TEXELSCHE COURANT
52sie Jaargang
Texelsche Berichten
Woensdag 7 Februari 1940
No. 5417
'•lot NIEUWE TEXELSCHE COURANT
TEXEL IN SNEEUW EN IJS.
Na de Wasch
Uitgave
|sj V. Boekhandel en Drukkerij
y. h. Langeveld en De Rooij
Den Burg - Telefoon 11
IS SINDS 1 JULI 1930
F IN DIT BLAD OPGENOMEN
ADVERTENTIES: 12 cent per regel
minimum 5 regels. Eenzelfde adv. vooi
vier plaatsingen opgegeven, wordt drie
maal berekend. Vraagt ons zeer vooi-
deelig tarief voor neringdoenden.
TEXELAARTJES: 4S ct. (4 regels, ge
heel met kleine letters gezet, hoogstens
viervooruit betaald
ABONNEMENTEN: f0.75 per kwartaal
buiten E>en Burg tl.—; losse nrs 4 ct.
ZONDAGSBLAD: f 0.50 per kwartaal;
buiten Den Burg f 0,70
POSTREKENING no. 652.
HOOGWATER (ter reedc van Texel v.m.
(nam. ongeveer een half uur later.)
7 Febr 8 9 10 U 12 13
8,31 9,05 9,37 10,05 '0.37 11.10 11.48
OP 7 FEBRUARI LICHT OP VOOR
RIJWIELEN en RIJTUIGEN 5 26
HET IS AL FEBRUARI.
1 Februari had van de aanslag in de
Inkomstenbelasting twee vijfden betaald
moeten zijn, indien het biljet November
gedateerd is; vijf achtsten, indien er Aug.
op het biljet gestempeld is. Van Grond-,
l'crsoneele- en Doode Handbelasting had
1 hebr, twee vijfden betaald moeten zijn,
indien het biljet Nov. gedateerd was; ge
heel had de aanslag voldaan moeten zijn,
wanneer het biljet liet stempel Augustus
als maand van uitgifte vertoont
GYMNASTIEK.
Bij alle berichten over wmterscne narig
heid een lichtpuntje, een blijde tijding
voor de leden van onze gymnastiekver-
eemging. Het Bestuur is er in geslaagd
een overeenkomst aan te gaan met het
bestuur van Texels Fanfare. Voor de
fFoeieningen zal van het Repetitielokaal
■gebruik kunnen worden gemaakt en dit
zal gebeuren, zoodra de wegen wat beter
begaanbaar zijn dan nu nog het geval is.
f Eerst wordt nog op nader te bepalen
datum een vergadering belegd om met
elkaar de uren voor de oefeningen vast
tc stellen.
GESLAAGDE FEESTAVOND.
Hulde aan de gastvrije Texelaars
Wie wij ook spraken: ledereen was
I enthousiast over de „gezellige avond",
die U.D.l. Vrijdag j.l. 111 samenwerking
met een band van De Mok in Pen's
Zaal een zeer talrijk publiek bereidde,
f De bedoeling van deze avond was om
te toonen hoe groot de dankbaarheid van
i de militairen jegens de Texelaars wel is.
De contact-officier van O. en O., die
de Commandant T.T. inleidde, merkte
op, dat aan Texel groote dank verschul
digd is voor wat het voor de soldaten
heeft gedaan. De commandant herinner
de er aan, dat de soldaten gedurende de
vijf maanden, dat zij hier zijn, met goede
gaven overstelpt zijn. Spr. dacht aan de
ontelbare kopjes koffie en thee enz., die
f -4e jongens werden en nog worden
aangereikt; aan de prachtige gesciien-
ken ter gelegenheid van het St Nic. en
Kerstfeest.
Een hartelijk applaus volgde op deze
woorden en dadelijk hierop werd een
begin gemaakt met de afwerking van het
program, een non-stop-revue van acht
tot half twaalf. Hulde brengen we dan
aan de muzikanten van de Militaire Fan
fare, die onder leiding van haar bekwa
me dirigent, korp. Mantel, zich op uit
stekende wijze van haar taak kweet. Het
speelde drie nummers, als eerste de Ju-
jubileummarsch van wijlen de heer S.
"Vlessing, Texelaar van geboorte. Het
publiek was een en al oor en dankte
door applaus op geestdriftige wijze.
Hierna vroegen mevr. Room-Wilkes
huis, en de heer J. O. Dekker, leden van
U.D.L, de aandacht voor een actueel een-
actertje. Het werd aardig weergegeven
vooral door inw. Room-Wilkeshuis, die
ons zoo maar haar liefdes-idylle met
Krelis, de soldaat, verklapte. Dé hïer S.
de Waal kon de aanwezigen best amu
seeren als conferencier-zanger. Het re
frein van „de knoop van de jas", enz.
werd vol moed meegegalmd. Met groote
aandacht werd daarna de goochelaar,
(de militair Opmeer) gevolgd. Hoe men
hem ook bespiedde, allen nam hij bij de
neus. Deze vingervlugge kunstenmaker
beoetent ook de telepathie, maar voor
een seance waas geen tijd meer beischik-
baar. Als een bijzonderheid kunnen we
hieraan nog toevoegen, dat hij de man
is, die dagelijks nog een verfrisschend
■bad neemt aan het strand. Je moet ei
maai lust in hebben.
H fern a traden mevr. A. van der Meu-
len- Flens en de heer S. de Waal met
succes op als typisch Hollandsch boeren-
paar. Algemeen voldeed ook het volgende
nummer, gegeven door de heer I Vis
ser, pianist en de heer S. Duinker, xylo
fomst Het klonk prachtig, en het ap
plaus, dat hun ten deel viel, was harte-
lijk en welverdiend.
Met bijzonder genoegen vermelden we
het optreden van de Band, gevormd door
de vier „Mokkianen". Enorm, wat waren
OP HET SLOOTJE
ACHTER DE WILHELMINALAAN
dat muzikanten. Ze speelden resp. bas,
drum, piano en accordeon. Een groot
aantal jazz-hedjes werd ten geiioore ge
bracht, aismede Hongaarsche muziek.
z.ij maakten een buitengewone indruk,
niet alleen vanwege de muzikale presta
ties, maar tevens om de wijze, waarop zij
de liedjes door gebaren en mimiek il
lustreerden. Het was met name de „drum
mer", die zulk eèn clown bleek, dat me
nige toeschouwer gierde van de lach.
ui de pauze werd gecollecteerd voor
de O. en O.-ikas. Er werd f 73 ingeza
meld. Ue Contact-otfi betuigde in kern
achtige bewoordingen zijn oprechte dank.
Na de pauze werd door mw. Bakker-
Zuidewind 'en de heeren S. de Waal en
P. hehrmann een een-acter opgevoerd:
„intermezzo" getiteld. Alle drie waren
goed op dreei, de zaal leefde mee met
de geliefden, die elkaar op zulk een
harde manier op de proet hadden gesteld.
Nog volgde een reeks liedjes, gezon
gen door mevr. Room. Dat ging liaar
goed at en de Lachspieren werden voor
al ïaan het werk gezet, toen zij in haar
reperto.re zekere kapiteins en korp. Man
tel memoreerde.... üe Oontact-oif. werd
zoowaar bestookt, maar we kennen hem
ais een ronde baas en hijzelf was het, die
aan het slot het luidst applaudiseerde
Aan het slot, dat er veel eerder was dan
men wenschte en toch tvees de klok al
half twaalf, nam de Gontact-off. nog
even het woord. Hij wees er op, dat een
nauwe band was gelegd tusscnen U.D.),
en de militairen en hij prees zich geluk
kig, steeds op de medewerking van deze
Rederijkers te mogen rekenen. Voorts
dankte hii de BanJ en de Fanfare,
Tenslotte gaf hij ons de verzekering,
dat dit niet de laatste avond voor de
Texelaars zal zijn. Een troost voor de
velen, die eveneens een uitnoodiging zou
den hebben ontvangen, ware het jueJ,
dat de zaal niet meer personen kon
bevatten. Ze was „uitverkocht". J.
CUDESCHILD.
IJSCLUB OUDESCHILD.
De pas opgerichte IJsclub is al direct
gopd begonnen. Zaterdag reeds werden
wedstrijden voor schoolkinderen georga
niseerd. Jammer, dat door het gure weei
de belangstelling niet zoo groot wias. De
uitslag was:
Meisjes van 6—10 jaar:
1. Nettie van Maldegern; 2. Aagje van
der Sterre; 3. Willy Hoogerheide.
Meisjes 10—14 jaar:
1. Jannie Kaczor; 2. Catrientje de
Boer; 3. Jannie Dalmeijer.
Jongens van 6—10 1. Anne Duizend
stra; 2. Jan Kaan; 3. Andr. Dekker.
Jongens van 10—14 1. Piet Pool; 2.
Teun Dekker, 3. Gerard Vlas.
ACTUEELE VRAGEN.
122. MALTA., in de Middellandschc
Zee. Is dit eiland al lang Engelsch,
Antwoord; Sinds 1S00. Hier volgt een
brokje historie:
1400400 voor Chr. bewoond door Ty
risch-Phoenicische volksplantin
gen.
400 voor Chr. Bezet door de Cartha-
gers.
454 na Chr. Overmeesterd door de Van
dalen.
494 De Goten worden er de baas.
533 De Byzantijnen veroveren Malta.
S70 De Arabieren nemen 't in bezit
1090 Verover door de Siciliaanschc
Noormannen.
1530 Door Karei V geschonken aan de
Ridders van St-Jan (Malthezer
Ridders) als leen van liet konink
rijk Sicilië.
1798 Napoleon stelt zich in het bezit
van Malta.
1S00 De Fransche bezetting moet zich
aan Engeland overgeven. Bij de
vrede van Amiens werd terugga
ve van Malta aan de Orde van
St.-Jan beloofd, maar in 1802 is
dit door Engeland geweigerd. Bij
de Vrede van Parijs, 1814, kwam
Malta definitief in het bezit van
Engeland.
23. DUITSCHE AANVAL op de
Shetland-eilanden. Waar liggen deze
ciL Antw.Ten N.O. van Schotland
De groep telt 117 eilanden, waarvan
er 34 bewoond zijn. Als een der bases
van de Eng. vloot, vormen deze eilanden
een der meest bedreigde punten van En
geland.
24. HET VERMOGEN van de ge
vluchte Duitsche industrieel FRITZ
THYSSENS werd in beslag genomen.
Hoeveel en op grond waarvan? Antw.
Phn. 200 millioen mark en wel opgrond
van de wet, die machtiging verleent tol
het in beslag nemen van aan communis
ten of aan andere vijanden van het
Duitsche volk of de Duitsche staat toe-
behoorende eigendommen.
Hier heeft de Wintervorst
Zijn zetel opgeslagen.
Hier is zijn erf, zijn Rijk,
Hier zijn geen lentedagen".
Zoo dichtte loliens en daarbij toerae
hij in gedaenten op i\ova /.embia. Maar
is het somwijlen niet, or wij op ïe^ei
mede door sneeuw en ijs grimmig zijn
omnnguDat strenge heeren mei lang
regeeren, schijnt met altijd waar. Maan
dag senten de dooi te wmen inzetten,
maar tegen de avond kromp het kwiK.
weer kouwelijk ineen en verscnenen at
weer bloemen op de ruiten.
„Hier zijn geen lentedagen". Dat
was van die loilens zoo kwaad niet be
dacht. Het ziet er nog weinig naar uit,
al doet de ribes in onze tuin waarachtig
al zijn best om uit te botten, ja, reeds
wagen sneeuwklokjes een schucntene po
ging om door te breken. Zegt niet de
rrunsche naam „lk priem door de
sneeuw" en heeft men de Galanthus
Nivalis niet eens in bloei gezien met
ijspegeitjes aan de blaadjes van ue
bioem? üe natuur gaat zijn gang en dal
houdt er bij ons de moed ook juist in»
(Jok bij T.E.S.O.
DE BOOTDIENST HOUDT VOL.
T.E.b.O. is er nog dagelijks in geslaagd
die eene /.ondag uitgezonderd de ver
binding met de vaste wal te ondernou-
den. Maar u kunt zich voorstellen, noe
moeilijk dat vaak gaat. Daar heeft Direc
teur j. van der Vues ons een boekje van
open gedaan. (Dat was Maandagavond.)
En vooral, wanneer het dan nog zoo
mistig is, aldus de directeur is het een
karwei om aan het Horntje aan de wai te
komen. Daarbij wordt van vaardigheid en
het inzicht van het personeel veel ge
vergd.
Wordt binnenkort nog eens gepoogd
de haven te bereiken? vroegen we.
r Het lag wel in onze bedoeling, maar
te oordeelen naar het interview met Dr.
Cannegieter van De Bildt, Maandag voor
de radio, zullen we dat voorloopig maar
uit het hoofd zetten.
Zijn er deze winter nog ijsbrekers
aan de.gang geweest?
Alleen maar in de Geul van de Mok.
Maar voor de haven zou dat niets uitwer
ken. Er zit een dikke dam van ijs, zooals
schipper Krijnen in de vorige krant aJ
vertelde, en daar komt geen ijsbreker
doorheen.
Die reizen over het Horntje geven
veel ongerief en zeker ook veel extra kos
ten voor T.E.S.O.?
Ja, dat kost ons elke week eenige
honderden guldens, maar wij willen ook,
onder dezé omstandigheden zooveel mo
gelijk de belangen van passagiers en
vrachtverzenders behartigen.
Er is ook een verwarmd wachtlokaal
aan het Horntje, hoorden we.
Ja, dat danken we aan de Rijks
waterstaat. We mogen daar over een
magazijn beschikken en laten er een ka
chel branden, zoodat de wachtenden niet
behoeven te verkleumen. Natuurlijk moe
ten we ons in veel opzichten behelpen,
maar we hebben, mogen we aannemen,
de meeste ellende nu toch wel gehad.
KOMTERKOLENGEBREK? We hoor
den van een kolenhandelaar, dat hij hoop
te, dat de winter gauw voorbij zou zijn.
Dat klonk ons wel vreemd in de ooren,
maar ter verduidelijking liet hij er op
volgen, dat zijn voornaad zoo slonkv dat
hij vreesde binnenkort uitverkocht te zijn,
Dit deed ons de vraag stellen, of T.E.
S.O. misschien al kolen had verscheept.
Dit bleek nog niet het geval. Wellicht
hoopt de handel, dat kolenschepen bin
nenkort de haven weer kunnen binnenloo-
pen. Dit is voordeeliger. Wel is jr al
heel wat veevoer met T.E.S.O. naar Texel
gekomen.
BERGEN SNEEUW. We schreven Za
terdag over de sneeuw en de barricades,
die het verkeer op vele wegen belemmer
den. Er waren hier en daar sneeuwdam
men manshoog opgewaaid, dwars over de
weg. „Ik heb er mijn fiets overheen ge
gooid", zoo vertelde ons een bewoner
van De Westen, die naar Den Burg
moest, „en toen heb ik, links en rechts
met mijn armen slaand, mij een weg door
die sneeuwrommel gebaand. Ik' leek wel
een sneeuwpop, toen ik weer bij mijn
fiets kwam".
Een ander loste deze verkeerspuzzle op,
door een „ommetje" te maken; hij klom
over de tuimval, liep over het land, waar
hij tot zijn middel in verdween, de
sneeuwrug voorbij, en bereikte over de
tuinwal weer de weg om zijn tocht te
vervolgen.
DE BUSDIENSTEN. Barre tochten
hebben de bussen gemaakt Wanneer ze
door de sneeuwdijken laveerden, kwam
het witte pak soms wel tot aan de ruiten,
Maar het is ook Zaterdag weer gebeurd,
dat ze daarin bleven steken. De bootbus,
die 's morgens naar het Horntje zou
gaan vond de Hoomderweg afgesloten.
Ze reed toen over Oudeschifd en de P.H..
Polder, maar kon het niet verder dan.
Zeewijk brengen. Er bleef niets anders
over dan. uitstappen en te voet naar de
boot. En de zakken post moesten daar
ook heengesjouwd worden. De passagiers
die van Den Helder kwamen, moesten
rxaar Zeewijk loopen, om de bus te berei
ken. Wie heeft het ooit zoo meegemaakt?
En dan de moeilijkheid nog om op een
dikbesneeuwde weg met de bus te draaien.
Wel werd de hand aan de sneeuwploeg
geslagen, maar ook deze moest vaaK
voor de ovennacht zwienten. De daar
voor gespannen tractor van de heer C.
txeijser, oie ook Zaterdag veie uren onaer
weg is geweest, zondagmorgen om acht
uur naar Den Hoorn gestart, stuitte bij
L>e Kamp op zooveel tegenstand, dat er
een tweede trekker, die van üe neer
Gnsnigt, aan te pas moest komen. Mei
vereenue kracht ging net nu wel.
De bus zou het Zondag nu langs de
Hoomderweg pro bee ren, maar, al ie moeite
ten spijt, moest bij Mont Kosa de strijd
worücn opgegeven. Om toch het Horntje
te kunnen bereiken werd nu over Guüe-
schild en door de P.H. Polder gereden.
Maar de reis duurde bijna twee uur en
nog was men om halt drie niet verder
dan Capme gekomen. Weer uitstappen,
en maar weer door dikke sneeuw en over
vaak gladde weggedeelten naar de aanleg
plaats, waar de boot on; halt twee was
aangekomen.
SPIEGELGLADDE WEGEN. Een Zon
dag, die ons heugen zal. De moei lij khe
den voor alle weggebruikers waren toen
wel zeldzaam groot. Het regende wat,
maar meest kwam er ij zei en wegen en
straten werden spiegelglad, van autover
keer tusschen de dorpen kon geen sprake
meer zijn. Wel heelt Keuvers ous nog n
poging gewaagd, maar ze strandde ai in
de vianenweg. Het was levensgevaarlijk.
De heer Ba rends., die naar Den Buig
moest, startte om 8 uur van De Cocks-
dorp en kwam na een avontuurlijke reis,
die zoowat vijt uur kostte, in Den Burg
aan.
Militairen, die met verlof gingen, kwa
men, toen de bussen niet konden rijden,
van heinde en ver te voet naar Den Burg
om toch maar de bootbus te kunnen ha
len. Zelts waren er, die net zekere vooi
het onzekere namen en de heele ieis
naar het Horntje te voet aflegden, sommi
gen deels per schaats. In de overtuiging,
clat hun „thuis" een warme ontvangst
zou worden bereidt, hadden ze er graag
koude voeten voor over.
En dan zijn er nog menschen, die zeg
gen, dat oudersvetsche winters tot net
verleden behooren. Het mocht waar zijn!
Men spreekt schertsend van „hekUn-op-
sokken". Welnu, het was geen lafheid,
wanneer men zich Zondag met sokken om
de schoenen op straat vertoonde. Hoe
kon een menscli zich beter staande hou
den? Gelukkig werd al spoedig ruimelijk
zand gestroo.d en waren verstandige lie
den er al gauw bij om m£t sintels of zand
eigen voetstraat haar verraderlijke glad
heid te ontnemen.
We zagen een arts, die per arrestee
„de practijk in" grng. De beste oplossing
in dit geval. Een kleermaker prikte zich
per slee naar zijn principaal om eenige
uren later met het voertuig op zijn rug
toen er zand was gestrooid naar
hu.s te begeven.
Nu we dit schrijven, neemt de kou merk
baar af, maar we hebben rijk ons portie
gehad. Oorkleppen, vroeger behoorend tot
de tuigage onzer paarden alleen, deden
opgeld en de deftigste heeren zag men
met hoofddeksels, heerlijk warm. maar
tegelijk zoo mal en onaesthetisch, dat zij
er in minder „ouderwetsche winters" ze
ker hun neus voor opgetrokken zouden
hebben.
En nog is het pleit niet beslist
EEN BARRE TIJD. Maar het lean nog
erger. En zeker erger dan deze winter
ons, dorpsbewoners, belaagt. Wie in het
open veld zijn behuizing beeft, een eind
buiten het dorp, en slechts moeizaam met
de buitenwereld in contact kan komen
die voelt pas recht, wat deze winter be
teekent. En wie dan met aardsche goede
ren welbedeeld is, heeft ook dan nog geen
krimp. Maar hard is het lot van hen, die
ook in normale winters reeds de grootste
moeite hebben om de eindjes aan elkaar
te knoopen. Wel poogt de overheid met
extra kolen en wat vet hun lot te ver
zachten, ze "houdt daarmee de onbarmhar
tige winter niet buiten de deur. Zoodat
we rflaar zeggen willen: Toont uw goede
hart door een flinke gift, eventueel in
natura, waar u weet, dat gebrek wordt
geleden. Wanneer u dan weer bij uw
haard" zit, geeft deze dubbele warmte.
heeft men vaak last van schrijnende handen.
Dit schrijnen houdt dadelijk opdoorPurol
ZOO SPRAK....
DA LA Dl ER, Frankrijk: Het was zeker
geen misdaad communist te zijn en toe
nadering tot Rusland te wenschen in het
belang van de vrede. Het was geen mis
daad naar toenadering tusschen Frankrijk
en Duitschland te streven, maar het zou
thans een misdaad zijn, zich te blijven
onderwerpen aan bevelen uit Berlijn o!
Moskou.
CHAMBERLAIN: Natuurlijk betwistten
wij geen oogenblik het recht der neutra
len om te beslissen, of zij in of buiteïi
de oorlog wenschen te blijven. In geen
geval hebben we neutrale schepen tot
zinken gebracht. Aan de andere kant be
dreigt onze vijand het bestaan van sta
ten, die te klein of te zwak of te dichtbij
zijn om hem te trotseeren. Hij gaat voort
een bijna volledige onverschilligheid te
bctoonen, niet alleen voor hun belangen
doch voor gewone belangen van de
menschheid. Voor ons zijn deze overwe
gingen voor een groot dbeel ernstiger dan
eenige tijdelijke storing van de jhandel.
DE MOOIE KANT
van de winter-medaille
(Parkstraat Den Burg.)
tlllllllillilllllllllllIhlIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII'JlülilliilllllliUlllllllllllllllllll
VAN OVER DE GRENS.
|{||||iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiii|||||l
DE REDE VAN HITLER.
Ter gelegenheid van de 7e verjaardag
der machtsovername door net nationaal-
sociansme heeit Hitler in het Sportpaleis
een gioote rede gehouden, waarin hij een
overzicnt gai van de toestand, zooals die
nu is na d maanden oorlog. Lelie aanval
len deed hij op wat nij noemde de leugen-
campagne, waarmee Engeland en F rank -
rijk trachten het wereldgeweten tegen
Duitschland op te zetten. Liever nog ware
hem, aldus Hitler, de openhartigheid van
Churcmii en de Fransche generaals dan
de dubbelzinnige praatjes van Chamber
lain. Hij ging vervolgens de propaganda
methodes der geallieerden na en zeide
toen: \v anneer ik deze propaganda zie,
wordt imjn vertrouwen in onze overwin
niiig onmetelijk groot. Want als eenzaam
onbekend man heb ik met een kleine groep
destijds de strijd aangebonden tegen de-
zeltde soort propaganda-methoden en ik
heb die strijd ook gewonnen. Hitter ein
digde- met te verklaren, dat het Duitsche
voik zich nooit-zal overgeven.
Dat Londen en Parijs en ook ande
ren fel afwijzend tegenover deze rede
staan zal men zonder meer begrijpen.
JAPAN TUSSCHEN DE
MOGENDHEDEN.
De Japansche minister van buitenland-
sche zaken. Antji, heeft Woensdag net
program zijner regeering ontvouwd. Men
weet, dat het kabinet Jonai is gevormd,
o.a. met het oog op de groote moeilijkhe-
heden in de buitenlandsciie politiek. Ja
pan staat tusschen de mogendheden in en
het tracht van die positie profijt te trek
ken. Het is anderszijds in een zeer moei
lijk parket gekomen, want zijn exj3editie
in China is niet gelukt. Wel kan men nog
met spreken van een volslagen fiasco,
maar het is toch anders geloopen dan men
te Tokio bedoeld had, toen men ten
strijde trok in Juli 1937. Het verzet
der nationale Chineesche regeering is
ongebroken. Driemaal heeft het Japan
sche leger een offensief ondernomen, om
de overblijvende posities van TsjiangKai-
Sjek te vernietigen- tweemaal in Mei en
eenmaal in October. Alles is mislukt. Het
Japansche leger werd afgemat door de
guerilla der Chineesche benden en door
het feit, dat het zulk een ontzaglijk groot
stuk veroverd gebied moet bezet houden,
zonder dat het volledig meester wordt.
Financieel brengt die bezetting niet de
verwachte voordeden op, nu de Chi
neesche munt onaangetast blijft en de mo
gendheden China blijven steunen. Daar
entegen neemt de financieele kracht van
Japan in eigen land af. Het ziet zijn eco
nomische reserves wegslinken. Dit alles
bijeen maakt Japan kwetsbaar.
Het tracht nu gebruik te maken van zijn
positie tusschen de andere mogendheden,
om hetgeen het niet met militaire midde
len kan verkrijgen, thans door politieke
manoeuvres te verwerven. Aan de eene
kant doen Rusland en Duitschland aan
biedingen aan Japan, aan de andere kant
verlangen Engeland en Frankrijk een ac-
coord met dit land. Elk der twee strij
dende partijen heeft er belai^g bij Japan
aan zijn zijde te zien. De vraag is nu
maar, wat Japan er tegenover eischt
Van de mogendheden van liet Westeii
eischt het de erkenning van de z. g
„Nieuwe orde" in Azië, dat wil dus ze
gen: dat zij China loslaten en de Japan
sche invloedsfeer hier laten bestaan. Dit
kunnen Engeland en Frankrijk echter met
alleen doen, als ook Amerika mee
doet Dit echter weigert tot nog toe. Ame
rika bezit een sterk wapen tegen Japan
in het handelsverdrag. Dit is op 26 Jan.
1.1 afgeloopen en nu is er een toestanJ
zonder verdrag. Hieraan moet natuurlijk
een eind komen, wil Japan kunnen blij
ven leven, want het betrekt zijn grond
stoffen in hoofdzaak uit de Vereen. Sla
ten. Komt er geen voorloopige regeling,
dan kan Amerika een economisch embar
go afkondigen. Onder deze druk leeft
Japan.
Van de kant der Duitschers en Russen
eischt Japan eveneens een regeling, die
het de vrije hand in China geeft Rusland
helpt nog altijd de Chineesche nationale
regeering. Eerst als het hiermee ophoud!
(aldus de verklaring van Arita van 31
Januari) wil Japan een nader accoord.
Op die wijze hoopt Tokio toch nog zijn
groote doel, de verovering van China, te
bereiken en tegelijk een definitieve keus
voor het Westen of voor Duitschland-
Rusland te vermijden»