WIE
Mijnhardtjes zijn geen ronde, maar hartvormige cachets
REKENT
KIEST
FONGERS.
TWEEDE BLAD
TEXELSCHE COURANT
texelsche Berichten
Zuid-Afrika en 't Goud.
WOL OP EEN
WERELDMARKT.
Woensdag 6 April 1938
UIT DE NATUUR.
ROOVENDE MEEUWEN
Wilde eenden zijn voor
hen niet veilig.
De heer K. schrijft in het Handelsblad,
dat de wilde of halfwilde eenden in de
parken van Amsterdam veel te lijden
hebben onder de roofzucht van de zilver
meeuwen. Aangezien ook op Texel dik
wijls gesproken wordt van een meeuwen-
plaag en niet ten onrechte is het
wel interessant te lezen, hoe bont de zil
vermeeuwen het maken in een groote stad.
Het stukje, dat klinkt als een noodkreet,
laten we daarom hier volgen:
Het vorige jaar hebben we verteld,
hoe de wilde, ot liever halfwilde eenden,
van het Oosterpark te lijden hebben van
de groote zilvermeeuwen. Niet alleen
roofden zij de eieren van de nesten de
eenden broeden daar in broedkorven, in
de vijver geplaatst doch ook vielen ze
de jonge Kuikens aan, waarvan dan ook
vrijwel geen enkele in leven bleef. Hier
beleefde men dus dezelfde rooverijen als
buiten, op de broedplaatsen aan de zee
kant, worden waargenomen: op Vlie
land b.v. werden practisch alle jonge,
bergeenden, honderden en honderden
door de meeuwen verslonden.
Maakten vorig jaar eenige welgemikte
schoten van een buks een einde aan de
brutale daden, thans schijnt een nieuwe
meeuwen-generatie het Oosterpark als ter
rein van activiteit te hebben uitgekozen,
Hoe de meeuwen zoo gauw weten, dat
de eenden zitten te broeden, is verwon
derlijk. En ze schijnen hongerig te ?ijn,
want haar brutaliteit gaat biezonder ver.
De meeuwen wachten niet meer totdat
de eend de korf verlaat, maar zij durven
het aan, zooals door een betrouwbare
waarnemer geconstateerd werd, de eenden
van het nest te trekken, rukkend aan de
vleugels. Zijn de vogels van het nest ge
scheurd, dan maken zij de eieren buit.
Dat is voor hen aantrekkelijker voedsel
dan het afval op vuilnisbelten en in
grachten, dat zij anders weten te bemach
tigen.
Een meeuwenterreur kan op de vijver
ook de Vondelpark-eenden zullen er
last van hebben niet worden geduld.
Men zou geen enkele jonge eena meer
tot ontwikkeling zien komen en juist die
rondzwemmende troepjes eendenkuikens
met hun moeders vormen een der aar
digste lente-tafereelen van onze parken.,
Weliswaar worden er ook buiten de
parken, in de omgeving van de stad, vele
broedsels gemaakt, doch daar vele jonge
worden buitgemaakt door ratten of door
menschen, die de jonge dieren op de
markt (Waterlooplein!) verkoopen, blijft
ook daar niet veel van over.
Hieruit blijkt wel overduidelijk, hoe erg
de meeuwenplaag wordt. Het wordt zeker
tijd, dat daaraan eens paal en perk wordt
gesteld.
L. D. PAPANIN.
De leider van de Sovjet-Russische pool
expeditie, die benoemd werd tot vice-
president van het bestuur van het Sovjet-
Russisch gebied aan de Noordelijke IJs
zee.
Losse nummers van Stuivers-
blad, De Lach, Astra, Oké,
Haagsclie Post
BOEKHANDEL PARKSTRAAT.
ESPERANTO.
We vestigen de aandacht op het tnaan-
delijksche Esperanto-uurtje van de Tsje
chische radiostations Praag en Brno op
Donderdag 7 April van '9.55-10.35 u. n.m.
Denkt U ook om de wekelijksche
tooneeluitzendingen van Parijs P.T.T.
Door invoering van de zomertijd in
Frankrijk beginnen de uurtjes thans des
Maandags om 10.05 uur n.m.
WOL OP TEXEL.
De wolprijs is de laatste weken iets
dalende. Thans wordt SO ct. per ,K.G.
geboden. 1 Maart kon een veehouder zijn
wol, naar hij ons verzekerde, voor 87-
per K.O. van de hand doen. Hij deed
het niet. Zoo zullen er meer op hooger
prijs vergeefs gewacht hebben.
BELEEFD VERZOEK
aan onze abonné's buiten Texel.
25 April worden de abonnements-kwi-
tanties aangeboden. U kunt de innings-
kosten besparen door vóór die datum
het verschuldigde bedrag op onze post
rekening te storten of te doen bijschrij
ven. (no. 652).
Het abonnementsgeld bedraagt fl,
per drie mnd.; buiten Nederland f 1,25
per drie maanden. Ons Zondagsblad kost
t0,70 per drie maanden; buiten Neder
land f0,90 per kwartaal.
Omtrent Zuid-Afrika kon men onlangs
in Flandelsbelangen lezen, dat het met
dit 'and zóó goed gaat, dat de kosten
van het levensonderhoud er wel beginnen
te stijgen, maar dat het land zich toch
in zulk een algemeene voorspoed ver
heugt, dat emigratie de Nederlanders, die
daarvoor in aanmerking komen, kan wor-
len aanbevolen. Dit was ook de conclusie
van Prof. Dr. P. C. A. Geyl, die een
studiereis naar Zuid-Afrika maakte.
Nu heeft Zuid-Afrika een tamelijk
vruchtbare bodem, een gunstig klimaat,
en een nijvere bevolking, maar bet ligt
feitelijk in een uithoek, sedert het Suez-
kanaal de Indië-route wijzigde, en als
Zuid-Afrika zijn goudmijnen niet had,
zou het vermoedelijk niet welvarender
zijn dan de eerste de beste Zuid-Ameri-
kaansche republiek. Het goud, uitsluitend
het goud, verklaart de Zuid-Afrikaansche
welvaart, en als het goud er niet was,
:ou Johannesburg een prairiestadje zijn,
dat door geen Nederlandsche geleerde-
op-expeditie zou worden bezocht. Aan
goud alleen heeft men echter niets, er
moet ook vraag naar goud zijn, en die
vraag is er in overstelpende mate, dank
zij de devaluatie-politiek van welhaast
alle landen ter wereld, waarbij er genoeg
zijn die goud, altijd meer goud, noodig
hebben om deze politiek te kunnen blij
ven volgen.
Nederland zelf behoort tot de grootste
goud-afnemers, en als men in Zuid-Afrika
bekend maakt, dat Nederlandsche emi
granten er welkom zijn, wel, dan doet
men eigenlijk niets anders dan Ne
derland een kleine wederdienst bewijzen,
want Nederland heeft in de laatste 2y2
jaar voor ongeveer een milliard goud
gekocht en zal goud blijven koopen, zoo
lang men er voor wil waken, dat de gul
den teveel stijgt.
Al dat goud moet worden betaald,
en hier doet zich aldus Handelsbe
langen alweer het oude conflict voor
tusschen de belangen van groepen binnen
de Nederlandsche gemeenschap. De
gulden moet laag blijven om te kunnen
exporteeren, stijging van de gulden moet
worden voorkomen door goud aan te
koopen, want als men dit niet doet,
keert de oude toestand, waarbij het con-
curreeren onze industrieën steeds moei
lijker werd, terug. Het belang van de
industrieën is: een gulden mét lage
koers, zij weten wel, dat de berg metaal,
goud geheeten, geen intrinsieke waaroc
heeft, maar zij zijn overtuigd, dat voort
gaande bedrijvigheid wel opweegt tegen
verlies van volksvermogen, noodgedwon
gen, besteed, aan de betaling van steeds
grooter kwantum goud.
Zuid-Afrika vaart er wel bij; aangezien
in andere landen eenzelfde gouddorst
heerscht, kan men in Zuid-Afrika, en in
ieder land, waar rijke goudmijnen lig
gen, ó.a. in Sovjet-Rusland, voorloopig
gerust zijn.
RECENSIES.
DE WANDELAAR. Stelt u belang in
wat de natuur biedt in zoo verrassend
groote verscheidenheid Voelt u voor het
buitenleven? Interesseert u zich voor
tolklore? Klopt uw hart warm voor
heemschut en natuurbescherming? Kunt
u zich, met eenige opoffering desnoods,
een uitgave van f7.50 per jaar veroorlo
ven? Belegt deze som dan eens in een
abonnement op dat mooie maandblad. De
Wandelaar. De uitgever doet ons dit we
derom ter bespreking toekomen en tel
kens weer boeit het, zoowel door de
keuze van artikelen als door zijn opval
lend goed illustratie-materiaal. Elk num
mer geeft een lezenswaardig artikel over
kamerplanten en over wat de tuin te doen
en te genieten geeft; over de wonder-
schoone vlinderwereld kunt ge lezen in
elk der dit jaar verschenen nummers;!
over de Sterrenhemel licht Dr. A. C. de
Koek ons maandelijks in. Aan de vogel
wereld is in elk nummer een aantal
bladzijden gewijd met meestal zeer ge
slaagde foto's, welke op het kunstdruk
papier uitstekend tot haar recht komen.
BEL OP NO..
Na de laatste opgaat werden aangeslo-
'en aan het telefoonnet Den Burg.
No. 124. J. A. Eelman.
No. 125. J. C. Bruin.
No. 126. E. van den Ban.
No. 127. H. Bruijn.
EEN PRAATJE OVER DE
LONDENSCHE WOLBEURS
Bradford is de hoofdplaats van de wol
industrie, maar Londen bezit de grootste
wolmarkt. In 1875 kreeg men het gebouw
in de Coleman Street ,dat nu bekend staat
als de Wolbeurs, in bezit, en sindsdien
is het de erkende centrale markt gewor
den voor de ruwe wol uit Australië,
Nieuw-Zeeland en de Falkland Eilanden.
Zes keer per jaar hebben in Coleman
Street verkoopingen plaats, iedere serie
verkoopingen begint op een Dinsdag en
duurt twee a 'drie weken. Eenige dagen
voordat zoo'n verkooping gaat beginnen,,
worden de koopers in staat gesteld de
goederen te bezichtigen en te taxeeren;
deze zijn aan de „London" en „St. Kathe-
rine Docks" opgeslagen in verscheidene'
pakhuizen met een gezamenlijke opper
vlakte van 162.000 vierkante meter.
KIESKEURIGE KOOPERS.
leder pakhuis is zoo ingericht, dat het
zooveel mogelijk tegemoet komt aan de
wenschen en verwachtingen van kieskeu
rige wolkoopers. De ramen van het dak
moeten op het Noorden uitzien, want de
deskundigen beweren, dat de wol alleen
wat de kwaliteit betreft, beoordeeld kan
worden bij lamplicht, dat van de Noord
zijde komt. Hoe vreemd het ook moge
klinken, het zonlicht is voor de scherpe
blik van de wolkooper een even groot
bezwaar als kunstlicht. Urenlang dwalen
de wolexperts door de eindelooze mon
sterkamers en trekken stukken wol uit
de dikke balen. Deze mannen zijn in staa'
op het eerste gezicht de soort en kwali
teit te beoordeelen, zij weten ot de wol
afkomstig is van een kudde schapen,
die goed gevoed is, ot van dieren, uit een
streek, waar het voedsel schaarsch is.
Een belangrijke factor vormt de hoeveel
heid vet, welke zich in de wol bevindt.
Als dit vet n.l. uit de wol verwijderd is,
levert het een belangrijk product voor
pommades en schoonheidsmiddelen.
HOE GEVEILD WORDT.
Zoolang de verkoopingen plaats heb
ben, liggen in de Londenische pakhuizen
11.000 ii 12.000 balen woi opgestapeld,
De veilingen hebben plaats in een groote
zaal, waar ongfeveer 400 menschen kun
nen zitten, een ruimte, die het meest
doet denken aan een groote collegezaal,
rondom een in de diepte liggende tri
bune. De stoelenrijen Ioopen schuin naar
boven, te rekenen van de plaats van de
afslager, die de knapste kooplui van de
wereld „onder zijn gehoor" heeft. Van
drie uur 's middags af, als het bieden
begint, biedt de zaal een wonderlijke
aanblik.
LANDBOUW VEETEELT
Narcissen teel ik op zandgrond,
maar ik heb nu zwarte grond gehuurd,
biezonder geschikt voor narcissen. Heeft
de verandering van grond in zooverre nog
invloed, dat de bollen daardoor minder
zouden groeien? Mijn bedoeling is om
ze eerst een warmwaterbehandeling te
geven. \ntwoord Mits de grond in
goede toestand is, kunt u de .narcissen
zonder bezwaar van het zand naar .de
donkere grond overbrengen. (Hobaho.)
Bijna driekwart van de uitgegeven
gronden in de Wieringcrineer ligt mboer
derijen van meer dan 40 H.A. .Het is geen
enkele ervaren boer wijs te maken, .lezen
we in Rust Roest, dat zoo de grond
de hoogstmogelijke opbrengsten geeft.
Trouwens, dat is bij elk ernstig .onder
zoek gebleken: Kleinere bedrijven geven
per H.A. de meeste voedingsstot en de
hoogste zuivere winst. Als er geen.boeren
voor te krijgen waren, ja, maar .dat is
anders.
Tegen koperworm de grond 's .win
ters drie tot vier keeren omwerken. An
dere bestrijdingsmiddelen helpen geen
zier. Het vangen der boosdoeners in ge
halveerde aardappelen is alleen maar mo
gelijk en nuttig op een zeer .kleine op
pervlakte. Volksblad.
Eerste zorg van de boer is, dat van
de zonnestralen geen enkele nutteloos
verforen gaat en 'dat iedere plant ^dop
ficht en warmte van de zon .ontvangt.
M. en A. J. VONK,
VREEMDE TALEN, VREEMDE
MANIEREN.
Koopers van allerlei nationaliteit, met
de harde keelklanken van het Noorden tot
cle zacht-lispelende stemmen van het Zui
den, vloeien ineen tot een waar Babel van
talen, en iemand die niet bekend is met
de wolindustrie, voelt er zich als een kat
in een vreemd pakhuis. Zoo vlug als hier
offertes worden gedaan en geaccepteerd
vindt men nergens anders. Tusschen wol
handelaars beteekent een knik, een ge
baar ot het vertrekken van een gezicht,,
vaak een koop, die duizenden ponden
waard is. Ware het niet, dat de afslagers
bijna alle belangrijke inkoopers van ge
zicht kennen, zoo zou kunnen gebeuren,
dat een buitenstaander onbewust eigenaar
werd van verscheidene balen ruwe wol
alleen door het feit, dat hij toevallig
wat veel gebruik van zijn zakdoek maak
te. Maar zijn de koopers vlug en bij de
hand, de afslager is nog vlugger. Hij
heeft hier te maken met een groot aantal
vreemdelingen, vnl. Franschen, Zwitsers,
Duitschers, ook Nederlanders en Bel
gen en ook met eenige Amerikanen. On
danks al de verwarring, de drukke geba
ren en de opwinding rondom hem heen,
neemt hij zijn besluiten met een bijna
fantastische nauwgezetheid.
MEI RECHT: EEN WERELD
MARKT.
Alleen zij, wie het gelukt is door te
dringen tot de geheimen van de wolhan-
del. zijn bij die verkoopingen aanwezig.
Er is bijna een menschen leven voor noo
dig, wil men voldoende ervaring ver
krijgen, om een geschikt afslager bij de
wolveiling te zijn, want niet zelden wor
den er tweehonderd partijen per uur ver
handeld. Als de van te voren vastgestelde
prijs niet bereikt is. wordt de aparte par
tij otwel op zij gezet, totdat de volgende,
reeks van verkoopingen aan de beurt is,
ot ze wordt later onderbands verkochtj
Het bieden gaat de heele dag door, totdat
de 11.000 ot 12.000 balen, welke die
morgen te zien waren, verkocht zijn. In
Mincing Lane hebben meer veilingen
plaats dan in eenige andere stad en wat
daar in het enorme gebouw, dat in iedere
uithoek van de wereld bekend is als de
London Commercial Sale Rooms ge
schiedt, doet zijn invloed gelden op het
zakenleven van de heele wereld. Want
wij staan hier om zoo te zeggen voor de
Koningin der Markten, waar bijna alle
belangrijke handelsartikelen en ruwe ma
terialen, die onmisbaar zijn voor 'de mo
derne beschaving geveild worden. Deze
veilingen, waar men in tien seconden
tien verschillende talen hoort opreken,,
hebben plaats op een wijze, die bijna tot
een door de eeuwen geheiligd ritueel ge
worden is.
Alle soorten INKT, inktlinten
schrijfmachines, carbon, papier....
BOEKHANDEL PARKSTRAAT,
iiiiiiiiiiiiiii:iiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||||||
||||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiriiiiiiiiii,iiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiii||||||
||||||llllllll'llll.ll'HIIII!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll||||||
