I /fpK
;5<f mm
V_r. j 1
it
TEXELSCHE COURANT
P 1 j
if
TWEEDE BLAD - ZATERDAG 5 OCTOBER 1940.
1
Met de mijnen-demontage-
ploeg op stap.
(Slot.)
„De lont in het kruit".
De mijn zit voor twee derden in het
zand U weet, hoe zwaar zoo'n mijn is.
Er is geen beweging in te krijgen. De
schop moet er aan te pas komen. Aan
een kant wordt zand weggeschept. Aan
de onderkant komt nu een plaat bloot.
Kijk, deze plaat moeten we los
schroeven om de gloeiingspatroon er uit
te kunnen halen. Alle voelhoorns staan
in verbinding met deze patroon en de
patroon staat op zijn beurt in verbin
ding met de springlading. Wanneer we
de patroon er uit hebben, is er geen ge-
i vaar meer.
Het wegnemen van die patroon schijnt
niet zonder gevaar; ons wordt ten min
ste verzocht een paar honderd meter te
rug te gaan Daarna worden we weer
gewenkt, ten teeken, dat de patroon
verwijderd is. Nu mogen we een handje
helpen om de mijn uit de kuil te rol
len. Eerst laten ze hem leegloopen. Heel
wat liters bruine vloeistof stroomen er
uit. Nu is het gevaarte minder zwaar
geworden en na enkele manoeuvres ligt
hij bovenop het strand, (foto 1) Zie
zoo, de eerste acte is afgedraaid. Nu de
lont aan de patroon bevestigd. Ook daar
maken we een plaatje van (2).
Gaan jullie alvast die kant op met
j de fiets. Ik kom wel achtër jullie aan.
Dat laten wij (de Feldwebel en uw
I verslaggever) zich geen tweemaal zeg-
I gen. We pakken de fiets en maken, dat
we weg komen. De andere demonteur
I verdwijnt in de richting De Cocksdorp.
Jonge, jonge, wat een wind Maar we
moeten er toch tegen in. Het maakt ove-
g rigens niet veel uit, omdat tegen de
F wind in de brokken lang niet zoo ver
I weggeslingerd worden Vóór de wind ko-
I men ze tot 1500 M., uitzonderingen daar
I gelaten, tegen de wind in brengen ze 't
doorgaans niet verder dan 600 M. We
hebben echter op z'n hoogst nog maar
zes minuten. Er zit n.l. maar drie M.
lont aan de patroon bevestigd.
Daar komt ook de heer Van de Poel
aangesneld. De lont brandt. Af en toe
- kijken we om; hij trapt als een Pijnen-
burg. We krijgen nu meer moed en we
j houden in. Dan fietsen we met z'n dne-
I en op. Heel in de verte ligt de mijn. Zijn
ISUPER-CH1QUE-PATRONEN. Van al
deze modellen zijn schitterende patro
nen verkrijgbaar. Prijs, bij vooruitbe
taling, 35 cent voor kinderkleeding,
voor mantels en japonnen 45 ct. Te vol
doen in postzegels van 7l/s cent of
door storting (overschrijving) op giro
240342 ten name van de Uitgevers A.
%n 'R. Bruil, afd. Knippatronen, Doetin-
■tfiem. Duidelijk opgeven, wat u ver
engt.
RECEPTEN
BAZELSCHE APPELTAART. 100 gr.
'Oter roert men tot room in een kom,
oegt er 100 gr. suiker aan toe, wat zout,
'eraspte citroenschil, twee eieren (één
3 oor één), en tenslotte 125 gr. bloem.
Iet aangemengde deeg wordt op de
I eegplank tot een bal gekneed, deze
/ordt uitgerold en in een beboterde
aartvorm vastgedrukt. Voor het vulsel
chilt men een pond appelen, snijdt deze
an dunne schijfjes en vult hiermede de
an, dakpansgewijze. In een matig war-
ie oven bakt men de taart ruim een
alf uur, stort haar en bestrooit haar
ink met suiker.
we nog niet ver genoeg?! Ik wil van de
explosie graag een foto maken!
Neen, nog met.
Nauwelijks heeft hij dit gezegd of 'n
zware dreuning doet ons achterom zien.
Een hooge steekvlam schiet op. Een
zware rookwolk drijft langzaam in de
richting van de vuurtoren.
Jammer, te laat voor een plaatje.
Straks krijg je veel beter kans. Dan
gaan jullie meteen verder en dan zorg je
klaar te staan!
Van de Poel gaat nu met een flink
vaartje door naar de Slufter, wij wach
ten op de andere demonteur. De Feld
webel wil hier maar blijven. „Dan kun
nen we de mijn ook best zien gaan!"
Maar in werkelijkheid is hij „op". Van
de Ploeg had schik, toen de Feldwebel
hem met een zeker verwijt in de stem
toeriep: „Is me dat fietsen, mijn hart
klopt me in de keel". Hij houdt voet bij
stuk, maar wij hebben niet veel zin om
straks het lange traject via De Cocks
dorp terug te rijden. Het is laag water
en de Slufterstroom zal niet moeilijk te
nemen zijn Zoo fietsen we voorbij mijn
no. 2, die precies midden voor het strand
van de Slufter ligt. Op een honderd me
ter afstand ligt er nog een. Jan Strijbos
schreef eens: „De Slufter moet je on
der alle omstandigheden leeren kennen."
We waren er eens midden in de zomer en
konden er „pootje-badend'" doorheen.
We waden door de Slufter.
Het kan nu best, had Van de Poel
gezegd: De eb loopt al lang.
Vorige week moesten zij er doorheen
waden, al ging het moeilijk. Maar het
moest wel, want de lont was al aange
stoken van een mijn, die nog meer naar
het Noorden lag.
We zullen het dan maar probeeren.
Onderwijl zien we Van de Ploeg bij de
mijn hurken. De schoenen uit, de fiets
op de nek. Doe je best! De eerste meters
gaat alles van een leien dakje, maar
dan wordt de stroom, die zeer snel blijkt,
krachtig en koppig, zelfs een tikje ver
raderlijk. De fiets moet van de rug, op
dat we het evenwicht niet verliezen. Het
water is ook dieper dan we dachten en
nog voor we halverwege zijn, komen de
golven al tot boven de knieën. Bijna ra
ken we van de been, zoo sterk is de
stroom. Gelukkig hebben we het ergste
gehad. Nog een paar meter en we staan
weer op het droge.
Achter die paal zit je goed, had
Van de Poel nog gezegd. We volgen
zijn raad op en houden de camera ge
reed. Van de Poel blijkt beide mijnen
tegelijk te willen aanpakken. Eerst
maakt hij de verste kant en klaar voor
het afsteken en daarna wordt no. 2 on
der handen genomen. Ze liggen gunstig;
het is het werk van een paar minuten.
De Feldwebel heeft intusschen het
wrak van het verongelukte Engelsche
vliegtuig bereikt. Hier hebben zich ook
de anderen verschanst. We wachten,
wachten. Het weer is onderwijl slecht
geworden. De Noordzee voert steeds
nieuwe donkere wolken aan. Weldra be
gint het zoo te regenen en te waaien,
dat we ons heil achter een steile duin
zoeken. Nu en dan loeren we even bo
ven de top naar de mijnen. Ze liggen
dichtbij, maar de regen, in combinatie
met de sterke wind, doet een zandstorm-
pje ontstaan, dat alle zicht ontneemt.
Ze doen het niet! beweert een jut
ter, die is komen aanloopen.
De tijd is al lang verstreken. Hij kon
wel gelijk hebben.
Hoe komt dat? Zijn de lonten onder-
gestoven? Zoo zal het wel zijn. De man
nen komen te voorschijn. Een van hen
zien we in een groote bocht langs de
mijnen rijden, behoedzaam. Dat is een
van de spannendste oogenblikken, die
we beleven. Stel je voor, dat de lont,
half uitgedoofd, nu wat gedroogd is en
opnieuw verder brandt. Hoe dichter
de man bij de mijn komt, hoe meer de
spanning stijgt. Dan loopt hij er dood
gewoon op af. Gelukkig, hij heeft de
situatie stellig „door". Het is eens ge
beurd, dat de lont weer aan het bran
den was geraakt. Een demonteur, die
toeliep, zag dit, toen hij op enkele me
ters was genaderd en de lont nog maar
enkele centimeters lang was. Hij sprong
er als een tijger op af en rukte deze
stuk. Was hij een enkel oogenblik zijn
llllllilllllllllll VOOR DE JEUGD. ||j|||||illlll!lll
EEN FOTOALBUM.
Die kunnen we zelf maken. Je begint
met twee stukken karton van ongeveer
25 bij 50 cM. Van een er van snijd je,
vier cM. van de kant zie de tekening
een strook er af. Maar door er een
reepje linnen op te plakken, verbind je
de twee stukken karton weer. Het is n.l.
de bedoeling een scharnier te krijgen.
Met mooie stof ga je nu de buitenkant
van het karton bedekken. Aan de bin
nenkant strak trekken en vastplakken.
Aan die kant wordt het karton met pa
pier bekleed. Is alles goed droog? Dan
twee gaten maken, in de beide kartons,
precies onder elkaar. Nu moet je nog
voor de bladen van het album zorgen.
b
positieven kwijtgeraakt en had hij het
op een loopen gezet, de man zou dit
avontuur niet meer hebben kunnen na
vertellen
Een ander staaltje hoorden we nog:
Een van deze heeren raakte eens bij het
wegfietsen met zijn jas tusschen de spa
ken van zijn achterwiel verward. De man
viel en moest de jas aan stukken trek
ken om los te komen en zich uit de voe
ten te maken. Een opluchting, dat het
goed afliep
Weer worden de lonten bevestigd. Het
drietal verdwijnt, nu met de wind in de
rug, in de richting van de vuurtoren. We
trekken ons in de duinen terug en hou
den het kiektoestel klaar. Dan dreunt
een zware slag. We wachten enkele se
conden springen dan boven op het
duin en knippen af (foto 3). Prachtig
Nu zoeken we weer dekking en na en
kele minuten gaat ook no. 2. de lucht in.
Langzaam drijft de rook weg, hoog bo
ven de duinen, waar kleine trekvogels
verschrikt opvliegen.
De mannen keerden via de vuurtoren
terug. Hun werk zat er op. Een zeer ge
vaarlijk beroep. Verscheidene demon-
teurs hebben er hun leven bij verloren.
Van de Poel en zijn mannen blijven daar
echter rustig onder „Goed opletten",
zegt hij. „Dan kan je niks gebeuren. En
heb je met een heel vreemde mijn te
doen, doe dan dubbel voorzichtig. Wij
hebben intusschen in een jaar tijds niet
alleen driehonderd mijnen in de lucht
laten vliegen of gedemonteerd, we heb
ben ook verscheidene vliegtuigbommen
onschadelijk gemaakt. Zet vooral ook in
de krant, dat die lange, peervormige
voorwerpen niet aangeraakt moeten
worden. Op Vlieland werd iemand, die
zoo'n projeciel mee naar huis nam bij
het peuteren daaraan zwaar verminkt."
Daar kun je grijs tekenpapier voor ne
men of het mooiere fotokarton. Ook in
deze bladen komen op de juiste plaats
twee gaten. Nu nog een mooi koord door
de gaten heen en je bent klaar. Ter
versiering kan je op de voorkant de
voorletters van je naam nog plakken.
EEN AFSTANDMETER.
Wanneer je fotografeert zal een af
standmeter je te pas komen, tenminste
wanneer je niet over zo'n moderne re
flex-kamera beschikt. Dan heb je zo'n
meter niet nodig. Je begint met een
plankje te zagen, zo groot als ze ver
kiest. Het model moet een kwart cirkel
zijn. Aan de bovenkant bevestig je er
een metalen buisje op. Daar moet je
straks doorheen kijken (2). Van blik
knip je een wijzer (3), die gemakkelijk
heen en weer moet kunnen gaan (6).
Aan de onderkant wat verzwaren (4).
Nu nog de maatschaal (5). Je zet op af
standen van 1234, enz. meter stre-
F oio's JAN DE WAAL.)
Later op de dag vonden we aan het
strand, dicht bij het wrak van de Hoy-
dal, een bom, waar Van de Poel zoo
ernstig voor gewaarschuwd had. Een
peervormige bom. De demonteurs wa
ren toen niet bij ons. 's Avonds gingen
we dadelijk naar hun hotel, om het te
vertellen. Maar toen we naar de mijn-
d.emonteur vroegen, werd ons geant
woord: „De mijndemonteurs?! Die zit
ten al lang weer in Den Helder
Misschien hadden ze een seintje uit
Nieuwediep gekregen: „Kom naar Den
Helder! Er zijn weer mijnen aange
spoeld!" Het kan best, want ze trekken
het heele strand langs. Van Hoek van
Holland tot Delfzijl.
„Maar het Texelsche strand," aldus
deze mannen, „levert ons wel de meeste
op.
Het waren voor ons, leeken, sensatio-
neele, spannende uren, maar voor hen,
de demonteurs, is het niet anders, dan
een beroep, dat een goed gemeubileerde
boterham geeft. J.
Illlll BINNENLAND
In en bij Ternaard en bij Hantum-
huizen werden vele brandplaatjes ge
vonden.
De Haagsche baby is thans defini
tief aan de familie Steinmetz toegewe
zen.
Haarlem. Architect Leonard A.
Springer, ontwerper o.a. van Thijsse's
Hof te Bloemendaal, overleed op 85-j.
leeftijd.
Te Amsterdam werden 's nachts 52
doozen margarine en 8 doozen bak- en
braadvet uit een school in de Balistraat
gestolen.
De bekende A N.P.-omroeper (met
de baard), de heer Niemeijer, die 29 Juli
bij een laffe aanslag werd gewond, heeft
Maandag j.l zijn taak kunnen hervatten.
De Ned. Roode Kruis Ambulance
keerde 28 Sept. van haar tweede reis
naar Z.-Frankrijk terug met 48 ziexe
vluchtelingen, o.w. oude vrouwtjes van
over de 70.
Te Blaricum werd J. van den Heu
vel, werkzaam bij de Opbouwdienst,
door een vrachtauto gedood, toen hij,
op 'n fiets rijdende met 'n andere wiel
rijder in botsing kwam.
Amsterdam. Een dnftig vader
kreeg 14 dagen gevangenisstraf wegens
het in school bedreigen van een onder
wijzeres, die zijn zoontje de klas uitge
stuurd had. De eisch was 2 mnd. Zijn
zooveelste veroordeeling.
Te Bodegraven viel de 10-j. Dus-
seldorp van het dak van een stilstaande
goederentrein, waarop hij met anderen
speelde, toen een rangeerende trein de
wagens in beweging bracht. Hij werd tus
schen buffers doodgedrukt.
pen op de grond. Dan richt je eerst je
meter op streep 1. Bij de wijzer zet je
dan op de schaal een streepje met 1. Dan
richt je je meter op streepje no. 2. Zo
kom je aan de weet, waar op de schaal
het streepje voor twee meter moet staan.
En zo ga je voort. Op deze manier krijg
je een betrouwbare afstandmeter, maar
wanneer deze gebruikt wordt door jon
gens of meisjes, die groter of kleiner
zijn dan jezelf, gaat die rekening niet
op. Zie dit niet over het hoofd.
BRIEVENBUS.
Op een andere plaats in dit nummer
vinden jullie de briefjes beantwoord.
JULLIE OOM KO.
VOOR DE VROUW.
Illlll»-
HIS
4822 Eenvoudige japon van effen en geruite stof: Ben. 1 M. ruit van 130 cM.
en 1.40 M. effen van 130 cM. Groot 44.
4823 Herfstjapon: Ben. 2,75 M. stof van 130 cM. Grootr 44.
4824 Praktische japon: Ben. 2,75 M. stof van 130 cM. Groot' 44.
4825 Voormiddagjapon: Ben. 2,60 M. stof van 130 cM. Grooti 44.
4826 Herfstjapon voor de winter: Ben. 1,85 M. effen van 100 cM. en 1,60
M. ruit van 100 cM. Grootte 44.
KAPITEIN SKITTLE EN BOOTS DOEN IN RUBBER.
5<?£N<a ON2C 2CCHÖW
VClUCrHtlD
W* w m
<*SAPP£BlOO?J
20 Z')N AAW
fscnOFKHierc
rïCAPpie. dc J
fuBBCeBOOM
is
LEK"
LS WO
MAAR
ter lck
Avoeorw
4. „Dat is wat moois", zuchtte Boots.
„Wat moeten we nu doen, Kappie
Skittle zei dadelijk: „Breng die goeie
ouwe Doda in veiligheid". Toen begon
nen ze Doda op te trekken aan 't koord
dat aan zijn halsband zat.
5. Toen Doda zo door de lucht zeil
de, dacht de kampioen-speerwerper van
het eiland zijn kans waar te nemen. De
speer miste echter en ook de volgende
ofschoon Doda maar net aan het gevaar
ontsnapte.
6. De speren boorden zich met doffe
klappen in de ooom. Nu was het toeval
lig een rubberboom en grote stromen
rubber vloeiden naar beneden om op de
grond een grote veerkrachtige plas te
vormen.
