3
NELLIE.
ONS FOTOHOEKJE.
I
tf
No. 48.
JANNETJE OELE Jd.
Jannetje woont aan de Koo-
gerweg en wordt 9 Maart 1938
zes jaar.
VOOR DE VROUW.
I|||||llllllll!::illllll!llllllllliiii!llll!!!llllllllliilllllliilllllilil!iillllimillllllll||||||
RECEPTEN.
KOP CHOCOLADE. Doe op een
heete kop chocolade een flinke hoeveel-i
lieid slagroom. Bestrooi de slagroom met
kaneel.
RUNDVLEESCHRAGOUT. Snijd
mager, zeer malsch rundvleesch aan kleine
blokjes, laat het vleesch in boter smo
ren. Voeg zout, veel peper, en aan schij
ven gesneden uien toe. Doe een flinke
scheut roode wijn bij het vleesch en
laat het gedurende een uur of vier op
een zacht vuur stoven.
WILD KONIJN. Wasch een wild ko
nijn, na de nieren verwijderd te hebben.
Wrijt 't met zout en peper in, plaats
het in de braadslee, bestrijk het met ui,
bestrooi het met een flinke laag heel fijn
gestampte beschuit en voeg een flink stuk
boter toe. Laat het konijn gedurende
ongeveer een uur in een niet te felle oven
onder dikwijls bedruipen, gaai' worden.
Knijp, wanneer het konijn half gaar is,
er een halve citroen over uit. Voeg op
het laatst beetje voor beetje een tiende
liter kookroom toe.
NUTTIGE WENKEN.
Vette vingers op de randen van
lichtgeschilderde deuren of ramen: af
wrijven met een lapje, dat in benzine ge
doopt is. Benzine tast noch de lak, noch
de verf aan.
Crapeauds, bekleed met katoen da
mast reinigt men zoo: In een halve em
mer water lost men een kopje salmiak
op. Als men een gedeelte schoon heeft
gekregen, wrijft men het na met een doek,
gedoopt in koud water. Zijn de meubels
over hun geheele oppervlakte behandeld,
dan laat men ze rustig drogen.
gj Verzamel uw uitknipsels in ons
ffl plakboek, groot 24 bij 32 cM.; in
EB stevig omslag160 blz.met alfa-
Eg bet. Prijs voor abonné's slechts
ES 35 cent.
FEUILLETON
29
Bij mijn komst toonde mr. Hiram Fishe
een lichte verwarring. Hij wilde op mij
toetreden, maar bleef staan, toen mijn
vader zijn hoofd ophief.
Nellie, zei hij zacht. Ik snelde naar
hem toe en boog mij over de magere
deerniswekkende figuur. Vader, wat is er?
Hij zuchtte, nam mijn hand en zag mij'
aan.
Zorgen, Nellie, zorgen, antwoordde
hij. Hij wees naar mr. Fishe, als wilde
hij er mij aan herinneren, dat ik deze
nog niet had begroet.
Wij hebben elkaar vandaag reeds
ontmoet, merkte mr. Fishe vriendelijk op.
Ja, dat is ook zoo, voegde mijn va
der er aan toe. En heb je je geamuseerd,
kind
Dat doet er niet toe, vader, fluisterde
ik. Vertelt u mij liever, wat er is ge
béurd.
Hij aarzelde en zijn blik ging naar de
papieren, die voor hem op tafel lagen.
Ik bemerkte, dat het dezelfde waren, die
ik had gezien, op de avond na mijn thuis
komst van het bal bij lord Deekland.
Ik ik ben bang, dat je het niet
DE NIEUWE MODE
MIDDAGJAPON P.M. 300. Wollen
japon, met doorgaande aansluitende ba
nen. Garneering aan voorzijde met tres
en knoopsluiting in groepjes. Aanslui
tende mouwen en hooge reverskraag. Pa
tronen a 35 ct. in de maten 4244
46—48.
Gelieve de patronen te bestellen: Mu
zenstraat, Den Haag, Vereen. Persbu-
reau's. Postzegels bijsluiten.
'M 300
iiinmiH'iiim
HYGIENE en VEILIGHEID.
STEENPUISTEN zijn soms heel hard
nekkig; in de eerste plaats moet gij uwj
arts vragen de urine te onderzoeken; 2.Ï
zorgen voor pijnlijke zindelijkheid en op
passien, dat ge met de etter van een
doorgebroken steenpuist niet andere dee-
len van de huid besm'et3. als ze in de
nek of de polsen voorkomen, kunt ge er
op rekenen, dat de randen van uw pak of
japon besmet zijn. laten stoomen; 4.
zorg voor goede ontlasting en deze be
vorderen met stroop met bloem van zwa
vel. Veel groenten en vruchten, geen
varkensvleesch5. kunt ge eens probeerea
zuiver tinpoeder een paar dagen, als sui-l
kei op een boterham gestrooid; 6. de
steenpuist, die rijpt, laten verbinden door
uw arts. Als dit alles niet helpt, wordt
wel een autovaccin bereid en daarmede
ingespoten door de arts.
L. HEYERMANS, arts (in Volksblad.)
Bij galsteen vermijde men vet en
olie; wel 'boter. Licht verteerbare kost,
gestoofd fruit, mager vleesch, geen kool,,
boonen. Melk en niet vette soep zijn ge
schikt, ook karnemelk. Verder oudbakken
brood, jam, bladgroenten, aardappel-
puré. Zorgen voor goede ontlasting, zoo
noodig door bittenvater.
zult begrijpen, Nellie, zei hij met een
vermoeide glimlach. Ik kan het zelf nau
welijks bevatten, maar het schijnt tochi
zoo te zijn.
Ik zal het wèl kunnen begrijpen,
drong ik aan. Zegt u het maar.
Er is tenslotte niet veel te vertellen,
kind, zei hij na een korte stilte. Het is:
met een paar woorden gebeurd: Wij zijrt
geruïneerd.
- Geruïneerd? herhaalde ik. In mijn
verslagenheid over dit vreeselijk nieuws
kon ik niets anders uitbrengen.
Hij knikte en bevestigde met een
diepe zucht: Ja.
Daarna keek hij naar mr. Fishe, die
met een hand op de tafel steunde en
een zeer ernstige trek op zijn gezicht ver-1
toonde.
ALaar maar hoe komt dat dan?
vroeg ik tenslotte.
Hij trok een papier naar zich toe,
schoof het echter weer van zich af en.
keek naar mr. Fishe. Deze, die bemerkte,
dat ook ik naar hem keek, begon op
ernstige toon te spreken.
Atoet ik het uitleggen? Ik geloof
wel, dat ik in staat zal zijn, het miss
Nellie te doen begrijpen.
Mijn vader maakte een moe gebaar.
Heel graag, zei hij.
Ffet slechte nieuws is spoedig ver
teld, miss Nellie, vervolgde mr. Fishe.
Uw vader heeft tegenslag gehad in een
speculatie.
Speculatie? herhaalde ik ongeloovig.
Ja, er is echter geen sprake van een
speculatie, waarin hij zich moedwillig
lllllliiiHiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii mill iiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii mnnnmiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiilliiii
imilllllllllllllllllllll'lllllll'lildlllllllllllilllll VOOR DE JEUGD. IllllllllllllllllldllUlllllllllllllliUIIIIIIIIIIIIIIIIIII
IIIIPIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII! lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUII lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
V KA/V/VEG/£r£A
81. Met veel moeite kwam hij op de
plaats, waar de kooi met de vogel
hing. Hij nam deze van de haak en zou
er mee naar buiten gaan.
Maar dat ging niet makkelijk.
NIEUWE PRIJSRAADSELS.
Van onze vorige reeks (20 Nov., 27
Nov., 4 Dec.) kunnen Maandag a s. nog
oplossingen worden ingezonden. Hiert
beginnen we al weer met een nieuwe
reeks:
1. De kop van een kreeft, het midden
lijf van een mug en de staart van een
muis. Dat wordt een
2. Maak hiervan een spreekwoord:
KEERT IJL DEUR HUT
STANG L. (Ik heb alle letters door
elkaar gezet.)
3. De naam van een visch. Geet hem
een andere staart en je krijgt een ander*
naam voor tapijt.
Met vriendelijke groeten,
Jullie OOA1 KO.
.REKEN EENS VLUG UIT.
Antwoord op de vraag van 27 Nov.:
Paul is een jaar jonger dan Flans.
EEN AARDIG SPEL.
De geblinddoekte jongens stellen sche
pen in de mist voor, de andere twee zijn
de kapiteins, leder van hen geeft aan
„zijn" schip bevelen: een stap finks, twee
stappen vooruit, een stap schuin rechts
achterwaarts. De bedoeling is de schepen
tussen de „klippen" door te lood
sen, zonder dat ze met elkaar of met de
klippen in aanraking komen. Je kunt het
spel op allerlei wijze spelen. Het kan
jullie veel plezier geven.
heeft gewaagd, zei mr. Fishe. Het betreft
een fonds, dat destijds als buitengewoon
solide bekend stond. Hebt u wel eens
gehoord van de Britannie-Bank?
Ik schudde het hoofd.
Ik dacht, vervolgde mr. Fishe, dat u
uit de dagbladen wel het een en ander
over die instelling zou hebben vernomen.
Het was een groote onderneming, die
echter niet meer aan haar verplichtingen
kon voldoen en toen failliet is gegaan.
Ik keek in de grootste verwarring van
de een naar de ander. Had vader daar
dan zijn geld ingestoken?
Ja, miss Nellie, hij bezat aandeelen.
Gekocht? vroeg ik weer.
Neen Ze waren hem nagelaten door
zijn vader uw grootvader een niet
onbelangrijk bedrag en ze zijn nu niets
meer waard. Hij zweeg even. Naar wat
uw vader mij vertelde, beteekende dit het
verlies van bijna alles wat hij bezat.
Het zal ons ruïneeren, zei mijn va
der kalm.
Mr. Fishe schudde het hoofd.
De Bank wekte al sinds lang geen
goede indruk meer. Als directeur en
groot-aandeelhouder koesterde ik al
maanden geleden twijfel.
Aandeelhouder. Directeur. Dus u
hebt ook geld verloren?
Neen, antwoordde hij snel. Ik heb
mijn aandeelen bijtijds verkocht.
En wist u, dat
Ik durfde mijn vraag bijna niet te
stellen.
Hij knikte. Ja, ik wist toevallig iets
van de zaken van uw vader af ook, j
82. Hij sloeg eerst nog zijn jas om
de kooi. Het viel niet mee weer buiten
te komen. De rook werd al dichter.
Toen hij de buitendeur bereikt had,
viel hij neer.
EEN °RACHT HAAN.
Die zaag je in een ogenblik uit een
dun plankje. Wanneer je de staart met
een mes in spanen snijdt en deze spa
nen stuk voor stuk langs de scherpe
kant van het mes haalt/ krijg je daar
prachtige krullen in. |e moet het maar
weten.
WEET JE DAT?
Op school hebben jullie misschien ai
geleerd, dat de aarde voor vijf zevenden
met water bedekt is. Men heeft uitgere
kend, dat, wanneer men een naald van
een of ander land uit door het middel
punt van de globe steekt, de naald in 95
van de honderd gevallen aan de andere
kant van de aardbol in een ZEE uitkomt.
dat hij aandeelen bezat. Floewel er voor
mij eenig risico aan was verbonden, waar
schuwde ik hem schriftelijk.
Ik keek naar mijn vader. Deze had het
hoofd in de handen verborgen.
Het is waar, Nellie, zei hij met
schorre stem. Mr. Fishe heeft me ge
schreven ik begreep nauwelijks
Ik kon natuurlijk niet openlijk het
feit vermelden, viel mr. Fishe hem in de
rede.
Neen, neen, antwoordde mijn vader,
Maar ik voelde toch wel, wat u bedoelde
en het was mijn bedoeling om naar uw
waarschuwing te luisteren. Ik ik heb
die brief echter ter zijde gelegd en keerde
terug naar mijn boeken en ik ben hem
vergeten. Ja, en wat is het resultaat? Dat
ik mijn kinderen heb geruïneerd.
Vader, riep ik verontwaardigd uit.
LI weet niet wat u zegt. U mag zoo niet
spreken. Wij zijn jong en sterk en kun
nen ons wel door het leven slaan.
Neen, zei mijn vader weer. Aan mij
is de schuld enHij kon niet verder:
spreken.
Mr. Fishe deed een stap voorwaarts en
zag eerst mij en daarna mijn vader aan.
Laten we hopen, dat er nog een uitweg
kan worden gevonden, zei hij. Het viel
mij op, dat hij zich eenigszins zenuwachtig
gedroeg.. Ik hoop ik vertrouw, dat u
rekening zult houden met het voorstel,
dat ik u heb gedaan.
Wat is dat dan? vroeg ik, terwijl ik
hem eenigszins achterdochtig aanzag.
(Wordt vervolgd.)
