Abonneert u op dit blad. Wat de Jamboree ons gebracht heeft LANDBOUWERS. Coöp. Veiling H. B. G. Vertegenw. voor Texel de Heer S. J. FLENS. TARWETELERS. M0SK0U- SHANGHAI Texels Bioscoop-Theater I Onder Twee Vlaggen Claudette Colbert JL (D Wij belasten ons met het opslaan en verzorgen Uwer granen, waarvoor wij speciaal zijn ingericht. (Assurantie inbegrepen.) Billijke conditiën. N V. Handelmij. DROS Co Groote aanvoer Volle mijnzalen en beste verkoop Overzichtelijke verkoopnota's en op aanvraag 50 pet. voorschot. N. V. Handelmij. DROS Co. Telef. 3543 (2 lijnen) I I Q Q p BANK. Boerenleenb. Lisse LIOOL GIRO no. 157176 Zendt daar Uw bollen heen. De Directie Wij belasten ons met het opslaan, schoonen verzorgen en afleveren Uwer tarwe. Het schoonen geschiedt volgens de strengste eisGhen en is van groot belang voor de classificatie. POLA NEGRI DEN BURG - Tel. 27 - K. PEN de grootsche Liefdesroman OUïDA „You have nice girls in Hol land". „Hoe houwen jullie die plooien zoo netjes in je rokje?" vragen de meisjes aan de Schotten. Men schrijft ons uit Haarlem: Het was nog vrij vroeg op de avond, toen ik op mijn dooie gemak door eerv van de hoofdstraten van Haarlem slenter de. Ik liep op het linkeritrottoir en behou dens de aanmerking ot ik niet rechts kon: gaan loopen, hoorde is niets anders dan gesprekken over de jamboree. Het begon al aardig druk te worden en ik ontdekte meer en meer bewoners van de Tentenstad, die blijkbaar hun kamp hgdden verlaten om inkoopen te gaan doen. Daar ik toch wel eerns wilde we ten hoe de buitenlanders over de Hol- Iandsche Jamboree dachten, loerde ik op de kans om op een geschikt oogenblik een van de „Scouts" te kunnen aanspre ken. Maar dit bleek niet mee te vallen, want nauwelijks had ik mi^n plan opge maakt, om een zekere padvinder te inter-; viewen, of hij was verdwenen in een groep menschen, die zich om hem heen drongen om zijn handteekening te vragen. Ik achtte dit dus een mislukte poging epr liep door om een volgende te ontmofeten) maar ofschoon ik er nog kort tevoren velen gezien had, was 't me toch onmo gelijk er een te ontdekken. Wel zag ik inassa's menschengroepen, waarin zich af en toe een padvindershoed bewoog. Op de hoek van de hoofdstraat ont waarde ik plotseling een padvinder. Zoo juist had hij zijn handteekening gezet in> het boekje van een klein meisje, dat met. een dankbare glimlach hard wegholde. Mijn kans had ik echter gekregen en toen ik een Engielsch vlaggetje op zijn lumberjacket ontdekte, begreep ik, dat ik veiligheidshalve in het Engelsch begin nen moest. Daar hij net de noodige handteekenin- gen gezet had, was het voor mij een uitstekende gelegenheid om over dit on derwerp te beginnen. „Iedere Hollander moet de handteeke ning van een padvinder hebben". Dit was zijn antwoord op de vraag, die ik hem stelde. „Het is verschrikkelijk",, zei hij. „Je kan niet eens fatsoenlijk win» kelen"". ONVERGETELIJKE JAMBOREE. Ik kon merken, dat hij al genoeg over handteekeningen gehoord had en ik be sloot daarom over de Jamboree te "be ginnen. Dit beviel hem blijkbaar beter, want opgetogen vertelde hij me, dat het uit stekend was. Het was zijn derde Jam boree, maar hij verklaarde, dat de Hol- Jandsche Jamboree voor hem een onver getelijke was. Ook met het eten was hij buitengewoon ingenomen, vooral de Hollandsche melk en roomboter. „The scouts eat butter like ice-cream", (eten boter alsof het roomijs is). Dit waren de woorden, toen ik hem vertelde, dat ik de padvinders inderdaad boter met. brood had zien eten. Maar van worst hielden ze niet. Natuurlijk was ik verplicht ook over ons land te vertellen. Zeer opgetogen zei hij mij, dat hij de meisjes hier zoo aar dig vond. Hij had nooit gedacht, dat er in Holland zulke leuke meisjes waren., Intusschen waren er tijdens ons gesprek heel vvdt menschen om ons heen komen staan en, hoewel de meesten er geen woord van begirepen, lachten ze toch UW ADRES VOOR EEN VULPEN BOEKHANDEL PARKSTRAAT LADY BADEN POWELL. De dochter van de Chief Scout. maar wanneer wij 't deden. Enkelen her innerden zich zelfs een 'Engelsch woord en begroetten mijn vriend met „yes" erf ,,no". We baanden ons daarom maa.' een weg tusschen onze bewonderaars door op zoek naar lady-friends, naar wie mij was gevraagd. Hij was een gezellige kerel, een echte padvinder. Hij begreep alleen niet, waar om ik geen padvinder was en toen ik hierop antwoordde, dat ik geen tijd had" zei hij mijDat zeggen ze nou allemaal, maar dat is heelemaal niet waar. We kwamen eenige Schotten tegen, die met een stel meisjes gearmd liepen. Met veel belangstelling vroeg een van de da-» mes, „hoe de Schotten hun rokje toch zoo mooi in de plooi hielden." ZUINIGE SCHOTTEN De Schotten hebben de naam erg zui nig te zijn. In verband hiermee steldd mijn metgezel mij de vraag: Weet je, dat de Schotten bij Vogelenzang beeld brokken duin hebben weggehaald Nee, zei ik, daar heb ik niet van gehoord. Toch is het zoo, vervolgde hij: Een van die lui had namelijk een dubbel tje verloren. Ben je ook op de Jamboree ge weest informeerde hij verder. Natuurlijk, was mijn antwoord,— maar het kamp was zoo groot, dat ik onmogelijk alles in één dag kon bekijken. Ik geloot ook nooit, voegde ik er aan toe, dat de bewoners van de S000 tenten, het leuk vonden, dat iedereen hen aan gaapte, alsof ze wilde dieren waren. i Ja, prettig vonden we het niet. vooral de Noren schenen er veel bezwaar tegen te hebben. Dat heb ik kunnen opmaken uit het bordje bij hun kamp: „Plagen en voeren verboden", viel ik hem in de rede. Yes, it is right, did you see it (Ja, juist, heb je het gezien Wat mij het meest trof, was, dat het publiek zich vaak zeer onbehoorlijk gedraagt. Toevallig sprak ik een van de weinige Palestijnen; hij had zijn tent op zeer origineele en artistieke wijze met postzegels versierd. Toen ik deze in de, verte gewaar werd, kreeg ik de indruk een kunstig geborduurde tent te zien. Het was in één woord bijzonder. Jammer, dat Jan Publiek zooiets niet naar waarde kan- schatten. Voortdurend werden er zegels? van zijn tent afgehaald. Bovendien zou hij, indien ze er om gevraagd hadden, ze zeker geweigerd hebben. A.v.d.B. DINSDAG 17 Augustus. WOENSDAG 18 Augustus DONDERDAG 10 Augustus Het grootsche filmwerk met de actrice die haar weerga niet heeft. Men aanschouwt haar als teedere liefhebbende moeder, in haar over gave als liefdevolle vrouw; men ziet naar lijdend, glimlachend, berus tend. IEDERE avond vertrekt om 8.10 u. de BIOSCOOPBUS van De Koog. Heden (Zaterdag), Zondag en Maandag als hoofdnummer: Bewerkt naar VAN IN DE HOOFDROL lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll lllllllllllllllllllllllllllIllllllllllllllllllllllIllllllllllllllllllllIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHI

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1937 | | pagina 10