Panko
Ledige
doezen
inleveren!
een goed en met zorg gekozen boek
Neem» AKKERTJE
Een geschenk
Belevenissen van
MINA BAKGRAAG
PEIA-PRODUCTEN
DEVENTER
Voortaan
'n doos Erdal No. 20
(van 16 cent!)
alléén bij inlevering van
een ledige Erdal-doos.
Schoenenga.anlanger mee...door ERDAL
DOUWE EGBERTS
van blijvende waarde is nog altijd
Wij hebben ze nog in groote ver
scheidenheid.
Kwart eeuw Nieuwe Weg Den Burg - Oudeschild.
cBcmcW.
Dadelijk doen.
Gemengd Nieuws
Gisteren heb ik aardappelkoekjes gebak
ken! Dat vonden ze allemaal toch zoo
crimineel fijn! En gegeten dat ze hebben...
Maar ik heb m'n rantsoen meel nog fijn
in de kast staanda's nou juist het mooie,
dat je met Panko lekkere dingen kunt
bakken, ook zelfs zonder meel!
Mina met haar jarenlange kook-erva-
ring weet heusch wel wat lekker is!
Als zij dus enthousiast is, om met
Panko zónder meel en maar weinig
boter, aardappelgerechten te bakken...
nu, dan bent U het vast en zeker óók!
BOEKHANDEL PARKSTRAAT - Tel. 11
(Vervolg.)
Het lag voor de -hand, dat de plannen,
de weg via Brakenstein aan te leggen,
critiek zoude» uitlokken. Maar iedereen
was het er over eens, dat de koe ééns
bij de hoorns moest worden gevat, want
de^route over de Hoogeberg was de weg
gebruikers een doorn in het oog.
Er waren er, die de kwestie wilden op
lossen door het graven van een breede,
diepe geul door de Hoogeberg heen, op
de plaats, waar de weg liep. Geen ,,gek"
idee, dacht men. Om natuurschoon be
kommerde zich blijkbaar niet. Onze tijd
van het snelverkeer met zijn krachtige
motoren, zou zich, wat die hoogte be
treft, niet zoo druk hebben gemaakt,
docji toen was men nog uitsluitend op
paardentractie aangewezen; zelfs la
waaide toentertijd nog menige honden
kar over Texel. Maar het ging niet al
leen om deze sta-in-de-weg, om die Hoo
geberg: de verbinding van Den Burg met
Oudeschild over De Schans was veel te
lang. Die kon minstens een km korter!
De belanghebbenden zullen de raadsle
den, die bereid waren een lans te bre
ken voor een korter verbinding, dan ook
doorloopend aangewakkerd hebben. We
gelooven, dat die aanmoediging wel zeer
noodig was ook, want er zat bij B en W
niet veel schot in. Zoo kwam dit college
vijf maanden later met het voorstel, de
discussie en de beslissing over de weg
uit te stellen, tot, naar hun oordeel, hier
voor in verband met het verloopt der
tramplannen een nieuw stadium zou zijn
ingetreden. Dat zat B en W. echter niet
glad. De heer D. P. Bakker vuurde er op
los en ook andere raadsleden mengden
zich in de strijd, zoodat B. en W. zich
dra temidden van een hevig spervuur
bevonden.
B en W. wilden eerst de komst van
Dr. Bos afwachten. Deze deskundige op
het gebied van tramaanleg^ zou echter
alleen maar over de kosten van tram-
aanleg komen spreken. t)e heer Bakker
merkte terecht op, dat de aanleg van een
kortere weg de verwezenlijking van de
tramplannen eerder zou bevorderen dan
FEUILLETON.
ROMAN VAN MARLISE KOLLING.
29.) Robert bleef nog eèn seconde
staan en staarde ietwat ongerust naar de
deur. Er was iets in dit afscheid, in dit
lachje van Lisaweta, dat de gelukzalige
herinneringen aan hun laatste samenzijn
verstoorde. Wat had Lisaweta plotseling?
Wat ging er in haar om? Maar misschien
vergiste hij zich, misschien was zij toch
alleen maar vermoeid geen wonder na
deze inspannende dagen De emoties, die
zij had doorstaan, zouden zelfs een veel
sterkere mensch hebben aangegrepen.
Slaap, kind, dacht hij, slaap en vergeet
alles alleen met dat eene: dat ik je
liefheb en dat niemand ons kan scheiden.
Het waren zijn laatste gedachten op
deze beteekenisvolle dag. Weldra deden
ook bij hem de vermoeienissen der laat
ste dagen zich gelden en vond hij nieuwe
kracht in een verkwikkende slaap.
Toen Robert de volgende ochtend om
acht uur ontwaakte, kletterde de regen
JAN KALIS OP DE „DELJE".
„Ouwe Jan op de bok". De oudere
Texelaars zullen zicli hem nog wel her
inneren. Jan was populair op ons ei
land. Meer dan vijftig jaar heeft hij ,,op
de boot" gereden, van 's morgens vroeg
tot 's avonds laatde eerste boot ver
trok destijds al om halt vijf en dan
moest Jan al om half vier van honk.
Een jaar of tien heeft hij nog van de
„nieuwe weg" geprofiteerd. Toen kwa
men de taxi en de autobus. Daar kon
de delie niet tegen op. Op 1 Augustus
1927 is Jan op 83-jarige leeftijd over
leden.
vertragen: „Het langer uitblijven van
deze weg wordt door niets gewettigd en
beteekent dagelijks verlies".
(Wordt vervolgd
in stroomen tegen de ruiten. De lucht was
grijs-geel, dik en ondoorzichtig: echt En-
gelsch weer, een mengsel van regen en
mist. De lantaarns op het plein ver
spreidden een droefgeestig licht.
Tegen negen, uur zocht Robert een
plaatsje op de bank aan het einde van
de corridor., waar hij Lisaweta wilde
wachten. De wijzers van de klok boven
de monumetale trap vervolgden tergend
langzaam hun weg. Nu liep het al tegen
half tien. Hij stond op en begaf zich
naar haar kamer, waar hij aan de deur
klopte. Niemand antwoordde. Hij klopte
nogmaals, luider nu. Het bleef stil.
Een kamermeisje haastte zich voorbij.
Ja, zij bediende op deze kamer. Me
vrouw was al een uurtje geleden naar
beneden gegaan.
Een allerongelukkigst misverstand,
dacht Robert. Daar zat hij waarachtig 'n
half uur hier, zich hevig ongerust ma
kend en intusschen wachtte zij nog lan
ger op hem in de hal! Maar toen hij be
neden kwam, was Lisaweta nergens te
zien. Noch in de hal, noch in de ont
bijtzaal, waar de meeste tafels reeds be
zet waren.
Is miss Lohr al beneden geweest?
vroeg Robert de man achter het loket.
Op hetzelfde oogenblik zag hij ook de
sleutel vaiw Lisaweta's kamer aan de
haak hangen. Verbaasd keek de man
achter de tralies hem aan. Miss Lohr
Nog altijd geldt het gezegde van Vin
cent van Gogh: „Hoopvol uitzien naar
betere tijden moet niet alleen louter ge
voel blijven, maar het moet een gevoel
zijn,' dat zich omzet in een dadelijk
doen". Daarom aan de slag, gij allen, die
deel uitmaakt van de Landstand, die de
Nederlandsche Boerenstand in alle op
zichten kunt maken tot het sterke fun
dament van een hechte Nederlandsche
volksgemeenschap, tot een schitterende
paiel in de kroon van het nieuwe Eu
ropa, dat in wording is. T.H.
BIJ HET GOUDEN HUWELIJKSFEEST
VAN G. BOON EN C. ,G. BOON
DEKENS.
(Slot.)
Nooit schipbreuk geleden?
Nou, we zijn een paar keer aan de
grond geraakt: Bij IJmuiden en in het
Kattegat (Denemarken), maar we wisten
beide keeren de huid te redden.
En in de oorlog '14-T8? Geen last
van onderzeeërs?
Een keer zijn we toen „aangehou
den": Een schot langs de boeg: Stoppen,
Wij er met de vlet op af. 't Was in orde.
Meer dan vijftig jaar op zee!
't Heeft me geen kwaad gedaan,
zegt Boon en ik zou best nog ééns een
reisje mee willen maken, liefst op een
zeilschip. Bij de KNSM hadden ze al
leen maar stoomschepen.
Ja, Boon is nog kwiek, evenals zijn
vrouw, die in December 77 wordt.
Boon heeft van zijn trouwdag af in
Amsterdam gewoond, 45 jaar lang. Nu
zitten ze al weer vier jaar op Texel.
Texel trok zeker?
Och, ja, Texel trekt altijd en
je zit hiér het rustigst. A
En Klaas, vragen we, is die ook de
zee opgegaan?
Boon lacht: Neen, die moest er niets
van hebben: Hij had bij wijze van spre
ken, nog nooit zout water gezien, toen-ie
met Teun Timmer mee naar Harlingen
ging. Hij had aan één reisje zijn buik
vol
Boon vertejt ons tenslotte nog van een
is vanmorgen vroeg al vertrokken.
Robert begreep het niet. Of liever, hij
wilde het niet begrijpen. Wan,t in zijn
ziel was iets, dat hem toefluisterde: Had
je werkelijk gedacht, dat dit zoo zou
kunnen blijven? Zijn wonderlijke ont
moeting met Lisaweta, deze liefde, uit
duisternis en angst geboren, moest im
mers ook weer in het donker verzinken.
De portier keek hem wat verlegen
aan. Robert trachtte zich een Houding te
geven.
Dan heeft mijn verloofde vanmor
gen vroeg zeker het verwachte telegram
ontvangen jammer, dat zij geen op
dracht heeft gegeven om mij te wekken.
Heeft zij misschien nog iets voor mij
achtergelaten?
Ja, sir. De portier nam een brief
uit een der vakken aan de wand. Ro
bert scheurde hem haastig open.
„Vergeef me, ik moest van je weg.
Denk niet te slecht over me.
Lisaweta".
Robert staarde lang op deze weinige
woorden. Dat was dus het einde!
Lisaweta, vreemd meisje met het ge
zicht van Annegreet weet je, wat je
me hebt aangedaan? Annegreet werd
mij door de dood ontrukt. Tegen de dood"
bestaat geen beroep. Jij echter hebt mij
jezelf ontnomen, in het volle leven
daar zal ik mij nooit bij kunnen neerleg
gen. Heb ik je daarvoor uit de hel ge-
aardige ontmoeting op de „Luna", die
uit Amsterdam naar West-Indië was ver
trokken. Midden op zee kwam de derde
stuurman naar hem toe; „Hé, kom jij ook
van Texel?"
Boon kende hem niet: Het was G er-
rit Witvliet! Bij het controleeren
van de paperassen der bemanning was
hij op de naam lexel gestooten. Direct
op die Texelaar af, dat spreekt vanzelf!
Zonder die papieren zouden ze duizen
den malen als vreemden elkaar voorbij
zijn geloopenen nu gaf dat eene
woordje stof tot levendige gesprekken en
aangename herinneringen, aan het ei
land, dat al zoovelen lief is geworden en
een ruime plaats in het hart heeft ge
kregen. Zoo'moet het ook met Boon en
zijn vrouw zijn gegaan: Daar konden die
45 jaar van Amsterdammerschap ten
slotte niet tegen op!
We wenschen het echtpaar nog vele
jaren van geluk en gezondheid toe. ,,Wè
zijn allebei nog kras, hoor" zegt Boon.-
En nog jong van hart. En terecht be
sloot hij: We leven in onze tweede
jeugd!J.
Zaterdagsmiddags moet u zoo weinig
mogelijk per trein reizen. Overvol!
Het eerste NAF-scholingshuis in Zee
land is in Domburg geopend.
Een pottenbakkersoven uit de middel
eeuwen is te Brunssum opgegraven.
Kampen viert./ van 19 t.m. 22 Aug.
kermis.
De St. Martinus-molen te Didam is
hersteld.
Het 5-j. zoontje van een'schipper is te
Born verdronken.
Te Beverwijk werd gisteren de laatste
aardbeienveiling gehouden.
Een 66-j. metselaar is na een val van
7 m. van een dak a.d. Beukelstraat over
leden. De schoorsteen brak af.
De 6-j. Sipke Faber is te Jellum (Bar-
deradeel) door een auto doodgereden.
Vijf jaar geleden hebben zijn ouders op
deze wijze ook al een 6-j. zoontje verlo-
haald, om je weer in het donker te la
ten verdwijnen? Lisaweta hij vorm
de zwijgend haar naam. Hij had hem
kunnen uitschreeuwen in de wereld, tot
zijn echo hem overal opnam, tot de ge-
heele aarde weergalmde van deze eene,
hem zoo dierbare naam: Lisaweta!....
Maar het koppig opkomende voorne
men „Ik zal je vinden, .Lisaweta!" vieh
weldra in duigen. Robert keerde tot de
werkelijkheid terug. Daar was het ge
zicht van de portier, daar waren hon
derd andere onverschillige gezichten,
waarvan hij er geen enkel kende. Hoe
zou hij onder de tienduizenden in deze
metropool, in de geheale wereld het
eenige gezicht, waarnaar zijn verlangen
uitging, kunnen vinden?
Hij moest zich beheerschen. Men
eischte van hem, dat hij met een ondoor
grondelijke gelijkmoedigheid de nuchter
ste dingen afdeed, zijn rekening betaal
de, plaatskaarten bestelde ja, waar
wilde hij .eigenlijk heen? Het was plot
seling alles zoo onwezenlijk geworden.
Dat daar in Weenen millioenen zaken op
hem wachtten, disposities moesten wor
den getroffen, wat ging hem dat alles
aan? Van nu af zou hij daar nog alleen
maar uiterlijk bij zijn. Zijn werkelijke
ik echter zocht nog slechts het nïeisje
Lisaweta in alle eeuwigheid.
(Wordt vervolgd.)
TIJDENS DE VORIGE
WERELDOORLOG.
Uit de Texelsche Courant van Juli 1917.
OM KOLEN TE SPAREN besluiten in
verscheidene plaatsen de bakkers sa
men te bakken.
OP DE MARKT te Steenwijk werd
een toom van negen biggen voor totaal
een gulden, dat is voor ruim een dub
beltje per stuk, verkocht.
DOOR HET INSLAAN van de bliksem
werd 15 Juli te Den Hoorn de boerderij
van de heer P. Tz. Bakker in de asch
gelegd.
VAN DE BOEKENPLANK. |iil|l!ll!H
(Voorhanden in Boekhandel Parkstraat.)
VSngen en jagen in Sumatra's wilder
nis, door A. C. v.d. Valk. Met foto's en
teekeningen. 263 blz. Geb. f 3,90.
En altijd roept de zee, door Klaas
Smelik. Roman uit het land van Dorus
Rijkers. 251 blz. Geb. f 1,95.
Max Havelaar, door Multatuli. Met
fqfo v.d. schrijver. 332 blz. Goedkoope
uitgave. Geb. f 1,45.
Orpheus in de dessa, door Aug. de Wit.
153 blz. Gèb. f 2,00.
Wandelingen met Mars, door J. W. F.
Werumeus Buning. Vestipggeschiedénis-
sen met foto's. 86 blz. Geb. f 2,90.
De S4uurman van de Groene Leeuw.
Leven en bedrijf van Michiel de Ruyter,
door H. A. Lunshof. Geb. f 4,50.
De Moeder. Proza en poëzie met in het
middelpunt; Moeder. Door W. L. Bol-
dingh-Goemans. Een uitstekend boek.
Wel 372 blz. Prijs, gebonden, slechts f 2.-.
Juist de slaap kan genezing
brengen, doch klaar wakker
blijft ge, woelend en kreunend.
AKKERTJES stillen de pijn,
waardoor U kunt inslapen en
heerlyk tot rust kunt komen.
"AKKERTJES" helpen altijd.
Dp Nec/crlandsche Pijnstiller
IIUUUHH HYGIENE EN VEILIGHEID «MM?
436. Roodvonk: patiënt isoleeren; voor
al kinderen mogen niet bij hem (haar)
komen Men neemt aan, dat de be
smetting geschiedt door druppeltjes, die
door hoesten op gezonde personen wor
den overgebracht. Na herstel van de
zieke moet alle lijf- en beddegoed wor
den ontsmetten de kamer grondig ge
reinigd worden. (Dr. J. G. Menken).
P1429/1. Verantwoordelijk voor de
gehele inhoud; G. Joh. Duinker.
Plaatsvervanger J. de Waal, Den Burg.
Uitg. en Drukkerij Fa. Langeveld en
De Rooij. Den Burg, TexeL
