TEXELSCHE COURANT 52sie Jaargang Texelsche Berichten Woensdag 7 Februari 1940 No. 5417 '•lot NIEUWE TEXELSCHE COURANT TEXEL IN SNEEUW EN IJS. Na de Wasch Uitgave |sj V. Boekhandel en Drukkerij y. h. Langeveld en De Rooij Den Burg - Telefoon 11 IS SINDS 1 JULI 1930 F IN DIT BLAD OPGENOMEN ADVERTENTIES: 12 cent per regel minimum 5 regels. Eenzelfde adv. vooi vier plaatsingen opgegeven, wordt drie maal berekend. Vraagt ons zeer vooi- deelig tarief voor neringdoenden. TEXELAARTJES: 4S ct. (4 regels, ge heel met kleine letters gezet, hoogstens viervooruit betaald ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal buiten E>en Burg tl.—; losse nrs 4 ct. ZONDAGSBLAD: f 0.50 per kwartaal; buiten Den Burg f 0,70 POSTREKENING no. 652. HOOGWATER (ter reedc van Texel v.m. (nam. ongeveer een half uur later.) 7 Febr 8 9 10 U 12 13 8,31 9,05 9,37 10,05 '0.37 11.10 11.48 OP 7 FEBRUARI LICHT OP VOOR RIJWIELEN en RIJTUIGEN 5 26 HET IS AL FEBRUARI. 1 Februari had van de aanslag in de Inkomstenbelasting twee vijfden betaald moeten zijn, indien het biljet November gedateerd is; vijf achtsten, indien er Aug. op het biljet gestempeld is. Van Grond-, l'crsoneele- en Doode Handbelasting had 1 hebr, twee vijfden betaald moeten zijn, indien het biljet Nov. gedateerd was; ge heel had de aanslag voldaan moeten zijn, wanneer het biljet liet stempel Augustus als maand van uitgifte vertoont GYMNASTIEK. Bij alle berichten over wmterscne narig heid een lichtpuntje, een blijde tijding voor de leden van onze gymnastiekver- eemging. Het Bestuur is er in geslaagd een overeenkomst aan te gaan met het bestuur van Texels Fanfare. Voor de fFoeieningen zal van het Repetitielokaal ■gebruik kunnen worden gemaakt en dit zal gebeuren, zoodra de wegen wat beter begaanbaar zijn dan nu nog het geval is. f Eerst wordt nog op nader te bepalen datum een vergadering belegd om met elkaar de uren voor de oefeningen vast tc stellen. GESLAAGDE FEESTAVOND. Hulde aan de gastvrije Texelaars Wie wij ook spraken: ledereen was I enthousiast over de „gezellige avond", die U.D.l. Vrijdag j.l. 111 samenwerking met een band van De Mok in Pen's Zaal een zeer talrijk publiek bereidde, f De bedoeling van deze avond was om te toonen hoe groot de dankbaarheid van i de militairen jegens de Texelaars wel is. De contact-officier van O. en O., die de Commandant T.T. inleidde, merkte op, dat aan Texel groote dank verschul digd is voor wat het voor de soldaten heeft gedaan. De commandant herinner de er aan, dat de soldaten gedurende de vijf maanden, dat zij hier zijn, met goede gaven overstelpt zijn. Spr. dacht aan de ontelbare kopjes koffie en thee enz., die f -4e jongens werden en nog worden aangereikt; aan de prachtige gesciien- ken ter gelegenheid van het St Nic. en Kerstfeest. Een hartelijk applaus volgde op deze woorden en dadelijk hierop werd een begin gemaakt met de afwerking van het program, een non-stop-revue van acht tot half twaalf. Hulde brengen we dan aan de muzikanten van de Militaire Fan fare, die onder leiding van haar bekwa me dirigent, korp. Mantel, zich op uit stekende wijze van haar taak kweet. Het speelde drie nummers, als eerste de Ju- jubileummarsch van wijlen de heer S. "Vlessing, Texelaar van geboorte. Het publiek was een en al oor en dankte door applaus op geestdriftige wijze. Hierna vroegen mevr. Room-Wilkes huis, en de heer J. O. Dekker, leden van U.D.L, de aandacht voor een actueel een- actertje. Het werd aardig weergegeven vooral door inw. Room-Wilkeshuis, die ons zoo maar haar liefdes-idylle met Krelis, de soldaat, verklapte. Dé hïer S. de Waal kon de aanwezigen best amu seeren als conferencier-zanger. Het re frein van „de knoop van de jas", enz. werd vol moed meegegalmd. Met groote aandacht werd daarna de goochelaar, (de militair Opmeer) gevolgd. Hoe men hem ook bespiedde, allen nam hij bij de neus. Deze vingervlugge kunstenmaker beoetent ook de telepathie, maar voor een seance waas geen tijd meer beischik- baar. Als een bijzonderheid kunnen we hieraan nog toevoegen, dat hij de man is, die dagelijks nog een verfrisschend ■bad neemt aan het strand. Je moet ei maai lust in hebben. H fern a traden mevr. A. van der Meu- len- Flens en de heer S. de Waal met succes op als typisch Hollandsch boeren- paar. Algemeen voldeed ook het volgende nummer, gegeven door de heer I Vis ser, pianist en de heer S. Duinker, xylo fomst Het klonk prachtig, en het ap plaus, dat hun ten deel viel, was harte- lijk en welverdiend. Met bijzonder genoegen vermelden we het optreden van de Band, gevormd door de vier „Mokkianen". Enorm, wat waren OP HET SLOOTJE ACHTER DE WILHELMINALAAN dat muzikanten. Ze speelden resp. bas, drum, piano en accordeon. Een groot aantal jazz-hedjes werd ten geiioore ge bracht, aismede Hongaarsche muziek. z.ij maakten een buitengewone indruk, niet alleen vanwege de muzikale presta ties, maar tevens om de wijze, waarop zij de liedjes door gebaren en mimiek il lustreerden. Het was met name de „drum mer", die zulk eèn clown bleek, dat me nige toeschouwer gierde van de lach. ui de pauze werd gecollecteerd voor de O. en O.-ikas. Er werd f 73 ingeza meld. Ue Contact-otfi betuigde in kern achtige bewoordingen zijn oprechte dank. Na de pauze werd door mw. Bakker- Zuidewind 'en de heeren S. de Waal en P. hehrmann een een-acter opgevoerd: „intermezzo" getiteld. Alle drie waren goed op dreei, de zaal leefde mee met de geliefden, die elkaar op zulk een harde manier op de proet hadden gesteld. Nog volgde een reeks liedjes, gezon gen door mevr. Room. Dat ging liaar goed at en de Lachspieren werden voor al ïaan het werk gezet, toen zij in haar reperto.re zekere kapiteins en korp. Man tel memoreerde.... üe Oontact-oif. werd zoowaar bestookt, maar we kennen hem ais een ronde baas en hijzelf was het, die aan het slot het luidst applaudiseerde Aan het slot, dat er veel eerder was dan men wenschte en toch tvees de klok al half twaalf, nam de Gontact-off. nog even het woord. Hij wees er op, dat een nauwe band was gelegd tusscnen U.D.), en de militairen en hij prees zich geluk kig, steeds op de medewerking van deze Rederijkers te mogen rekenen. Voorts dankte hii de BanJ en de Fanfare, Tenslotte gaf hij ons de verzekering, dat dit niet de laatste avond voor de Texelaars zal zijn. Een troost voor de velen, die eveneens een uitnoodiging zou den hebben ontvangen, ware het jueJ, dat de zaal niet meer personen kon bevatten. Ze was „uitverkocht". J. CUDESCHILD. IJSCLUB OUDESCHILD. De pas opgerichte IJsclub is al direct gopd begonnen. Zaterdag reeds werden wedstrijden voor schoolkinderen georga niseerd. Jammer, dat door het gure weei de belangstelling niet zoo groot wias. De uitslag was: Meisjes van 6—10 jaar: 1. Nettie van Maldegern; 2. Aagje van der Sterre; 3. Willy Hoogerheide. Meisjes 10—14 jaar: 1. Jannie Kaczor; 2. Catrientje de Boer; 3. Jannie Dalmeijer. Jongens van 6—10 1. Anne Duizend stra; 2. Jan Kaan; 3. Andr. Dekker. Jongens van 10—14 1. Piet Pool; 2. Teun Dekker, 3. Gerard Vlas. ACTUEELE VRAGEN. 122. MALTA., in de Middellandschc Zee. Is dit eiland al lang Engelsch, Antwoord; Sinds 1S00. Hier volgt een brokje historie: 1400400 voor Chr. bewoond door Ty risch-Phoenicische volksplantin gen. 400 voor Chr. Bezet door de Cartha- gers. 454 na Chr. Overmeesterd door de Van dalen. 494 De Goten worden er de baas. 533 De Byzantijnen veroveren Malta. S70 De Arabieren nemen 't in bezit 1090 Verover door de Siciliaanschc Noormannen. 1530 Door Karei V geschonken aan de Ridders van St-Jan (Malthezer Ridders) als leen van liet konink rijk Sicilië. 1798 Napoleon stelt zich in het bezit van Malta. 1S00 De Fransche bezetting moet zich aan Engeland overgeven. Bij de vrede van Amiens werd terugga ve van Malta aan de Orde van St.-Jan beloofd, maar in 1802 is dit door Engeland geweigerd. Bij de Vrede van Parijs, 1814, kwam Malta definitief in het bezit van Engeland. 23. DUITSCHE AANVAL op de Shetland-eilanden. Waar liggen deze ciL Antw.Ten N.O. van Schotland De groep telt 117 eilanden, waarvan er 34 bewoond zijn. Als een der bases van de Eng. vloot, vormen deze eilanden een der meest bedreigde punten van En geland. 24. HET VERMOGEN van de ge vluchte Duitsche industrieel FRITZ THYSSENS werd in beslag genomen. Hoeveel en op grond waarvan? Antw. Phn. 200 millioen mark en wel opgrond van de wet, die machtiging verleent tol het in beslag nemen van aan communis ten of aan andere vijanden van het Duitsche volk of de Duitsche staat toe- behoorende eigendommen. Hier heeft de Wintervorst Zijn zetel opgeslagen. Hier is zijn erf, zijn Rijk, Hier zijn geen lentedagen". Zoo dichtte loliens en daarbij toerae hij in gedaenten op i\ova /.embia. Maar is het somwijlen niet, or wij op ïe^ei mede door sneeuw en ijs grimmig zijn omnnguDat strenge heeren mei lang regeeren, schijnt met altijd waar. Maan dag senten de dooi te wmen inzetten, maar tegen de avond kromp het kwiK. weer kouwelijk ineen en verscnenen at weer bloemen op de ruiten. „Hier zijn geen lentedagen". Dat was van die loilens zoo kwaad niet be dacht. Het ziet er nog weinig naar uit, al doet de ribes in onze tuin waarachtig al zijn best om uit te botten, ja, reeds wagen sneeuwklokjes een schucntene po ging om door te breken. Zegt niet de rrunsche naam „lk priem door de sneeuw" en heeft men de Galanthus Nivalis niet eens in bloei gezien met ijspegeitjes aan de blaadjes van ue bioem? üe natuur gaat zijn gang en dal houdt er bij ons de moed ook juist in» (Jok bij T.E.S.O. DE BOOTDIENST HOUDT VOL. T.E.b.O. is er nog dagelijks in geslaagd die eene /.ondag uitgezonderd de ver binding met de vaste wal te ondernou- den. Maar u kunt zich voorstellen, noe moeilijk dat vaak gaat. Daar heeft Direc teur j. van der Vues ons een boekje van open gedaan. (Dat was Maandagavond.) En vooral, wanneer het dan nog zoo mistig is, aldus de directeur is het een karwei om aan het Horntje aan de wai te komen. Daarbij wordt van vaardigheid en het inzicht van het personeel veel ge vergd. Wordt binnenkort nog eens gepoogd de haven te bereiken? vroegen we. r Het lag wel in onze bedoeling, maar te oordeelen naar het interview met Dr. Cannegieter van De Bildt, Maandag voor de radio, zullen we dat voorloopig maar uit het hoofd zetten. Zijn er deze winter nog ijsbrekers aan de.gang geweest? Alleen maar in de Geul van de Mok. Maar voor de haven zou dat niets uitwer ken. Er zit een dikke dam van ijs, zooals schipper Krijnen in de vorige krant aJ vertelde, en daar komt geen ijsbreker doorheen. Die reizen over het Horntje geven veel ongerief en zeker ook veel extra kos ten voor T.E.S.O.? Ja, dat kost ons elke week eenige honderden guldens, maar wij willen ook, onder dezé omstandigheden zooveel mo gelijk de belangen van passagiers en vrachtverzenders behartigen. Er is ook een verwarmd wachtlokaal aan het Horntje, hoorden we. Ja, dat danken we aan de Rijks waterstaat. We mogen daar over een magazijn beschikken en laten er een ka chel branden, zoodat de wachtenden niet behoeven te verkleumen. Natuurlijk moe ten we ons in veel opzichten behelpen, maar we hebben, mogen we aannemen, de meeste ellende nu toch wel gehad. KOMTERKOLENGEBREK? We hoor den van een kolenhandelaar, dat hij hoop te, dat de winter gauw voorbij zou zijn. Dat klonk ons wel vreemd in de ooren, maar ter verduidelijking liet hij er op volgen, dat zijn voornaad zoo slonkv dat hij vreesde binnenkort uitverkocht te zijn, Dit deed ons de vraag stellen, of T.E. S.O. misschien al kolen had verscheept. Dit bleek nog niet het geval. Wellicht hoopt de handel, dat kolenschepen bin nenkort de haven weer kunnen binnenloo- pen. Dit is voordeeliger. Wel is jr al heel wat veevoer met T.E.S.O. naar Texel gekomen. BERGEN SNEEUW. We schreven Za terdag over de sneeuw en de barricades, die het verkeer op vele wegen belemmer den. Er waren hier en daar sneeuwdam men manshoog opgewaaid, dwars over de weg. „Ik heb er mijn fiets overheen ge gooid", zoo vertelde ons een bewoner van De Westen, die naar Den Burg moest, „en toen heb ik, links en rechts met mijn armen slaand, mij een weg door die sneeuwrommel gebaand. Ik' leek wel een sneeuwpop, toen ik weer bij mijn fiets kwam". Een ander loste deze verkeerspuzzle op, door een „ommetje" te maken; hij klom over de tuimval, liep over het land, waar hij tot zijn middel in verdween, de sneeuwrug voorbij, en bereikte over de tuinwal weer de weg om zijn tocht te vervolgen. DE BUSDIENSTEN. Barre tochten hebben de bussen gemaakt Wanneer ze door de sneeuwdijken laveerden, kwam het witte pak soms wel tot aan de ruiten, Maar het is ook Zaterdag weer gebeurd, dat ze daarin bleven steken. De bootbus, die 's morgens naar het Horntje zou gaan vond de Hoomderweg afgesloten. Ze reed toen over Oudeschifd en de P.H.. Polder, maar kon het niet verder dan. Zeewijk brengen. Er bleef niets anders over dan. uitstappen en te voet naar de boot. En de zakken post moesten daar ook heengesjouwd worden. De passagiers die van Den Helder kwamen, moesten rxaar Zeewijk loopen, om de bus te berei ken. Wie heeft het ooit zoo meegemaakt? En dan de moeilijkheid nog om op een dikbesneeuwde weg met de bus te draaien. Wel werd de hand aan de sneeuwploeg geslagen, maar ook deze moest vaaK voor de ovennacht zwienten. De daar voor gespannen tractor van de heer C. txeijser, oie ook Zaterdag veie uren onaer weg is geweest, zondagmorgen om acht uur naar Den Hoorn gestart, stuitte bij L>e Kamp op zooveel tegenstand, dat er een tweede trekker, die van üe neer Gnsnigt, aan te pas moest komen. Mei vereenue kracht ging net nu wel. De bus zou het Zondag nu langs de Hoomderweg pro bee ren, maar, al ie moeite ten spijt, moest bij Mont Kosa de strijd worücn opgegeven. Om toch het Horntje te kunnen bereiken werd nu over Guüe- schild en door de P.H. Polder gereden. Maar de reis duurde bijna twee uur en nog was men om halt drie niet verder dan Capme gekomen. Weer uitstappen, en maar weer door dikke sneeuw en over vaak gladde weggedeelten naar de aanleg plaats, waar de boot on; halt twee was aangekomen. SPIEGELGLADDE WEGEN. Een Zon dag, die ons heugen zal. De moei lij khe den voor alle weggebruikers waren toen wel zeldzaam groot. Het regende wat, maar meest kwam er ij zei en wegen en straten werden spiegelglad, van autover keer tusschen de dorpen kon geen sprake meer zijn. Wel heelt Keuvers ous nog n poging gewaagd, maar ze strandde ai in de vianenweg. Het was levensgevaarlijk. De heer Ba rends., die naar Den Buig moest, startte om 8 uur van De Cocks- dorp en kwam na een avontuurlijke reis, die zoowat vijt uur kostte, in Den Burg aan. Militairen, die met verlof gingen, kwa men, toen de bussen niet konden rijden, van heinde en ver te voet naar Den Burg om toch maar de bootbus te kunnen ha len. Zelts waren er, die net zekere vooi het onzekere namen en de heele ieis naar het Horntje te voet aflegden, sommi gen deels per schaats. In de overtuiging, clat hun „thuis" een warme ontvangst zou worden bereidt, hadden ze er graag koude voeten voor over. En dan zijn er nog menschen, die zeg gen, dat oudersvetsche winters tot net verleden behooren. Het mocht waar zijn! Men spreekt schertsend van „hekUn-op- sokken". Welnu, het was geen lafheid, wanneer men zich Zondag met sokken om de schoenen op straat vertoonde. Hoe kon een menscli zich beter staande hou den? Gelukkig werd al spoedig ruimelijk zand gestroo.d en waren verstandige lie den er al gauw bij om m£t sintels of zand eigen voetstraat haar verraderlijke glad heid te ontnemen. We zagen een arts, die per arrestee „de practijk in" grng. De beste oplossing in dit geval. Een kleermaker prikte zich per slee naar zijn principaal om eenige uren later met het voertuig op zijn rug toen er zand was gestrooid naar hu.s te begeven. Nu we dit schrijven, neemt de kou merk baar af, maar we hebben rijk ons portie gehad. Oorkleppen, vroeger behoorend tot de tuigage onzer paarden alleen, deden opgeld en de deftigste heeren zag men met hoofddeksels, heerlijk warm. maar tegelijk zoo mal en onaesthetisch, dat zij er in minder „ouderwetsche winters" ze ker hun neus voor opgetrokken zouden hebben. En nog is het pleit niet beslist EEN BARRE TIJD. Maar het lean nog erger. En zeker erger dan deze winter ons, dorpsbewoners, belaagt. Wie in het open veld zijn behuizing beeft, een eind buiten het dorp, en slechts moeizaam met de buitenwereld in contact kan komen die voelt pas recht, wat deze winter be teekent. En wie dan met aardsche goede ren welbedeeld is, heeft ook dan nog geen krimp. Maar hard is het lot van hen, die ook in normale winters reeds de grootste moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knoopen. Wel poogt de overheid met extra kolen en wat vet hun lot te ver zachten, ze "houdt daarmee de onbarmhar tige winter niet buiten de deur. Zoodat we rflaar zeggen willen: Toont uw goede hart door een flinke gift, eventueel in natura, waar u weet, dat gebrek wordt geleden. Wanneer u dan weer bij uw haard" zit, geeft deze dubbele warmte. heeft men vaak last van schrijnende handen. Dit schrijnen houdt dadelijk opdoorPurol ZOO SPRAK.... DA LA Dl ER, Frankrijk: Het was zeker geen misdaad communist te zijn en toe nadering tot Rusland te wenschen in het belang van de vrede. Het was geen mis daad naar toenadering tusschen Frankrijk en Duitschland te streven, maar het zou thans een misdaad zijn, zich te blijven onderwerpen aan bevelen uit Berlijn o! Moskou. CHAMBERLAIN: Natuurlijk betwistten wij geen oogenblik het recht der neutra len om te beslissen, of zij in of buiteïi de oorlog wenschen te blijven. In geen geval hebben we neutrale schepen tot zinken gebracht. Aan de andere kant be dreigt onze vijand het bestaan van sta ten, die te klein of te zwak of te dichtbij zijn om hem te trotseeren. Hij gaat voort een bijna volledige onverschilligheid te bctoonen, niet alleen voor hun belangen doch voor gewone belangen van de menschheid. Voor ons zijn deze overwe gingen voor een groot dbeel ernstiger dan eenige tijdelijke storing van de jhandel. DE MOOIE KANT van de winter-medaille (Parkstraat Den Burg.) tlllllllillilllllllllllIhlIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII'JlülilliilllllliUlllllllllllllllllll VAN OVER DE GRENS. |{||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiii|||||l DE REDE VAN HITLER. Ter gelegenheid van de 7e verjaardag der machtsovername door net nationaal- sociansme heeit Hitler in het Sportpaleis een gioote rede gehouden, waarin hij een overzicnt gai van de toestand, zooals die nu is na d maanden oorlog. Lelie aanval len deed hij op wat nij noemde de leugen- campagne, waarmee Engeland en F rank - rijk trachten het wereldgeweten tegen Duitschland op te zetten. Liever nog ware hem, aldus Hitler, de openhartigheid van Churcmii en de Fransche generaals dan de dubbelzinnige praatjes van Chamber lain. Hij ging vervolgens de propaganda methodes der geallieerden na en zeide toen: \v anneer ik deze propaganda zie, wordt imjn vertrouwen in onze overwin niiig onmetelijk groot. Want als eenzaam onbekend man heb ik met een kleine groep destijds de strijd aangebonden tegen de- zeltde soort propaganda-methoden en ik heb die strijd ook gewonnen. Hitter ein digde- met te verklaren, dat het Duitsche voik zich nooit-zal overgeven. Dat Londen en Parijs en ook ande ren fel afwijzend tegenover deze rede staan zal men zonder meer begrijpen. JAPAN TUSSCHEN DE MOGENDHEDEN. De Japansche minister van buitenland- sche zaken. Antji, heeft Woensdag net program zijner regeering ontvouwd. Men weet, dat het kabinet Jonai is gevormd, o.a. met het oog op de groote moeilijkhe- heden in de buitenlandsciie politiek. Ja pan staat tusschen de mogendheden in en het tracht van die positie profijt te trek ken. Het is anderszijds in een zeer moei lijk parket gekomen, want zijn exj3editie in China is niet gelukt. Wel kan men nog met spreken van een volslagen fiasco, maar het is toch anders geloopen dan men te Tokio bedoeld had, toen men ten strijde trok in Juli 1937. Het verzet der nationale Chineesche regeering is ongebroken. Driemaal heeft het Japan sche leger een offensief ondernomen, om de overblijvende posities van TsjiangKai- Sjek te vernietigen- tweemaal in Mei en eenmaal in October. Alles is mislukt. Het Japansche leger werd afgemat door de guerilla der Chineesche benden en door het feit, dat het zulk een ontzaglijk groot stuk veroverd gebied moet bezet houden, zonder dat het volledig meester wordt. Financieel brengt die bezetting niet de verwachte voordeden op, nu de Chi neesche munt onaangetast blijft en de mo gendheden China blijven steunen. Daar entegen neemt de financieele kracht van Japan in eigen land af. Het ziet zijn eco nomische reserves wegslinken. Dit alles bijeen maakt Japan kwetsbaar. Het tracht nu gebruik te maken van zijn positie tusschen de andere mogendheden, om hetgeen het niet met militaire midde len kan verkrijgen, thans door politieke manoeuvres te verwerven. Aan de eene kant doen Rusland en Duitschland aan biedingen aan Japan, aan de andere kant verlangen Engeland en Frankrijk een ac- coord met dit land. Elk der twee strij dende partijen heeft er belai^g bij Japan aan zijn zijde te zien. De vraag is nu maar, wat Japan er tegenover eischt Van de mogendheden van liet Westeii eischt het de erkenning van de z. g „Nieuwe orde" in Azië, dat wil dus ze gen: dat zij China loslaten en de Japan sche invloedsfeer hier laten bestaan. Dit kunnen Engeland en Frankrijk echter met alleen doen, als ook Amerika mee doet Dit echter weigert tot nog toe. Ame rika bezit een sterk wapen tegen Japan in het handelsverdrag. Dit is op 26 Jan. 1.1 afgeloopen en nu is er een toestanJ zonder verdrag. Hieraan moet natuurlijk een eind komen, wil Japan kunnen blij ven leven, want het betrekt zijn grond stoffen in hoofdzaak uit de Vereen. Sla ten. Komt er geen voorloopige regeling, dan kan Amerika een economisch embar go afkondigen. Onder deze druk leeft Japan. Van de kant der Duitschers en Russen eischt Japan eveneens een regeling, die het de vrije hand in China geeft Rusland helpt nog altijd de Chineesche nationale regeering. Eerst als het hiermee ophoud! (aldus de verklaring van Arita van 31 Januari) wil Japan een nader accoord. Op die wijze hoopt Tokio toch nog zijn groote doel, de verovering van China, te bereiken en tegelijk een definitieve keus voor het Westen of voor Duitschland- Rusland te vermijden»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1940 | | pagina 1