BF
Rl
't
Over 'n bezoek aan Vlieland
Z:
ote
V
■KI»
-
3pa m
eezt
erveY
Kot
GEMEENTE TEXEL
RAADSVERGADERING.
De Burgemeester der gemeente Texel:
Gelet op art. 41 der Gemeentewet;
Brengt naar aanleiding daarvan ter
kennis van de ingezetenen, dat eene verga
dering van den Gemeenteraad is belegd op
Donderdag 27 Juli 1939
des nm. te drie uur in de daarvoor
bestemde zaal ten Raadhuize dezer Ge
meente.
Texel, 22 Juni 1939.
De Burgemeester van Texel,
KAMP.
Te behandelen onderwerpen:
1. INGEKOMEN STUKKEN.
NOTULEN. MEDEDEELINGEN
2. AANBIEDING GEMEENTE
REKENING 1938.
3. AANBIEDING REKENING VAN
BURGERLIJK ARMBESTUUR 1938
4. AANBIEDING REKENING ALG.
WEESHUIS 1938.
5. VASTSTELLING BALANS- EN
WINST- EN VERLIESREKENING
T.E.M. PER 31 DEC. 1938.
6. AANVULLING OVEREENKOMST
MET DE STAAT BETREFFENDE
HET GEBRUIK VAN HET LUCHT
VAARTTERREIN TEXEL
7. CREDIET VOOR PROEFBORIN
GEN IN VERBAND MET OPMA
KING PLANNEN VOOR WATER
LEIDING
8. ONTSLAGAANVRAGE VAN C.A.
KEIJSER ALS HOOFD O.L.S. TE
DE WAAL.
9. AANVRAGE OVERPLAATSING
MEJ. G. EELMAN ALS ONDER
WIJZERES VAN DE O.L.S. TE DE
WAAL NAAR DIE TE OUDESCH.
10. VASTSTELLING KOSTEN LAGER
ONDERWIJS OVER 1938
11. WIJZIGING POLITIEVERORDE
NING.
12. BESTRATING BRINK DE KOOG
13. GRONDTRANSACTIES IN VER
BAND MET RIOLEER1NGSPLAN-
NEN TE DE KOOG.
RIJWIELPADEN.
WAARSCHUWING.
Er wordt van bevoegde zijde nog eens,
de aandacht op gevestigd, dat de rijwiel-,
paden UITSLUITEND met rijwielen mo
gen worden beneden. Slechts bij liooge
uitzondering wordt hierop ontheffing ver
leend.
Het spreekt vanzelf, dat de honderden
vreemdelingen, die per fiets naar Texel
komen om van de rust te genieten, niet
elk oogenblik kunnen uithalen voor de
motorrijders, terwijl bovendien de motor
fietsen funest zijn voor de paden en deze
speciaal bij !het remmen zeer schaden.
Het is de laatste tijd voorgekomen,
dat vreemdelingen zich tegenover de po
litie beriepen op de mededing, die des
gevraagd een inwoner van Texel had ge
daan, dat wèl niet motoren op de paden
mag worden gereden. Daarom wordt nog
eens ter algemeene kennis gebracht, dat
zulks niet is toegestaan, OOK NIET op
het pad naar De Mok of langs de Kamp
weg.
«Spsl
i 4A
rVr:
WIMBLEDON-STERREN.
Rechts: de Amerikaansehe ten-
nispeelster Alioe Marble, die drie
voudig kampioene werd (Dames
enkel; Dames-dubbel en Gemengd
spel)links de Engelsche Kay
Stammers, die in het Dames-enkel
eindspel zegevierde.
GEEN WATERSNOOD.
Hoe zwaar heeft vorige maand menige
Texelsche huisvrouw gezucht wegens het
uitblijven van regen. De Oost-Vlielan-
ders zullen deswege geen slapelooze nach
ten gehad hebben, want in het dorp, dat
onmiddellijk aan de duinvoet ligt, wordt
door middel van nortón-pompen van 10-
20 M. diep heerlijk duinwater opgehaald.
DE HAVEN VAN VLIELAND
De volgende dag zouden we weer naar
het zuiden afzakken. Fijn, dat we nog
niet dadelijk weg hoefden; 's middags
om vier uur weer uit het dorp was
vroeg genoeg. In gezelschap van de heer
Duinker zijn we de aanlegsteiger van
de boot opgewandeld. Een leuk plekje. De
„Vlieland" lag juist onder stoom. De
steiger ligt voor het dorp,. Makkelijk
voor de reizigers, die in een paar stap
pen in de kom van het dorp zijn. De boo
ten (voor de passagiersdienst) doen de
haven van Vlieland nooit aan; deze haven
ligt heelemaal aan de oostpunt. We zijn
even daarheen gereden. Er was veel actie.
Verscheidene vaartuigen, tjokvol met ba-
zaltblokken, welke hier ten behoeve van
de zeewering opgeslagen worden. De
hijschkranen komen hier goed te pas.
Aan de kleur en de strooming van het
water, onmiddellijk buiten de haven, be
merk je, welk een goede vaargelegenheid
hier aanwezig is. Aardig, dat je vlak
naast de haven met haar s te enen glooi
ingen, houtconstructies en dammen, het
ongerepte duin en het strand ziet liggen.
VAN TROMPSHUIS TOT MUSEUM
Er staai op Vlieland een huis, waar
aan een bijzondere historische beteeke-
nis mag worden toegekend. Het Tromps-
huis, bedoelen we, dat men vindt aan de,
waddenzeezijde van de dorpsstraat. Van,
buiten ziet het er maar sober uit, doch
liet valt toch op door de witgekalkte,
(muren. Op de muur rechts naast de
breede deur staan de data vermeld, waar
op H.M. de Koningin en Prins Hendrik
dit gebouw hebben bezocht. H.M. de
Koningin heeft het in 1916 betreden.
Tjè-
7*1 IJ*
De Prins heeft er meer dan eens gelo
geerd, wanneer Z.K.H. op de robben
jacht was. We hadden al eens eerder
aan de heer Duinker gevraagd, of we het
Tromphuis niet even mochten bezichtigen.
„Dat gaat niet zoo makkelijk", had hij
geantwoord, „het behoort nu aan een
particulier". (Oorspronkelijk was het in
bezit van de admiraliteit van Hollands
Noorderkwartier). Aanvankelijk begre
pen we niet, waarom men hier niet
„even" mocht rondneuzen. Maar toen we
eenmaal de deur achter ons sloten, begre
pen we het terstond: ..Er is zóóveel
achter die witte muur verborgen, dat je
niet meer aan het woord „huis" denkt,
doch ziet, in een museum te zijn binnen
gestapt. Heeft Tromp hier zooveel bin
nen gesleept? De eigenares, mej. J. Vis
ser, hielp ons dadelijk uit de droom:
vroeger sliep Tromp hier, wanneer z'n vloot
pp de Vlieree voor anker la^p Later heb
ben er verschillende burgemeesters van
Vlieland in gewoond. Voor enkele jaren
diende het tot verblijf van de Ridder van,
Akersloot. Deze ridder was gehuwd met
mevrouw Betsy Berg, een talentvol schil
deres van Noorsche afkomst.
Groote kunstcritici vergeleken haar met
Mesdag, een harer grootste vrienden en
met de Noorsohe schilder Morgenstjerne
Munthe. Men noemde haar de „Jeanne d'
Arc van het water"haast al haar schil
derstukken hebben betrekking op de zee.
In dit huis nu hangen nog driehonderd
van haar werken, vervaardigd op de steile
rotsen langs de Noorsche kust, aan het
y\ j
;Vw««k V - "Xo./
**v; N. /37 J
Aanlc j
f lei eer Ha* en
V-
Vltehors
JtliipwcuVelinüen. yVV
huisje
OVER BLOEMBOLLEN.
DE HILLEGOMSCHE VEILING.
Dinsdag 18 Juli hield de Hillegomsche
Veiling haar eerste droge veiling van het
seizoen, waarbij het electrisch afmijntoe-
stel („klok") in gebruik werd genomen.
Aan het openingswoord van de voorz.,
de heer P. N. Jonkheer, ontleenen we:
De omzet der Hillegomsche Veiling
steeg het afgeloopen jaar tot boven het
millioen. De financieele toestand was
mede daardoor van die aard, dat aan
schaffing van een „klok'" geen bezwaar
was. Door het aanstellen van vakkundig
personeel kan steeds aan alle eischen
der koopers worden voldaan. Het groot
aantal koopers, verleden jaar plm. 300,
zal deze reorganisatie zeker op prijs
stellen. Voorz. dankte koopers en aan
voerders voor het in de Veiling gestelde
vertrouwen en wees er op, dat de uitbe-,
taling van de volle 100 pet. voor de aan
gevoerde bloembollen dit vertrouwen
rechtvaardigde. De heer J. B. Meskers,
oud-voorz. der Hillegomsche Veiling, fe
liciteerde de Veiling met het electrische
afmijntoestel.
De heer J. Tesselaar nam afscheid als
afslager, welke functie hij elf jaar had
vervuld. Het bestuur heeft hem een an
dere taak opgedragen. Zijn plaats zal
worden ingenomen door de heer Siem
Wokke. Tot slot sprak nog de heer
Angevaare. Vele malen, aldus spr., heb
ben wij behoefte aan een klok gevoeld bij
de koopers, maar zelf, als veilingmeester,
voelde ik eveneens jarenlang het ont
breken daarvan als een gemis. Ik ben er
van overtuigd, dat deze aanschaffing het
zajeelijk veilen in de hand zal werken en
dat de Hillegomsche Veiling er door aan
populariteit zal winnen.
Hierna natn de eerste veiling een aan
vang.
act, oj^utden
fauldiioutbosck
duTmn.
breede strand bij Scheveningen ofbij
en op Vlieland. Betsy Berg kwam al da
delijk onder de bekoring van Vlieland.
Maar niet alleen zijn de wanden vol met
kostbare schilderstukken, er is nog veel
meer; men vindt er allerlei merkwaardige
voorwerpen uit het hooge Noorden: twee
reusachtige wervels van een walvis, de
kop van een eland en van een walrus.
Er is te veel om op te noemen. Je ziet
er een spinnewiel en fraai geborduurde
kleedjes .waarvan er voor de tentoonstel
ling te Chicago in 1935 zijn opgevraagd.
(Maar mej. Visser liet niets los), een be
schilderd walvis-schouderblad, hoek
kastjes, schaakstukken, een spiegeltje uit
het jaar 1300, eeti leeslampje, een trouw-
kist van het Noorsche bruidje. E11 dan
veel oud-Hollandsche voorwerpen, alle
maal familiestukken: als een beddewar-
mer, oud-Hollandsche meubelen, een
champagnekoeler, geschonken door Ko
ning Willem II, tondeldoos, waterfluit,
peperstrooier, kasten vól oud-poroelein,
oud Friesche staartklok, stoeltjesklok,
twee miniatuur-bijbeltjes, ongeveer 2 bij
2.5 cM„ gouden zoutlepeltjes, een wan
delstok met een degen er in (waarmee de
grootvader van de ridder op stap ging,
wanneer hij langs onveilige paden moest),
een hoeveelheid glaswerk (om een droge
keel van te krijgen, wanneer mej. Visser
vertelt van de fijne Rijnwijn-glazen, welke
je aan twee kanten gebruiken kunt), zil
veren bloemvaasjes, tinnen schotels uit
het jaar 1693. (Deze zijn al erg door de
tinpest aangevreten), zilveren eierdopjes,
een snuifdoos, medaillon met paarlen,
amethisten, enz., enz. Mej. Visser ging
ononderbroken voort. Wat hebben we
daar veel moois gezien. Weinig bezoe
kers van Vlieland valt dit voorrecht te
beurt Nu weet u waarom
Tot slot toonde me( Visser ons nog
een groot aantal etsen, meest van vrien
den van mevr. Akersloot.
Wat zult u hier een werk hebben,
om alles te verzorgen. U heeft toch wel
hulp
Eerst wel, was het antwoord. Maar
nu doe ik alles alleen. Ik verzorg alles
HET BADPAVILJOEN.
ONI
Juli
dam,
>n Bi
iwelij
lekon
Hiern
or de
inden
:htgei'
met liefde. Ik heb hulp gehad van een|
Vlie}andscli meisje, maar toen zij
een prachtige vaas in duizend stu
liet vallen, dacht ik: Niemand komt
meer aan. Het meisje was overigens wei
nig geschrokken; die „ouwe vaas was tea
minste van de vloer", had ze gedacht....]
Blijft u hier altijd wonen? Gaat 111
de voorwerpen later verkoopen
Mej. Visser verzekerde ons, dat zij
voorloopig alle antiquairs buiten de deir|
houdt en niet veel bezoek wil ontvang®
„De Ridder van Akersloot had vroege
onophoudelijk bezoek, soms vele pa
men tegelijk. Ik wees, dat er toen
eens wat meegenomen is
Mej. Visser hoopt, dat ook Prim
Juliana en Prins Bemhard het Tromj
huis nog eens met Hun bezoek zullen 1
eeren. De tijd om te vertrekken was
eer we er aan dachten. Hartelijk hebl
we mej. Visser voor de „rondleiding"
dankt. Jonge, jonge, dachten we, ais
allemaal 111 veiling gebracht wordt.,.,
Sommige schilderstukken zullen een li
cent opbrengen.
Hartelijk afscheid namen we in
biezonder van de heer Duinker, die vi
ons zoovele wegen had geopend,
voor we weggingen, hebben we deze eni
gieke figuur op de kiek gezet: Een
slag met foto's van Vlielands wel en \v
zonder het portret van de heer Duinker
Neen, dat gaat niet.
De weg terug is nog beter verlooj
dan de heenreis. We hadden de wind
de rug en langs het strand behoefi
we haast niet te trappen. Uit voorzi
waren we 'n uurtje eerder gestart en
we binnen het uur weer over de Vliehi
sjouwden, was er in de verste verte
geen „Quo Vadis" te ontdekken. Wi
die grootsche stilte op de Vliehors. Ji
toen we dachten: „Waar je ook kijl
geen kip te zien", ontdekten we vlakv
ons in de schelpen een piepjonge sti
Hij bleef rustig zitten en verroerde zeil
geen vleugel, toen we hem aanraai
We namen hem op, streken hem over
ronde kopje. Hoe komt zoo'ti ding hu
heelemaal verzeild? Zou-ie hiér uitj_
broed zijn? De stern maakt geen w
van zijn nest en dus viel het moeil
in de buurt andere broertjes of zusjes
te zoeken. Wie weet, welke kant die 0|
gekropen waren. Nauwelijks zijn ze
de doppen, of ze trekken onbevreesd
wijde wereld in. Tenslotte hebben we In
maar aan zijn lot overgelaten. De om
waren in geen „velden of wegen" te zii
Een kwartiertje nog en daar ligt
Eierlandsche Gat weer voor ons. En
de verte komt de „Quo Vadis" al
Erg hard gaat het niet, want hij moet
zijn snuit recht tegen de steyige Noor
bries in. Maar de Ford-motor is taai
koppig en na een twintig minuten
de „Quo Vadis" de Vliehors b
Twee passagiers aan boord. Texela;
in-uniform, die zich op Vlieland
kustwachters verdienstelijk gaan mak
„Hallo"! roept de bemanning
toe. „Nou, hoe was het op Vlie?"
vraag, die we maar niet een twee
konden beantwoorden.
Mooi. Reuze meegevallen. De
gen waren veel te gauw om...
Een lekker dansend zeetje. Hard
ie. Piet hijscht het zeil en ook de moi
wordt op volle toeren gezet. D
Vadis" heeft er plezier in. Achter in
vlet ons rijwiel. Zou-ie niet omslj
Toon? vragen we en we denken e>
terug aan de rampvolle tocht op
plek, waarbij vorig jaar 30 fietsen
badgasten in de golven verdwenen, d«|))
dat een vlet omsloeg.
Niets geen last, hij ligt vast, lw
We zijn weer op Texel, op het eib
waar we geboreirzijn, het eiland, dat
zoo dierbaar is geworden en waan
we niet makkelijk kunnen scheiden
zoo zullen de Vlielanders over ,1
Mooiste Waddeneiland" denken.
kend maakt onbemind". We kennen
de streek van Onze Goede Buren,
zuid tot noord, van oost tot west,
de prettige dagen, daar doorgebr.4
zullen we nimmer vergeten.
JAN DE WAAI
Met uitzondering van die van het
viljoen waren alle foto's in deze artike^
reeks van de schrijver zelf. Red-
Gezuc
BI
goedk
1
ERVET
ABONNE
l(
