Italië en Duitschland slaags zouden ra
ken, de rest van Europa in deze strijd
zal worden meegesleept.
SCHANDAAL
IN DE FRANSCHE KAMER
De Fransche Kamer gaf in de atge
loopen week een weinig verheffend beeld
te aanschouwen. Daar vond een torir.ee'e
vechtpartij tusschen linksche en re dit sche
afgevaardigden plaats. De aanleiding
daartoe vormde de behandeling van de
interpellatie-Becquart inzake de kwestie
Salengro. De minister van Binnenl. Zaï-
ken Salengro wordt er door de uilerst
rechtsche partij min ot meer van beschul
digd, in die wereldoorlog te zijn gedeser-,.
teerd, hoewel hij indertijd door de krijgs
raad van het ten laste gelegde feit wend
vrijgesproken. Deze affaire is nu, na 21
jaren, door Salengro's tegenstanders weer
opgerakeld en toen Becquart overging tot
zijn interpellatie die handelde over
„vreemde verschijnselen, die door het on
derzoek van het militaire dossier van een
lid der regeering aan de dag zijn geko
men", kozen de socialisten onmiddellijk
heftig partij voor de minister. Het ge
volg was, dat op een gegeven oogenblik
zeker een vijftig gedeputeerden met elkaar
slaags raakten. Eerst na tien minuten ge
lukte het, de vechtenden weer van elkaar
te scheiden. Blum verdedigde daarna zijn
collega en wees er op, dat zoowel de
chet van zijn bataillon afs de brjgade-1
generaal indertijd overtuigd waTen van-
Salengro's onschuld. Blum constateerde,
dat men 20 jaar lang gezwegen had, maar
dat na de samenstelling van de huidige
regeering de campagne tegen Salengro
begonnen was. Deze campagne noemde
hij een schandelijk geheel. Becquart ver
zocht hierop over te gaan tot de samen
stelling van een eere-raad, maar dit ver
zoek werd door de Kamer geweigerd.
Blum heeft thans een verscherpte wetge
ving in verband met laster aangekondigd:
tot nog toe was het voor politieke voor
mannen moeilijk, zich daartegen te ver
dedigen. Men weet wat Poincaré, Briand
en Tardieu zoo al te hooren hebben ge
kregen. Blum vindt, dat liet nu genoeg is
en de meerderheid van de Kamer, zoowel
finks als rechts, is dat met hem eens.
„IN DIENST VAN DE VREDE".
Een aangenamer bericht komt uit Mid
den-Europa. De conferentie van de dr:e
staten van het protocol van Rome (Italië,
Oostenrijk en Hongarije) is ten einde.
Het ging hier om te beraadslagen tus
schen regeeringen, die zeer goed met el
kaar bevriend zijn. Sensationeel was de
bijeenkomst dus niet. Men heeft nog eens
zijn voldoening uitgesproken over het
Duitsch-Oostenrijksche vergelijk en over
't Duitsch-Italiaansëhe besluit tot vreed
zame samenwerking in het Donaubekken.
Dat Oostenrijk en Hongarije het Italiaaiir.
scbe keizerrijk in Abessinië hebben erkend
is geen verrassing. Verbergend was 't feit,
dat men niet over de kwestie van c'e
Hongaarsche rechtsgelijkheid gesproken
heeft, zoodat ze'ts de Kleine Entente op
het geheel weinig heeft aan te merken.
Laat men de ietwat bombastische ont
vangst van de buitenlandsche gedelegeer
den in Weenen buiten beschouwing, dan,
kan men ook beweren, dat de steer van
de conferentie werd gekenschetst door
een bezadigdheid en rust, die speciaal
in Midden-Europa weldadig 'aanfloet. De
Hongaar Kanya had wel gelijk met zijn
bewering, dat de drie hun werk hebben,
gedaan in dienst van de vrede. En dat is
op het oogenblik veel waard.
ATLASSEN, groot en klein!
Daarvoor wil ieder in
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
zijn.
