Strand- en Vacantiekleeding
voor de kleintjes
Ik
De „zorgen' -kofter
wordt thuis gelaten
DE VROUW IN HET SPEL
Te
FEUILLETON
WIL U NOG MEEDOEN?
^Toilet oH-eep ^Jrijsuraag
Copyright P. I. 8. Box 6 Copcnhogen
Het is merkwaardig, dat vele menschen
op reis gaan in hun vacantieweken, doch
dat zij slechts matig genoten hebben, on
danks het feit, 'dat zi.i in een geheel andere
omgeving vertoefden, dan het dagelijksche
even hen biedt Toch ijn er ook weer an
dere menschen, wier financiën hen niet toe
staan te reizen, die moeten volstaan met
af en toe een dagje hun stad, hun huis en
al het dagelijksche gedoe te ontvlieden.
Een kleine trein tram- of autobus-reis
voert hen naar buiten en opgefrischt en
vroolijk, voldaan over hetgeen zij geno
ten hebben, keeren zij 's avonds huis
waarts.
Reizen is een kunst, die niet iedereen
verstaat, evenmin als het genieten van het
geen men ziet en beleeft. Velen leeren het
nooit! Er zijn menschen, die met groote
koffers en veel onnoodige ballast op
reis gaan, andere nemen slechts het hoog
noodige mede. Tot de ballast, die sommige
vacantiegangers met zich voeren, behooren
ook de zorgen en velen kunnen het niet
laten steeds te blijven piekeren over den
kleinsten tegenslag. Zij weten zich niet los
te maken van hun dagelijksche sleurleven,
altijd blijft hun hoofd vervuld met het een
of ander, steeds blijft de rimpel op hun
voorhoofd en terwijl dt trein hen langs de
schoonste landschappen voert, blijven zij
nog aan allerlei dingei denken, die hun
thuis ergernis gaven
De zorgen reizen meat, men heeft ze in
den reiskoffer gepakt en men pakt ze weer
uit in de plaats van bestemming Wil men
zich hieraan niet onttrekken en zichzelve
het leven moeilijker maken dan noodig is,
dat moet men tenslotte zelf weten, doch
spreekt er dan niet mei reisgenooten over!
Houdt deze buiten alle gepieker en blijft
neutraal in de conversatie Wij hebben het
allen wel eens ondervonden, wanneer wij
van onbezorgde vacantieweken wilden ge
nieten, hoe deprimeerend het kan werken,
indien wildvreemde menschen, die wij nau
welijks kennen, ons „in vertrouwen" ne
men en lange verhalen doen over treurige
familieomstandigheden, over processen, die
zij voeren en wat al niet meer.
Wat heeft men feitelijk aan al deze ver
trouwelijke mededeelingen, geen van beide
partijen komt er verder mee en beleefd
heidshalve luistert men toe, alhoewel men
zoo gaarne had willen genieten van een
rustig avontuur, of een kleine wandeling.
En de betrokkene zelf
Och, deze verandert men niet, indien zij
zelf niet aanvoelt, dat zij met energiek ge
baat alle moeilijkheden uit haar gedachten
moet verbannen en zich ontvankelijk moet
stellen voor de gpnietingen der "pcantiewe
ken
De jeugd kan zich zoo oeeriijk en onbe
zorgd aanpassen aan de vacantievreugde en
alle school70rgen vergeten Menigeen kan
hier een '-lorbeeld aan nemen, want de va-
cantie dient om onze gedachten los te ma
ken van het dagelijksche gedoe. Iedere dag,
ieder uur van de vacantie geeft nieuwe in
drukken, die er toe mede werken, dat men
zich losmaakt van alles wat den geest dag
in dag uit gevangen houdt. Het laatste is
voor velen een kunst en wie deze niet ver
staat moet trachten haar deelachtig te wor
den en zich steeds weer oefenen, want hier
in ligt het geheim der ontspanning opge
sloten. Is men in de vrije natuur, dwaalt
men door bosschen, dan moet men aan
niets anders denken dan aan de wonder
lijke rust, die van boomen en heesters en
de ganschen omgeving uitgaat. Als men
Iedere moeder zal haar klei
ne peuters gaarne zoo aardig
mogelijk kleeden. Op bijgaan
de afbeelding geven wjj een
voudige modelletjes, die haai
wellicht inspireeren bij het
in orde brengen der kinder
garderobe.
Bedrukte katoentjes in le
vendige kleuren en vroolijk,
dessins behooren bij de jeugd
wier kleeding slechts uiterst
eenvoudig van model behoef
te zijn, en aan practisch'
eischen moet voldoen.
Bovenaan links een strand
costume, da» zoowel dooi
kleine jongens als meisjes ge
dragen kan worden. He'
broekje sluit aan beide kan
ten met een rits en wordi
met rechten band om het mid
de) afgewerkt. De blazer is
van gestreept flanel.
De meisjesjurk is van be
drukt katoen met ruiten en
dierenmotieven. Vierkante
hals en pofmouwtjes. De
puntmuts van linnen kan te
vens gedragen worden bij '1
mouwlooze strand jurkje (bo
venaan), dat eveneens ge
maakt is van effen linnen mei
bedrukt bovenstuk.
Het kleintje links doet mee
aan de strandmode der da
mes en draagt een jurkje
voor lucht- en zonnebaden.
Van hetzelfde cretonne zyn
de Chineesche punthoed en
de aparte handtasch.
Speel en strandpak, be
staande uit lange broek met
voorstuk, dat met bretels aan
de rugzijde wordt opgeknoopt.
Bij deze broek wordt een
shirt met korte mouwen ge
dragen.
dan op het zachte mos liet te genieten, dan I sen stoppen en soortgelijke prozaische din
hoort men niets dan het zingen der vogels
en het ruischen der bladeren Steeds ver
der dwalen de gedachten af, van tijd tot
tijd zal men in het verre verschiet wazige
trekken zien van schrijfmachines, kantoor
boeken, enz.
Wie denkt er in zulke oogenblikken nog
aan schoonmaken, nieuwe gordijnen, kou
gen?
Genieten van de vele kleine zreugden,
die het leven biedt en de gedachte aan huis
en het alledaagsche gedoe weten uit te
schakelen, hierin ligt de kunst verscholen,
om zich na de vacantieweken herboren te
gevoelen. Toegerust met frisschen moed en
nieuwe kracht, zal dan de levenstaak n et
opgewektheid kunnen worden voortgezet!
59)
U is kapitein Biddeford, Edna's
vriend
Biddeford knikte en deelde haar mede,
dat hij miss Everdale's brief pas een
half uur geleden ontvangen had. De da
me keek de kamer rond en zei:
We zijn alleen, kapitein, wilt u niet
gaan zitten De tijding zal u wel ge
troffen hebben.
Ja, zei hij: En voor de kolonel en
voor mevrouw Everdale is het treurig.
Miss Everdale was aan mijn zorg toever
trouwd, voegde hij er bitter aan toe.
Carmelita keek hem met een eigenaar
dige uitdrukking aan.
Aan uw zorg O, ja, ik begrijp u.
Fluisterend vervolgde ze: Wij kunnen
gerust praten. Niemand kan ons hier be
luisteren.
Hij was benieuwd te hooren, wat de
reden was voor geheimhouding. Ze boog
zich naar hem toe en vroeg:
Hebt u het nog niet Begrepen
IN DE LACHHOEK
DE OPLOSSING
Zakenman, die tot over z'n oonen in
het werk zit en dan zoowel z'n vrouw
als z'n schoonmoeder tegelijk aan de
telefoon heeft:
Ik heb tot m'n spijt geen tijd meer.
Maken jullie er nu zelf maar een eind aan.
300 horloges gratis!
groot aantal prachthorloges werden reeds uit-
kt. Heeft U al een inzending gestuurd? Lux
Zeep, schitterend wit, delicaat geurend, en
de enige toiletzeep, die het euvel van een „ver
moeide huid" voorkomt, biedt U nog een paar
dagen een kans op een schitterende prijs.
Al wat U te doen heeft is het volgende:
Geef in hoogstens 30 woorden Uw opinie over
Lux Toilet Zeep voor de verzorging van het ge
laat. Frankeer Uw inzending als brief en vermeld
duidelijk Uw naam en adres. Adresseer aan: Lux
Toilet Zeep prijsvraag, postbus no. 7, Rotterdam
en voeg bij Uw inzending 3 buitenomslagen van
Lux Toilet Zeep. U kan zo vaak inzenden als U
wil, indien U maar bij elke inzending 3 buiten
omslagen van Lux Toilet Zeep voegt. Op de uitslag
is geen beroep mogelijk en correspondentie
over de prijsvraag kan niet worden gevoerd. Alle
inzendingen worden ons eigendom en kunnen
ons naar goeddunken
LUX TOILET
We «ee^l|
,-.deC ,.c, ruV»s
TEGEN VERMOEIDE HUID
Wat bedoelt u
- Dat Edna ontsnapt is. De politie
heeft haar niet kunnen arresteeren; ze
zoeken nog naar haar. Ons huis is ge
heel door de politie omringd. Overal
staan wachtposten.
Biddeford was bij het hooren van deze
woorden opgewonden opgesprongen.
Ontsnapt, Senora bracht hij met
moeite uit Maar dan is ze veilig.
Nog niet geheel, Sen or, maar ik
hoop, dat ze het weldra zal zijn"
Carmelita vervolgde: Edna is zeer moe
dig, vindt u niet
Waar is ze nu vroeg Biddeford
nerveus.
Hij kon alleen nog maar denken aan
LIB 160-0250A
Edna. Zou ze werkelijk aan haar vervol
gers ontkomen zijn.
Senora, zoo drong hij aan: Zoudt
u zoo goed willen zijn mij te zeggen,
waar miss Everdale nu is
Senora Escadrillon, geweldig roman
tisch, deed zeer geheimzinnig. Het ge
beurde van de vorige avond was het ee-
nige opwindende voorval, dat tijdens haar
huwelijk voorgekomen was en dat zij
nu opnieuw beleefde.
Senor Biddeford, zei ze, De politie
mannen kwamen als een onverwachte don
derslag.
Dat hebt u me al gezegd, Senora.
Luister. Ik bracht dat nieuws naar
Edna in haar eigen kamer en daar heeft
zaderi
Den d
roldoe
ze u dat briefje geschreven. Toen ze
te schrijven, werd er op haar deur
klopt. Een zware stem beval haar b
nedeti te komen Wat is ze moedig,
nor Biddeford. Ze vroeg mij: Wil
de deur sluiten, Carmelita. Ja,
ik, die naast haar stond, rillend van ang:
Ik sloot de deur, toen kwam ze dicht
me, bleek, maar kalm
Ja, Ja? viel Biddeford haar in
rede.
Die mannen zullen me niet gevang en we
nemen, Carmelita, liever wil ik sten* lelt c
zei ze. Toen vatte ik ook moed door ha gres,
optreden. Ik zei haar, dat er onder ha;
raam een gedeelte van een balk uit
muur stak, dat ze door middel daarvi tosten
op het balkon kon komen en zoo gemal aiaar
kelijk de tuin bereiken. Beiden wisten v tellen
evenwel, dat ook de tuin niet veilig \vi ter op
zeker zou men die bewaken, zoodra 1 iant<
in huis gemist werd. Toen kreeg ik ejtafel
inval, senor. Ik herinerde ntij ]het
tenhuisje van onze huurman, op
afstand van hier. Hij heeft aan hets
een klein steenen hoo/.d laten bouw
en daarop een paviljoen laten zetten. E(
heerlijk plekje om van de avondkoel
te genieten. Ik dacht aan dat verlab ironeïï
paviljoen. Ik wist, dat buurmans ihuis g ioven
sloten is 't Was een wanhoopsdaad, d«
Edna greep de eenige kans terstond ai
en klom moedig uit het (raam. Dit W )j'
gisteravond op dit uur, senór, en he^fe
dat de agenten nog de wacht houder, h
wijst, dat ze haar nog niet gevonden hel
ben. Ik vrees echter, dat ze haar iedi
oogenblik kunnen ontdekken. O, ik he
de heele dag gebeden, dat ge kome
mocht. Wat denkt ge te doen, senor
Waar is miss Everdale nu?
Natuurlijk in het paviljoen, seno PL
Hoe ver is het hier vandaan vrr
Biddeford, zijn gedachten orden-end.
Een Engelsohe mijl naar de kant va t&en<
Tampico. Gij kunt het gemakkelijk zie<
Het staat geheel alleen in zee en is zelf
bij eb door water omgeven.
Biddeford dacht na. Uit wat senor le voc
Escadrillon hem gezegd had, maakte
op, dat het groote dwaasheid zou z>J *ater
't paviljoen bij daglicht te bezoeken. Hf Pnge
was toch zoo goed als zeker, dat mei net h
107.
zoi
foor
hem zou zien en volgen. En als de p°h
tie-agenten zoo waakzaam waren, als h
dacht, zou het ook 's avonds onveil'
zijn, want zelfs bij )het licht der sterrei t kou
zou hij, als hij het eenzame strand overffomeri
stak, heel goed zichtbaar zijn (w.v.v.)
De
breng
Juli,
Pettei
den.
West-
bied,
richtii
stram
op ge
uur.
Te\
Ver v
Opgej
Z\ver\
De v*
Nienu
Van
Waar
Noch
(Weg
En m
Hier
En g<
Waar
Aldoo
En de
Stijge
Op ee
Rijk
Is VOI
Voor
Maar
Ook
Als d
Door
(Vo
jan <1
LEI
- afc
A1062
Geli
M<
1 mnd
106.
'ia s[
net b
h rust
