De Kleine Verpleegster.
f
VNLJ>' A? X-X
Eerste Twijfel.
Gemengd Nüeuws
FEUILLETON
s—X /^V \r7/
ZIE DE MAAN SCHIJNT
Hoe leunden wij aan moeders schoot
in aandacht d' hoofdjes neergebogen
terwijl het schemeravond-uur
de wond're stemming kwam verhoogen
als moeder sprak van 't oud verhaal,
dat immers jaar en dag trotseerde
en dat voor elke nieuwe jeugd
het altijd nieuwe wonder leerde.
Het oud verhaal van Sinterklaas,
vol mild gebaar voot ons verlangen,
hoe gretig hoorden wij het aan
met kloppend hart en roode wangen.
Hoe ongerept was ons geloot,
hoe keken wij, verbeeldings-gragen,
in 't donker schoorsteengat omhoog
Waarom kwam logica ons plagen
Te gauw toch werd uit werk'lijkheid
de eerste twijfel ons geboren,
en ging voor onze kinderziel
het allerhoogste goed verloren:
een blij vertrouwen, dat niet vroeg
naar uitleg of naar moqg'lijkheden,
maar dat terecht aanvaarden kon
ook zónder oorzaak, zónder reden.
Gezegend verre kindertijd
toen elk venvachten doel bewaarde
en 't zeker zijn van onze zaak
ons ied're wankelpas bespaarde.
Nooit komt het onverdeeld terug,
bet rijk bezit, wat w' ook beweren
omdat wij grooten èlk geloof
in 't goede naar de twijfel keeren.
F.M.K.
BINNENLAND.
Breda. St. Nioolaas en zwarte Piet,
die te paard van de Belgische gemeente
Esschen over de grens naai- Nispen wil
den rijden, werden door de Ned. douanen
op de bon gezet. Onder de purperen
mantel des bissch.ops waren n.I. 1500
boekjes sigarettenpapier verborgen. Ook
zijn zwarte knecht was lang niet „schoon".
Te Bergen werd Dinsdag met school-
voed'ing begonnen. De leerlingen der R.K.,
openbare en Christ, school, totaal 123,
ontvangen viermaal per weel' een warme
maaltijd. De N.V. Zuivelfabriek Wilhel-
mina stelt wekelijks 50 L. gort of rijstpap
beschikbaar.
Te Bergen is tegen A. 13. prooesver-l
baal opgemaakt wegéns het fingeeren van
diefstal van f387.en vier damespols-'
horloges uit zijn huis. B. die bekende,
wilde van de verzekering trekken.
Als hij haar toch maar niet zoo aan-<
keek, dat het haar hart zoo'n zeer deed.
En omdat ze zoo'n medelijden met hem
had, en omdat 'hij zoo lief was, bukte
Jennie zich spontaan neer, en kuste Peter
op zijn haar.
Peter beefde er van. Hij greep haar
hand, en drukte die tegen zijn wang.
Zou je niet kunnen beslissen, vóór
je weggaat, Jennie?
En 'die verraderlijke teederheid, die
Jennie's gebrek was, begon snel te pra-
ten, vóór Jennie zelf woonden kon vinden.
Ja ebbiijna, Peter. Maar als 5k
terugkom heb ik zekerheid eerjijk.
Zij g'ng. dn Peter was gelukkig, maar
haar eigen hart woog zwaar. Zij had geen
flauw vermoeden, wat haar te wachten'
stond. Zij had het gevoel, dat zij op eert
eindpunt toeliep.
Jennie legde dus de witte uniform weg,
pakte haar koffertje, en trok een voor-
VOOR DE VROUW.
NUTTIGE WENKEN.
Doorvveeekte schoenen stopt men
vol met zacht papier, en zet men in een
verwarmd vertrek, niet bij de kachel.
Het papier een paar maal vernieuwen.
Wat hard geworden schoenen inwrijven
met wat warme olijt ot castorolie.
Roode handen elke avond een warm
waterbad geven, waarin wat aluin opge
lost is; flink afdrogen en inwrijven met
citroensap.
ZOUTE AMANDELEN. Half pond ge
pelde amandelen, pannetje slaolie, fijn
tafelzout: Doe de amandelen in een pan
kokend water. Wanneer het water weer
kookt, de amandelen op een vergiet stor
ten en afspoelen met koud water. De vel-
letjes wegnemen en de amandelen dro
gen tusscnen een schoone doek. Dan sla
olie verhitten in een ijzeren pannetje (de
blauwe damp mag er niet atslaan) en
daarin de amandelen bij kleine hoeveer
heden lichtbruin Rreuren. "Breng de a man-'
delen met een schuimspaan op een ver-i
giet, laat ze uitdruipen en bewaar ze, pa
afkoeling, met fijn tafelzout bestrooid,
in een goed sluitend trommeltje.
CHOCOLADE-TRUFFELS: 4 reepen
bittere chocolade, 2 eetlepels melk, 50
gram boter, een eierdooier, 25 gr. ge-'
zeefde poedersuiker. De reepen op
zacht vuurtje in de melk smelten. 19
alles gesmolten, dan van het vuur nemen
en dan de suiker en de dooier er door
roeren. De massa stijf laten worden, La-i
ten bekoelen en er met behulp van twee
theelepels balletjes van vormen, welke
in suiker, hagelslag of gemalen cocosnoot
gerold kunnen worden.
Het dragen van bont is zoo oud als de
wereld. De nieuwe mode biedt tal van
modellen. Lange mantels en korte worden
gedragen. Ook korte wijde bontjasjes ziet
men, zonder oeintuuT. Astrakan is zeer
in trek. Bonte kragen wonden in groote
verscheidenheid als garneering gebezigd.
Soms is de kraag, benevens het schou
derstuk van bont. Dikwijls zet het bont
zich nog als een band voort over de
armbocht, nu en dan over de geheelearm
tot aan de hand. Voor dit doel get
bruikt men kortharige bont, terwijl ook
bontstoffem hiervoor in aanmerking ko
men. Astrakan, seal, bisam, lamsvél, zijn
hiervoor wel het aangewezene.
Ons model is ontleend aan het Nieuwe
Modeblad.
Het N. Modeblad is het meest gelezen
damestijdschrift van ons land; 6 nrs. per
3 mnd. f 1.20. Per post 11.50
jaarsjurk van verleden jaar aan (die haar
te ruim zat, want Jennie was magerder)
en zette er een hoedje bij op, ook van ver
leden voorjaar, met een veertje. En toep
ging ze bedaard de steenen trap af
zoo'n klein onoogelijk figuurtje van het
vorige jaar en zij betastte zichzelf met
zorg, om te kijken.
Het regende, een zilverig motregentje,
en Jennie reed naar het station met Jake,
en 't veertje ging door de nattigheid slap
neerhangen. Maar Jennie's gezicht zette
dapper door.
Tot ziens, juffrouw Jennie. Ik hoop
maar, dat u gauw terugkomt. We zullen
niet weten, hoe we't hebben, als u er niet
bent.
Tot ziens, Jake.
Hij stond onhandig te frommelen aan
een vierkant pakje, dat hij onder zijneene
arm had; hij wou het haar geven, aarzelde
toen, en stak 't daarna pfotseling naar
voren, heerlijk verlegen.
Ik eh ik 't is een klein doosje
bonbons als u soms trek kreeg voor
de lunch.
Wat vind ik dat aardig, Jake.
De trein reed met haar weg. Nu kwam
ze op een plek, waar ze wist, dat ze he;!
zien kon, in de zilveren regen het hos
pitaal met zijn vele ramen, en dat ééne
raam, met alles, wat Jennie op de wereld
dierbaar was. Maar zij wou niet omkijken.
VOOR DE JEUGD. ||j||||||||||||||| l||||||lil!l4
MET DE POPPEN KAST OP REIS.
Tekst en illustratie van H. KANNEGIETER.
164. „Weet je wat", zegt Piet. „Ik
trek weer mijn gewone goed aan. Ik
vind het nou niets leuk meer, als baas
Cobalt, zo lang weg blijft." En ze
trekken beiden hun grappige costuums
weer uit. Als dat gebeurd is, zegt Jan:
„Laten we Cobalt tegemoet lopen en
hem vast vertellen, wat er aan de kast
hangt". Zo gezegd, zo gedaan.
165. Net willen ze op zoek gaan naar
baas Cobalt, ot ze komen een klein
peutertje van een meisje tegen. „Kijk",
zegt Piet, „kijk daar nou eens een
dreumes staan. Zou die verdwaald zijn?
Ze staat te lezen. Zou ze wel kunnen
lezen? Hoe oud zou ze dan wel zijn?
Ga eens mee naar haar toe."
DE PRIJSWINNERS.
De oplossingen van de laatste 9 raad
sels waren:
1. Sneeuwklokjes b.v. 2. Een blik. 3.
Zon. 4. Melk, appel, enz. 5. Regendrop,
6. Hagel. 7. Boom. 8. Schiedam, Edam. 9.
Purmerend.
Goede oplossingen lie'o ik ontvangen
van Maatje van Leeuwerj, Mies Blom,
Trijntje Henkes, Adrie Flens, Frans, Ka-
rel en Hetty Roeper, Greta Eelman, Ariie
en Annie Hin, Conrie Bakker, Corn.
Swaerts, Piet Kok, Dirk Krijnen, Corrie
Witte, Nico Eelman, Dora van Heerwaar-
den, Annie Zijm, Elis. Goënga. Raad
sel no. 8 was nogai moeilijk. Wanneer je
van het woord Schiedam de helft afneemt,
houd je Edam over. Gevraagd werd: een
stad 111 Z.-Holl. en een stadje in N. HolL
De nieuwe vriendjes zijn hartelijk wel
kom in onze kring. Prijswinners werden
ELIS. GOËNGA, 7 jaar, Den Burg.
CORN. SWAERTS, 11 jaar,'tNoorden.
MIES BLOM, 10 jaar, De Cocksdonp.
NIEUWE PRIJSRAADSELS.
4. Welke stad: PELEMP?
5. Het smaakt fijn. Een Ietter vóór
het woord enje lust het vast nietp
6. Met Seen goede bekende, met
B— een balk, met L— een band.
Inzenden na no. 9, hoor.
Met vriendelijke groeten,
Jullie OOM KO.
VERZOEK AAN DE SINT.
Sinterklaasje, bonne, bonne,
Gooi wat in de leege tonne,
Gooi wat in de huizen,
Dan kunnen wegrabbelen,
Als katten en muizen.
EEN STOOMBOOT OM ZELF TE MAKEN.
Al wat je er voor nodig hebt is: een stukje carton zo dik als een briefkaart,
een schaar, een flesje Gluton, een uitgeblazen kippenei, dat je voor de helft met
water vult; een halve eierdop, gevuld met spiritus, die je onder in de boot
plaatst; twee stukjes dun ijzerdraad en twee propjes watten: een om "in de
schoorsteen te stoppen (rook) en een om in de spiritus te leggen en aan te
steken. Wanneer je nu de boot kant en klaar zoals de tekening laat zien in een
teil met water plaatst, stoomt hij prachtig vooruit, wanneer het water kookt. De
stoom moet dan door het gaatje in het ei kunnen ontwijken.
en toen de trein de bocht maakte, aan 't
laatste puntje, keek zij nog niet om, 'maar
zij hief een 'hand op "in zwijgend afscheid.
Harriet Chase, de zuster van dr. Hufty,
was een vrouw, wie men geen leeftijd kon
aanzien: als de vrouwen van onze tijd,
die er door haar japonnen en haren kun
nen uitzien als jonge meisjes tot haar
vijfenveertigste jaar toe. Harriet Chase
was echter geen vijfenveertig, nog lang
niet; en zij was ook geen jong meisje.
Haar japonnen waren matig van lengte
en stijl; het bruine haar droeg ze op een
prettige manier achterover gekamd, met
een losse wrong in haar nek. Haar japon
nen waren niet van 't „jeugdige" model
der mode, maar toch, wat waren ze jeug->
dig. Wat was Harriet jong, met die fris-/
heid van haar tred, de stevige, doorschij
nende blankheid van haar huid, de vlugge
bewegingen van haar hoofd, de helaere
klank van haar stem. En zij had zeven
kinderen, allemaal net zoo frisch en fleu
rig.
Dat was me een troepje, dacht Jennie,
toen zij haar van de trein haalden, en zij
begon aanstonds gevoel te krijgen, dat zij
er bij hoonde. Ja, dat waren menschen,
die in de pudding gingen zitten. Wat had
die beste dr. Huffy goed begrepen, wat
ze bedoelde.
Jennie had zich een boerderij anders
voorgesteld: uitgestrekte vlakten zonder
boomen, en daar middenin een kaal huis.
Maar deze boerderij stond op een reus
achtige helling, boven een rivier, en zoo
ver het oog maar zien kon was er tuin en
boomgaard. Chester Chase had 't riviertje
afgedamd, zoodat er een meertje ont
stond, dat de groene he'ding voor zijn
huis omspoelde. Er was een stukje strand,
en een badhuisje met een douche. Er wa
ren roeibooten en een motarbdot. en rij
paarden. De maaltijden werden meestal
buiten gebruikt, onder de boomen, van
papieren borden, die na gebruik vroollijk
weggekeild werden.
Jennie stoeide met de zeven kinderen en
zij hielp Harriet 'in de huishouding, en zij
kaartte met Chester en zij werd bruin
en kreeg harde spieren. Jennie voeljde
zich niet doodmoe meer. Al vroeg in de
morgen ging ze roeien op liet meer, 's
middags glommen haar rijlaarzen over
lange buitenwegen en 's avonds danste
zij met de negen Chases, op de breed©
veranda, bij de muziek, die uit een hel
verlichte balzaal in de verte kwam.
Er was natuurlijk nog steeds een pro
bleem, dat haar gedachten op moesten
lossen, maar zij verschoof het maar
steeds. Morgen ging ze er over denken,
ot misschien volgende week. Maar van
daag wou ze vergeten.
(Wordt vervolgd.)
lORcfOrtt^
22
RECEPTEN.
A
HET SEIZOEN VAN HET BONT..
rl KANNEGIETER.
